عابدینی: ریزش پلاسکو، عزمم را برای مدال جزم کرد

روزنامه شهروند: قهرمان ٣٢ ساله شمشیربازی ایران که با درخشش در المپیک توانست نام خود را بر سر زبان‌ها انداخته و همچنین رشته‌ای که درآن فعالیت می‌کند را به مردم بشناساند، بعد از چند ماه در جام‌جهانی توانست به مدال نقره دست پیدا کند. عابدینی با تقدیم مدال خود به شهدای آتش‌نشان اقدام ارزشمندی انجام داد و حالا به جایگاه بالاتری فکر می‌کند. او معتقد است شمشیربازی ایران در میان قدرت‌های برتر جهان قرار گرفته و می‌تواند به سیر صعودی خود ادامه دهد. در ادامه گفت‌وگوی «شهروند» را با مجتبی عابدینی می‌خوانید:

از رقابت‌های جام‌جهانی ایتالیا صحبت کن. فکر می‌کردی نایب‌قهرمان جهان شوی؟

سطح مسابقات که مشخص است. ١٨٠ شمشیرباز برتر جهان دور هم جمع شده بودند و برای رسیدن به ٣ سکوی نخست رقابت می‌کردند. خدا را شکر می‌کنم که از بین تمام مدعیان من توانستم مدال نقره را به دست آورم که جایگاه بسیار ارزشمندی است. انگیزه‌های زیادی داشتم و درنهایت به هدفم تا حدودی رسیدم.

در مسابقات تیمی هم عملکرد خوبی داشتید اما درنهایت از رسیدن به سکو بازماندید.

بله، ما در مسابقات تیمی توانستیم تیم‌های بزرگ جهان مثل بلاروس و حتی روسیه را شکست دهیم. هیچ‌کس باورش نمی‌شد که ایران این‌قدر سطح بالا بازی کند و تیم‌های بزرگ جهان را شکست دهد. در نیمه نهایی و رده‌بندی هم مقابل کره‌جنوبی و مجارستان با نتیجه نزدیک شکست خوردیم. به‌هرحال باید شکست را قبول کنیم، اما همان مقام چهارمی هم برای ما ارزشمند است.

‌ اتفاقی که باعث تعجب همگان شده بود، رسیدن تو به مراحل پایانی با وجود شکستگی از ناحیه انگشت بود.

همان‌طور که گفتم من انگیزه زیادی داشتم و به همین خاطر می‌خواستم هر طور شده به هدفم برسم. با شمشیرباز گرجستانی در ١٦ نفر برتر مسابقه دادم و ضربه او به انگشت من برخورد کرد. همان جا متوجه شکستگی‌اش شدم و حتی ١٠ دقیقه‌ای مسابقه متوقف شده بود تا من آتل بگذارم و به رقابت ادامه دهم. تصمیم گرفتم با همان شرایط به کارم ادامه دهم، اگرچه کمی سخت بود. البته فکر نمی‌کنم خیلی مشکل انگشتم جدی باشد و بعد از بازگشت به تهران دنبال درمان آن می‌روم.

درنهایت با پرچم آتش‌نشانی روی سکو رفتی که تمجید خیلی از اهالی ورزش را به همراه داشت.

شاید یکی از دلایلی که انگیزه مرا حتی با شکستگی انگشتم بالا برده بود، همین تقدیم کردن مدالم به شهدای آتش‌نشان بود. همان روزی که حادثه پلاسکو رخ داد، با خودم گفتم من تنها کاری که می‌توانم انجام دهم این است که موفقیتی به دست آورم و آن را به شهدای آتش‌نشان تقدیم کنم. همان روز نیت کردم که در جام‌جهانی ایتالیا مدال بگیرم و این مدال را به کسانی که از جانشان به خاطر مردم گذشتند،‌ اهدا کنم. امیدوارم توانسته باشم با این کار روح این عزیزان را شاد کرده و به خانواده آنها تسلی خاطر بخشیده باشم. درواقع قهرمانان واقعی همین شهدای آتش‌نشان بودند. باید همگی امیدوار باشیم که دیگر چنین اتفاقاتی در کشورمان رخ ندهد.

به نظر می‌رسد شمشیربازی ایران در دنیا جایگاه خوبی برای خودش دست و پا کرده است؟

تمام تیم‌های دنیا حتی قبل از المپیک روی ایران حساب ویژه‌ای باز می‌کردند. شاید مردم ما به خاطر شناخته شده نبودن این رشته خیلی شمشیربازی را دنبال نمی‌کردند، اما به‌هرحال موفقیتی که در المپیک به دست آمد، باعث شد تا همه پیگیر وضع این رشته باشند. دیگر جایگاهی نیست که در این چند‌سال با پیمان فخری به دست نیاورده باشیم. هیچ‌کس باورش نمی‌شد که ایران این‌قدر زود پیشرفت کند اما ما فعل خواستن را صرف کردیم. جا دارد از زحمات فدراسیون و پیمان فخری به‌عنوان سرمربی تشکر کنم.

بعد از المپیک نگاه‌ها به شمشیربازی تغییر کرده است.

مردم همیشه به من لطف داشتند و همواره مرا حمایت کردند. بعد از المپیک که من از رسیدن به مدال بازماندم،‌ پیام‌های محبت‌آمیزی دریافت کردم که انگیزه مرا برای ادامه کار دوچندان کرد. درباره مسئولان هم باید بگویم فدراسیون حمایت‌های لازم را انجام می‌دهد. همچنین سلطانی‌فر بعد از روی کار آمدنش در اردوی تیم‌ملی شمشیربازی حاضر شد و من و پیمان فخری را برنزی المپیک اعلام کرد. این خبری بود که شخص وزیر اعلام کرد و باعث ایجاد انگیزه بیشتر در ما شد.

‌ در آخر قولی به مردم می‌دهی که در المپیک بعدی به مدال طلا برسی؟

فعلا زود است بخواهم درباره المپیک بعدی صحبت کنم. رقابت در شمشیربازی دنیا آن‌قدر نزدیک است که در هر تورنمنت ممکن است قهرمانان بزرگ جهان هم در همان دوره‌های اول حذف شوند. امیدوارم در هر مسابقه‌ای شرکت می‌کنم، بهترین نتیجه را به دست آورم و به مردم تقدیم کنم.