روحانی هنوز در فضای انتخابات است و آتش بس نمی دهد
عباس سلیمی نمین معتقد است که من آتش بس را راجع به تنش ها می دانم والا انتقاد که لازم است و حتی انتقاد را باید دوستان اصلاح طلب سالم هم به دولت انجام دهند.
هفته نامه مثلث - امید کرمانی ها: عباس سلیمی نمین معتقد است که من آتش بس را راجع به تنش ها می دانم والا انتقاد که لازم است و حتی انتقاد را باید دوستان اصلاح طلب سالم هم به دولت انجام دهند. یعنی فقط این نیست که رقیب آقای روحانی از ایشان انتقاد کند. انتقاد باید توسط خود جریانات اصلاح طلب هم صورت بگیرد. انتقاد سازنده و دلسوزانه یک نوع حمایت است. با او در این مورد سخن گفته ایم.
بنا به نوع نسبتی که اصولگرایان می خواهند با دولت تعریف کنند بعد از انتخابات به نوعی شاهد چند مدل رویکرد هستیم. برخی سکوت پیشه کرده اند و برخی از تعامل و حتی مشارکت در دولت به عنوان کمک برای حل مشکلات کشور سخن می گویند و برخی دیگر نیز انتقادها را شدت بخشیده اند و سعی می کنند که از این راه یک نوع مکالمه با دولت برای انتقال پیام داشته باشند. نظر شما در این رابطه چیست، اصولگرایان باید چه رویکردی را نسبت به دولت آقای روحانی دنبال کنند؟
- قطعا گرایش های مختلفی در این زمینه وجود دارد. گروهی قائل به تعامل و جمعی قائل به اتحاد سازنده با دولت هستند و بخشی نیز تحمل شان نسبت به عملکردهای دولت کم است، بر این اساس کسانی برخورد تندی نسبت به دولت دارند. بنابراین نمی توان تعامل اصولگرایان با دولت را یک گونه یافت. آنچه در این وادی تعیین کننده است، نوع رفتار دولت است.
بنا به نوع نسبتی که اصولگرایان می خواهند با دولت تعریف کنند بعد از انتخابات به نوعی شاهد چند مدل رویکرد هستیم. برخی سکوت پیشه کرده اند و برخی از تعامل و حتی مشارکت در دولت به عنوان کمک برای حل مشکلات کشور سخن می گویند و برخی دیگر نیز انتقادها را شدت بخشیده اند و سعی می کنند که از این راه یک نوع مکالمه با دولت برای انتقال پیام داشته باشند. نظر شما در این رابطه چیست، اصولگرایان باید چه رویکردی را نسبت به دولت آقای روحانی دنبال کنند؟
- قطعا گرایش های مختلفی در این زمینه وجود دارد. گروهی قائل به تعامل و جمعی قائل به اتحاد سازنده با دولت هستند و بخشی نیز تحمل شان نسبت به عملکردهای دولت کم است، بر این اساس کسانی برخورد تندی نسبت به دولت دارند. بنابراین نمی توان تعامل اصولگرایان با دولت را یک گونه یافت. آنچه در این وادی تعیین کننده است، نوع رفتار دولت است.
مسائلی که الان شاهد هستیم عمدتا به دلیل ادامه برخوردهایی است که قبل از انتخابات آغاز شد. در دوران انتخابات، آقای روحانی به عنوان رئیس جمهور ظاهر نمی شد ولی الان دیگر آقای روحانی رئیس جمهور است. رئیس جمهور می بایست این احساس را در جامعه ایجاد کند که رئیس جمهور همه است. اگر برخلاف انتخابات که علائمی به طبقات مختلف داده می شد که رأی آنها اخذ شود و طیف اصولگرا را مورد حملات غیر اصولی قرار می داد،
بعد از انتخابات باید تغییری در این مشی صورت دهد ولی متاسفانه تغییری در این مشی تا حالا صورت نداده است. دلایلش هم تا حدی روشن است که چرا آقای روحانی نمی خواهد آن شرایط انتخابات را تغییر دهد. بنابراین هم زخم های انتخابات التیام نمی یابد و هم بر این زخم ها نمک پاشیده می شود.
بعد از انتخابات باید تغییری در این مشی صورت دهد ولی متاسفانه تغییری در این مشی تا حالا صورت نداده است. دلایلش هم تا حدی روشن است که چرا آقای روحانی نمی خواهد آن شرایط انتخابات را تغییر دهد. بنابراین هم زخم های انتخابات التیام نمی یابد و هم بر این زخم ها نمک پاشیده می شود.
طبیعتا جامعه انتظار ندارد که آقای روحانی امروز همچنان به عنوان رقیب ظاهر شود. وقتی رئیس جمهور به عنوان رقیب 16 میلیون جمعیت ظاهر می شود، در میان این جمعیت، جریانات متعددی حضور دارند. ممکن است برخی از آنها به محض رؤیت رئیس جمهور واکنش های خیلی تندی از خود نشان دهند چرا که یکسری برخوردهایی از رئیس جمهور دیده اند که ناراحتی هایی در آنها جمع شده و می خواهند این ناراحتی ها را بیرون بریزند. طبیعتا دقت عمل را نخواهند داشت و کارهایی از آنها سر می زند که بعضا منطقی نیست.
