۳۰ مقبره مهم از پادشاهان و افراد مشهور که هنوز پیدا نشده‌اند

گجت نیوز: کشف غیرمنتظره اسکلت ریچارد سوم در زیر پارکینگی در لستر، انگلستان، این موضوع را یادآور شد که حتی اگر محل دفن برخی از شخصیت‌های تاریخی بزرگ در دنیای کنونی ناشناخته و پنهان باقی‌مانده‌ است، بازهم تحقیقات دقیق باستان‌شناسی در مورد آنها می‌تواند مفید واقع شود. بحث در مورد محل دفن پادشاه بدنام انگلیسی نشان می‌دهد که یافتن بقایای فیزیکی این حاکمان گمشده چقدر می‌تواند مهم باشد.

محل دفن افراد مشهور اسرار باستان‌شناسی ماندگاری را ارائه می‌دهد، اما آنها عمدتاً دارای ارزش نمادین هستند. یافتن مقبره گمشده یک فرمانروا ممکن است رمانتیک‌ترین کشف ممکن در باستان‌شناسی باشد که به نسل کنونی اطلاعات ارزشمندی از گذشتگان و تصویری از زندگی باستانی می‌دهد.

بسیاری از اکتشافات باستان‌شناسی از مقبره‌های باستانی به دست می‌آیند. به عنوان مثال، محققان می‌توانند اطلاعاتی در مورد جامعه افراد دفن شده، نقش آنها در جامعه و فناوری‌های مرتبط با وسایل موجود در قبرها به دست آورند. آزمایش‌های علمی مدرن بر روی بقایای انسان نیز می‌تواند جزئیاتی از جنسیت، قومیت، روابط خانوادگی و رژیم غذایی متوفی را منعکس کند. از سوی دیگر، برخی از این مقبره های گمشده اگر زمانی پیدا شوند، ممکن است اسرار تاریخی را حل کنند.

در اینجا داستان‌هایی در مورد معروف ترین مکان‌های استراحت ابدی ۳۰ شخصیت بزرگ سلطنتی آمده است که اگر پیدا شوند، این مقبره های گمشده می‌توانند بینش هیجان‌انگیزی از گذشته به ما بدهند.

۱. اسکندر مقدونی

اسکندر مقدونی تقریباً در صدر هر فهرستی در مورد مقبره های گمشده قرار دارد. تا سال ۳۲۶ قبل از میلاد، این پادشاه جوان مقدونیه بسیاری از جهان باستان، از یونان و مصر گرفته تا افغانستان و شمال هند را تسخیر کرد.

او در راه فتح کشورهای بیشتری بود که در بابل بیمار شد. گفته می‌شود دلیل بیماری او احتمالاً از مالاریا یا تب حصبه، یا به دلیل نوشیدن بیش از حد شراب بود، برخی نیز ادعا می‌کنند که او مسموم شده بود. به هر دلیلی، او در سال ۳۲۳ قبل از میلاد درگذشت.

اندکی پس از مرگ اسکندر، بدن وی در عسل نگهداری شد و بین پردیکاس، بطلمیوس یکم سوتر و سلوکوس یکم سردار اسکندر مورد مذاکره قرار گرفت. در حالی که بابل برای اسکندر بهترین مکان دفن بود، برخی از علاقه اسکندر به حاکم آرگید گفته‌اند و به همین سبب تدفین در اگا ورجینا امروزی انجام شد.

اگا یکی از دو مقبره‌ای بود که در ابتدا پیشنهاد شد و دیگری سیوه نام داشت. به نظر می‌رسد در ۳۲۱ قبل از میلاد پردیکاس اگا را برای دفن اسکندر انتخاب کرد، اما بدن اسکندر توسط بطلمیوس یکم سوتر در مسیر ربوده شد. بطلمیوس ابتدا اسکندر را در ممفیس دفن کرد. در اواخر قرن ۴ یا اوایل قرن ۳ قبل از میلاد، در اوایل دودمان بطلمیوسی، جسد اسکندر از ممفیس به اسکندریه منتقل شد و در آنجا دوباره دفن شد. اما اسکندریه در قرن چهارم و پنجم پس از میلاد تا حد زیادی ویران شد و باستان‌شناسان از آن زمان تاکنون نمی‌دانند جسد او کجاست.

