طرفداران گوجه سبز و چغاله بادام بخوانند
بشوييد و بدون نمك بخوريد!
اگر مي‌خواهيد از مشكلات قلبي- عروقي و فشار خون بالا در امان بمانيد از خوردن چغاله بادام و گوجه سبز با نمك خودداري كنيد...
گوجه‌سبز و چغاله بادام از آن دست نوبرانه‌هاي بهاري هستند كه از طعم و رنگ آنها به سادگي نمي‌توان گذشت؛ نوبرانه‌هايي كه كوچك و بزرگ،بهارشان را با خوردن آنها سر مي‌كنند. اما هميشه خوردن اين ميوه‌ها به تنهايي مطرح نيست، معمولا نمك زياد، آنها را خوش طعم‌تر مي‌كند، آن‌قدر كه مقدار خوردن‌شان را غيرقابل كنترل مي‌كند. از طرف ديگر اين خوردن زياد، علاوه‌بر لذت، مشكلاتي هم به‌دنبال دارد مشكلاتي كه معمولا روند سيستم گوارشي را به دردسر مي‌اندازد. در اين مطلب دكتر محمد هاشمي، متخصص تغذيه و دبیر انجمن علمی پیشگیری و درمان چاقی ایران به همه سوالات شما در باره اين ميوه‌هاي نوبرانه از جمله اينكه چه مقدار از اين ميوه‌ها را در برنامه روزانه‌مان قرار بدهيم، با چقدر نمك بخوريم و... پاسخ مي‌دهد.
به‌طور كلي خوردن ميوه‌هاي نارس مثل گوجه‌سبز و چغاله بادام از اين نظر كه بافت‌هاي فيبري آنها هنوز براي هضم و جذب، مناسب دستگاه گوارش نيستند چندان قابل توصيه نيست. معمولا ناقص بودن فيبر موجود در اين ميوه‌ها مي‌تواند مشكلات سوهاضمه به‌دنبال داشته باشد؛ مشكلاتي مثل دل‌درد، دل به هم خوردگي و نفخ. فيبرهاي ميوه‌هاي نارس به دليل نوع رژيم غذايي كه داريم قابليت هضم شدن در بدن را ندارند و به همين دليل است كه خوردن آنها معمولا بدون ضرر نيست. البته چغاله بادام تا حدي از اين قاعده مستثناست. هر چند كه مصرف زياده‌از‌حد آن هم قطعا مي‌تواند مشكلاتي به‌دنبال داشته باشد. چغاله بادام مي‌تواند به‌عنوان يك ميان‌وعده نسبتا بي‌ضرر (البته نه ثابت و هميشگي) به‌خصوص براي بچه‌هايي كه به تنقلات پر كالري علاقه زيادي دارند به شمار رود.
در مورد چغاله بادام آنچه بسيار اهميت دارد حتي گاهي بيشتر از مقدار مجاز خوردن آن، بحث گند‌زاديي و بهداشتي شدن آن است. چغاله بادام اغلب توسط دست‌فروش‌ها فروخته مي‌شود. اين فروشنده‌ها معمولا سطح آن را مرطوب مي‌كنند تا تازه‌تر به‌نظر بيايد و در عين حال مشتري بيشتري هم جذب كند. اما موضوع اصلي اينجاست كه ما مطمئن نيستيم آبي كه مدام روي چغاله بادام‌ها ريخته مي‌شود چطور و از كجا تهيه شده است. به همين دليل بايد درست مثل باقي ميوه‌ها كه پوست‌شان خوراكي است قبل از مصرف كاملا ضدعفوني و شستوشو شود. چون همين آب آلوده خودش مي‌تواند منبع بسياري از آلودگي‌هاي ميكروبي باشد. به عبارت ديگر نبايد تحت هيچ شرايطي چغاله بادام را قبل از شستوشو خورد.