روز قدس، روز وحدت است. این رئیس جمهور است که در جایگاهی قرار دارد با سهولت با یک جمله می تواند خیلی از این مسائل را التیام بخشد و به جامعه آرامش دهد و موجب شود که ما شاهد تداوم مسائل بعد از انتخابات نباشیم. بر این نکته هم تاکید می کنم که آنچه در روز قدس صورت گرفت و هم آنچه در روز عید فطر صورت گرفت، محل انتقاد است. نه این که این میزان انتقاد از رئیس جمهور اصلا نباید در جامعه وجود داشته باشد که اصلا به این موضوع اعتقاد ندارم. بخشی از اصلاح طلبان ظاهرا می خواهند در کشور دیکتاتوری به وجود بیاورند.
به نظرم اگر غیر از روز قدس جای دیگری بود، انتقاد کردن اشکالی نداشت. مثلا هنگام بازدید رئیس جمهور از یک کارخانه یا اجتماع دیگر، بیان انتقاد نسبت به عملکردهای ایشان اشکالی نداشت. کسانی که از طیف اصلاح طلبان این رفتار را توهین نسبت به رئیس جمهور می دانند، دیدگاه شان را اصلا قبول ندارم. این میزان انتقاد از رئیس جمهور در جامعه باید به رسمیت شناخته شود. من تنها به این قسمت انتقاد دارم که این نوع برخورد در روز قدس غلط است. این مسئله در روز عید فطر عیب دارد چون در این روز همه جریانات با سلایق مختلف حضور دارند و اینجا باید حتما نمادی از وحدت، اتحاد و قدرت باشد.
ما نباید سیاست مردان خودمان را نازک نارنجی بار بیاوریم. آقای روحانی حرف هایی می زد و جامعه هم واکنش نشان داد. اگر می خواهد واکنشی وجود نداشته باشد، باید آن حرف ها را نزند و آن توهین ها را نکند. آقای روحانی به 16 میلیون نفر چند بار توهین کرد که نباید این کار را انجام دهد. وقتی توهین می کند واکنش سیاسی هم در پی خواهد داشت. اگر ما در حد حرف نتوانیم تحمل کنیم و در حد حرف ظرفیت نداشته باشیم، جای تأمل دارد.
از کسانی که الگوهای غربی در ارتباط با اداره جامعه را عرضه می کنند، تعجب می کنم که اقتصاد سرمایه داری را تمام و کمال می پذیرند و ولنگاری سرمایه داری را می پذیرند اما در همان سرمایه داری چیزهای دیگری وجود دارد که آنها را نمی خواهند بپذیرند. در آن سرمایه داری در قبلا غارت منابع توسط اقلیت، فرصت هایی هم برای اظهار نظر به آحاد جامعه داده می شود. جریان غربگرای ما آن میدان داری اقتصادی را تمام و کمال می خواهد، پس نباید برای تحمل جامعه را آن قدر کاهش دهیم.
روز قدس، روز وحدت است. این رئیس جمهور است که در جایگاهی قرار دارد با سهولت با یک جمله می تواند خیلی از این مسائل را التیام بخشد و به جامعه آرامش دهد و موجب شود که ما شاهد تداوم مسائل بعد از انتخابات نباشیم. بر این نکته هم تاکید می کنم که آنچه در روز قدس صورت گرفت و هم آنچه در روز عید فطر صورت گرفت، محل انتقاد است. نه این که این میزان انتقاد از رئیس جمهور اصلا نباید در جامعه وجود داشته باشد که اصلا به این موضوع اعتقاد ندارم. بخشی از اصلاح طلبان ظاهرا می خواهند در کشور دیکتاتوری به وجود بیاورند.
به نظرم اگر غیر از روز قدس جای دیگری بود، انتقاد کردن اشکالی نداشت. مثلا هنگام بازدید رئیس جمهور از یک کارخانه یا اجتماع دیگر، بیان انتقاد نسبت به عملکردهای ایشان اشکالی نداشت. کسانی که از طیف اصلاح طلبان این رفتار را توهین نسبت به رئیس جمهور می دانند، دیدگاه شان را اصلا قبول ندارم. این میزان انتقاد از رئیس جمهور در جامعه باید به رسمیت شناخته شود. من تنها به این قسمت انتقاد دارم که این نوع برخورد در روز قدس غلط است. این مسئله در روز عید فطر عیب دارد چون در این روز همه جریانات با سلایق مختلف حضور دارند و اینجا باید حتما نمادی از وحدت، اتحاد و قدرت باشد.
ما نباید سیاست مردان خودمان را نازک نارنجی بار بیاوریم. آقای روحانی حرف هایی می زد و جامعه هم واکنش نشان داد. اگر می خواهد واکنشی وجود نداشته باشد، باید آن حرف ها را نزند و آن توهین ها را نکند. آقای روحانی به 16 میلیون نفر چند بار توهین کرد که نباید این کار را انجام دهد. وقتی توهین می کند واکنش سیاسی هم در پی خواهد داشت. اگر ما در حد حرف نتوانیم تحمل کنیم و در حد حرف ظرفیت نداشته باشیم، جای تأمل دارد.
