مقصودی: «خجالت نکش» کمدی متشخصی است

«خجالت نکش» فیلمی است که با انتقاد به تاکید رییس‌جمهور قبلی بر رشد جمعیت قصه را پیش می‌برد و در بخش‌هایی جمله «ما می‌توانیم»، شعار رییس‌جمهور سابق از زبان قنبر، کاراکتر فیلم تکرار می‌شود.

روزنامه وقایع اتفاقیه: رضا مقصودی، فیلمنامه‌نویس فیلم‌هایی همچون «مهر مادری»، «لیلی با من است»، «همیشه پای یک زن در میان است» و... اکنون با فیلم کمدی «خجالت نکش» برای نخستین بار به‌عنوان کارگردان در سی‌و‌ششمین جشنواره فیلم فجر حضور پیدا کرده است. او پیش از ساخت این فیلم فعالیت‌های مختلفی را در پشت‌صحنه فیلم‌های سینمایی انجام داده اما بیشتر به‌عنوان فیلمنامه‌نویس موفق فیلم‌های کمدی شناخته شده است.

احمد مهران‌فر، شبنم مقدمی، سام درخشانی، لیندا کیانی و الناز حبیبی از بازیگران این فیلم هستند. «خجالت نکش» زندگی زن و شوهری را به تصویر می‌کشد که با داشتن عروس، داماد و نوه، در سن میان‌سالی بچه‌دار می‌شوند و بازی شبنم مقدمی و احمد مهران‌فر بار اصلی طنز فیلم را بر عهده دارند.

شما به‌عنوان هنرمندی که فیلمنامه‌های موفقی از جمله، «لیلی با من است» را در کارنامه دارید تا چه حد فیلم «خجالت نکش» را ثمره قابل قبولی در کارگردانی می‌دانید؟

من فیلمنامه را به قصد خنداندن مخاطب نوشتم و برهمه اهالی آشنا به سینما آشکار است که ساخت فیلم کمدی از فیلم‌هایی با موضوعات دیگر سخت‌تر است. حضور و آمارگیری از سالن‌های اکران فیلم «خجالت نکش» نشان از موفقیت این فیلم است. مردم دایما می‌خندیدند و در عین حال وقتی از سینما بیرون می‌آمدند، تحت‌تاثیر فیلم بودند؛ بنابراین مطمئنا در ساخت فیلم موفق بوده‌ام.

بر اساس نظر منتقدان، اهالی سینما انتظار بیشتری از شما در مقام کارگردان داشته‌اند؟ کدام نقد‌ها را خودتان می‌پذیرید؟

نظر منتقد محترم است اما هیچ فیلمسازی برای منتقد فیلم نمی‌سازد. برخی نقدها را می‌پذیرم اما برخی دیگر نقدهای منصفانه و آگاهانه‌ای وارد نکرده‌اند. من یک‌سری موارد را می‌پذیرم؛ به‌طور مثال فیلم در لحظه‌هایی از ریتم می‌افتد و در نسخه‌ای که برای اکران عمومی آماده می‌کنم، حتما تغییراتی ایجاد می‌کنم. همچنین نقدهایی که درباره لهجه بازیگران مطرح شده را نیز تا حدی می‌پذیرم و قبول دارم که شاید امکان بهبود گویش‌ها وجود داشت و ما باید تلاش بیش‌تری می‌کردیم.

کمدی در سینمای امروز ایران را در مقایسه با کمدی‌های سینمای دوره‌های قبل و همچنین در مقایسه با استاندارد سینمای کمدی چطور می‌بینید؟

زمانی که قصد ساخت فیلم «لیلی با من است» را داشتیم وزارت ارشاد مجوز نداد و بعد از طی سختی‌ها و دریافت مجوز با نقدهای بسیاری روبه‌رو شدیم. امروز با گذشت زمان این فیلم به مرور به همگان اثبات شده است. برخی فیلم‌های کمدی امروز را دوست دارم اما متاسفانه تعدادشان کم است. امروز با ساخت فیلم «خجالت نکش» سعی در ارائه فیلم کمدی متشخص داشته‌ام، فیلمی که مبتنی‌بر الفاظ زشت، تحقیر و جوک‌های سخیف نباشد، بلکه با ایجاد موقعیت‌های طنزآمیز به خنداندن مخاطب بپردازد. لحظاتی در این فیلم خلق کرده‌ام که خاص این اثر است و به‌همین‌دلیل با اطمینان این فیلم را کمدی متشخصی می‌دانم.

