زبان سرخ، سر سبز می‌دهد بر باد!

طرفداری: سال‌هاست محمد مایلی‌کهن، در رابطه با فساد در فوتبال ایران صحبت می‌کند. روی سخن مایلی کهن با بزرگانی همچون علی دایی و امیر قلعه‌نویی است. سرمربی دو تیم پرطرفدار ایران که این روزها حرف و حدیث‌های فراوانی درباره آنها به میان آمده است. اما واقعا چه کسی راست می‌گوید؟

*محمد مایلی کهن کیست؟

محمد مایلی‌کهن ۱۵ خردادماه ۱۳۳۲ در بندرانزلی به دنیا آمده است. این بازیکن پیشین و مربی کنونی فوتبال ،۱۳ سال عضو تیم پرسپولیس تهران و بازیکن تیم ملی فوتبال ایران در بازی‌های آسیایی ۱۹۸۲ بود.کسب مقام چهارم جام جهانی فوتسال ۱۹۹۲ و مقام سوم جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶ مهمترین موفقیت‌های مایلی کهن در عرصه مربی‌گری هستند.

از مایلی کهن به عنوان خالق نسل طلایی فوتبال ایران نام برده می‌شود. در زمستان سال ۱۳۷۴ و در حالی که گمانه زنی‌ها در مورد انتخاب سرمربی تیم ملی حول اسامی ناصر حجازی، فیروز کریمی، محمود یاوری، و چند مربی سرشناس خارجی می‌گشت، مایلی کهن و دیگر دستیار تیم ملی جوانان، مجید جهانپور، به عنوان مربیان تیم ملی بزرگسالان اعلام شدند.

وی که در جام ملت‌های ۱۹۹۶ به همراه تیم ملی به مقام سوم رسیده بود، علی‌رغم نتایج خوب اولیه، تیم ایران در اواخر رقابت‌های گروهی جام جهانی ۱۹۹۸ دچار افت شدیدی شد و با شکست در مقابل عربستان و قطر رتبه اول گروه را از دست داد و راهی پلی آف شد. پس از شکست ۲ بر ۰ از قطر در پایان مرحله گروهی، مایلی کهن از سرمربیگری تیم ملی برکنار شد. در طی سالهای ۱۹۹۵-۱۹۹۷، او هدایت تیم ملی را در ۴۰ بازی به عهده داشت که حاصل کار او ۲۵ برد، ۸ مساوی، ۷ باخت بود.

*جنجال‌های محمد مایلی کهن

در یكی از جنجالی‌ترین پرونده‌های فوتبال ایران در چند سال گذشته، محمد مایلی‌كهن به واسطه شكایت برادران شفیعی‌زاده از او دستگیر شد و برای ساعاتی در بازداشت به‌سر برد. پس از این اتفاقات حاجی‌مایلی در قامت حامی همكار سابقش ظاهر شد و خطاب به شفیعی‌زاده‌ها گفت: «زمانی كه شما تاتی‌تاتی می‌كردید، جلالی معلم بود!» همین صحبت كافی بود تا مدیران استقلال‌اهواز علیه مایلی‌كهن اقامه دعوا كنند و در نهایت پای او را به محاكم قضایی بكشانند.

اما شروع طوفانی صحبت‌های مایلی کهن، پس از بازی سایپا در برابر استقلال بود. دعوای قلعه‌نویی و مایلی‌کهن در فروردین ۸۸ بود که به اوج خودش رسید. جایی که محمد مایلی کهن، در برابر دیدگان فرزندش، با توهین‌های ناموسی لیدرها و هواداران استقلال مواجه شد. پس از آن مایلی کهن با انتشار بیانیه‌ای چنین نوشت:

به اين آقايان كوتوله و عوام فريب (كل يوم) كه حتي فاقد مدرك تحصيلي براي گروهبان قندلي شدن هستند اما لقب ژنرال را يدك مي‌كشند مي‌گويم كه از گل دقيقه ۹۰ سايپا و پيامي كه آن گل به پهناي ايران عزيز اسلامي داشته؛ پند گرفته و هر چه سريعتر دست از نوچه بازي و نوچه پروري برداشته از كارهاي ناثواب و عوام فريبي دست بردارند.

البته این درگیری‌ها نهایتا ختم به خیر شد. پاس کاری بیانیه بین هر دو طرف، نهایتا با روبوسی در بازی سایپا و سپاهان به پایان رسید تا اینبار، مایلی کهن تیغ تند صحبت‌هایش را به سمت علی دایی بچرخاند.