در مورد چغاله بادام هم درست مثل همه مواد خوراكي ديگر نمي‌شود يك نسخه واحد براي همه پيچيد. هر فرد بنا به شرايط جسماني و به‌خصوص شرايط دستگاه گوارشي به‌گونه خاصي بايد با اين نوبرانه بهاري كنار آيد. افرادي كه از نظر سيستم گوارشي با مشكل خاصي روبه‌رو نيستند به‌طوري كه دستگاه گوارش آنها مي‌تواند با هضم اين خوراكي كنار بيايد، مي‌توانند به اندازه نصف ليوان يا يك كاسه كوچك ماست‌خوري، چغاله بادام بخورند. البته دقت كنيد، اين مقدار براي مصرف هر روز نيست! به عبارت ديگر اگر مشتري دائم چغاله بادام هستيد خيلي كمتر از اين مقدار را بايد درنظر بگيريد. در مورد افرادي كه مشكلات گوارشي دارند، وضع به‌گونه ديگري است. اين افراد گاهي به‌طور كلي بايد از خوردن اين ميوه منع شوند چون سيستم گوارشي آنها توانايي هضم چغاله بادام را ندارد. درمورد بچه‌ها هم كه معمولا از طرفداران سرسخت چغاله بادام هستند، بايد در خوردن آن محتاط باشند. ممكن است سيستم گوارش كودكان به‌خصوص بچه‌هايي كه قرار است براي نخستين‌بار با چغاله بادام كنار آيد در هضم اين ميوه دچار مشكل شود و سنگيني آن، آنهارا اذيت كند. بنابراين بهتر است چغاله بادام در مقدار بسيار كم و به‌تدريج در اختيار آنها قرار بگيرد نه يك‌باره و به اندازه بزرگ‌ترها.
مقدار مصرف گوجه سبز به عوامل مختلفي بستگي دارد. كرامپ‌هاي يك عامل مهم همان وضعيت گوارشي افراد است. به هر حال گوجه سبز هم يك ميوه نارس است و خوردن بيش از حد مجاز آن مي‌تواند در فرد سوهاضمه و كرامپ‌هاي شكمي، نفخ و... را به‌وجود آورد ولي از طرف ديگر از آنجا كه گوجه سبز قند پاييني دارد ميوه كم ضرري است. 100 گرم گوجه سبز، حدود 40 كيلو كالري انرژي دارد و به همين دليل مي‌شود به‌عنوان يكي از ميان وعده‌ها روي آن حساب كرد اما با درنظر گرفتن اين نكته كه مقدار مناسب گوجه سبز در هر روز به ميزان نصف ليوان تا يك ليوان گوجه سبز است. در مصرف گوجه سبز مثل چغاله بادام نكته‌اي كه خيلي مهم است و بايد نسبت به آن توجه داشت ضدعفوني كردن آن است. گوجه سبز هم جزو ميوه‌هايي است كه با پوست خورده مي‌شود و در مورد تمام ميوه‌هايي كه با پوست خورده مي‌شوند ضدعفوني كردن قبل از مصرف نكته بسيار قابل اهميتي است كه حتما بايد رعايت شود.
خيلي از علاقه‌مندان به چغاله بادام روي اين ميوه نوبرانه همان قدر حساب مي‌كنند كه روي بادام رسيده. درحالي‌كه اين مقايسه يك مقايسه كاملا مردود است. بادام رسيده جزو خشك‌باري است كه زيادي دارد آن هم به لحاظ روغن، كلسيم، آهن و مواد معدني كه به‌طور طبيعي در آن موجود است. ولي چغاله بادام، ميوه نارس بادام است و به‌طبع نمي‌تواند همه خواص بادام را داشته باشد. چغاله بادام از نظر خواص نسبت به بادام رسيده در سطح پايين‌تري قرار دارد بنابراين نمي‌تواند جايگزيني براي بادام به شمار برود.
گوجه سبز يكي ديگر از خوراكي‌هاي اين فصل است كه در مقايسه با چغاله بادام خواص بيشتري دارد. گوجه سبز منبع خوبي از ويتامين C و گروهي از ويتامين‌هاي B است. ويتامين C در افزايش ايمني بدن و افزايش بافت‌هاي همبند نقش بسزايي دارد و ويتامين‌هاي گروه B هم مي‌توانند به كاهش استرس‌ها و سلامت سيستم عصبي بدن ما كمك كنند. در تركيب گوجه سبز مقادير زيادي پتاسيم و فلور هم وجود دارد كه فلور در سلامت دندان‌ها موثر است و پتاسيم هم در كاركرد بافت عضلاني و عضله قلب تاثير بالايي دارد. گوجه سبز به‌عنوان ميوه‌اي كه خاصيت آنتي اكسيداني دارد مي‌تواند خاصيت ضد‌سرطان و پيشگيري از پيري سلولي و حتي مقداري اثر كاهنده در چربي‌هاي خون داشته باشد.
