از بهار عربی تا بهار بریتانیایی

دیپلماسی ایرانی: به محض اعلام نتایج رفراندوم ملی بریتانیا، برای ماندن یا خروح از اتحادیه اروپا که مشخص شد بریتانیایی ها بقا در اتحادیه اروپا را رد می کنند، و ترجیح می دهند که از اروپا خارج شوند، مطالبات برای جدایی از بریتانیا آغاز شد و موجی انفجاری از دعوت ها به جدایی از بریتانیا به وجود آمده است، اکنون مناطق مختلفی می خواهند از بریتانیا جدا شوند و به سمت استقلال بروند. این تقاضاها سبب شده است تا نگرانی هایی از آغاز تکه تکه شدن اروپا به وجود آید. این اوضاع شباهت بسیاری به وضعیت این روزهای برخی کشورهای عربی دارد که به آن "بهار عربی" می گویند.

اخیرا خوانده شد که ۴۰ هزار نفر طوماری را امضا کردند و خواستار استقلال خود لندن از بریتانیا شدند، در عین حالی که نخست وزیر منطقه اسکاتلند نیز خواستار برگزاری رفراندوم برای جدایی از کل بریتانیا متحد شده، همین وضعیت را ایرلند نیز در پیش گرفته است.

موضوع فقط محدود به داخل بریتانیا نمی شود، بلکه دامنه آن به کشورهای مختلف اروپایی نیز کشیده شده است، مثلا هلند، در آن جا نیز راست افراطی بیش از پیش بر ضرورت ترک اتحادیه اروپا تاکید دارد و می گوید دیگر نمی خواهد جزء کشورهای عضو اتحادیه اروپا باشد، حتی خواندیم که مردم ایالت تگزاس امریکا نیز به فکر استقلال از ایالات متحده افتاده اند، این ایالت ثروت بسیار هنگفتی دارد و مردم آن می خواهند که این ثروت تنها در اختیار خودشان باشد و چیزی از آن به دیگر مناطق ایالات متحده امریکا نرسد!

بنابراین ما در برابر یک زلزله یا سونامی هستیم که فکر و ایدوئولوژی همه جهان را هدف قرار داده است، خدا می داند فردا روزی دیگر کدام کشور می خواهد از سرزمین مادری جدا شود، یکی از تفسیرهایی که برای این وضعیت می شود این است که مردم و جمعیت کشورهای مختلف از وضعیت موجود به شدت شکایت دارند و دیگر نمی خواهند کنار هم باشند و تبعات و مسئولیت بقا در کنار هم را متحمل شوند.

شکی نیست که بحران های اقتصادی خفه کننده در بسیاری از کشورها که مردم آن کشورها را به ستوه آورده یکی از مهمترین دلایل این تقاضا است، در این جا این سوال مهم و شدیدا مورد توجه مطرح می شود: آیا خشم و انقلاب و تجزیه طلبی ای که این روزها جهان عرب را در بر گرفته به دیگر بخش های دنیا نیز سرایت کرده است؟ و آیا اروپا نیز از همین کاسه آب می نوشد؟