از کسانی که الگوهای غربی در ارتباط با اداره جامعه را عرضه می کنند، تعجب می کنم که اقتصاد سرمایه داری را تمام و کمال می پذیرند و ولنگاری سرمایه داری را می پذیرند اما در همان سرمایه داری چیزهای دیگری وجود دارد که آنها را نمی خواهند بپذیرند. در آن سرمایه داری در قبلا غارت منابع توسط اقلیت، فرصت هایی هم برای اظهار نظر به آحاد جامعه داده می شود. جریان غربگرای ما آن میدان داری اقتصادی را تمام و کمال می خواهد، پس نباید برای تحمل جامعه را آن قدر کاهش دهیم.
ما اگر می خواهیم عقلانیت را در جامعه حاکم کنیم و گسترش دهیم باید در مقام بالاتر عقلانیت را مشاهده کنیم که بعد از انتخابات دیگر زمان، زمان توهین کردن نیست. هر چه توهین در دوران انتخابات کردید، دوران انتخاباتی و رقابت بین روحانی و رئیسی و قالیباف بود. اینجا دیگر نباید بین رئیس جمهور و اقشار جامعه فاصله ایجاد کنیم که این عقلانیت نیست اما وقتی رئیس جمهور را همچنان در وادی دیگری می بینیم، طبیعی است که این مسائل غلط هم رخ می دهد.
نکته ای که آقای زاکانی اخیرا مطرح کرد پیشنهاد آتش بس حتی یکطرفه بین اصولگرایان و دولتمردان بود. به نظر شما این تعبیر درستی است؟
- این که برخی از شخصیت های اصولگرا، همه اصولگرایان و اصلاح طلبان را دعوت به آتش بس می کنند، به نظرم درست است. من تعجب کردم دیدم برخی از آقایان مدعی، این دعوت را مورد هجمه قرار داده اند و حتی به این مطلب حمله کرده اند. مثلا حمله کرده که چرا دوباره مواضع خودت را تکرار کردی؟ در حالی که اشکالی ندارد. باید بگوییم با حفظ مواضع مان، حرکت هایی که موجب دو دستگی می شود نباید انجام داد چون این که ۱۶ میلیون رأی با رئیس جمهور نیستند و نه تنها نیستند بلکه در تقابل با رئیس جمهورند، رئیس جمهور را در مجامع بین المللی تضعیف می کند.
به عبارت دیگر اگر در حوزه بین الملل متوجه شوند رئیس جمهور ۱۶ میلیون مخالف جدی دارد، این مسئله رئیس جمهور را تضعیف و از پشتیبانی همه ملت محروم می کند و او نمی تواند آن طور که باید از موضع قدرت در همه عرصه های بین المللی ظاهر شود.
پس این اتفاق به ضرر خود آقای روحانی و به طریق اولی به ضرر کشور است. کما این که برای آقای احمدی نژاد هم در دوره دومش همین اتفاق افتاد و ۱۳ میلیون مخالف جدی داشت که این موضوع به او در سطح بین الملل ضربه زد. در واقع به اعتبارش لطمه زد و نتوانست خیلی از مسائل را حل و فصل کند. با این که نظام به او این فرصت را داد که در مذاکرات بین المللی مسئله تحریم ها را حل کند اما نتوانست که علت عمده اش وجود ۱۳ میلیون مخالف در صحنه بود. با این توضیح معلوم نیست کدام مشاوران به رئیس جمهور این پیشنهاد را می دهند که مرتبا بر اختلافات بدمد و اختلافات را حادتر کند؟
معتقدم پیشنهاد آقای زاکانی بسیار مناسب است هر چند متاسفانه با استقبال چندانی از جانب اصلاح طلبان مواجه نشد و برخی هم که موضع گرفتند، مواضع مناسبی اتخاذ نکردند اما درون اصولگرایان، شخصیت هایی مثل آقای دکتر توکلی استقبال کردند که این خودش به نظرم نشان می دهد که از طیف اصولگرایان، جریانات قابل تاملی از این پیشنهاد که به نفع مسائل ملی است استقبال می کنند.
تعبیر آتش بس از دو جهت قابل تحلیل است؛ یکی نقد اصلاح طلبان، که به آن می پردازیم و دیگری بحث جریان اصولگرایی. همان طور که گفتید همه نگاه تقابلی با دولت ندارند، کما این که یکسری حتی صحبت از همراهی می کنند. با این توضیح بفرمایید آیا این صحبت آقای زاکانی دغدغه همه جریان اصولگرایی بود یا همان طیف اندکی که شما می گویید مخاطب صحبت هستند. در واقع مخاطب آقای زاکانی درباره آتش بس یکطرفه کدام قشر از اصولگرایان بود؟
- کسانی که تحمل ندارند قطعا خیلی با آقای زاکانی همراه نیستند یا مثلا چندان از آقای زاکانی خط سیاسی دریافت نمی کنند اما در عین حال بسیار مهم است که شخصیت هایی از درون اصولگرایان رسما این را اعلام می کنند ولی آقای روحانی حاضر نیست در جایگاه رئیس جمهوری بعد از انتخابات قرار بگیرد و همچنان دوست دارد که در وادی انتخابات حرکت کند. دلایلش هم روشن است. مطلبی را از طیف هواداران آقای روحانی می خواندم که می گفت «بهتر است آقای روحانی در عرصه سیاسی باقی بماند تا آن که در عرصه اقتصاد وارد شود.» این حرف را به آقای خاتمی هم می زدند.