نمك جزء لاينفك چغاله بادام و گوچه سبز است. اصلا يكي از دلايلي كه اين ميوه‌هاي نارس مورد توجه اغلب مردم قرار مي‌گيرد همراه شدن آنها با نمك است. اين درحالي است كه مقدار نمكي كه معمولا با هر وعده چغاله بادام و گوجه سبز خورده مي‌شود خيلي بيشتر از نياز روزانه ما به نمك(يك قاشق چايخوري در روز) است. معمولا افراد، چغاله بادام را مي‌گيرند همان‌جا نمك زده و شروع به خوردن مي‌كنند كه اين، رفتاري كاملا اشتباه است، آن هم به اين دليل كه اين ميوه هنوز ضدعفوني نشده و دليل بعدي اينكه همين نمك زياد مي‌تواند زمينه‌ساز عوارضي مثل فشار خون بالا و مشكلات قلبي در آنها شود. ضرورت توجه به مقدار نمكي كه با چغاله بادام خورده مي‌شود در كودكان معمولا بايد بيشتر از بزرگ‌ترها باشد. بهتر است دقت كنيد بچه‌ها بدون نمك يا با حداقل نمك بخورند. آن هم به ۲ دليل؛ اول اينكه عوارض خوردن نمك زياد، گريبان‌گير آنها نشود و ديگر اين كه با همين مراقبت‌هاي ساده، ذائقه‌شان به خوردن غذاهاي كم‌نمك عادت كند.
خيلي از طرفداران چغاله بادام گاهي آن را به‌صورت خورش مي‌خورند و گاهي ترشي. به هر حال وقتي يك خوراكي در فرآيند پخت و پز يا نگهداري طولاني مدت قرار مي‌گيرد خواصش تغيير مي‌كند. اين تغيير گاهي خوب است اما گاهي هم به ضرر ارزش غذايي آن ماده غذايي تمام مي‌شود. به هر حال پخته شدن چغاله بادام هضم آن را ساده‌تر مي‌كند يا ترشي آن، بافت‌هاي سلولزي را تا اندازه‌اي سست‌تر كرده و باعث مي‌شود در دستگاه گوارش، هضم آسان‌تري داشته باشد اما همين فرآيند پخت، مواد معدني به‌خصوص مواد معدني محلول در آب چغاله بادام را تحت‌تاثير قرار مي‌دهد به‌طوري كه مقدار زيادي از ويتامينCچغاله بادام تحت اين فرآيند از بين مي‌رود.
گوجه سبز مقادير زيادي اگزالات دارد و مي‌تواند در سيستم كليوي بدن تجمع كرده و سنگ‌هاي ادراري توليدكند.كساني كه سابقه سنگ‌هايي از جنس اگزالات دارند بهتر است در خوردن گوجه سبز احتياط كنند. از طرف ديگر افراد ديگري هم كه به خوردن گوجه سبز آن،هم به مقدار زياد علاقه دارند بهتر است همراه با آن مقداري هم آب بخورند تا اگزالات موجود در گوجه سبز رفع شود و با توليد سنگ‌هاي ادراري براي آنها ناراحتي ايجاد نكند.
منبع : مجله سیب سبز
به اندازه بخوريد
به‌طور كلي خوردن ميوه‌هاي نارس مثل گوجه‌سبز و چغاله بادام از اين نظر كه بافت‌هاي فيبري آنها هنوز براي هضم و جذب، مناسب دستگاه گوارش نيستند چندان قابل توصيه نيست. معمولا ناقص بودن فيبر موجود در اين ميوه‌ها مي‌تواند مشكلات سوهاضمه به‌دنبال داشته باشد؛ مشكلاتي مثل دل‌درد، دل به هم خوردگي و نفخ. فيبرهاي ميوه‌هاي نارس به دليل نوع رژيم غذايي كه داريم قابليت هضم شدن در بدن را ندارند و به همين دليل است كه خوردن آنها معمولا بدون ضرر نيست. البته چغاله بادام تا حدي از اين قاعده مستثناست. هر چند كه مصرف زياده‌از‌حد آن هم قطعا مي‌تواند مشكلاتي به‌دنبال داشته باشد. چغاله بادام مي‌تواند به‌عنوان يك ميان‌وعده نسبتا بي‌ضرر (البته نه ثابت و هميشگي) به‌خصوص براي بچه‌هايي كه به تنقلات پر كالري علاقه زيادي دارند به شمار رود.
