انتقاد روزنامه جمهوری اسلامی از روحانی

اینکه مجلس خبرگان و رئیس آن در قبال مسائل روز جامعه حساسیت داشته باشند و از دولت بخواهند در قلمرو مسئولیت خود پاسخگو باشد، امری مبارک و قابل تحسین است و طبعاً لازم است نمایندگان خبرگان رهبری نسبت به تمامی مسائل و مشکلات ریز و درشت جامعه حساسیت و اشراف داشته باشند.

از سوی دیگر به نظر می‌رسد دولت و رئیس‌جمهور هم به ویژه در ارائه گزارش فعالیت‌ها و تلاش‌های خود لازم است اهتمام بیشتری نشان دهند و با تبیین سیاست‌ها و انعکاس اقدامات خود، کارنامه دولت در چهارمین سال تلاش دولت را در پیشگاه ملت به درستی و کامل، تشریح نمایند.

آنچه در این میان، اهمیت و حساسیت بیشتری دارد و به همین دلیل باید بیشتر مورد اهتمام دولتمردان باشد، بازتاب عملیات، اقدامات، برنامه ریزی‌ها و پیشرفت کار در قلمرو عملیاتی کردن اقتصاد مقاومتی است که افکار عمومی در کلیت جامعه در جریان روند تحولات مرتبط قرار گیرد. طبعاً برای آنکه درک صحیحی نسبت به ارزش و اهمیت فعالیت‌های دولت یازدهم به دست آید، لازم است مسائل، مشکلات، ابهامات، موانع، تنگناها و بن بست‌های موجود در برابر دولت در همان آغاز راه و تحویل گرفتن چرخه نظام اجرائی از دولت گذشته به درستی برای آحاد مردم تشریح گردد.

به نظر می‌رسد دولت یازدهم در قبال ندانم کاری‌ها و اقدامات غیراصولی دولت گذشته، با سکوت و رودربایستی برخورد کرده و در انعکاس آن همه خطاهای دولت‌های نهم و دهم کوتاهی نموده و به اطلاع عموم نرسانده است که دولت یازدهم یک خزانه خالی، صندوق ذخیره ارزی با آن شرایط و مجموعه مناسبات سیاسی - اقتصادی کشور را در چنان بن بستی تحویل گرفته و سال‌ها تلاش کرده تا کشور را از آن بن بست و بحران و اوضاع فاجعه آمیز نجات دهد و به سمت و سوی شرایط مطلوب و متعادل رهنمون سازد. رئیس‌جمهور باید برای ثبت در تاریخ و برای آحاد مردم روشن کند که دولت‌های نهم و دهم با آن همه درآمد نفتی چند صد میلیارد دلاری که به تنهائی با کل درآمد نفتی کشور در ادوار مختلف گذشته برابری می‌کرده، چگونه کشور را به «بهشت واردات» مبدل کرده بود و با توسل به تبلیغات همه جانبه، جامعه را از وضعیتی که در آن قرار داشتیم، به کلی بی‌اطلاع نگهداشته بود.

رئیس‌جمهور و مجموعه نظام اجرائی لازم است برای مردم توضیح دهند که با آن همه درآمد ارزی، چه فرصت‌های طلائی برای توسعه و ایجاد و اصلاح زیرساخت‌های کشور به کلی از دست رفت و در اوج درآمدهای عظیم نفتی، کشور شاهد اوج گیری تورم تا مرز ۴۸ درصد و اوج گیری بیکاری و کاهش فرصت‌های اشتغال و درآمدزائی بوده است.

رئیس جمهور باید توضیح دهد که آمارهای منتشره توسط دولتمردان دولت‌های نهم و دهم تا چه اندازه با واقعیت‌ها تطبیق می‌کرده که در سال ۹۱ ادعا می‌کردند یک میلیون و چهارصد هزار شغل ایجاد کرده‌اند ولی دو روز بعد، رئیس‌جمهور وقت ادعا می‌کرد که یک میلیون و ششصد هزار شغل ایجاد شده است درحالی که در هیچ مقطعی، مردم صحت چنین آمارها و ادعاهائی را در زندگی روزمره خود تجربه نکردند و کمترین تاثیر مثبتی را در زندگی و درآمد و رفاه خود شاهد نبودند.

رئیس جمهور لازم است برای مردم تشریح کند که رئیس‌جمهور قبلی در دوره تبلیغات انتخاباتی، با وعده آوردن پول نفت بر سر سفره‌های مردم به قدرت رسید ولی مردم هرگز شاهد تحقق چنان وعده‌ای نبودند. چون اقتصاد کشور متکی به واردات بود و دولت گذشته زمانی که قدرت را دردست گرفت، دلار در حد ۷۰۰ تومان و سکه طلا در حد ۹۰ هزار تومان بود ولی دولت را در شرایطی تحویل داد که دلار با نوسانات دلهره آور، ارقام بالای ۴ هزار تومان را هم تجربه کرد و سکه طلا به ۳۵۰/۱ میلیون تومان هم رسید. با یک محاسبه ساده می‌توان دریافت که در دولت‌های نهم و دهم، ارزش پول ملی به سطحی کمتر از ۱۰ درصد رقم در موقع تحویل قدرت رسیده و در واقع «رمق اقتصاد ملی» به شدت تحلیل رفت.

دولت یازدهم لازم است برای مردم و آیت‌الله جنتی توضیح دهد که احیای نشاط و شادابی و امید در جامعه علیرغم پمپاژ یاس و سیاه نمائی توسط برخی رسانه‌ها و جناح‌ها یک افتخار است. کاهش تورم ۴۸ درصدی و تک رقمی کردن آن افتخار است. ایجاد ثبات نسبی در قلمرو اقتصاد یک افتخار است. ایجاد اعتماد و در پیش گرفتن تعامل و تفاهم در جامعه، یک افتخار است. قطعاً دولت یازدهم و شخص رئیس‌جمهور مدعی نبوده و نیستند که آنها به تنهائی توانسته‌اند چنین افتخاراتی را رقم بزنند بلکه خاضعانه اعتراف می‌کنند که این افتخارات را ملت بزرگ ما آفریده‌اند ولی دولت هم در این زمینه بی‌تاثیر نبوده است.

احیای همین فضای مدبرانه و امیدبخش است که جامعه را برای خلق یک اقتصاد مقاومتی در شان و منزلت اسلام و انقلاب و کشور تشویق می‌کند و اعتماد به نفس را به ملت ارزانی می‌دارد. اراده و تدبیر و هوشمندی ملت و پیامدهایش را در گفتار و عمل در مقیاس ملی و جهانی می‌توان رصد کرد و تماماً با جزئیات و ریزه کاری‌ها و ظرافتهایش، آنرا به حساب تحقق «فرهنگ مقاومتی» ملتی فرهیخته گذاشت که اقتصاد مقاومتی، فقط بخش کوچکی از آن است.