شورای عالی آثار باستانی مصر بیش از ۱۴۰ تلاش جستجو برای مقبره اسکندر رسماً انجام داده‌ است. جورج ساندیس در سال ۱۶۱۱ به اسکندریه سفر کرد. بنا بر گزارش‌های او، یک مقبره در آنجا وجود دارد که به عنوان مکان دفن احتمالی اسکندر شناخته شده‌ است.

۲. چنگیز خان

چنگیز خان فاتح بزرگ با نام اصلی تموچین، مؤسس و اولین خاقان امپراتوری مغول بود که بعدها به بزرگ‌ترین امپراتوری‌های به هم پیوسته جهان در تاریخ تبدیل شد. او که بخش اعظم عمر خود را به اتحاد قبایل مغول گذراند، فتوحات مغول را توسعه داد و توانست بخش‌های زیادی از چین و آسیای مرکزی را فتح کند.

گسترش چنین قلمرو پهناوری تا زمان مرگش در سال ۱۲۲۷ پس از میلاد در حدود ۶۷ سالگی ادامه داشت. دلیل مرگ وی به بیماری، جراحات شکار یا جنگ نسبت داده شده است. حدود ۷۵ سال پس از مرگ او، مارکوپولوی معروف ایتالیایی، گزارش داد که چنگیز خان در حین مبارزات انتخاباتی بر اثر زخم عفونی تیر درگذشته است.

در زمان چنگیز به دلیل باورهای مذهبی، مکان دفع فرمانروایان مخفی می‌ماند و آنها در مکان‌هایی دور از دسترس به خاک سپرده می‌شدند. گفته می‌شود چنگیز خان از نزدیکانش خواسته‌ بود که پس از مرگ او را بدون هیچ علامت و نشانه مشخصی از محل دفن، به خاک بسپارند. به این ترتیب ملازمان سختی‌های فراوانی را به جان خریدند که مکانی بیابند که قابلیت مخفی ماندن را داشته باشد.

پولو همچنین مدعی شد که بیش از ۲۰ هزار نفر که مکان مقبره را می‌دانستند، برای مخفی نگه داشتن آن کشته شدند و تنها شمار کمی از نزدیکان باقی ماندند که محل دقیق دفن را می‌دانستند. باستان‌شناسان اکنون فکر می‌کنند این مورد از مقبره های گمشده ممکن است جایی در منطقه اوردوس در شمال چین باشد.

۳. ملکه کلئوپاترا و مارک آنتونی

کلئوپاترا هفتم فیلوپاتور آخرین ملکه مصر و معشوقه‌ی ژنرال رومی مارکوس آنتونیوس (مارک آنتونی به انگلیسی) بود که دوست صمیمی و معاون جولیوس سزار محسوب می‌شد. به عنوان فرعون مصر، کلئوپاترا درگیر رابطه‌ای نامشروع با ژولیوس سزار نیز شد که او را در رسیدن به تاج‌و‌تخت و استحکام‌بخشیدن به قدرتش یاری کرده‌ بود. او پسرش از سزار یعنی سزاریون را تا مقام فرمانروای مشترک مصر ترفیع داد.

پس از قتل سزار در سال ۴۴ پیش از میلاد، او از مارک آنتونی در برابر وارث قانونی سزار، گایوس ژولیوس سزار اوکتاویانوس، حمایت کرد. کلئوپاترا درگیر رابطه عاشقانه دیگری با مارک آنتونی شد و بنا بر اظهارات کنیز مراقب کلئوپاترا، هرگز به‌ صورت رسمی با آنتونی ازدواج نکرد

آنتونی با وارث سزار، اکتاویان (آگوستوس بعدی) متحد شد، اما سپس علیه او شورش کرد و ظاهراً می‌خواست مصر و سرزمین‌های شرقی رم را برای خود و وارثانش نگه دارد. اما آنتونی و کلئوپاترا در نبرد سرنوشت‌ساز اکتیوم در سال ۳۱ قبل از میلاد به نیروهای اکتاویان باختند و کلئوپاترا با از دست دادن پادشاهی خود مواجه شد.

به همین دلیل، او در سال ۳۰ قبل از میلاد جان خود را در اسکندریه گرفت. در این میان گفته می‌شود که آنتونی پس از شنیدن خبر مرگ کلئوپاترا با شمشیر خود را کشت. گمان می‌رود که آنها در کنار هم دفن شده باشند، اما جای دفن آنها معلوم نیست و به عنوان یکی از مقبره های گمشده در جهان درحال کاوش است. به اعتقاد شورای عالی آثار باستانی مصر، آرامگاه آنها در خود معبد تاپوسیریس ماگنا یا در نزدیکی‌ آن واقع در جنوب غربی اسکندریه قرار گرفته‌ است.