چغاله بادام را نشسته نخوريد
در مورد چغاله بادام آنچه بسيار اهميت دارد حتي گاهي بيشتر از مقدار مجاز خوردن آن، بحث گند‌زاديي و بهداشتي شدن آن است. چغاله بادام اغلب توسط دست‌فروش‌ها فروخته مي‌شود. اين فروشنده‌ها معمولا سطح آن را مرطوب مي‌كنند تا تازه‌تر به‌نظر بيايد و در عين حال مشتري بيشتري هم جذب كند. اما موضوع اصلي اينجاست كه ما مطمئن نيستيم آبي كه مدام روي چغاله بادام‌ها ريخته مي‌شود چطور و از كجا تهيه شده است. به همين دليل بايد درست مثل باقي ميوه‌ها كه پوست‌شان خوراكي است قبل از مصرف كاملا ضدعفوني و شستوشو شود. چون همين آب آلوده خودش مي‌تواند منبع بسياري از آلودگي‌هاي ميكروبي باشد. به عبارت ديگر نبايد تحت هيچ شرايطي چغاله بادام را قبل از شستوشو خورد.
نکته - گوجه سبز منبع خوبي از ويتامين C و گروهي از ويتامين‌هاي B است
چقدر چغاله بادام بخوريم؟
در مورد چغاله بادام هم درست مثل همه مواد خوراكي ديگر نمي‌شود يك نسخه واحد براي همه پيچيد. هر فرد بنا به شرايط جسماني و به‌خصوص شرايط دستگاه گوارشي به‌گونه خاصي بايد با اين نوبرانه بهاري كنار آيد. افرادي كه از نظر سيستم گوارشي با مشكل خاصي روبه‌رو نيستند به‌طوري كه دستگاه گوارش آنها مي‌تواند با هضم اين خوراكي كنار بيايد، مي‌توانند به اندازه نصف ليوان يا يك كاسه كوچك ماست‌خوري، چغاله بادام بخورند. البته دقت كنيد، اين مقدار براي مصرف هر روز نيست! به عبارت ديگر اگر مشتري دائم چغاله بادام هستيد خيلي كمتر از اين مقدار را بايد درنظر بگيريد. در مورد افرادي كه مشكلات گوارشي دارند، وضع به‌گونه ديگري است. اين افراد گاهي به‌طور كلي بايد از خوردن اين ميوه منع شوند چون سيستم گوارشي آنها توانايي هضم چغاله بادام را ندارد. درمورد بچه‌ها هم كه معمولا از طرفداران سرسخت چغاله بادام هستند، بايد در خوردن آن محتاط باشند. ممكن است سيستم گوارش كودكان به‌خصوص بچه‌هايي كه قرار است براي نخستين‌بار با چغاله بادام كنار آيد در هضم اين ميوه دچار مشكل شود و سنگيني آن، آنهارا اذيت كند. بنابراين بهتر است چغاله بادام در مقدار بسيار كم و به‌تدريج در اختيار آنها قرار بگيرد نه يك‌باره و به اندازه بزرگ‌ترها.
چقدر گوجه سبز بخوريم؟
مقدار مصرف گوجه سبز به عوامل مختلفي بستگي دارد. كرامپ‌هاي يك عامل مهم همان وضعيت گوارشي افراد است. به هر حال گوجه سبز هم يك ميوه نارس است و خوردن بيش از حد مجاز آن مي‌تواند در فرد سوهاضمه و كرامپ‌هاي شكمي، نفخ و... را به‌وجود آورد ولي از طرف ديگر از آنجا كه گوجه سبز قند پاييني دارد ميوه كم ضرري است. 100 گرم گوجه سبز، حدود 40 كيلو كالري انرژي دارد و به همين دليل مي‌شود به‌عنوان يكي از ميان وعده‌ها روي آن حساب كرد اما با درنظر گرفتن اين نكته كه مقدار مناسب گوجه سبز در هر روز به ميزان نصف ليوان تا يك ليوان گوجه سبز است. در مصرف گوجه سبز مثل چغاله بادام نكته‌اي كه خيلي مهم است و بايد نسبت به آن توجه داشت ضدعفوني كردن آن است. گوجه سبز هم جزو ميوه‌هايي است كه با پوست خورده مي‌شود و در مورد تمام ميوه‌هايي كه با پوست خورده مي‌شوند ضدعفوني كردن قبل از مصرف نكته بسيار قابل اهميتي است كه حتما بايد رعايت شود.
چغاله بادام جايگزين بادام نيست
خيلي از علاقه‌مندان به چغاله بادام روي اين ميوه نوبرانه همان قدر حساب مي‌كنند كه روي بادام رسيده. درحالي‌كه اين مقايسه يك مقايسه كاملا مردود است. بادام رسيده جزو خشك‌باري است كه زيادي دارد آن هم به لحاظ روغن، كلسيم، آهن و مواد معدني كه به‌طور طبيعي در آن موجود است. ولي چغاله بادام، ميوه نارس بادام است و به‌طبع نمي‌تواند همه خواص بادام را داشته باشد. چغاله بادام از نظر خواص نسبت به بادام رسيده در سطح پايين‌تري قرار دارد بنابراين نمي‌تواند جايگزيني براي بادام به شمار برود.