اخیرا، مایلی کهن که بارها و بارها به علت هدم ارائه سند برای صحبت‌های خود، در دادگاه مغلوب وکیل علی دایی شده، ول کن ماجرا نیست. مایلی کهن اخیرا به زندان محکوم شده است، اما هنوز هم با بیان جمله، مشکل پرسپولیس با کارت به کارت حل می‌شود، دایی را قلقلک می‌دهد.

دعوای علی دایی و محمد مایلی‌کهن ریشه‌ای قدیمی دارد. همه چیز از بازی تیم ملی ایران و سوریه شروع شد. در آن بازی محمد مایلی‌کهن به عنوان سرمربی تیم ملی، علی دایی را روی نیمکت نشاند و به محسن گروسی بازی داد. جنجال‌های این بازی همواره ادامه داشته و حتی چند بار دو طرف به دادگاه رسیدند. این دعوا تا همین چندی قبل هم ادامه داشت و علاوه بر مایلی‌کهن، یار غار او نادرفریاد شیران هم علیه علی دایی که با نام مستعار آقا قلدره خطاب می‌شد، مصاحبه‌های تند و آتشین انجام می‌داد.

محمد مایلی کهن، مستقیما دایی را به رشوه دادن به داور، خراب کردن فوتبال علی کریمی و برکناری داریوش مصطفوی متهم کرده و البته برای هیچ‌یک از این اتهامات، ادله محکمه پسندی نیز ارائه نداده است. مایلی کهن همانند خیلی‌های دیگر معتقد است که در پرونده محسن قهرمانی، کارهای دایی به قول معروف ماست‌مالی شده است. او معتقد است، دایی و اطرافینش ( حاتم و مولایی) در آن پرونده قسر در رفته اند. مایلی‌کهن می‌گوید، آقایان با هوچی‌گری، سر قهرمانی را زیر آب کرده‌اند تا خودشان به کارهای نادرست خود ادامه بدهند.

محمد مایلی‌کهن که همواره از معتقدان مدیریت ضعیف فوتبال ایران بوده و حتی یکبار در برنامه ورزش و مردم با فتح الله زاده نیز درگیر شد، همواره علیه مربیان خارجی مصاحبه می‌کند. او در همه این سال‌ها علیه بلاژو​یچ، برانکو ایوانکوویچ و... مصاحبه کرده است. آخرین مصاحبه جنجالی مایلی‌کهن علیه کارلوس کیروش پس از جام جهانی ۲۰۱۴ بود که گفت: «می‌خواهم بدانم در گروهی که فقط چهار تیم وجود داشت​ آیا کارلوس کرش می‌خواست تیم ملی ایران را پنجم کند؟ به عقیده من این تیم اگر دست عباس‌آقا هم بود همان تدارکاتچی زحمتکشی که کارلوس کیروش در مورد امید نمازی اسم او را به میان آورد باز هم تیم او چهارم می‌شد و پنجم نمی‌شد.»

*مایلی‌کهن حرف حق را بی پرده بیان می‌کند

صحبت‌های محمد مایلی کهن، شاید سند و مدرکی نداشته باشند، شاید تند و بی پرده باشد و شاید هیچگاه ثابت نشود؛ اما بعضا عین حقیقت است. حمایت مایلی کهن از جامعه داوری، انتقادهای وی به مدیریت فاسد در فوتبال ایران و حتی انتقادهای وی به فرهنگ تماشاگران کاملا وارد است. اما او حقیقت را در صورت فرد مقابلش تف می‌کند. همین باعث می‌شود تا خیلی جاها، به راحتی محکوم باشد.

مایلی کهن می‌گوید: "بديهي است هيچ دستي برتر و بالاتر از دست خداوند عزوجل نيست و اوست كه اگر بخواهد كسي را خوار نمايد، خوار و اگر كسي را عزيز بداند عزيز خواهد كرد. اين مطلب شامل حال گنده باقالي‌هايي كه به عنوان نوچه در كنار اين آدم كوتوله هستند نيز مي‌شود." (بیانه علیه قلعه نویی)

مایلی کهن می‌گوید: "هواداران استقلال و پرسپولیس دوست دارند رقبای تیم‌شان در آزادی، دست و پایشان بسته باشد و در گوشه رینگ، تا می‌توانند مشت و لگد بخورند. در غیر این صورت، انواع و اقسام توهین‌ها به آنها نسبت داده می‌شود." (پس از بازی با استقلال)