۴. آمنهوتپ اول

آمنهوتپ اول یا آمنوفیس یکم، دومین فرعون دودمان هجدهم مصر باستان بود که میان سال‌های ۱۵۲۶ تا ۱۵۰۶ پیش از میلاد مسیح فرمانروایی می‌کرد. تا ۱۵۰۴ قبل از میلاد مومیایی او در قرن نوزدهم در یک انبار دفن در نزدیکی شهر مدرن مصر اقصر که قبلاً شهر باستانی تبس بود، پیدا شد، جایی که برای محافظت از آن در برابر دزدان قبر پنهان شده بود. اما مقبره سلطنتی او هرگز کشف نشد.

آمنهوتپ یکم نخستین فرعونی است که گورش را از مجموعه معبد-آرامگاه خود جدا کرد که این به گمانی برای سخت‌تر کردن کار دردان آرامگاه‌ها بوده‌ است. بازماندهای معبد او به احتمال زیاد در شمال انتهایی دیر البحری قرار دارند، چراکه نزدیک به آرامگاه تبسی ۳۵۸ که متعلق به شهبانو اهموسه مریت‌آمون هستند.

دو مکانی که بیشترین احتمال را دارند که مقبره او باشند یکی در دره پادشاهان (کی‌وی۳۹) و دیگری در ذراع ابوالنجا (گور ANB) هستند. به نظر می‌رسد آمنهوتپ اول یک فرعون قدرتمند بوده است که معابد زیادی را در مصر بازسازی کرد و سعی داشت کنترل مصر را به سرزمین‌های خارجی گسترش دهد. او به عنوان یک شخصیت تاریخی در میان مصریان باستان بسیار محبوب بود و به افتخار او یک فرقه تشییع جنازه تأسیس شد.

۵. خوفو

مصریان باستان به‌دلیل ساخت مقبره‌های سلطنتی استادانه خود مشهور هستند و بسیاری از مقبره های گمشده در این لیست متعلق به پادشاهان مصری است. مقبره خوفو که یکی از قدیمی‌ترین پادشاهان مصر است، از مقبره‌های کمتر گمشده محسوب می‌شود‌، زیرا درون هرم بزرگ جیزه است که تا به امروز بر منظره نزدیک قاهره مسلط است.

خوفو که در زبان یونانی خئوپس گفته می‌شود، دومین فرعون از دودمان چهارم فرعون‌های مصر باستان به‌شمار می‌آید و دوران فرمانروایی او حدود ۲۳ یا ۲۴ سال از ۲۵۸۹ تا ۲۵۶۶ پیش از میلاد مسیح برآورد شده‌ است. خوفو سازنده هرم بزرگ جیزه است. او سه همسر اصلی داشت که هر یک در یکی از سه هرم کوچک دیگر در نزدیکی هرم بزرگ دفن شده‌اند.

مومیایی خوفو در هرم وسیعی که گفته می‌شود جسد او در آن دفن شده، هرگز یافت نشده است، اگرچه بسیاری از معابر و اتاق‌های موجود در آنجا کاوش شده‌اند. با وجود عظمت و شکوه هرم، قایق بی همتای تشییع جنازه، اشیای اعجاب‌انگیز مراسم خاکسپاری و تصویر موجود از چهره وی روی یک تندیس عاج ۱۰ سانتی‌متری تنها آثاری هستند که از او به جا مانده است.

اسکن‌های اخیر با استفاده از پرتوهای کیهانی، یک تونل پنهان را در داخل هرم نشان داده‌اند، اما تاکنون هیچ مدرکی وجود ندارد که بتواند به یک اتاق مقبره مخفی منتهی شود.

۶. آتیلا هون

آتیلا رهبر هون‌ها بود، یک قوم بت‌پرست کوچ‌نشین که در قرن پنجم پس از میلاد به اروپای شرقی و مرکزی حمله کردند و امپراتوری قدرتمند هونیک را با گروه‌های متحد گوت‌ها یعنی آلان و بلغارها تشکیل دادند.

آتیلا یکی از مخوف‌ترین دشمنان امپراتوری روم شرقی و غربی پس از شروع حکومت وحشیانه خود در سال ۴۳۴ پس از میلاد بود. او در شب آخرین ازدواجش با ایلدیکو که زنی جوان و زیبا از گوت‌ها بود، در اثر خون‌ریزی بینی و به روایتی خون‌ریزی داخلی فوت کرد.