پس این اتفاق به ضرر خود آقای روحانی و به طریق اولی به ضرر کشور است. کما این که برای آقای احمدی نژاد هم در دوره دومش همین اتفاق افتاد و ۱۳ میلیون مخالف جدی داشت که این موضوع به او در سطح بین الملل ضربه زد. در واقع به اعتبارش لطمه زد و نتوانست خیلی از مسائل را حل و فصل کند. با این که نظام به او این فرصت را داد که در مذاکرات بین المللی مسئله تحریم ها را حل کند اما نتوانست که علت عمده اش وجود ۱۳ میلیون مخالف در صحنه بود. با این توضیح معلوم نیست کدام مشاوران به رئیس جمهور این پیشنهاد را می دهند که مرتبا بر اختلافات بدمد و اختلافات را حادتر کند؟
معتقدم پیشنهاد آقای زاکانی بسیار مناسب است هر چند متاسفانه با استقبال چندانی از جانب اصلاح طلبان مواجه نشد و برخی هم که موضع گرفتند، مواضع مناسبی اتخاذ نکردند اما درون اصولگرایان، شخصیت هایی مثل آقای دکتر توکلی استقبال کردند که این خودش به نظرم نشان می دهد که از طیف اصولگرایان، جریانات قابل تاملی از این پیشنهاد که به نفع مسائل ملی است استقبال می کنند.
تعبیر آتش بس از دو جهت قابل تحلیل است؛ یکی نقد اصلاح طلبان، که به آن می پردازیم و دیگری بحث جریان اصولگرایی. همان طور که گفتید همه نگاه تقابلی با دولت ندارند، کما این که یکسری حتی صحبت از همراهی می کنند. با این توضیح بفرمایید آیا این صحبت آقای زاکانی دغدغه همه جریان اصولگرایی بود یا همان طیف اندکی که شما می گویید مخاطب صحبت هستند. در واقع مخاطب آقای زاکانی درباره آتش بس یکطرفه کدام قشر از اصولگرایان بود؟
- کسانی که تحمل ندارند قطعا خیلی با آقای زاکانی همراه نیستند یا مثلا چندان از آقای زاکانی خط سیاسی دریافت نمی کنند اما در عین حال بسیار مهم است که شخصیت هایی از درون اصولگرایان رسما این را اعلام می کنند ولی آقای روحانی حاضر نیست در جایگاه رئیس جمهوری بعد از انتخابات قرار بگیرد و همچنان دوست دارد که در وادی انتخابات حرکت کند. دلایلش هم روشن است. مطلبی را از طیف هواداران آقای روحانی می خواندم که می گفت «بهتر است آقای روحانی در عرصه سیاسی باقی بماند تا آن که در عرصه اقتصاد وارد شود.» این حرف را به آقای خاتمی هم می زدند.
فراموش نکنیم جریان تندرو به آقای خاتمی می گفت که در عرصه سیاسی بمان و زمانی که آقای خاتمی این ریل گذاری را نپذیرفت، بحث عبور از خاتمی را مطرح کردند اما امروز آقای خاتمی در چه حوزه مورد تمجید قرار می گیرد توسط خود اصلاح طلبان؟ به خاطر مسائل سیاسی است یا خدماتی که در دولت دوم خود در زمینه اقتصاد انجام داد؟ حتی نیروهای تندرو اصلاح طلب امروز به برخی از خدمات اقتصادی آقای خاتمی تاکید دارند.
بحث پروژه های نفتی که در زمان ایشان انجام شد و از عسلویه به عنوان نماد فعالیت های اقتصادی آقای خاتمی یاد می کنند. ایشان توانست در دولت دوم اقدامات اینچنینی را انجام دهد اما همان موقع بود که در حوزه سیاسی بیشترین هجمه به آقای خاتمی وارد و پروژه عبور از خاتمی در دولت دومش مطرح شد چرا که آقای خاتمی به مسائل سیاسی تنش زا کمتر می پرداخت و وارد فعالیت های اقتصادی و توجه ویژه به مسائل اقتصادی و کشورهای آمریکای لاتین کرد که قطعا به نفع ما بود و بحث صادرات و انتقال تکنولوژی را به کشورهای آمریکای لاتین گسترش می داد.
بحث پروژه های نفتی که در زمان ایشان انجام شد و از عسلویه به عنوان نماد فعالیت های اقتصادی آقای خاتمی یاد می کنند. ایشان توانست در دولت دوم اقدامات اینچنینی را انجام دهد اما همان موقع بود که در حوزه سیاسی بیشترین هجمه به آقای خاتمی وارد و پروژه عبور از خاتمی در دولت دومش مطرح شد چرا که آقای خاتمی به مسائل سیاسی تنش زا کمتر می پرداخت و وارد فعالیت های اقتصادی و توجه ویژه به مسائل اقتصادی و کشورهای آمریکای لاتین کرد که قطعا به نفع ما بود و بحث صادرات و انتقال تکنولوژی را به کشورهای آمریکای لاتین گسترش می داد.
اینها مقبول نیروی تندرو جریان اصلاح طلب نبود. امروز هم دقیقا همان موضع گیری را دارند. یعنی به آقای روحانی تاکید می کنند که همچنان در عرصه سیاسی بماند. جمله ای را از یک شخصیت اصلاح طلب خواندم که می گفت: «روحانی فارغ از دغدغه های اقتصادی مصمم است به سیاست بیش از پیش بپردازد. رئیس جمهور که در چهار سال دولت یازدهم برجام را تحقق بخشید، در دولت دوم هم برجام داخلی را کلید خواهد زد.»
یعنی بحث سیاسی را سرلوحه دولت آقای روحانی قرار می دهند در حالی که امروزه مسئله جامعه ما بیکاری و مشکلات اقتصادی است. الان مباحث سیاسی دغدغه همه جامعه ما نیست. البته یکسری اقشار متوسط به بالا دغدغه های اینچنینی دارند.
یعنی بحث سیاسی را سرلوحه دولت آقای روحانی قرار می دهند در حالی که امروزه مسئله جامعه ما بیکاری و مشکلات اقتصادی است. الان مباحث سیاسی دغدغه همه جامعه ما نیست. البته یکسری اقشار متوسط به بالا دغدغه های اینچنینی دارند.
آیا بحث آتش بس به معنای این است که بگذاریم دولت هر کاری خواست کند؟ البته دو روز بعد آقای زاکانی در مورد قرارداد نفتی با توتال موضع خود را اصلاح کرد که دیگر در اینجا آتش بس جایز نیست و آتش به اختیار باید عمل کنیم.
- من آتش بس را راجع به تنش ها می دانم والا انتقاد که لازم است و حتی انتقاد را باید دوستان اصلاح طلب سالم هم به دولت انجام دهند. یعنی فقط این نیست که رقیب آقای روحانی از ایشان انتقاد کند. انتقاد باید توسط خود جریانات اصلاح طلب هم صورت بگیرد. انتقاد سازنده و دلسوزانه یک نوع حمایت است. ما آتش بس را در زمینه تنش ها قائلیم نه در زمینه مسائل منطقی که در جامعه باید وجود داشته باشد. انتقاد یکی از مسائل منطقی جامعه است اما تقابل یکی از مسائل منطقی جامعه نیست. انتقاد ولو حتی انتقاد اشتباه یکی از لازمه های حیات جامعه است.
پس آتش بس باید مشروط باشد و در بحث های نقادی آزاد است یعنی آتش بسی وجود ندارد.
- مثلا ما در مورد تاریخ می گوییم که نزاع بین جریان ملیون و مذهبی در جریان نهضت ملی شدن صنعت نفت غلط بود. نزاع غلط بود نه این که انتقاد وجود نداشته باشد. آنها باید حتما انتقادشان را می کردند و انتقادات شان را می داشتند اما ورود به خانه آیت الله کاشانی و کشتن یک نفر توسط ملیون دیگر انتقاد نیست. این نزاع است. در این نزاع دشمن گم می شود. در این نزاع دشمن غلبه پیدا می کند.
بنابراین نزاع با انتقاد خیلی فرق دارد. درگیری با انتقاد خیلی فرق دارد. الان به نظرم یک مقداری تقابلات سیاسی بحث را به منازعات سیاسی می کشاند. خودم معتقدم آقای روحانی در این قضیه نقش جدی و تعیین کننده دارد. نمی توان خطاهای آقای روحانی را با خطای فردی که در راهپیمایی روز قدس از رئیس جمهور دلخور است و دلخوری خودش را ابراز می کند، یکی دانست. خطای آقای روحانی بسیار تعیین کننده تر، جدی تر و مخرب تر است تا خطای یک فرد معمولی جامعه که متوجه نمی شود امروز چه روزی است و آیا در این روز طرح چنین انتقادی و مقایسه سیاسی بین عملکرد آقای روحانی و عملکرد برخی از روسای جمهور گذشته غلط است یا درست؟
اما آقای روحانی می فهمد که دارد چه کار می کند. آقای روحانی برای این که خودش را از برخی پاسخگویی های اقتصادی خلاص کند می خواهد جامعه را مرتبا در فضای سیاسی انتخاباتی حفظ کند اما این شایسته نیست و آقای روحانی باید هر چه سریع تر جامعه را از فضای انتخاباتی خارج کند تا جامعه به طرف فعالیت های اقتصادی برود و به طرف حرکت های سازنده حرکت کند.
هیچ کسی قبول ندارد که عملکردهای دوران انتخابات سازنده بود، به خصوص موضوعاتی که تهمت زنی و تخریب و دروغگویی برای از صحنه خارج کردن رقیب را شاهد بودیم اصلا سازنده نبود و باید جامعه از این فضا خارج شود. آیا آقای روحانی تبعات خارج نشدن جامعه از فضای انتخابات را نمی داند؟ قطعا می داند. آقای روحانی فردی است که این میزان از اشراف را راجع به مسائل سیاسی دارد که این مسائل آیا جامعه را در وادی مشکلات هدایت می کند یا خیر؟ به نظرم کاملا روشن است.
قسمتی هم که مربوط به نقدهای اصلاح طلبان به واژه آتش بس است را بفرمایید. آنها می گویند وقتی که بحث آشتی ملی را مطرح کردیم نسبت به این پیشنهاد ما انتقاد شد و گفتند «مگر قهری در جامعه وجود دارد که بخواهد آشتی صورت بگیرد اما الان طرف اصولگرا صحبت از آتش بس می کند. این آتش بس یعنی جنگ و مخاصمه در جامعه وجود دارد که به معنای این است که وضعیت از قهر هم حادتر شده است.» این انتقاد را چطور ارزیابی می کنید؟ آیا وارد است یا خیر؟
- آن موقع من معتقد بودم که بله، قهر وجود داشت. یعنی یکسری تقابل ها و یکسری موقعیت های منفی در جامعه بود. یعنی بعد از انتخابات سال ۸۸ جامعه ما به یک پاسخ منطقی نسبت به خیلی از سوء برداشت ها و ابهامات نرسیده بود یا به یک نقطه حل نرسیده بود. دوستان ما در جبهه اصلاح طلبان این مطلب را دستمایه یک بحث کردند که مشکل ایجاد کرد چون می خواستند بدون این که در مقام اصلاح خودشان بربیایند و اذعان کنند که خطا رفته اند، مسئله را حل کنند.
اما آقای روحانی می فهمد که دارد چه کار می کند. آقای روحانی برای این که خودش را از برخی پاسخگویی های اقتصادی خلاص کند می خواهد جامعه را مرتبا در فضای سیاسی انتخاباتی حفظ کند اما این شایسته نیست و آقای روحانی باید هر چه سریع تر جامعه را از فضای انتخاباتی خارج کند تا جامعه به طرف فعالیت های اقتصادی برود و به طرف حرکت های سازنده حرکت کند.
هیچ کسی قبول ندارد که عملکردهای دوران انتخابات سازنده بود، به خصوص موضوعاتی که تهمت زنی و تخریب و دروغگویی برای از صحنه خارج کردن رقیب را شاهد بودیم اصلا سازنده نبود و باید جامعه از این فضا خارج شود. آیا آقای روحانی تبعات خارج نشدن جامعه از فضای انتخابات را نمی داند؟ قطعا می داند. آقای روحانی فردی است که این میزان از اشراف را راجع به مسائل سیاسی دارد که این مسائل آیا جامعه را در وادی مشکلات هدایت می کند یا خیر؟ به نظرم کاملا روشن است.
قسمتی هم که مربوط به نقدهای اصلاح طلبان به واژه آتش بس است را بفرمایید. آنها می گویند وقتی که بحث آشتی ملی را مطرح کردیم نسبت به این پیشنهاد ما انتقاد شد و گفتند «مگر قهری در جامعه وجود دارد که بخواهد آشتی صورت بگیرد اما الان طرف اصولگرا صحبت از آتش بس می کند. این آتش بس یعنی جنگ و مخاصمه در جامعه وجود دارد که به معنای این است که وضعیت از قهر هم حادتر شده است.» این انتقاد را چطور ارزیابی می کنید؟ آیا وارد است یا خیر؟
- آن موقع من معتقد بودم که بله، قهر وجود داشت. یعنی یکسری تقابل ها و یکسری موقعیت های منفی در جامعه بود. یعنی بعد از انتخابات سال ۸۸ جامعه ما به یک پاسخ منطقی نسبت به خیلی از سوء برداشت ها و ابهامات نرسیده بود یا به یک نقطه حل نرسیده بود. دوستان ما در جبهه اصلاح طلبان این مطلب را دستمایه یک بحث کردند که مشکل ایجاد کرد چون می خواستند بدون این که در مقام اصلاح خودشان بربیایند و اذعان کنند که خطا رفته اند، مسئله را حل کنند.
این نوع بهره مندی از این مسئله لازم و ضروری محل اشکال بود. یعنی این که اینها می خواستند بدین وسیله خودشان یا بعضی از چهره های خودشان را از ضرورت میزان خطاکار بودن رهایی ببخشند.
والا اگر می گفتند برای این که اتحاد و وحدت در جامعه به وجود بیاید حاضریم به افرادی که خطا کردند و ساختار جامعه را به هم زدند، این مطلب را تفهیم کنیم که باید اعلام کنند خطا کرده اند و این خطا را تکرار نخواهند کرد؛ اگر این کار را می کردند آیا مطلوب واقع نمی شد؟ اما وقتی می خواستند از این قضیه به عنوان یک ابزار سیاسی برای فرار از خطا استفاده کنند، مقبول واقع نشد. امروز هم به نظرم اگر در این وادی بیایند و بگویند که وحدت و ساختار جامعه را به هم زدند و آنها را به پذیرش خطا وادار می کنیم، به نظرم حرف شان قابل پذیرش خواهد بود.
آیا انتقادی که اصلاح طلبان وارد می کنند به واژه آتش بس بجاست؟ آنها می گویند مگر در جامعه جنگی وجود دارد؟
- نه، جنگی وجود ندارد. منازعه سیاسی با جنگ خیلی فرق می کند. منازعه سیاسی در انتخابات به وجود می آید که منجر به یک تقابل های غیر منطقی می شود. انتخابات خودش یک تنش هایی را به وجود می آورد چون یک منازعه سیاسی فشرده است. یعنی یک حجمی از اطلاعات غلط و درست از جانب رقبا در جامعه پراکنده می شود. وقتی غلط است کاندیدا و هوادارانش را زخم خورده می کند که چرا چنین تهمت هایی زده شد و یکسری التهاب در جامعه به وجود می آید. همه این التهابات بعد از انتخابات بلافاصله توسط عقلا کاهش می یابد و در رأس این عقلا خود کاندیداها هستند.
