انتخاب شهردار تهران، آزمونی سخت برای شورا
حمدعلی مشفق در روزنامه آرمان نوشت: به نظر میرسد آنچه میتواند اثرات پیروزی اعضای شورای شهر تهران را در انتخابات اخیر تداوم ببخشد و این پروسه را بهکمال مطلوب خود برساند و صدالبته ثمره آرای حماسی مردم تهران را در عرصه عمل، به بروز و ظهور عینی برساند و شیرینی آن را درکامشان گوارا سازد.
محمدعلی مشفق در روزنامه آرمان نوشت: به نظر میرسد آنچه میتواند اثرات پیروزی اعضای شورای شهر تهران را در انتخابات اخیر تداوم ببخشد و این پروسه را بهکمال مطلوب خود برساند و صدالبته ثمره آرای حماسی مردم تهران را در عرصه عمل، به بروز و ظهور عینی برساند و شیرینی آن را درکامشان گوارا سازد، بدون تردید انتخاب شهرداری مجرب، کارآمد، پاکدست، شجاع و مدیر و مدبر، و از همه مهمتر پاسداری امین برای بیتالمال شهرداری و حقوق عامه مردم در این کلانشهر مهم است؛ شهرداری که همه آحاد مردم را یکسان ببیند و از حقوق عموم شهروندان بدون هیچ تبعیض و استثنایی حمایت و دفاع کرده و از جیب مردم تهران و حقالناس به همفکران خود، بذل و بخشش نکند.
در عین حال، شهردار تهران باید چهرهای بیحاشیه، کمتر سیاسی و کاملا اجرایی و البته توانمند و در تراز وزیران دولت، و بهویژه اهل تعامل سازنده با تمامی نهادها، سازمانها، دستگاههای اجرایی و سیاسی و امنیتی و نظامی و دیگر ارکان نظام درچارچوب قوانین کشور و مصوبات شورا و وظایف قانونی مصوب شهرداری باشد. نکته دیگر اینکه شهردار تهران هرآینه باید این منصب را بهمثابه فرصتی مغتنم برای خدمت بیمنت به مردم، آن هم بدون کمترین تبعیض میان آنان بشمارد. مهمترین معضل شهرداری تهران در دو مولفه کلیدی است، یکی انباشت نیروی انسانی بیش از نیاز و کمتر متخصص و دیگری بدهیهای کلان و فروختن و پیشفروش شهر است. در حال حاضر که دهها هزار نیروی اضافه بر نیاز از یک جریان سیاسی خاص جذب و استخدام شده، دیگر تا سالها امکان جذب نیرو در شهرداری غیرممکن خواهد بود. بنابراین شهردار جدید باید با نیروهای فعلی شهرداری کارکند.
با این وجود شورای جدید شهر نباید مسیر بهسازی و توازنبخشی به نیروی انسانی موجود را که غالبا کمتر تخصصی هستند، ببندد، بلکه باید با قانونگذاری زمینه را برای تقویت و ترمیم وجه تخصصی نیروی انسانی شهرداری هموار کند تا شهرداری تهران بتواند نسبت به جذب عناصر تحصیلکرده و متخصصان مرتبط با ماموریتهای مختلف شهرداری قدمهایی در جهت ترمیم و بازسازی نیروی انسانی کارآمد و متخصص بردارد. همچنین شهردار جدید تهران باید در عمل نگاهی فراحزبی و فراجناحی در اجرای وظایف قانونی و ماموریتهای محوله بهمنظور هرچه بهتر و معقولتر اداره کردن شهر تهران داشته باشد. خداینکرده اینطور نباشد که شهرداری به محلی برای تمرین کنشها و رفتارهای سیاسی و حزبی تبدیل گردد و منافع مردم قربانی یک جریان سیاسی شود. همچنین انتظار مردم این کلانشهر این است که مجموعه مدیریت شهرداری درشرایط جدید ترجیحا از مدیران اصلاحطلب فکور و مجرب و کاردان و اجرایی و البته با تخصصهای کاملا مرتبط با ماموریتهای شهرداری و از میان مدیران امتحانپسداده انتخاب شود تا بتوانند در سایه چنین مدیریتی، شهری پاک و ایمن و قانونمند و محیط زیستی متناسب با نیازها و ضرورتهای
امروز این کلانشهر، برای مردم تهران فراهم کنند. موضوع دیگری که از اهمیت بالایی برخوردار بوده و باید بدان توجه ویژه شود، این است که شهرداری تهران یک نهاد عمومی فربه و حجیم و برخوردار از گستره بسیار وسیعی از ماموریتها و وظایف و کارکردهای مختلف اعم از فرهنگی و اجتماعی و عمرانی و دکوراسیون شهری است.
مضافا اینکه عهدهدار مدیریت عظیم مترو، طراحی خطوط جدید مترو و به پیمان دادن آنها، ساماندهی بهینهتر شبکه حملونقل عمومی اعم از اتوبوسرانی و تاکسیرانی، و از همه مهمتر یافتن راهحلهای مبتنی بر تحقیقات علمی برای گشایش ترافیک مزمن شهر تهران و انجام مطالعات زیستمحیطی بهمنظور تامین هوای پاک و برقراری نظامات ترافیکی و جمعآوری متکدیان و خیلی از ماموریتهای محوله دیگری است که برعهده شهرداری است و باید درانتخاب شهردار مطمح نظر جدی شورای محترم قرار گیرد. نهادی که با رقمی حدود شصتوهشتهزار نفر نیروی انسانی و برخوردار از حدود هشتصد پست مدیریتی، بهواقع میتوان گفت که فربهترین نهاد عمومی کشور است، طوری که حجم و گستره فعالیتها وخدماتش با چند وزارتخانه هماوردی میکند. لذا شورای محترم شهر باید در انتخاب شهردار از نگاههای حزبی و گروهی بهشدت اجتناب کرده و مبنای انتخاب خود را حقیقتا باید توانمندیهای مدیریتی در ابعاد اجرایی در سطوح بالای اجرایی قرار دهند.
چنانچه اعضای شورای شهر خدایناکرده واقعیتهای حاکم برچنین نهاد مهمی را به سهو و یا به عمد مورد توجه لازم وکافی قرار ندهند، بدون شک مرتکب خطایی راهبردی و استراتژیک میشوند که جبران آن امکانپذیر نخواهد بود. همچنین شورای شهر نباید تحت تاثیر فضاسازیهای رسانهها اعم از رسانههای مکتوب و مجازی قرار گیرد، چرا که انتخاب شهرداری در حد و اندازه پایتخت کشور موضوعی نیست که بتوان آن را از میان مبادله و گفتوگوهای مبتنی بر نگاههای سادهانگارانه و احساسی و سهمخواهانه حزبی و گروهی و یا فشار لابیهای پیدا و پنهان به سرانجام رساند. بنابراین شورا باید تدابیری بیندیشد تا از این امتحان سخت و دشوار به شایستگی بیرون آید.
پ
ارسال نظر