هون‌ها جنازه آتیلا را در سه تابوت درون هم قرار دادند؛ تابوت اول که جسد درون آن قرار داشت از طلا، تابوت دوم که تابوت طلایی را درون خود جا داده بود از نقره و سومین تابوت که تابوت نقره درون آن جای می‌گرفت از فولاد بود. آتیلا آن چنان محبوب مردم خود بود که در عزای او به جای اشک ریختن رگ‌های خود را می‌زدند و خون خود را می‌ریختند.

تصور می‌شود آتیلا در میان ثروت‌های فراوان در جایی در مجارستان دفن شده است، اما گفته می‌شود که خدمتکارانی که او را دفن کردند کشته شدند تا مکان مقبره مخفی بماند و این تابوت اکنون از مقبره های گمشده تاریخ به‌شمار می‌رود.

۷. نفرتیتی

نِفِرتیتی همسر بزرگ سلطنتی فرعون مصر آخناتون بود و به عنوان شریک سلطنت همسرش شناخته می‌شود. او به زیبایی شهره بود و پس از کشف مجسمه نیم تنه‌اش در ۱۹۱۲ در مصر به شهرت رسید. این مجسمه در بقایای یک کارگاه مصر باستان در سال ۱۹۱۲ کشف شد.

آخناتون پادشاه اصلاح طلبی بود که نوعی توحید را در لباس پرستش خورشید به مصر معرفی کرد که آن را آتن نامید. آخناتون همچنین بر خانواده سلطنتی تأکید داشت و بسیاری از کنده کاری‌ها او را با نفرتیتی نشان می‌دهند که برخی گمان می‌کنند به نوعی او نیز فرمانروا بوده است.

سال گذشته یک مصر‌شناس مشهور بریتانیایی ادعا کرد که شواهدی پیدا کرده است که نشان می‌دهد نقاشی‌های دیواری و هیروگلیف‌های سلطنتی مقبره توت عنخ آمون ممکن است سرنخی برای کشف مقبره نفرتیتی در اختیار باستان‌شناسان قرار دهد.

این ادعا درباره کشف مقبره نفرتیتی درحقیقت چهارمین ادعای مشابهی است که در هفت سال اخیر توسط افراد مختلف مطرح شده است. بر اساس یک فرضیه بحث‌برانگیزتر که نخستین‌بار در سال ۲۰۰۳ منتشر شد، نفرتیتی یکی از سه مومیایی ناشناسی است که در مقبره فرعون آمنهوتپ دوم کشف شده است. اما این فرضیه نیز همانند سایر فرضیه‌ها توسط وزارت فرهنگ مصر رد شد و با وجود ادعاهای اخیر، مقبره سلطنتی نفرتیتی و مومیایی او هرگز پیدا نشد.

۸. تحوتموس دوم

تحوتموس دوم از حدود سال ۱۴۹۲ قبل از میلاد فرعون مصر بود. مومیایی او در همان انبار دفن آمنهوتپ اول بود، اما آرامگاه او هرگز پیدا نشد. تحوتموس دوم به عنوان همسر و برادر ناتنی ملکه هتشپسوت مشهور است که خود پس از مرگ او فرعون و به تنهایی یک حاکم قدرتمند شد.

تحوتموس دوم همچنین یکی از فرعون‌های احتمالی در کتاب خروج از کتاب مقدس است که موسی و بنی اسرائیل را در طول بردگی آنها در مصر مورد آزار و اذیت قرار داد، اما باستان شناسان در مورد اینکه کدام فرعون بوده یا حتی اتفاق افتاده است یا خیر توافق ندارند.

علیرغم تلاش‌های زیادی که برای کشف مقبره تحوتموس دوم انجام شده است، هنوز محل دفن او مانند دیگر مقبره های گمشده یک راز باقی مانده است. باستان‌شناسان تلاش‌های متعددی را برای جستجوی تحوتموس دوم رهبری کرده‌اند، اما تاکنون هیچ شانسی نداشته‌اند. اگرچه برخی اعتقاد داشتند که او برای مدتی در گورستان شماره ۴۲ دفن شده است.

۹. آخناتون

مقبره سلطنتی فرعون آخناتون هرگز پیدا نشد، اگرچه برخی مصرشناسان معتقدند مومیایی دوباره دفن شده او در اوایل قرن بیستم کشف شده است. آخناتون شخصیتی بحث برانگیز بود که نام اصلی او آمنهوتپ چهارم، پس از خدای خورشیدی مصری، آمون بود، اما او پس از فرعون شدن نام خود را به افتخار آتن، خدای خورشیدی جدیدش به آخناتون تغییر داد.

