اجرای کنسرت سالار عقیلی به‌همراهی ارکستر ملی
در کنسرت سالار عقیلی به همراه ارکستر ملی آثاری از بزرگان موسیقی، قطعه‌ای به یاد سردار سلیمانی و پنج قطعه برای کشور اجرا شد.
ایسنا: در کنسرت سالار عقیلی به همراه ارکستر ملی آثاری از بزرگان موسیقی، قطعه‌ای به یاد سردار سلیمانی و پنج قطعه برای کشور اجرا شد.
اجرای ارکستر ملی به رهبری سهراب کاشف و همراهی سالار عقیلی در آخرین شب از جشنواره موسیقی فجر در سانس اول تالار وحدت برگزار شد. محمود واعظی، رئیس دفتر رئیس جمهور و نیز رئیس بنیاد رودکی نیز در این کنسرت حضور داشت.
در ابتدا ویدئویی از نوازندگی هوشنگ ظریف و در ادامه صحبت‌هایی درباره او پخش و اعلام شد که برای تقدیر در اختتامیه حضور پیدا نمی‌کند.
قطعه نخست با نواخته شدن آوای محزون پیانو آغاز و در ادامه سازهای بادی و زهی به آن اضافه شدند. پس از اینکه ارکستر برای لحظاتی نواخت، پیانو دوباره همانند اوایل کار نواخته و آرشه‌های ویولن به آرامی روی سازها کشیده می‌شدند. این بخش که در مدت زمان کوتاهی پخش شد ریتم یکسان و محزونی داشت. این اثر "محاصره" نام داشت و ساخته بهزاد عبدی به یاد سردار شهید قاسم سلیمانی بود.
در ادامه سالار عقیلی قطعه معروف《چه بگویم》خود را اجرا کرد. این اثر که محتوای غمگینی دارد دارای فراز و نشیب خاصی نبود و گاهی با تحریرهای کوتاه خواننده در زمان خواندن عبارت《یا برگرد یا آن دل را برگردان یا بنشین یا این آتش را بنشان》همراه می‌شد. این اثر به آهنگسازی فرید سعادتمند است.
سپس قطعه《وطنم》 خوانده شد. این اثر که از ابتدا با اوج خوانی خواننده آغاز شد، در زمان خواندن《 رگت امروز تشنه عشق است
دل رنجیده خون نمی‌خواهد》 به آرامی خوانده شد. این قطعه به آهنگسازی بابک زرین و شعر افشین یدالهی است.
قطعه 《هانیه》 از فرید سعادتمند نیز قطعه‌ای بود که فراز و نشیب خاصی نداشت و گاهی خواننده تا حدودی در اوج می‌خواند. 《من بی تو سرگردان، من بی تو حیرانم، طرحی ز گیسویت، حال پریشان》 بخشی از این ترانه بود.
اثر بعدی بدون همراهی خواننده بود. در ابتدا آغازی نه چندان هیجانی و آرام داشت، ولی پس از اینکه ریتم آن آرام‌تر شد به یک باره اوج گرفت. این اثر اوج می‌گرفت و رفته رفته پایین می‌آمد و دوباره اوج می‌گرفت. صدای سنتور در این اثر به وضوح شنیده می‌شد و در پایان در اوج به پایان رسید.
《آسمان مست》 از علی‌اصغر شاه‌زیدی، فضای موسیقی ایرانی را به خوبی در سالن ایجاد کرد. نوای نی گاهی در کار پخش می‌شد و در همین حین نوازندگان با سرانگشتان خود روی سیم‌های سازشان می‌زدند. خواننده با تحریرهای گرم خود می‌خواند تو زمزمه 《تو زمزمه‌ی چنگ و عود منی، تو باده‌ی جام و سبوی منی》.
آهنگ《طاقتم》 که توسط خوانندگان مطرح دیگری خوانده شده است، قطعه بعدی بود. خواننده در این ترانه خداوند را مخاطب قرار می‌دهد و از او می‌خواهد که همراهی و یاری‌اش کند.
عقیلی در اوج می‌خواند حکایت از چه کنم؟ حکایت از چه کنم؟ و ویولن‌ها کوتاه کوتاه و به سرعت نواخته می‌شدند.
قطعه 《سرو زیر آب》 که در ابتدا عباراتی را به آرامی و به حالت خودمانی ادا می‌کرد به یک باره به اوج خوانی و ادای عبارات در قالب ادبی تبدیل شد.
بخش ابتدایی این آهنگ می‌گفت: 《نه آروم می‌شم از گریه نه یادت میره از یادم، نمیدونم به این دنیا تقاصه چی رو پس دادم》
در ادامه خوانده شد 《تنها رفتی و بی تو موجی سرگردانم دریایم باش، دنیا بی تو بیمارست، آخر کجا ماندی برگردی کاش》
قطعه 《از خون جوانان وطن》 که قبلا توسط استاد شجریان خوانده شده است، امشب توسط عقیلی نیز خوانده شد، منتهی با سازهای کلاسیک.
قطعه 《 از تنهایی گریه مکن》 با آهنگسازی ابوالفضل صادقی‌نژاد و شعر محمدرضا یار نیز اجرا شد.
در پایان چهار قطعه دیگر درباره ایران خوانده شد. دو قطعه معروف 《ایران》، 《خوشه چین》،《سرود وطن》 و 《 ای ایران ای مرز پر گهر》.
در زمان خواندن قطعه آخر مخاطبان به احترام این سرود از جای خود برخاستند و با آن همخوانی کردند.
نظر کاربران
چرا سالار عقیلی حتی اگه لبخند هم بزنه و بخنده اینگار ناراحته