نکونام: وعده ما دقیقه ۲۴ بازی ایران و ژاپن

خبر آنلاین: جواد نکونام دیروز دوشنبه به روستای کپورچال، زادگاه هادی نوروزی رفت و ساعاتی را کنار مزار کاپیتان فقید و خانواده اش گذراند.

او در مسیر بازگشت به تهران به شدت منقلب بود، درست مثل روزهای گذشته. دیدم پسر و دختر هادی و اوضاع به هم ریخته همسرش، نکونام را منقلب تر از همیشه نشان می داد. با او درباره این روزهای سخت فوتبال ایران و رفتن هادی گفت و گویی کردیم که در پایان به یک جمله ختم شد: «امیدوارم بفهمیم واقعا زمان بودن زیاد نیست و قدر همدیگر را بیشتر بدانیم.»

در این چند روز شدیدا تحت تاثیر مرگ هادی نوروزی بوده ای. علت این حسی عمیقی که نسبت به هادی پیدا کرده ای، چیست؟

در این چند روز خیلی فکر کردم. راستش من رابطه زیادی با هادی نداشتم و نمی توانم بگویم او از دوستان نزدیکم بود. ما ملاقات زیادی نداشتیم. در اردوی تیم ملی همدیگر را چند بار دیدیم. هادی همیشه آرام بود و با کسی کاری نداشت. زیاد حرف نمی زد و بیشتر سرش در کار خودش بود. اما از لحظه ای که خبر مرگ هادی را شنیدم، حالم بد شد. واقعا ناراحتم و چند روزی است حال و روز خوشی ندارم. احساس بدی دارم و همانطور که چند بار گفتم، به نظرم این بزرگترین تراژدی ۵۰ سال گذشته فوتبال ایران بود. اینکه یک بازیکن بی حاشیه، آرام و متین که همیشه سرش در کار خودش بوده، اینطور سرش را روی زمین بگذارد و دیگر بلند نشود. گاهی بعضی فشارها باعث می شود چنین اتفاق هایی بیفتد. ما آدم هستیم، رباط که نیستیم.

چه چیز در این مدت بیشتر از همه چیز تو را تحت تاثیر قرار داد؟

وقتی معصومیت او را دیدم، قلبم گرفت. وقتی خانواده اش را دیدم حالم خراب شد. از طرفی به هادی آنقدر که باید توجه نشد. مگر نمی گوئیم هادی با اخلاق بود؟ یک بار شد تلویزیون ایرانی هادی نوروزی را به عنوان یکی از ۵ بازیکن با اخلاق فوتبال معرفی کند؟ او را بیاورد و صحبت کند؟ در عوض تا دلتان بخواهد بازیکنی که حاشیه داشته دعوت می شود و حرف می زند. به هادی واقعا به اندازه ای که باید توجه نشد.

با هادی در تیم ملی همبازی بودی. نکته خاصی از آن روزها هست که بخواهی بگویی؟

من در تیم ملی واقعا صدای هادی را نشنیدم و شاید ۵۰ کلمه هم از او نشنیدم. هادی خیلی ساکت بود. به خاطر همین رفتارها و متانت، باید قدر امثال او را می دانستیم. از دقیقه اولی که خبر مرگ هادی را شنیدم، شوکه شدم. ناراحتی ام بیشتر از این است که آدم هایی مثل هادی به حق شان هیچوقت نمی رسند. در این فوتبال هر کی سر و صدایش بیشتر است، حقش را می گیرد.

پرسپولیسی ها قصد دارند در هر بازی و در دقیقه ۲۴ به احترام نوروزی بایستند و تشویقش کنند. روزی که هادی فوت شد، تو در این باره به ما گفتی و اشاره کردی به کاری که در اسپانیول می کنند.