گوجه سبز و يك دنيا خاصيت
گوجه سبز يكي ديگر از خوراكي‌هاي اين فصل است كه در مقايسه با چغاله بادام خواص بيشتري دارد. گوجه سبز منبع خوبي از ويتامين C و گروهي از ويتامين‌هاي B است. ويتامين C در افزايش ايمني بدن و افزايش بافت‌هاي همبند نقش بسزايي دارد و ويتامين‌هاي گروه B هم مي‌توانند به كاهش استرس‌ها و سلامت سيستم عصبي بدن ما كمك كنند. در تركيب گوجه سبز مقادير زيادي پتاسيم و فلور هم وجود دارد كه فلور در سلامت دندان‌ها موثر است و پتاسيم هم در كاركرد بافت عضلاني و عضله قلب تاثير بالايي دارد. گوجه سبز به‌عنوان ميوه‌اي كه خاصيت آنتي اكسيداني دارد مي‌تواند خاصيت ضد‌سرطان و پيشگيري از پيري سلولي و حتي مقداري اثر كاهنده در چربي‌هاي خون داشته باشد.
كم‌نمك بخوريد
نمك جزء لاينفك چغاله بادام و گوچه سبز است. اصلا يكي از دلايلي كه اين ميوه‌هاي نارس مورد توجه اغلب مردم قرار مي‌گيرد همراه شدن آنها با نمك است. اين درحالي است كه مقدار نمكي كه معمولا با هر وعده چغاله بادام و گوجه سبز خورده مي‌شود خيلي بيشتر از نياز روزانه ما به نمك(يك قاشق چايخوري در روز) است. معمولا افراد، چغاله بادام را مي‌گيرند همان‌جا نمك زده و شروع به خوردن مي‌كنند كه اين، رفتاري كاملا اشتباه است، آن هم به اين دليل كه اين ميوه هنوز ضدعفوني نشده و دليل بعدي اينكه همين نمك زياد مي‌تواند زمينه‌ساز عوارضي مثل فشار خون بالا و مشكلات قلبي در آنها شود. ضرورت توجه به مقدار نمكي كه با چغاله بادام خورده مي‌شود در كودكان معمولا بايد بيشتر از بزرگ‌ترها باشد. بهتر است دقت كنيد بچه‌ها بدون نمك يا با حداقل نمك بخورند. آن هم به ۲ دليل؛ اول اينكه عوارض خوردن نمك زياد، گريبان‌گير آنها نشود و ديگر اين كه با همين مراقبت‌هاي ساده، ذائقه‌شان به خوردن غذاهاي كم‌نمك عادت كند.
هضم خورش چغاله بادام راحت‌تر است
خيلي از طرفداران چغاله بادام گاهي آن را به‌صورت خورش مي‌خورند و گاهي ترشي. به هر حال وقتي يك خوراكي در فرآيند پخت و پز يا نگهداري طولاني مدت قرار مي‌گيرد خواصش تغيير مي‌كند. اين تغيير گاهي خوب است اما گاهي هم به ضرر ارزش غذايي آن ماده غذايي تمام مي‌شود. به هر حال پخته شدن چغاله بادام هضم آن را ساده‌تر مي‌كند يا ترشي آن، بافت‌هاي سلولزي را تا اندازه‌اي سست‌تر كرده و باعث مي‌شود در دستگاه گوارش، هضم آسان‌تري داشته باشد اما همين فرآيند پخت، مواد معدني به‌خصوص مواد معدني محلول در آب چغاله بادام را تحت‌تاثير قرار مي‌دهد به‌طوري كه مقدار زيادي از ويتامينCچغاله بادام تحت اين فرآيند از بين مي‌رود.
همراه با گوجه سبز آب بخوريد
گوجه سبز مقادير زيادي اگزالات دارد و مي‌تواند در سيستم كليوي بدن تجمع كرده و سنگ‌هاي ادراري توليدكند.كساني كه سابقه سنگ‌هايي از جنس اگزالات دارند بهتر است در خوردن گوجه سبز احتياط كنند. از طرف ديگر افراد ديگري هم كه به خوردن گوجه سبز آن،هم به مقدار زياد علاقه دارند بهتر است همراه با آن مقداري هم آب بخورند تا اگزالات موجود در گوجه سبز رفع شود و با توليد سنگ‌هاي ادراري براي آنها ناراحتي ايجاد نكند.
منبع : مجله سیب سبز
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر