جاباما
۴۲۳۵۱۴
۲۲ نظر
۵۰۱۹
۲۲ نظر
۵۰۱۹
پ

عاقبت چاوز و چاوزیسم؛ ویرانه ای به نام ونزوئلا

نیکلاس هر شب کابوس از دست دادن قدرت را می بیند. دیگر دیدن اعتراض مردم برای او عادی شده است؛ مردمی که از گرسنگی و بی غذایی به ستوه آمده اند. مردم قحطی زده ای که برای گریز از گرسنگی به شهرهای مرزی کلمبیا هجوم برده و مغازه ها را غارت می کنند.

ماهنامه پیشه و تجارت:
  • نیکلاس مادورو مورس متولد 1962 کاراکاس
  • تحصیلات: دیپلم ردی
  • سوابق: راننده اتوبوس، نماینده شورای ملی، وزیر امور خارجه، معاون اول ریاست جمهوری

نیکلاس هر شب کابوس از دست دادن قدرت را می بیند. دیگر دیدن اعتراض مردم برای او عادی شده است؛ مردمی که از گرسنگی و بی غذایی به ستوه آمده اند. مردم قحطی زده ای که برای گریز از گرسنگی به شهرهای مرزی کلمبیا هجوم برده و مغازه ها را غارت می کنند. شاید خود او هم تمایل داشته باشد تا زودتر عرصه را واگذار کند. به هر حال رییس جمهوری یک کشور قحطی زده افتخار چندانی محسوب نمی شود. با وجود این تلاش دارد تا حفظ ظاهر کرده و خود را قدرتمند نشان دهد. در برابر طوماری با امضای چند میلیونی تاکید کرده است که مخالفان باید تا سال ۲۰۱۸ صبر کنند.
عاقبت چاوز و چاوزیسم؛ ویرانه ای به نام ونزوئلا

ویرانه ای به نام ونزوئلا

یار گرمابه و گلستان هوگو چاوز باور نداشت که روزی فرا برسد که بیش از ۸۰ درصد مردم یکصدا خواهان برکناری او باشند. در پایتخت ونزوئلا به راحتی می توان غم نان و بدبختی را در چشمان مردم مشاهده کرد. هنوز خودم مردم باور ندارند که چرا این بلا به سرشان آمد و چرا با وجود نفت خیز بودن کشور، به فلاکت افتاده اند و ناچارند برای رفع گرسنگی به غذای حیوانات متوسل شوند.

وجه مشترک بسیاری از مغازه ها در شهر کاراکاس این است که در اطلاعیه ای اعلام کردند که نان ندارند. هر روزی که به پایان می رسد بیشتر بی کفایتی و ناتوانی مادورو رییس جمهوری پوپولیست ونزوئلا در مدیریت کشور آشکار می شود. تا زمانی که بحران تنها به بحران انرژی خلاصه شده بود و رییس جمهوری تنها از زنان خواست تا سشوار استفاده نکنند یا اینکه عاجزانه از مردم تقاضا کرد بی خیال کولر گازی شوند یا اینکه تعداد روزهای ساعات کاری را تنها به دو روز در هفته تقلیل داد، مردم این دشواری ها را تحمل کردند. مردم زمانی کاسه صبرشان لبریز شد که متوجه شدند چیزی برای خوردن ندارند و قحطی شدیدی ونزوئلا را درنوردیده است.

تورم چند صد درصدی و گرانی بی سابقه توان نفس کشیدن را از مردم گرفته است. به گزارش خبرگزاری فرانسه، قیمت یک همبرگر معمولی در شهر کاراکاس، پایتخت ونزوئلا به ۱۷۰ دلار آمریکا (با قیمت رسمی معادل ۱۷۰۰ بولیوار و با قیمت بازار آزاد ۱۷ هزار بولیوار) رسیده است. هر دلار آمریکا در بازار رسمی ۱۰ بولیوار قیمت گذاری شده است اما در بازار آزاد ونزوئلا قیمت هر دلار آمریکا حتی بیشتر از هزار بولیوار ونزوئلا معامله می شود.

ارزش بولیوار به شدت افت کرده است. اگر مردم این کشور به جای پول، در جیب شان دستمال کاغذی بگذارند، به مراتب با ارزش تر است. همزمان با سقوط بی سابقه ارزش بولیوار، انتشار تصویری از یک شهروند ونزوئلایی که به جای دستمال کاغذی، یک اسکناس دو بولیواری را به دور یک «ایمپانادا» (نوعی غذای اصلی آمریکای جنوبی که شبیه پیراشکی است) پیچیده بود در فضای مجازی کلی جنجال به پا کرد.

برای درک گرانی بی سابقه تنها لازم است بدانید که قیمت آیفون شش در ونزوئلا ۴۷ هزار دلار (۱۵۵ میلیون تومان) است و حتی اگر بخواهید قناعت کرده و گوشی هوشمند دیگری بخرید باید ۱۷ هزار بولیوار که معادل حقوق دو ماه و ۱۰ روز یک کارگر در این کشور است، پرداخت کنید.

قیمت بلیت تک نفره سینما در کاراکاس به ۸۸۰۰ بولیوار رسیده است. اگر خدایی ناکرده گذر مسافری به هتلی به منظور اقامت بیفتد برای یک شب اقامت باید ۶۹۰۰ دلار ناقابل پرداخت کند. این توریست علاوه بر جیب خود باید مراقب جان خود هم باشد چون در شرایط کنونی در ونزوئلا برای به دست آوردن پول به راحتی آدم ها یکدیگر را می کشند. زمانی که قیمت گوشم مرغ در ونزوئلا ۱۳ برابر شده و نانی وجود ندارد، طبیعی است که خشونت برای به دست آوردن غذا افزایش یابد.

شاگرد مکتب چاوزیسم

این بار تاس شانس نیکلاس مادورو مورس جفت ۶ نیاورد تا بتواند قدرت متزلزل خود را تحکیم کند. اگر در مارس ۲۰۱۳ شاگرد وفادار هوگوچاوز توانست با کسب ۵۰.۷ درصد آرا به عنوان رییس جمهوری این کشور انتخاب شده و رقیب سرسخت خود انریکه کاپریلیس را شکست دهد این بار در برابر سیل مخالفان هیچ شانسی ندارد. نکته جالب اینجاست که راننده اتوبوس سابق که با عضویت در اتحادیه کارگری فعالیت سیاسی خود را از زمان نوجوانی با حمایت از جنبش انقلابی بولیواری آغاز کرد و به نمایندگی از کارگران در اتحادیه صنف حمل و نقل در کاراکاس رسما وارد سیاست شد، در نوک پیکان انتقادها قرار گرفته است.
عاقبت چاوز و چاوزیسم؛ ویرانه ای به نام ونزوئلا

مادورو سال ۲۰۰۰ نماینده شورای ملی شد و دفاع جانانه او از سیاست های چاوز، او را به یکی از حامیان مورد علاقه وی تبدیل کرد. در سال ۲۰۰۶ به عنوان وزیر امور خارجه ونزوئلا انتخاب شد. وی به حدی شیفته چاوز بود که خود شخصا رانندگی اتوبوس چاوز و حامیانش را در جریان برگزاری انتخابات ماه اکتبر ۲۰۱۲ بر عهده گرفت و پس از پیروزی چاوز، به سمت معاون اولی رییس جمهوری ارتقا یافت.

مهم ترین دلیل مخالفان مادورو ۵۴ ساله این است که وی با بی تدبیری موجب شده کشور در آستانه قحطی قرار بگیرد. از همه بدتر اینکه وی به جای ایجاد آرامش در کشور، حامیان خود را دعوت به تجمع کرده و بارها گفته است: «اگر الیگارشی روزی علیه من اقدام کرد و موفق شد که این کاخ را تصاحب کند، من به شما دستور می دهم که شورش کنید و یک اعتصاب عمومی نامحدود به راه بیندازید.»

بسیاری از کارشناسان بر این باورند که چنین سخنانی ناشی از ناپختگی است. به هر حال این اظهارات موجب خواهد شد آتش زیر خاکستر شعله ور شود. در این صورت در کنار قحطی و جنگ برای غذا، شرایطی برای جنگ داخلی فراهم خواهد شد. مروری بر شرایط کنونی ونزوئلا شکست تفکر چاوزیسم و اتکا به سیاست های پوپولیستی را به خوبی به تصویر کشیده است اما به موازات ایجاد بحران در ونزوئلا، بسیاری از مردم ایران خدا را شکر می کنند که به طرفداران محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ رأی ندادند زیرا در این صورت دورنمای اقتصاد ایران بی شباهت با ونزوئلای امروز نبود.

پنج دلیل برای دردسر بزرگ ونزوئلا

تحلیل فارن افیر از بحران امروز میراث خواران چاوز

ونزوئلا کشوری در آمریکای لاتین است که مانند بسیاری از کشورهای این منطقه با مشکلات عمده سیاسی و چالش های عمیق اقتصادی روبرو است. انتخابات پارلمانی در این کشور در زمان حیات هوگو چاوز این مشکلات را وارد فضای جدیدی کرد. طی این انتخابات پارلمانی برای اولین بار در 18 سال گذشته، حزب «چاویزمو»، سیاسیون چپگرای حامی رییس جمهوری فقید، هوگو چاوز، موفق به پیروزی در انتخابات ملی ونزوئلا نشدند. البته نتایج این انتخابات کمکی به تسریع حل مشکلات نکرد و اوضاع نگران کننده اقتصادی همچنان به قوت خود باقی است و در برخی موارد بدتر از گذشته شده است. پنج دلیل عمده برای ایجاد و تداوم این مشکلات می توان در نظر گرفت.

1. نتیجه غیرمنتظره انتخابات

انتخابات پارلمانی گذشته برای مجلس، ضربه سنگین به نیکلاس مادورو، رییس جمهوری وفادار به چاوز بود. در این انتخابات نزدیک به 74 درصد مردم مشارکت داشتند که باعث شد 112 کرسی از 167 کرسی مجلس به حزب راستگرای «هیات اتحاد دموکراتیک» برسد و کرسی های باقی مانده هم به «جبهه سوسیالیست متحد ونزوئلا» که از حزب حاکم هستند رسید. حالا قدرت حاکم بر مجلس، توانایی خوبی در تضعیف قدرت رییس جمهوری دارند و برای هیات دولت تهدید بزرگی به حساب می آیند. اما مهم تر از همه، قدرت آنها برای اعلام درخواست رفراندوم جهت برکناری رییس جمهوری از قدرت است که تا سال آینده ممکن است روی بدهد. ترکیب مجلس فعلی زنگ خطری برای حامیان و وفاداران سیاست های چپگرایانه دولت چاوز و میراث داران او محسوب می شود.
عاقبت چاوز و چاوزیسم؛ ویرانه ای به نام ونزوئلا

۲. اقتصاد اسفناک

ونزوئلا به چیزی بیشتر از تغییر در رهبری سیاسی نیاز دارد. مهم تر از همه اقتصاد است. ونزوئلا فقط همین حالا باید چیزی نزدیک به ۱۶ میلیارد دلار بدهی خود را تا پایان سال ۲۰۱۶ پرداخت کند اما ذخایر خارجی این کشور در حال حاضر تنها ۱۵.۲ میلیارد دلار است که باعث شده ۷.۳ درصد از مردم ونزوئلا در فقر مطلق به سر ببرند. دستمزدها به حدی پایین آمده که هر خانوار تنها می تواند هزینه یک هفته خورد و خوراک خود را تامین کند. ۴۰ درصد از مردم ونزوئلا در حال حاضر دستمزد حداقلی یا پایین تر دریافت می کنند. زندگی در کاراکاس دیگر به صرفه نیست.

نرخ بیکاری در سال ۲۰۱۴ به ۱۸.۱ درصد و تورم به ۱۵۹ درصد رسید که ارزش پول ملی را به شدت کاهش داد اما بدتر از همه این که پول برای خرید خوراک و وسایل نداشته باشید این است که پول در جیب داشته باشید ولی قفسه های فروشگاه ها و مغازه ها را خالی از جنس و کالا بیابید. در نیمه اول سال ۲۰۰۵ که نشانه های بحران تازه نمایان شده بود، به تنهایی ۵۰۰ تظاهرات علیه کمبود غذا انجام شد. ونزوئلا در حال حاضر ۷۰ درصد کالاهای مصرفی خود را وارد می کند.

۳. نفت ارزان و اقتصاد وابسته به نفت

چرا وابستگی به واردات مشکل بزرگی به حساب می آید؟ زیرا جهت خرید کالاهای مصرفی، ونزوئلا نیازمند فروش نفت خود است و قیمت نفت هم دیگر مانند گذشته نیست. ونزوئلا روی ۲۹۸ میلیارد بشکه نفتی زندگی می کند که بیشترین در دنیا به حساب می آید. (عربستان سعودی در رتبه دوم با ۲۶۸ میلیارد و کانادا در رتبه سوم با ۱۷۳ میلیارد بشکه است.) فروش نفت ۹۶ درصد از سهم صادرات کشور را شامل می شود و ۲۵ درصد از آن، تولید ناخالص ملی است. این ارقام زمانی قدرت به حساب می آمدند اما آن دوران گذشته است. از دو سال پیش به این سو قیمت نفت از بشکه ای ۱۱۱ دلار به نزدیک ۴۰ دلار رسیده است و اقتصاد ونزوئلا را هم با خود به زمین کوبیده است.

هر یک دلار کاهش در قیمت نفت باعث به وجود آمدن ۷۰۰ میلیون دلار افزایش هزینه روی دوش دولت می شود. در دو دهه گذشته همین نفت بود که حزب «چاویزمو» را زنده نگاه داشته و بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۲ ارزش تولید ناخالص ملی ونزوئلا را افزایش قیمت نفت تا پنج درصد بالا برد. برای بازگشت تعادل، کاراکاس نیاز دارد که قیمت نفت به ۱۲۵ دلار در هر بشکه برگردد و این اتفاقی نیست که به این زودی ها رخ دهد.

۴. جرم بدون مجازات

نداشتن امنیت اقتصادی، خود به تنهایی مشکل زا هست ولی نداشتن امنیت به معنای واقعی از هر چیزی بدتر است. تنها ۲۲ درصد از مردم ونزوئلا اظهار داشتند که احساس امنیت کامل می کنند. این میزان در واقع کمترین احساس امنیت در کل دنیاست که توسط موسسه «گال آپ» جمع آوری شده است. البته با وجود اینکه ۹۰ درصد جرایم در کشور بدون مجازات پیش می رود، این امتیاز دیگر عجیب به نظر نمی رسد. ونزوئلا جمعیتی بیش از ۳۰ میلیون نفر دارد. در همین سال گذشته شاهد ۲۵۰۰۰ مورد قتل بوده است که رتبه دوم جنایت در دنیا را به خود اختصاص داده است. (ادعا شده که هندوراس در رتبه اول قرار دارد.)
عاقبت چاوز و چاوزیسم؛ ویرانه ای به نام ونزوئلا

بین سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۳ میزان نرخ جنایت چهار برابر شده است. اگر بخواهیم مقایسه ای انجام دهیم، ایالات متحده آمریکا که با خشونت بیگانه نیست، سال ۲۰۱۴ شاهد ۱۴ هزار مورد قتل بوده که در مقابل جمعیتی نزدیک به ۳۲۰ میلیون دارد. یعنی میزان جنایت در آمریکا چیزی کمتر از ۶۰ درصد از کل جنایات واقع شده در ونزوئلاست، آن هم با جمعیتی ۱۰ برابر نسبت به آن.

جدا از این، نباید آدم ربایی را فراموش کنیم. هیات نظارت بر خشونت های ونزوئلا که در کاراکاس قرار دارد، رقمی نزدیک به ۱۷ هزار مورد آدم ربایی در سال ۲۰۱۰ را تخمین زده است. (نرخ های جدید دولتی غیرقابل اعتماد هستند.) از آن ۱۷ هزار مورد انسان دزدیده شده، ۵۰ درصد فقیر بودند، ۴۷ درصد متعلق به طبقه متوسط جامعه و کمتر از سه درصد ثروتمند به حساب می آمدند. در ونزوئلا احتمال این که شخصی که شما را می رباید از نظر اقتصادی شرایط بهتری نسبت به شما داشته باشد، بسیار بالا است.

۵. کمی کمک از دیگر دوستان

هنگامی که انسان به مشکل و سختی می افتد، سراغ دوستان، اقوام و آشنایان خود می رود تا از پشتیبانی و کمک آنها بهره مند شود. این شرایط برای همه کشورها صادق است اما برای ونزوئلا به این سادگی نیست. از سال ۲۰۰۵، ونزوئلا مبلغ ۵۰ میلیارد دلار از چین به عنوان بخشی از توافقنامه نفت - قرضی دریافت کرد. ونزوئلا بیشتر از ۶۰۰ هزار بشکه نفت در روز به چین صادر می کند اما تقریبا ۵۰ درصد از آن می تواند پرداخت کننده مبلغی باشد که از این غول آسیایی دریافت کرده است. باید به این نکته توجه داشت که با وضعیت بد اقتصادی ونزوئلا، نیاز آنها از فروش نفت، دریافت سود برای بهبود اوضاع اقتصادی کشور است نه اینکه بخواهد قرض های قدیمی را پرداخت کند.

علاوه بر همه اینها ونزوئلا خود را به شدت در آمریکای لاتین منزوی کرده است. کوبا دیگر با ایالات متحده وارد رابطه شده است و رفیق قدیمی چاوز، دیلما روسف، رییس جمهوری برزیل هم از سمت خود برکنار شد. (صندوق بین المللی پول پیش بینی کرده که تولید ناخالص ملی برزیل تا پایان سال ۳ درصد کاهش پیدا کند.)، آرژانتین در انتخابات خود، رییس جمهوری جدید انتخاب کرده است که قسم یاد کرده تا مادورو را به خاطر نقض حقوق بشر بازخواست کند که این برعکس رییس جمهوری سابق آرژانتین کریستینا فرناندز است که با ارسال گوشت و کالاهای اساسی خوراکی دیگر به ونزوئلا در شرایط اسفناک اقتصادی و تورم آنجا در سال ۲۰۰۸ به آنها کمک می کرد.

هیچ کدام از این مشکلات ونزوئلا جدید نیستند و خیلی بیشتر از یک دور انتخاباتی نیاز دارد تا بتوان آنها را رفع و رجوع کرد اما با توجه به وضعیت اقتصادی موجود کشور در سال جاری به نظر می رسد تمام این مشکلات سرانجام به مرحله انفجار خود نزدیک شوند.

ناله های شادترین مردم جهان

ونزوئلا در بحران عمیقی فرو رفته است. مردم بحران زده می گویند زمان خوشی و آرامش در این کشور را به خاطر ندارند. چند سال پیش در فهرست کشورهای شاد، ونزوئلا در رتبه های بالای جدول قرار داشت اما امروز ساکنان این کشور آمریکای لاتین برای تهیه مایحتاج روزانه خود با دشواری روبرو هستند. سرزمینی که روزگاری با شعارهای انقلابی «رفیق هوگو چاوز» صدای خود را در جهان بلند کرده بود امروز ناله های آرامش به گوش دنیا نمی رسد. مردم ونزوئلا این روزها دقیقا با چه بحران هایی روبرو هستند؟
عاقبت چاوز و چاوزیسم؛ ویرانه ای به نام ونزوئلا

تورم ۷۰۰ درصدی

ونزوئلا بدترین دوران سیاسی و اقتصادی خود در دهه های اخیر را پشت سر می گذارد. گزارش ها حکایت از آن دارند که در سال ۲۰۱۶ تورم ۷۰۰ درصدی، اقتصاد ملی را فلج کرده و به تنش های سیاسی دامن زده است. انریکه کاپریلس که پیش تر به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری در ونزوئلا شرکت کرده بود در این رابطه با قانون گذشت دوران ریاست جمهوری از نیمه در این کشور اشاره می کند. بر اساس این قانون وقتی نیمی از دوران ریاست جمهوری فردی در این کشور می گذرد، می توان برای ادامه دوران ریاستش رفراندوم برگزار کرد. کاپریلس و همکارانش معتقدند زمان برگزاری چنین رفراندومی در ونزوئلا رسیده است.

غم نان در کاراکاس

ونزوئلا تمام گندم مورد نیاز خود را از دیگر کشورها وارد می کند. شرایط بحرانی اقتصادی موجب شده است این کشور بی نان بماند. این روزها صف های طولانی نانوایی در پایتخت و دیگر شهرهای این کشور تصاویری آشنا هستند. از سوی دیگر ونزوئلا با بحران دارو نیز روبرو است. بسیاری از بیمارستان ها در این کشور تنها بیمارانی را می پذیرند که داروی خود را همراه داشته باشند. پزشکان می گویند ونزوئلا در مورد داروهای اصلی و اساسی نیز دچار مشکل شده است. از آغاز بحران ها در این کشور ده ها نوزاد در اثر نایاب شدن آنتی بیوتیک ها مرده اند و این مرگ ها در پی عفونت های ساده ای که با داروهای معمول درمان می شد، روی دادند. درمان رایگان یکی از مهم ترین اصول دولت سوسیالیستی چاوز و بعد از آن مادورو بود که حالا کاملا از دست رفته به نظر می رسد.

مشکلات ونزوئلا برای کوبا

کوبا همسایه ونزوئلا مصرف برق را به شکل چشمگیری کاهش داده و قرار است تا پایان سال نیز مصرف سوخت خود را کاهش دهد. کوبا عمده سوخت خود را از ونزوئلا تامین می کرد و در این مورد با آغاز بحران در ونزوئلا، کوبایی ها بهترین چاره را در صرفه جویی در مصرف سوخت دیدند. در سوی دیگر ونزوئلا که با کلمبیا رابطه دوستانه ای نداشت، اکنون در دیپلماسی خود تجدید نظر کرده است. اختلافات ونزوئلا با کلمبیا عمدتا بر سر مسائل ایدئولوژیک و همسویی کلمبیا با ایالات متحده بود. اکنون در تنگنای اقتصادی ونزوئلا از این اصول کوتاه آمده و مرزهای مشترکش با کلمبیا را باز کرده است.

تلاش برای ترمیم کابینه

برای نیکلاس مادورو چاره چندانی وجود ندارد که وضعیت فعلی کشور را ترمیم کند و ونزوئلا را از این وضعیت بحرانی خارج کند. آخرین اقدام او برای حل بحران جابجایی در کابینه بود. تحلیلگران معتقد بودند واگذاری بخشی از کابینه به اپوزیسیون این کشور می تواند آرامش سیاسی را به کاراکاس بازگرداند اما وقتی مادورو، نستور رورول متهم به قاچاق کوکائین را به عنوان وزیر کشور منصوب کرد، تا حد زیادی این امیدها از دست رفت.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن برترین ها را نصب کنید.
درآمد ماهیانه 5-20 میلیون از توی خونه با موبایل

آموزش رایگان کسب درآمد 5-20 میلیون ماهیانه از خونه و فقط با یه موبایل ساده رو در یک وبینار رایگان آموزشی یاد بگیر

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

سایر رسانه ها

    نظر کاربران

    • بدون نام

      باور بفرمایید بدون تعارف اگر مسئولین مملکت بخواهند با این سیاستهاشون با دنیا معامله کنند اخر و عاقبت کشور ما هم مثل ونزئلا خواهد شد حالا هی دشمن تراشی کنید اگه ما رو بدبختر نکردید این خظ--------این نشان﷼﷼﷼﷼﷼

      پاسخ ها

      • بدون نام

        دقیقا حرفت درسته
        با این ارزش پولی که درست کردن هر چی هم تلاش کنی باز 10 قدم از خرج ها عقبیم - الان 1 دلار 36000 هزار برابر پول ما ریال ارزش داره

      • بدون نام

        والا دوست عزیز الانم وضع فرقی با ونزءلا نداره

    • رضا

      چاوز و مادرو دوست ما هطتند باید کاری،برایشان کرد.

    • بدون نام

      یاد بدبختی خودمان افتادم وقتیکه پوپولیست معروفمان دادن یارانه به مردم رو اعلام کرد چه غوغایی شد ونتیجه این کار عدم ثبات قیمتها ....بیکاری چرا باید فرزندان تحصیل کردمان بیکار ونا امید کنج خانه عزلت بنشینند.چرا مگر ما کشور فقیری هستیم.چرا باید .....

      پاسخ ها

      • بدون نام

        به دولت اشرافی و غربگرا و غیر پوپولیست فعلی بگویید ؛حتما مشکلات اشتغال فرزندان شما را برطرف میکند.

    • محمد

      اگر ریاست جمهوری احمدی نژاد ادامه پیدا میکرد وضعیت مردم ایران از این هم بدتر میشد!!!!!

      پاسخ ها

      • بدون نام

        دوره احمدی نژاد یک دوره طلایی در تاریخ کشور ما بود.

      • بدون نام

        نه که الان بهتره

    • بدون نام

      عاقبت ما هم بهتر از ونزوئلا نیست

      پاسخ ها

      • بدون نام

        اگر احمدی نژاد هنوز هم بود این حرف درست بود

    • بدون نام

      تورم 700 درصدی!!!! خدا یا هزاران بار شکر و سپاس که ریاست بعضی ها را به اتمام رساندی قبل اینکه ما وضعی بدتر از این پیدا کنیم .الهی آمین

      پاسخ ها

      • بدون نام

        گرچه الان هم تورم 70درصدی در ایران هست ولی آمار را دستکاری میکنند و با لبخند میگویند تورم تک رقمی شده!!!

    • بدون نام

      بیچاره ملت های که نجات دهنده خود را افرادی همچون احمدی نژاد و چاوز و .... می دانند.

      پاسخ ها

      • بدون نام

        درود بر احمدی نژاد و چاوز.

    • سمیرا فاخری

      شخصی بی سوادی که جو گیر میشه و میاد شعارای پوپولیستی میده و به قدرت میرسه و چند نسل رو نابود میکنه. حالا میخاد احمدی نژاد خودمون باشه یا هوگو چاوز

      پاسخ ها

      • بدون نام

        احمدی نژاد دکترای مهندسی عمران داره و ده ها سال است که استاد تمام دانشگاه علم و صنعت ایران هست.

    • کریمیان

      سیاست های احمدی نژاداوناروهم بیچاره کرد..

    • بدون نام

      خدا را سپاس گزارم که آقا دستور فرمودند که این فرد دوباره نیاد

    • بدون نام

      دوستای محمودن دیگه، انتظاری نمیشه ازشون داشت..اگه به جای 8 سال 12 سال ریس جمهور بود ما از اینا هم بدتر میشدیم.

    • سلی

      بچه ها وجدانن اونایی که موافق طرفدار احمدی نژادن فازشون چیه با رسم شکل

    • بدون نام

      عاقبت احمدینژادیسم =بنزین لیتری 80 تومن شده لیتری 1000 تومن اونوقت میگن تورم 9 درصد .تو هر خونه ای از 4 نفر 3 نفر بیکار هستند اونوقت میگن بیکاری 12 درصد .احتمالا اقایون ریاضی رو از ماورا طبیعه آموزش دیدند مخصوصا مهندس محمود با هاله ی رنگارنگش .متاسفانه احمدی نژاد قبح دروغ و دزدی و اختلاس و گرانی سرخود رو توی ایران شکستند و از این به بعد هر دولتی هم بیاد باز سیاست مهندس هاله رو ادامه میده و فقط مردم ضررش رو میبینند

    ارسال نظر

    لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

    از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

    لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

    در غیر این صورت، «برترین ها» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.

    بانک اطلاعات مشاغل تهران و کرج