آتون‌گرایی با اصطلاحاتی نظیر تک‌پرستی، یک‌ازچندپرستی و یکتاپرستی توصیف شده‌ است. اصلاحات مذهبی آخناتون مدت زیادی از سلطنت او در حدود سال ۱۳۴۹ قبل از میلاد دوام نیاورد. پس از مرگش، یادبودها و تندیس‌های او را نابود و نامش را از فهرست فراعنه پاک کردند. دین پیشین جایگاه خود را مجدداً به دست آورد و فرعون‌هایی که با فاصله چند سال از مرگ اخناتون به قدرت رسیدند و رابطه خونی مشخصی با سلسله هجدهم نداشتند، از اخناتون در نوشته‌هایشان با نام دشمن و مجرم یاد می‌کردند. با این حال، پسرش توت عنخ آمون (توتانخاتن سابق) پرستش خدایان قدیمی مصر را دوباره برقرار کرد.

در قرن نوزدهم، پایگاه باستان‌شناسی اخناتون در شهر عمارنه کشف شد. یک مومیایی نیز در گور موسوم به KV55 پیدا شد که به نظر می‌رسد متعلق به او باشد؛ در واقع آزمایش دی‌ان‌ای تأیید می‌کند که مومیایی متعلق به پدر توت‌عنخ‌آمون است. اما هنوز مدارک محکمی برای تأیید پیدا شدن این مورد از مقبره های گمشده و مومیایی او وجود ندارد.

۱۰. عنخ‌اِسن‌آمون

عنخ‌اِسن‌آمون ملکه مشهور دودمان هجدهم مصر بود و تا سال ۱۳۲۲ قبل از میلاد، خواهر ناتنی و همسر توت عنخ آمون و دختر نفرتیتی و آخناتون بود. مقبره او ممکن است در دره پادشاهان در نزدیکی مقبره توت عنخ آمون قرار داشته باشد، اما هنوز کشف نشده است.

به عنوان دختر یکی از فرعون‌ها و همسر یک فرعون، انتظار می‌رود مقبره او درحالتی بسیار باشکوه و مملو از آثار زینتی کشف شود. همچنین فرضیاتی وجود دارد که نشان می‌دهد او پس از مرگ مادرش، احتمالاً مدتی نیز ملکه و همسرِ پدرش بوده است و پس از مرگ پدر، فرمانروایی مصر را به طور مشترک با جانشین او «اسمنخ‌کارع» به‌عهده داشته است. بررسی‌های ژنتیکی نشان می‌دهد یکی از دو ملکه مومیایی‌شده مدفون در مقبره شماره «KV21»، احتمالاً عنخ‌اسن‌آمون است.

۱۱. بودیکا

بودیکا ملکه قبیله بریتانیایی آی سینی بود که در منطقه نورفولک کنونی در شرق انگلستان زندگی می‌کرد. در سال ۶۰ پس از میلاد، او یک شورش خونین علیه حاکمان رومی بریتانیا را رهبری کرد که در سال ۴۳ پس از میلاد به آن حمله کرده بودند. سپس رومی‌ها ادعا کردند که تنها وارثان پادشاهی ایسنی هستند، اما بودیکا معتقد بود که دخترانش حداقل نیمی از آن را به ارث برده‌اند. ممکن است رومی‌ها ادعای دختران را به دلیل زن بودن به رسمیت نشناخته باشند.

با مذاکره، رومی‌ها دستور دادند بودیکا و دخترانش را شکنجه کنند، پس از آن بودیکا شورش خود را آغاز کرد. چندین قبیله بریتانیایی دیگر به او پیوستند و در حالی که شورش در نهایت توسط رومیان سرکوب شد، شخصیت بودیکا در قرون بعدی به قهرمان ملی انگلیس تبدیل شد.

او پس از آخرین نبرد خود علیه رومیان در سال ۶۱ پس از میلاد، احتمالاً پس از خوردن سم برای جلوگیری از دستگیر شدن، جان خود را از دست داد. شایعه شده است که مقبره او ممکن است در منطقه همپستد لندن یا احتمالاً زیر سکوی قطار در ایستگاه کینگز کراس لندن باشد، اما محل دفن او همچنان از مقبره های گمشده محسوب می‌شود.