در بعضی از مناظرات هم گفتم که ما انتظار داشتیم آقای روحانی خیلی منطقی تر عمل کند اما خیلی بدتر از ترامپ عمل می کند. آقای ترامپ بلافاصله بعد از پیروزی از رقیبش به خوبی و مثبت از او یاد کرد اما آقای روحانی شروع به توهین کردن کرد که مردم به فریبکاران نه گفتند، در واقع بعد از انتخابات اینها را گفت. یعنی همچنان لقب فریبکاری را به رقبای خودش می داد و از طرفداران آنها به عنوان طرفداران فریبکاری یاد می کرد. اینها جنگ نیست بلکه یک التهاب است که آقایان سیاسی می توانند آن را همچنان دستمایه بعضی حرکت ها قرار دهند و می توانند هم برطرف کنند اما آقای روحانی بعد از انتخابات در کدام مسیر حرکت کرد؟ التهابات انتخاباتی را حفظ کرد تا مطالبات اقتصادی در سایه قرار گیرد. آیا این به نفع جامعه است؟
در آخر جامعه مطالبات اقتصادی دارد، در حالی که جوانان بیکارند. آیا بیکاری این طور برطرف می شود یا بیشتر می شود؟ وقتی تنش ها در جامعه به وجود می آید، کار برای فعالیت اقتصادی و همکاری و برای کارهای جدی کمتر می شود. نهایت یک سال بتواند از مسائل اقتصادی این طور بگریزد. این فهم را در دولت آقای خاتمی دیدیم که به رغم این همه تحریک در دولت دوم به این نکته رسید که به غرب نمی تواند اطمینان کند. بنابراین به طرف آفریقا و آمریکای لاتین رفت و دوستانش به او انتقاد کردند. کسانی که برای آقای روحانی ریل گذاری می کنند باید این مطلب را بگویند که این گونه مشکل به صورت ریشه ای نه تنها حل نمی شود که حادتر و حادتر می شود.
آیا انتقادی که اصلاح طلبان وارد می کنند به واژه آتش بس بجاست؟ آنها می گویند مگر در جامعه جنگی وجود دارد؟
- نه، جنگی وجود ندارد. منازعه سیاسی با جنگ خیلی فرق می کند. منازعه سیاسی در انتخابات به وجود می آید که منجر به یک تقابل های غیر منطقی می شود. انتخابات خودش یک تنش هایی را به وجود می آورد چون یک منازعه سیاسی فشرده است. یعنی یک حجمی از اطلاعات غلط و درست از جانب رقبا در جامعه پراکنده می شود. وقتی غلط است کاندیدا و هوادارانش را زخم خورده می کند که چرا چنین تهمت هایی زده شد و یکسری التهاب در جامعه به وجود می آید. همه این التهابات بعد از انتخابات بلافاصله توسط عقلا کاهش می یابد و در رأس این عقلا خود کاندیداها هستند.
در بعضی از مناظرات هم گفتم که ما انتظار داشتیم آقای روحانی خیلی منطقی تر عمل کند اما خیلی بدتر از ترامپ عمل می کند. آقای ترامپ بلافاصله بعد از پیروزی از رقیبش به خوبی و مثبت از او یاد کرد اما آقای روحانی شروع به توهین کردن کرد که مردم به فریبکاران نه گفتند، در واقع بعد از انتخابات اینها را گفت. یعنی همچنان لقب فریبکاری را به رقبای خودش می داد و از طرفداران آنها به عنوان طرفداران فریبکاری یاد می کرد. اینها جنگ نیست بلکه یک التهاب است که آقایان سیاسی می توانند آن را همچنان دستمایه بعضی حرکت ها قرار دهند و می توانند هم برطرف کنند اما آقای روحانی بعد از انتخابات در کدام مسیر حرکت کرد؟ التهابات انتخاباتی را حفظ کرد تا مطالبات اقتصادی در سایه قرار گیرد. آیا این به نفع جامعه است؟
در آخر جامعه مطالبات اقتصادی دارد، در حالی که جوانان بیکارند. آیا بیکاری این طور برطرف می شود یا بیشتر می شود؟ وقتی تنش ها در جامعه به وجود می آید، کار برای فعالیت اقتصادی و همکاری و برای کارهای جدی کمتر می شود. نهایت یک سال بتواند از مسائل اقتصادی این طور بگریزد. این فهم را در دولت آقای خاتمی دیدیم که به رغم این همه تحریک در دولت دوم به این نکته رسید که به غرب نمی تواند اطمینان کند. بنابراین به طرف آفریقا و آمریکای لاتین رفت و دوستانش به او انتقاد کردند. کسانی که برای آقای روحانی ریل گذاری می کنند باید این مطلب را بگویند که این گونه مشکل به صورت ریشه ای نه تنها حل نمی شود که حادتر و حادتر می شود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
....٬بجای برطرف کردن مشکلات مردم چسبیدن به یک مشت حرفهای الکی٬ اگه طاقت انتقاد رو ندارید و نقدپذیر نیستید٬ .. ژست یک آدم متمدن رو میگیرید
توهین کردن کی شده انتقادسارنده .من رای به رییسی دادم همراه خانواده ام وهمینجا رایم راپس می گیرم و می گویم اشتباه کردم . چون اینها فقط دنبال قدرت هستن نه به فکر مردم.چون برجام سه تا قوه وتمام مردم ومقام محترم رهبری موافق آن بودن.ودولت دارد خوب حرکت می کند ودرآیند وضع مردم بهتر می شود .
پاسخ ها
توکه راست میگی
خوش بحالت که وضعت داره روز به روز بهتر میشه
بقیه 80 میلیون رو هم دعا کن وضعشون خوب بشه خخخخخ
کجا سیر میکنی عمو؟
اقای روحانی کار بدی کردی در انتخا بات پیروز شدی که این دلواپسان هنوز دارن میسوزن
نگاه رقابتی به قدرت کشور را از پیشرفت باز می دارد و بجای اینکه مسئولان کشور به فکر مسایل اصلی و کلیشه ایی باشند به مسایل جزیی و حاشیه ایی می پردازند.که در قرن حاضر ان افکار به درد جامعه امروزی نمی خورد.کشورهایی که امروزه بعنوان کشورهای پیشرفته مطرح هستند باید تحقیق کنیم در گذشته در چه وضعیتی قرار داشتند.
آقای سلیمی این دیگر پرویی تو است همه ول کردن تو با این خوش تیپی ادامه می دهبد یه چیزهای میگوید که اگر بچه ایی ان راهم بخواند مسخرش می گیرد .
شما با این کارهای غیر سازنده نمیگداریدکه دولت کار کند شمادولت به حاشیه می برید
متن خوبی بود مخصوصا این پیامش وقتی میزنی میخوری!
جناب روحانی به جای اینکه بعد پیروز شدن در انتخابات بگوید رئیس جمهور همه مردم ایران هستم و متحد شویم دائم دارد به افرادی که به رقیبش رای دادن توهین میکند شما که ظرفیت انتقادهای روز قدس رو نداری پس توهین هم نکن.
من و کل فامیلمان درتهران به رییسی رای دادیم و از رایمان خوشحالیم.
در ضمن رهبری اصلا از روند برجام که هی نقض میشه از طرف امریکا و از رکود و بیکاری و مشکلات مردم راضی نیستن و دایم دارن در سخنانشون به دولت تذکر و اخطار میدن.
حداقل یکی از بیانات رهبری رو بخونین بعد نظر بدین.
دولت بهانه های قبلیش تموم شده دیگه نمی شه به دولت قبل حمله کرد و همه چیز رو گردن دولت قبل انداخت دنبال بها نه های جدید میگرده و میخواد فصا رو متشنج و آلوده کنه.
اتفاقا کاملا برعکسه.اونی که هنوز تو فاز انتخاباته و بیرون نیومده آقای رییسی هست که صبح تا شام منتظر یک اتفاقه که بیاد سخنرانی کنه یا پیام بده یا دیدار کنه..از زمانی که انتخابات تموم شده من رییسی رو بیشتر از روحانی تو اخبار دیدم والا...معلوم نیست کی میخواد بفهمه که انتخابات تموم شد و مردم انتخابشونو کردن.
پاسخ ها
معلومه که اصن اخبار نگاه نمیکنی کوچولو کارتونتو ببین
تاب شنيدن انتقاد رو ندارن ... چيه حقيقت تلخه واستون
گوگوليا انقدر دارين ميسوزين كه حتى پوماد سوختگى هم درمانش نميكنه
به اميد چاپ
اقای روحانی خواهشا از فضای انتخابات خارج بشید و به فکر مردم ایران باشید دیگه صبر مردم لبریز شده
روحانی جای این حرفا برو کار کن ... خجالت بکش
روحاني دنبال حزب بازيه
اقای روحانی...برو کار کن مگو چیست کار؟
ما نیاز به مدیریت جهادی داریم والا با این سوسول بازی ها و جناح بندی ها اوضاع هر روز بدتره
زینب خانوم نظرتان صد درصد صحیح است کاملا موافقم.خداحفظتان کند.
آقايون چهار درصدى دارن خوش ميگزرونن
خوش به حالتون چون هيچ غم و غصه اى ندارين
نون خشک كه نميخورين بفهمين ما نودوشش درصدى ها چى ميكشيم. . . . . آقايون لطفا پاتونو از رو ميز كه روى هم گذاشتين بيارين پايين و از اتاقتون بياين بيرون و به دردو دل ملت گوش كنين
افرادى هستند كه حتى پول خريدن نون رو هم ندارن. قسطى حساب ميكنن و پولشو هم نميتونن بدن
به اميد چاپ
""وی"" رکورد دار پر حاشیه ترین و بیکار ترین و بی اعتنا ترین رییس جمهور جهان نسبت به مشکلات اساسی کشورش هست ، ""وی"" درحاشیه ترین فرد جهان در ده قرن اخیر شناخته شده و این آخرین گلی است که به سر رای دهندگانش زده است، وی رکورد دار بیشترین گل به خودی زن جهان از عزل تا به حال است!! ، این در حالیست که ""وی"" دائما حرفهای خود را تکذیب میکند و میگوید کدام احمقی همچین حرفی میزند؟!! اونم تو برنامه زنده خبری دسته اول در شبکه جهانی!!! به طوری که حتی چینی ها هم آن خبر را دیده بودند و سوالات خود را نیز از وی پرسیده بودند و از جوابی که میشنیدند شکه میشدند! حالا شما بگوووییید .... اوووو کییییست؟؟؟!!!
پاسخ ها
عالی بود خخخخ
شمایی ک میاین و روز قدس شعار ضد رییس جمهور میدی اتش بس و میفهمی؟هنوز فک میکنین دوران انتخابات تموم نشده؟شونزده میلیون دنبال یارانه