فعالیت‌های مختلفی در سینما انجام داده‌اید و در فیلمنامه‌نویسی موفق بوده‌اید، انگیزه شما برای کارگردانی از کجا شکل گرفت؟

من در سینما کارهای مختلفی از تهیه‌کنندگی تا دستیاری صدا و طراحی صحنه و... را به‌جز بازیگری انجام داده‌ام و معمولا فیلمنامه‌هایی که به کارگردان‌ها ارائه دادم بعد از ساخت از پیام من در فیلمنامه، دور شده و ناراحتی من را به همراه داشته است. همیشه فکر می‌کنم چرا این فیلم‌ها از حرف اصلی من در فیلمنامه دور شده است. اگر اعتراض می‌کردم به‌عنوان فیلمنامه‌نویس همیشه معترض شناخته می‌شدم، در نتیجه تصمیم گرفتم خودم وارد عرصه شوم و بگویم حرف من این اثر است نه آنها که بر روی فیلمنامه من ساخته شد.

گرچه برخی فیلم‌ها با استقبال مخاطبان همراه شده و اثر خوبی بوده اما کلیت اثر با آنچه مدنظر من بوده، متفاوت شده است. این حسرت که چرا نتیجه فیلمنامه‌های من درتبدیل به فیلم‌ها متفاوت از حرف اصلی من است، تنها از طریق اقدام من به کارگردانی قابل‌حل بوده است. اکنون نخستین تجربه کارگردانی فیلم «خجالت نکش»، من را به مسیری که هدفم بوده، نزدیک‌تر کرد. «خجالت نکش» نزدیک‌ترین ارائه هنری از ذهنیت من است.

اشاره‌های فیلم درباره تاکید دولت گذشته به‌رشد جمعیت را تا حدی گذرا نمی‌بینید؟

تاکید بیشتر ما بر موضوع سیاسی، فیلم را از استاندارد هنری خارج می‌کرد. انگار که من روی تابلوی نئون پیام فیلمم را بنویسم و در مقابل مخاطب بگذارم. من در فیلم اشاره می‌کنم، کسانی که دارای مال و فرهنگ مناسب هستید، بچه‌دار شوید اما در شرایطی که امکانات کافی مالی و فرهنگی را ندارید دلیلی برای تولید مثل بنا به توصیه دیگران وجود ندارد. پیام «خجالت نکش» در راستای تعقل است و بر ضد فرزند‌آوری نیست.

نظرتان درباره رای‌گیری آرای مردمی به شیوه اینترنتی چیست؟

این نوع رای‌گیری حاشیه‌هایی به همراه داشته که برخی همکارانم از جمله مهران احمدی به آنها اشاره کرده‌اند. من اعتراض نمی‌کنم اما این نوع رای‌گیری مشکوک است زیرا وقتی واکنش مثبت مخاطب را نسبت به اثر می‌بینیم و در آرای مردمی نتیجه خلاف آنچه ما دیده‌ایم، منتشر می‌شود، اندکی شک و شبهه ایجاد می‌شود.

فیلم‌های جشنواره امسال را نسبت به سال‌های گذشته چطور ارزیابی می‌کنید؟

من نسبت به مسیر سینما خوشبین هستم زیرا جشنواره کنونی با فیلم‌های متعدد جنگی و کمدی خوش‌ساخت همراه بوده و این نشان از جریان تنوع در موضوع فیلم‌های سینمایی دارد و باعث امیدواری است.