۱۲. رامسس هشتم

رامسس هشتم هفتمین پادشاه دودمان بیستم مصر باستان از پادشاهی نوین بود. دوران فرمانروایی او بسیار ناشناخته‌تر از فرمانروایی دیگر پادشاهان این دوره‌ است. در میان مصرشناسان هنوز درباره ریشه اصلی او اختلاف وجود دارد. به باور بعضی مصرشناسان، او پسر رامسس سوم و شهبانو تی‌یه است. دیگر متخصصان اما بر این باورند که او نوه رامسس سوم از یکی از دو دخترش بوده.

آخرین مقبره مصری گمشده در این فهرست مربوط به رامسس هشتم است که کمتر از یک سال سلطنت کرد؛ زمانی بین ۱۱۲۹ ق.م. و ۱۱۲۶ ق.م. جزئیات زندگی رامسس هشتم بسیار اندک است و مشخص نیست که او چند ساله بود که فرعون شد یا چرا مرد.

با این حال، آنچه مشخص است این است که این دوران برای سلطنتی مصر دشوار بود، بنابراین او ممکن است بر سر جانشینی دچار اختلاف شده باشد. او پس از رامسس هفتم به قدرت رسید و پس از دوران کوتاه فرمانرواییش، رامسس نهم که پسرش نبود بر تخت نشست. او تنها پادشاه این سلسله است که آرامگاهش هنوز کشف نشده است.

۱۳. هارولد دوم انگلستان

پادشاه هارولد دوم که همچنین به عنوان هارولد گادوینسون شناخته می‌شود، به دلیل از دست دادن انگلستان به ویلیام نرماندی در نبرد مشهور است و آخرین پادشاه از سلسله پادشاهان آنگلوساکسون انگلستان محسوب می‌شود. هارولد در آن زمان پادشاه انگلیسی‌ها بود، اما ویلیام نیز ادعای تاج و تخت را داشت.

هارولد در فیلم معروف بایوکس ملیله به تصویر کشیده شده است که پس از اصابت تیر به چشم در حال مرگ است، اما شاهدان نبرد می‌گویند که او توسط سواره نظام نورمن کشته شد. ویلیام اکنون در کان فرانسه به خاک سپرده شده است، اما قبر هارولد هرگز پیدا نشد و محل دفنش به لیست مقبره های گمشده پیوست.

وقایع نگار معاصر ویلیام پواتیه بیان می‌کند که جسد هارولد برای دفن به ویلیام مالت داده شد و جسد او را به اردوگاه دوک آوردند. برخی از مسیحیان ارتدوکس شرقی، پادشاه هارولد را به‌عنوان یک قدیس به‌طور بحث‌برانگیز می‌بینند، هرچند که وی رسماً توسط کلیسای ارتدکس تجلیل نشده است. حامیان تقدس هارولد او را به عنوان یک شهید بالقوه یا حامل اشتیاق می‌بینند.

۱۴. آلفرد وسکس

آلفرد وسکس که با نام آلفرد کبیر نیز شناخته می‌شود، اولین پادشاه آنگلوساکسون‌ها بود. او در سال ۸۴۹ پس از میلاد به دنیا آمد و در اصل بر پادشاهی آنگلوساکسون وسکس حکومت می‌کرد و بیشتر عمر خود را صرف مبارزه با تهاجمات وایکینگ‌ها کرد.

آلفرد پس از انعقاد قراردادی با وایکینگ‌ها که طی آن بخش اعظمی از شمال انگلستان را به آنها داد، فرمانروای برجسته انگلستان شد. تحت فرمان آلفرد بسیاری از اصلاحات دیوانی و نظامی انجام شد که تاثیر ماندگاری در آینده انگلستان داشتند. او در سال ۸۹۹ در سن ۵۰ یا ۵۱ سالگی درگذشت.

اگرچه آلفرد ابتدا در وینچستر به خاک سپرده شد، اما جسد او چند سال بعد نبش قبر شد و چندین بار در مکان‌های مختلف در میان آشفتگی مذهبی قرن‌های بعد دوباره به خاک سپرده شد. آخرین محل خاکسپاری او در قرن نوزدهم مشخص نیست و محل دفن او اکنون در فهرست مقبره های گمشده قرار گرفته است، اما جستجوها هنوز ادامه دارد.

۱۵. ریچارد سوم

اگرچه جسد ریچارد سوم، که یکی از تأثیرگذارترین و بدنام‌ترین پادشاهان انگلیسی بود، در زیر یک پارکینگ در شهر لستر در سال ۲۰۱۲ پیدا شد، اما او هیچ مقبره‌ای نداشت‌. ریچارد سوم پسر ریچارد پلانتاژنت، دوک یورک بود. بدنبال قتل فرزندان ادوارد چهارم که قیم آنان بود، وی سلطنتی توأم با قتل و وحشت ایجاد کرد و در نبرد بازورث فیلد توسط هنری تیودور کشته شد.

ریچارد در سال ۱۴۸۵ در نبرد باسورث فیلد کشته شد، پس از اینکه تنها دو سال قبل تاجگذاری کرده بود. مرگ او پایانی بر آشفتگی جنگ‌های رز و صعود سلسله تودور بود که جایگزین سلسله یورکیست او شد. ریچارد به دلیل نقشه‌هایش برای به دست آوردن تاج و تخت، که زمانی به برادرش ادوارد چهارم تعلق داشت، بدنام بود و ویلیام شکسپیر او را به عنوان یکی از بزرگترین شروران تمام دوران معرفی کرد. اما برخی از مورخان مدرن فکر می‌کنند ریچارد سوم آنقدرها هم بد نبود.

پس از مرگ او در میدان Bosworth، او را با عجله در همان نزدیکی دفن کردند و او را به تنها پادشاه انگلیسی تبدیل کرد که مراسم تشییع جنازه و مقبره دولتی نداشت. در سال ۲۰۱۲ پژوهشگران دانشگاه لستر اسکلت ریچارد سوم را پس از حدود پانصد سال در زمین یک پارکینگ عمومی در شهر لستر که در گذشته کلیسای محل دفن این پادشاه بوده پیدا کردند. بقایای جسد ریچارد سوم روز پنجشنبه ۲۶ مارس ۲۰۱۵ در کلیسای جامع لستر دوباره دفن شد.

۱۶. کریستف کلمب

کریستف کلمب دریانورد اهل جنُوا در ایتالیا بود که بر حسب اتفاق به قاره آمریکا رسید. او که از طرف پادشاهی کاستیل (بخشی از اسپانیا) مأموریت داشت تا راهی از سمت غرب به سوی هندوستان بیابد، در سال ۱۴۹۲ با سه کشتی از عرض اقیانوس اطلس گذشت اما به جای آسیا به آمریکا رسید. کلمب هرگز ندانست که قاره‌ای ناشناخته برای جهان نو را کشف کرده‌است. جایی که بقایای کاوشگر ژنووسی کریستوفر کلمب در آن قرار دارد هنوز مورد بحث است.

کریستف کلمب وصیت کرده بود که در آمریکا دفن شود، ولی در آن زمان در سال ۱۵۰۶ کلیسای مناسبی در آمریکا برای این کار یافت نشد. از این رو وی را در شهر والادولید اسپانیا دفن کردند و سپس به صومعه‌ای در سویل منتقل شد. با این حال جسد او را در سال ۱۵۴۲ از خاک خارج و به هیسپانیولا منتقل کرده و در سانتو دومینگو (پایتخت جمهوری دومینیکن) دفن کردند.

در پایان قرن هفدهم، اسپانیا قسمت غربی هیسپانیولا را به فرانسه واگذار کرد و جسد کلمب به کوبا منتقل شد. بعدها هنگامی که کوبا به استقلال دست یافت، در سال ۱۸۹۸، جسد برای آخرین بار از اقیانوس اطلس گذشت و در کلیسای جامع سبیا اسپانیا دفن شد. هر دو سانتو دومینگو و سویا اکنون ادعا می‌کنند که استخوان‌های کلمب را در اختیار دارند و هیچکس نمی‌داند که حق با کیست.

۱۷. موکتزومای دوم

موکتزومای دوم یکی از آخرین امپراتوران آزتک در مرکز مکزیک قبل از حمله فاتح اسپانیایی هرنان کورتس به منطقه بود. دو امپراتور دیگر آزتک قبل از کامل شدن فتح اسپانیا بر سر کار آمدند، اما هر دو فقط چند ماه دوام آوردند. او سامانه شایسته‌سالار پیشین را کنار نهاد و نااشراف‌زادگان را از کار در کاخ‌ها باز داشت. موکتزومای دوم به این مشهور است که امیدوار بود اسپانیایی‌های مهاجم را آرام کند و سعی کرد آنها را با طلا بخرد.