مایلی کهن می‌گوید: "همه جنجال‌های داوری از یک بدنساز آب می‌خورد. این بدنسازبه خود آقایان وابسته است. شما خواهید فهمید. فوتبال ایرادی ندارد. ایراد از خود شماست. من پرسپولیسی هستم یا شما که از پرسپولیس شکایت می‌کنید. آقایان پیشنهاد عفو عمومی نیز داده‌اند. اگر به معنای واقعی دنبال از بین بردند فساد بودید. من هم پشت شما بودم. چطور روزی که قهرمانی برای شما پنالتی گرفتید هیچ صحبتی نکردید."(پیش از بالا گرفتن جنجال‌های دایی و قهرمانی،خطاب به دایی)

مایلی کهن می‌گوید: "متاسفانه در کشور ما آدمهایی که بیش از اندازه دروغ می‌گویند، کم حافظه می‌شوند. از طرفی خیلی از مردم ما ساده هستند و ممکن است جذب این دروغها شوند. این آقای پول پرستی(دایی) بعد از داستان تیم ملی ۹ ماه خانه نشین بود و جرات نمی‌کرد از خانه بیرون بیاید. چه کسی ایشان را از خانه بیرون آورد؟ یکی از مشکلات ایشان با آقای کاشانی این بود که می‌خواست در فصل گذشته جنسهای بنجل خود را به باشگاه پرسپولیس بدهد و پولهای هنگفتی را بگیرد و یا اینکه فک و فامیل خود را به عنوان دستیار بیاورد، کما اینکه در باشگاه راه آهن تمام این کارها را کرده است."(مصاحبه علیه دایی)

مایلی‌کهن می‌گوید: " دایی با توهین به داور و بالا و پایین پریدن کنار زمین، حتی برای یک اوت ساده، جو را بر علیه رقیب می‌کند و سعی دارد صعف فنی تیم خودش را پشت اشتباهات داوری پنهان کند. فوتبال یک بازی مردانه است."(مصاحبه علیه دایی)

مایلی‌کهن می‌گوید: "این آقا با علی کریمی، جواد کاظمیان، ایمان مبعلی و ... چه ها که نکرد. عامل اصلی اینکه تیم ملی در سال ۹۸ مستقیم به جام جهانی نرفت با آن بضاعت فنی خوب و امکانات اندکی که داشت، همین آقای پول پرستی بود. حالا بماند که چطور مانع از صعود مستقیم تیم ملی به جام جهانی شد."(مصاحبه علیه دایی)

مایلی‌کهن می‌گوید: "مادر و خواهر و زن داور چه گناهی دارند؛ باید به ما برخورد. این چه فوتبالی است. دوباره فردا علم می‌کنند که مایلی کهن فلان کر. واقعا این است فوتبال؟ چرا از اول بازی شروع می‌کنیم به دری وری گفتن؟"(محمد مایلی کهن پس از توهین تماشاگران به داور در انزلی و تبریز)

مایلی‌كهن ‌می‌گوید: "به ایشان می‌گویند فلانی را چطور منصوب كردی؟ می‌گوید طرف ریشه‌دار است! ببخشید مگر من مایلی‌كهن از زیر بوته به عمل آمده‌ام؟! كمترین حق من با توجه به تحصیلات و سوابقم، ریاست سازمان تربیت‌بدنی است." (مصاحبه علیه علی‌آبادی)

مایلی کهن می‌گوید: "او را ول كنید و مرا بگیرید. اگر او مشكلی دارد، اشكال از من است كه نتوانستم تربیتش كنم." (در دادگاه محسن رسولی بازیکنی که شورت ورزشی خود را هنگام خوشحالی درآورد)

مایلی کهن فیروز کریمی را به دوپینگ دسته جمعی و تبانی متهم کرد. اگرچه با مصاحبه های تند و البته باز هم بدون مدرک خود، بازی را به فیروز کریمی باخت. اما چند سال بعد بود که دست فیروز کریمی رو شد وی به جمع منشوری‌های فوتبال ایران پیوست.

از هواداران هر دو باشگاه استقلال و پرسپولیس که بپرسیم، اکثر آنها خیلی از این صحبت‌ها را تایید می‌کنند. شاید بتوان با موفقیت زودگذر سرخابی‌ها، از روی تعصب به رنگ‌ها، چشم‌ها را برا این قضایا بست و به خاطر همین صحبت‌ها به مایلی‌کهن تاخت؛ اما اگر خیلی دقیق یه قضیه نگاه کنیم و تعصب را کنار بگذاریم، متوجه می‌شویم که خیلی از این صحبت‌ها چیزی جز حقیقت نیست.

اما بزرگ ترین مشکل مایلی‌کهن، زبان سرخ اوست. ای کاش محمد مایلی‌کهن، به جای مصاحبه و بیانیه، انرژی خود را صرف جمع کردن مدارکی دال بر صحت صحبت‌هایش می‌کرد؛ شاید آن موقع، سر سبز خود را بربادرفته نمی‌دید.