وقتی من در اسپانیا بازی می کردم، در تمرین اسپانیول یکی از بازیکنان فوت شد. بعد از آن در همه بازی های تیمش تشویق می شد. به نظر من باید در تمام بازی های استقلال و پرسپولیس هم چنین کاری انجام شود. پیشنهاد اول من این بود که در بازی ایران و ژاپن چنین کاری کنیم. وعده ما این است که از دقیقه ۲۴ تا ۲۵ همه بلند شویم و هادی را تشویق کنیم. انشالله که تمرین ما به بازی تیم ملی نخورد و خودم هم بتوانم به استادیوم بروم. در این صورت اولین نفری خواهم بود که بلند می شوم و هادی را تشویق می کنم. همه باید به افتخار هادی قیام کنیم تا حداقل به او ادای احترام کرده باشیم. این کار قشنگی در فوتبال ماست و با این کار می خواهیم حداقل از او به خاطر بازی های ملی و باشگاهی اش تشکر کنیم. هادی در تیم ملی بازی کرد و گل هم زد. امیدوارم این کار را همیشگی کنیم.

هواداران پرسپولیس هم دوست دارند این کار را کنند.

امیدوارم واقعا این اتفاق بیفتد. مطمئنم هواداران پرسپولیس این کار را می کنند. در این چند روز برخورد زیادی با آنها داشتم و همه شوکه هستند. دوست دارند نام هادی همیشه زنده باشد.

چه باید کرد که دیگر از این اتفاق ها نیفتد؟ رفتن هادی نوروزی واقعا ضایعه دردناکی بود. فکر می کنی اولین راه حل چیست؟

در فوتبال ما جو سنگین شده است. بالاخره روی بازیکنان فشاری وجود دارد. نتایج، مسایل مالی و... تاثیر گذار هستند. تمرینات و مشکلات و فشارهای خانوادگی هم همینطور. بالاخره هرکسی در این زندگی مشکلی دارد. من برادرانه از هواداران فوتبال یک درخواست دارم. می دانم همه شما از شکست تیم ناراحت می شوید. انصافا حق هم دارید. در سرما و گرما به استادیوم می آئید ولی خواهش می کنم تا فشار روی بازیکنان را کمتر کنند. در فوتبال استرس زیاد است. مشکلات مالی باشگاهها که حل شدنی نیست، حداقل مردم کمک کنند تا فشار از روی بازیکنان کم شود. هواداران شک نکنند بازیکنان هر کاری می کنند تیم نتیجه بگیرد و گاهی کارها جور در نمی آید. امیدوارم یک روز اوضاع فوتبال ما کلا درست شود و دیگر نه روی تماشاگر فشار باشد و نه روی بازیکن.

مردم می گویند بازیکن پول می گیرد. به همین دلیل توقعات زیاد است.

خب همیشه صحبت زیاد بوده که فوتبالیست ها پول های زیادی می گیرند. ولی من الان دوست دارم شما پای دردل های خانواده هادی نوروزی بنشینید. باشگاهی بوده که از دو سال قبل تا الان پولش را نداده اند. حالا که از دنیا رفته، می گویند پول هادی را می دهیم. این چه برخوردی است؟ الان اینهمه بازیکن از باشگاههای مختلف طلبکار هستند، حتما باید به بیمارستان بروند تا پول شان را بدهند؟ حتما باید بمیرند؟ اگر حق بازیکن است، پولش را بدهید و اگر نیست نه که بگویند حقت نیست و راحتش کنند.

حرف خاصی مانده؟

یک بار دیگر مرگ هادی را به همه تسلیت می گویم. برای مردم ما و ورزش ایران درگذشت او بسیار سنگین بود. خدا به خانواده اش صبر بدهد. به عنوان یک فوتبالیست و عضو کوچک فوتبال واقعا از بازیکنان پرسپولیس تشکر می کنم که کنار خانواده اش بودند. باید از برانکو هم تشکر کنم که تیمش را آورد. این کارها برای همیشه در ذهن همه می ماند. امیدوارم بفهمیم واقعا زمان بودن زیاد نیست و قدر همدیگر را بیشتر بدانیم.