روایت‌های متفاوتی درباره مرگ او در سال ۱۵۲۰ وجود دارد و برخی می‌گویند او یا توسط اسپانیایی‌ها به قتل رسید و یا طبق روایت‌های اسپانیایی، توسط مردم خود در کشته شد. براساس برخی گزارش‌ها، او چند روز پس از مرگ سوزانده شد، اما بقایای او هرگز یافت نشد و محل دفن این شخصیت سلطنتی از مقبره های گمشده جهان محسوب می‌شود.

۱۸. آتاهوالپا

آتاهوالپا سیزدهمین و آخرین امپراتور اینکا در آمریکای جنوبی بود که سرنوشتی مشابه موکتزومای برای او رقم خورد و در سال ۱۵۳۳ در راه کوزکو، پرو، توسط فاتحان اسپانیایی به اسارت درآمد.

فرانسیسکو پیزارو در اوایل سال ۱۵۳۲ با سه کشتی از پاناما رهسپار پرو گردید. بخت با پیزارو یار بود که در هنگام عزیمت او، آتاهوالپا سرگرم جنگ با برادر خود هواسکار بود و فرصت پرداختن به کار اسپانیایی‌ها را نداشت. فرانسیسکو پیزارو به آتاهوالپا پیشنهاد داد که با پر کردن یک اتاق با طلا و دو اتاق دیگر با نقره، باج بدهد، اما پس از رسیدن مقدار زیادی از گنج، پیزارو دستور اعدام آتاهوالپا را صادر کرد.

گفته می‌شود که او را به‌عنوان یک مسیحی دفن کردند، اما چندین روایت نشان می‌دهد که جسد او بعداً توسط پیروانش نبش قبر شد و امروز محل نگهداری آن مشخص نیست. برخی نیز معتقدند آتاهوالپا را پس از اعدام به خاک نسپردند، بلکه او را سوزاندند. نه به این دلیل که زجر بکشد، بلکه به این علت که کسی نتواند جسدش را مومیایی کنند و او از حیات بعد از مرگ بی‌بهره بماند.

۱۹. شاهزاده‌ها در برج

شاهزاده‌ها در برج به رمز و راز سرنوشت پادشاه مخلوع ادوارد پنجم انگلستان و برادر کوچکترش ریچارد شروزبری، دوک یورک، وارثان تاج و تخت پادشاه ادوارد چهارم انگلستان اشاره دارد. این برادران تنها پسران پادشاه توسط ملکه‌اش الیزابت وودویل بودند که در زمان مرگ پدرشان در سال ۱۴۸۳ زندگی می‌کردند. آنها به ترتیب در سن ۱۲ و ۹ سالگی توسط عموی پدری‌شان در برج لندن زندانی شدند.

یکی از نفرت‌انگیزترین اعمال ریچارد سوم ممکن است دستور قتل دو برادرزاده‌اش باشد. ریچارد پس از مرگ پدر ادوارد جوان در سال ۱۴۸۳، تاج و تخت را به عنوان ریچارد سوم به دست گرفت و دو شاهزاده جوان را در برج لندن حبس کرد، ظاهراً برای محافظت از خودشان تا زمانی که یکی از آنها به اندازه کافی بزرگ شود.

با این حال، شاهزاده‌ها دیگر هرگز دیده نشدند و ادعا می‌شود که ریچارد سوم آنها را در آن سال به قتل رساند. در قرن هفدهم، کارگران دو اسکلت کوچک را در برج کشف کردند، اما مشخص نیست که آیا آنها استخوان‌های شاهزاده‌های گم شده بودند یا خیر. به این ترتیب مقبره آنها در شمار مقبره های گمشده قرار گرفت.

۲۰. کامیهامیهای اول

کامیهامیهای اول اولین پادشاه جزایر هاوایی بود. در اصل، تقریباً هر جزیره در این گروه خانواده سلطنتی خود را داشت و خانواده کامیهامیهای اول این تمایز را برای بزرگترین جزیره هاوایی داشتند.

تصور می‌شد او مظهر پیشگویی بومی هاوایی است و اینکه پادشاه تمام جزایر خواهد شد. او در سال ۱۷۹۵ پس از سال‌ها جنگ و مذاکره به این عنوان دست یافت و تا زمان مرگش در سال ۱۸۱۹ پادشاه ماند. استخوان‌های او در غاری مقدس قرار گرفتند که مکان آن طبق سنت هاوایی مخفی نگه داشته شده است.