عصر امروز بچه‌های تلاشگر و لایق عباس چمنیان در واپسین دیدار از مسابقات فوتبال قهرمانی نوجوانان آسیا ۲۰۱۶ در خاک هند روبه‌روی عراق می‌ایستند و تیم برنده جام قهرمانی را به خانه خواهد برد.
ایران ورزشی: عصر امروز بچه‌های تلاشگر و لایق عباس چمنیان در واپسین دیدار از مسابقات فوتبال قهرمانی نوجوانان آسیا ۲۰۱۶ در خاک هند روبه‌روی عراق می‌ایستند و تیم برنده جام قهرمانی را به خانه خواهد برد. رسیدن هر یک از دو تیم به فینال نوعی شگفتی بوده است. ایران به رغم شروع تدارکات اولیه‌اش از ۲۲ ماه پیش هیچ‌گاه یک کار کامل را در زمینه‌های تقویت و آماده‌سازی خود اجرا نکرد و اردوهایش و مسابقات دوستانه‌ای که برگزار کرد، در حد و قالب‌های دلخواه نبود و ناهمگونی‌ها بین کمیته جوانان فدراسیون فوتبال و کادر فنی نوجوانان هر چند روالی ناآشکار داشت، اما سرانجام منجر به برکناری حمید علیدوستی و دستیاران او در فاصله کمتر از ۹۰ روز تا شروع مسابقات آسیایی هند شد.
حتی انتصاب عباس چمنیان به عنوان جانشین او مخالفانی داشت و عده‌ای می‌گفتند گزینه‌های بهتر از او اندک نیستند اما واقعیت امر هر چه بوده باشد، نوجوانان ما با درخششی عجیب و بدون حتی یک شکست و در سایه ۴ برد و یک تساوی در آوردگاه هند به فینال رسیده‌اند و فقط عراق در مسیرشان باقی مانده است و اگر امروز این حریف را هم ببرند، تک قهرمانی ایران در تاریخ برپایی این مسابقات را که در سال ۲۰۰۸ در خاک ازبکستان به دست آمده بود تکرار خواهند کرد.
کاری سخت‌تر از ما
راهیابی عراق به فینال هم به رغم سابقه درخشش مستمر نمایندگان فوتبال این کشور در تمامی رده‌های سنی طی 30 سال اخیر و با وجود درگیر بودن عراق با انواع ناملایمات سیاسی جنگی طی دو دهه 80 و 90 و ویران شدن بخش‌هایی دیگر از آن با ورود امثال داعش به خاک این کشور طی دو سه سال اخیر، از پیروزی‌های تیم نوجوانان ما هم شگفت‌آورتر بوده است زیرا در اینگونه قضایا حتی اگر یک تیم بتواند فقط موجودیت و تشکل خود را هم حفظ کند، هنر بزرگی کرده است اما عراق به کم و اندک قانع نبوده و در فوتبال المپیک 2004 آتن در رده سنی امیدها هم صاحب رتبه چهارم شد و اینک نوجوانانش را هم بالاتر از ژاپن اصولی و برنامه‌دار و امن و آرام به فینال مسابقات آسیایی رسانده است.
شباهت‌ها و تفاوت‌ها
از دیرباز این باور قدری صحیح و «زمانی اغراق شده» وجود داشته که فوتبال ایران و عراق به یکدیگر شبیه و بنیادهای آنها یکسان است. شاید در وجه فیزیکی شباهت‌هایی بین ما و آنها باشد و نوع اجرای بازی‌ها و حرکات تاکتیکی‌مان در برخی زمینه‌ها شبیه باشد اما به لحاظ طراوت تکنیکی و کارآیی‌های فردی فاصله زیادی بین ایران و عراق وجود دارد و کشورمان در این زمینه بسیار «سر» است و این همان چیزی است که چمنیان هم باید برای فتح دیدار امروز روی آن حساب باز کند و از این قابلیت کاملا برتر فوتبال ما به نحو احسن بهره گیرد. خوشبختانه تیم اعزامی به هند به لطف 19 ماه کار پیوسته گروه علیدوستی و حدود 3 ماه تلاش چمنیان و همراهانش به یک جمع یکدست تبدیل شده که در آن خبری از ستاره‌ها و غرور وابسته به آنان نیست و اصولا این جور چیزهای مضر در رده‌های سنی پایین کمتر جا دارند و از این منظر ما در این رده ثروتی بزرگ و توأم با صداقت و فروتنی در اختیار داریم. البته علی غلامزاده دروازه‌بان این تیم که در حذف کره شمالی در نیمه نهایی نقشی بزرگ داشت و محمد شریفی کاپیتان نوجوانان که در اکثر بازی‌ها نقش پررنگی در این تیم داشت، چهره‌های بارزی در آوردگاه هند
بوده‌اند اما آن کس که تیر آخر را عصر یکشنبه به سمت تیم عراق شلیک خواهد کرد، نه تک نفرها بلکه تیم منسجم ایران در یک قالب جمعی است.
رشد محسوس و فزاینده
از سال 2008 به این سو حاصل کار تیم ملی نوجوانان ایران در پیکارهای قهرمانی آسیای این رده سنی رشد محسوسی را نشان داده به طوری که در سه دوره از شش دوره برگزار شده حداقل به نیمه نهایی رسیده و بدون احتساب بازی عصر امروز در یک نوبت قهرمان شده‌ایم. این برای رده‌ای که طی دهه‌های 80 و 90 میلادی همیشه در آن مشکل داشتیم و کم می‌آوردیم، قدمی بلند به سمت جلو محسوب می‌شود. علی دوستی که با تیم سال 2008 خود ساختارشکن و صیاد اولین قهرمانی ما شد، سهمی مهم در این گشایش داشته و در پی او اکبر محمدی و حمید علیدوستی و اینک عباس چمنیان میانداری کرده‌اند و حتی در سال 2014 فقط شکست برابر کره شمالی در یک‌چهارم نهایی ما را از صعود بیشتر بازداشت.
به سوی تکرار دستاورد ۲۰۰۸
عصر یکشنبه نسل محمد شریفی و علی غلامزاده که معراج اسماعیلی، طاها شریعتی، عارف محمد علیپور، امیرحسین اسماعیل‌‌زاده، سعید آهنی، وحید نامداری، محمد غبیشاوی، علیرضا اسدآبادی، امیرحسین خدامرادی، محمد قادری، یونس دلفی، رضا موسویان، امیررضا جلالی و الهیار صیادمنش را نیز کنار خود می‌بینند برای فراتر از رفتن نسل‌های 2010 تا 2014 نوجوانان ایران و همسطح شدن با تیم سال 2008 علی دوستی تمامی همت خود را به کار خواهند بست و حتی اگر نتیجه نگیرند، باید بر همت تیمی که شاید نزدیکان آن نیز (برخلاف چمنیان) رسیدن به فینال را باور نداشتند، درود فرستاد و دست‌هایشان را تک به تک فشرد.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر