پیشنهاد نوروزی: Nikon ۱ J۱ قدیمی ولی کارآمد

برترین ها - ترجمه از فروغ بیداری: از زمانی که پاناسونیک نخستین دوربین بدون آینه کامپکت‌سیستم خود را در سپتامبر سال 2008 میلادی عرضه کرد، شایعات و گمانه‌زنی هایی در رابطه با ادامه این مسیر توسط کانن و نیکون بر سر زبان‌ها افتاد. اما سه سال طول کشید تا نیکون دو دوربین کامپکت‌سیستم خود به نام‌های Nikon 1 J1 و Nikon 1 V1 را معرفی و عرضه کند.

J1 نیز همچون V1 یک دوربین کامپکت با لنز قابل تعویض است. این دوربین دو لنز به همراه خود دارد؛ یک لنز زوم استاندارد 30-10 میلی‌متری و یک لنز تله‌فوتو 110-30 میلی‌متری بزرگ. با حسگر بزرگ‌نمایی 2.7x%D..9(6nbsp; آنها به نمونه های 35 میلی‌متری با زاویه عریض 81-27 میلی‌متر و تله‌فوتو 297-81 میلی‌متر تبدیل می‌شوند.


هر دو این دوربین ها حسگرهای ۱۰.۱ مگاپیکسل سیموس دارند. J۱ مدل ساده ایست که برای تازه کارها طراحی شده است و تفاوت بزرگ آن با V۱ نداشتن ویزور الکترونیک (EVF) و داشتن ال‌سی‌دی با وضوح پایین‌تر است. در عوض دوربین J۱ نیکون، فلاش داخلی دارد که V۱ از آن بی نصیب است. برای داشتن نور بیشتر نیز قابلیتی به نام SpeedLight SB-N۵ دارد.

قیمت دوربین J۱ حدود ۴۹۷ دلار آمریکاست. این قیمت برای بدنه بعلاوه لنز ۱۰ تا ۳۰ میلی‌متری نیکور وان f/۳.۵-۵.۶ VR است. این دوربین از نظر قیمتی نیز به صرفه‌تر از مدل V۱ است زیرا V۱ با لنز ۱۰ تا ۳۰ میلی‌متر خود حدود ۷۴۵ دلار آمریکا قیمت دارد.

دوربین J۱، از جلو تا بالا به طور مینیمالیستی طراحی شده است و کلیدهای چندانی روی آن نمی‌توانید پیدا کنید. در بالای قاب بدنه J۱ فقط کلید پاور، ضبط ویددئو و فلاش وجود دارند. فلاش دوربین کشویی است و از بدنه بیرون می‌آید که شکل چندان جالبی ندارد و همچون مسواک روبات ها می‌ماند. البته بالا آمدن فلاش این مزیت را دارد که عکس‌های چهره دیگر مشکل قرمزی چشم ندارند زیرا فلاش در فاصله دورتری از لنز واقع شده است.

درست همانند دوربین V۱، همه کلیدهای دوربین در پشت آن جمع شده‌اند. در این قسمت یک کلید چهارجهته در کنار صفحه‌نمایش واقع شده است. همچنین باید به کلید پخش، منو و کلیدهای حذف عکس و یک کلید چرخشی اشاره کرد.

جالب است بدانید، همان‌طور که نخستین لنز نیکون در سال ۱۹۵۹ میلادی معرفی و عرضه شد، دوربین های سری ۱ نیکون نیز اندازه حسگر جدیدی را وارد خانواده خود کرده‌اند که فرمت CX و اندازه ۱۳.۲x۸.۸ میلی‌متر دارد. این حسگر کوچک‌تر از هر دو حسگرهای APS-C و فرمت چهار-سوم و تقریبا دو برابر اندازه حسگرهایی است که معمولا در دوربین‌های کامپکت استفاده می‌شوند. بنابراین حسگر CX از کراپ فاکتور ۲.۷۲ برابر بهره می‌برد. بدین معنی که یک لنز ۱۰ میلی‌متر روی آن همانند یک لنز ۲۷ میلی‌متر روی یک دوربین فول‌فریم عمل می‌کند. همچنین، این مساله تاثیر مستقیم نیز روی اندازه بدنه دوربین دارد زیرا حسگر بزرگ‌تر، فضای بیشتری نیز اشغال می‌کند. اکنون که حسگر کوچک‌تر شده است، اندازه دوربین نیز کوچک شده و بهتر در دست می‌نشیند. البته روی بدنه‌ دوربین دستگیره‌ خاصی وجود ندارد و بهترین راه برای نگه داشتن آن در دست گرفتنش با دو دست است.


نیکون در دوربین های خود دقت حسگر را افزایش نمی داد و همان پیکسل های موثر یعنی ۱۰.۱ میلیون را حفظ می کرد تا همین اواخر که این تعداد را به ۱۲ مگاپیکسل برای فرمت APS-C و دوربین های فول‌فریم خود افزایش داده است. عکس‌های این دوربین بسیار با کیفیت و شفاف هستند.

از دیگر مواردی که در مورد خانواده دوربین‌های Nikon ۱ می توان گفت، سیستم فوکوس خودکار هیبرید آنهاست که از ردیاب Phase و کنتراست استفاده می‌کنند. برخلاف دوربین‌های DSLR که از حسگرهای AF اختصاصی استفاده می کنند، دوربین‌های J۱ و V۱ از ۷۳ پیکسل موجود روی حسگر تصویر به عنوان حسگرهای AF ردیاب Phase استفاده می‌کنند. به طرز جالبی این حسگرها در فوکوس خودکار نیز نقش بهبود کیفیت عکس را بازی می کنند. به این مفهوم که دوربین در شرایط نوری خوب از سیستم Phase detection (فناوری کاربردی در دوربین‌های DSLR) استفاده می‌کند و در شرایط نوری ضعیف، ردیاب کنتراست (فناوری کاربردی در دوربین‌های کامپکت) را به کار می‌گیرد. بنابراین J۱ یکی از سریع‌ترین و دقیق‌ترین سیستم‌های فوکوس را میان دوربین‌های دیجیتال دیگر دارد.

در حالیکه V۱ هر دو شاتر مکانیکی و الکترونیکی را با هم دارد، J۱ فقط یک شاتر الکترونیک دارد. داشتن شاتر الکترونیک دوربین را قادر می سازد تا سرعت عکاسی پی‌درپی را تا ۶۰ فریم در ثانیه افزایش دهد. البته گزینه های ۳۰ و ۱۰ فریم در ثانیه نیز بعلاوه ۶۰ ثانیه وجود دارد.

با دوربین های خانواه نیکون ۱ می توان با کیفیت ۱۰۸۰×۱۹۲۰ پیکسل در ۶۰i و ۳۰p (۲۹.۹۷ فریم در ثانیه) یا ۶۰p (۵۹.۹۴ فریم در ثانیه) فیلم‌برداری کرد. بعلاوه، به صورت صحنه آهسته نیز می توان با وضوح ۲۴۰×۶۴۰ پیکسل در سرعت ۴۰۰ فریم در ثانیه یا ۱۲۰×۳۲۰ پیکسل در ۱۲۰۰ فریم در ثانیه برای فیلم‌برداری کرد. فیلم‌های ضبط شده با هر دو این کیفیت‌ها را می‌توان با سرعت ۲۹.۹۷ فریم در ثانیه پخش کرد.

در حالت Motion Snapshot، دوربین با کیفیت فول‌اچ‌دی در ۶۹.۹۴ فریم در ثانیه فیلم‌برداری و با سرعت ۲۳.۹۷۶ فریم در ثانیه آنها را پخش می‌کند.

با اینکه دوربین عکاسی J۱ برای عکاس هایی طراحی شده است که بیشتر به حالت خودکار دوربین اعتماد و از آن استفاده می کنند، اما همچنان تنظیمات دستی همچون تنظیم میزان نوردهی، سرعت شاتر و گشادگی دیافراگم نیز برای آن دسته از مشتاقان عکاسی تقریبا حرفه‌ای نیز وجود دارد. نیکون از حسگر کوچک‌تر از APS-C برای J۱ استفاده کرده است تا از دوربین های DSLR رده متوسط نیز کوچک‌تر باشد. با اینکه که این دوربین کاملا کوچک است، اما باز به پای مدل PEN E-PM۱ المپیوس که از حسگر بزرگ‌تر میکرو چهار-سوم بهره می برد، نمی رسد.

طراحی بدنه J۱ بسیار ساده و مینیمالیستی است. بیشتر کلیدهای این دوربین کوچک در پشت آن جمع شده‌اند. جنس بدنه از آلیاژ منیزیوم ساخته شده است و دوام و استحکام بالایی دارد. کلیدهای پشت بدنه شامل یک کلید چرخشی نیز هستند که بسیار ارگونومی در بدنه جای گرفته است. این کلید چرخشی چند منظوره است و تقریبا همه نیازهای کاربر را برطرف می کند.


هنگامیکه لنز نیکور ۳۰-۱۰ میلی‌متری f۳.۵-۵.۶ VR روی دوربین نصب می شود، دو روش برای روشن کردن و راه‌اندازی J۱ پیش روی کاربر قرار دارند. لنز را جا بزنید، کلید لنز را فشار دهید و حلقه زوم را بچرخانید تا اپتیک را افزایش دهد. در این حالت دوربین در عرض کمتر از ۲ ثانیه روشن و راه اندازی می‌شود. همچنین می توانید با کلید on/off موجود در بالای دوربین، آن را در عرض یک ثانیه روشن کنید.

متاسفانه کاربر فقط می تواند از فهرست منوی دوربین گزینه نوردهی PASM پیشرفته را فعال کند. البته این مشکل چندان هم مهم نیست زیرا بسیاری از کاربران ترجیح می دهند تا از یک گزینه برای جبران نوردهی استفاده بکنند.

افرادی که تجربه عکاسی حرفه ای ندارند و تازه کار به شمار می‌روند، می توانند دوربین را از طریق منو، روی حالت Scene Auto Selector قرار دهند. یا از طریق کلیدهای انتخاب حالت های مختلف دوربین، آن را روی حالت Smart Photo Selector قرار دهند.

گزینه Scene Auto Selector، همان طور که از نامش مشخص است، تنظیمات دوربین را برای استفاده در منظره مناسب می‌کند. البته به طور عجیبی هیچ گزینه ای برای انتخاب منظره‌های مختلف وجود ندارد. گزینه Smart Photo Selector نیز انقلاب نیکون برای عکاسی بهتر به شمار می‌رود. در این حالت، با نصفه فشار دادن کلید شاتر می توان عکس و تصویر را روی حافظه بافر دوربین ضبط کرد. با آیکونی که روی نمایشگر دوربین نمایش داده می شود، متوجه می‌شوید که ضبط تصویر آغاز شده است. با فشار کامل کلید شاتر نیز تصویر دلخواه ضبط می شود و دوربین این شات ها را با شا‌ت‌هایی که قبلا ضبط شده است، مقایسه می کند و از میان آنها ۵ تا از بهترین ها را از نظر شفافیت و کیفیت انتخاب و در حافظه دوربین ذخیره می کند.

دوربین J۱ به دلیل طراحی خوبش، استفاده آسانی دارد. البته کاربران دوربین های DSLR نیکون با استفاده از این دوربین متوجه چندین اختلاف آن با مدل‌های پیشین خواهند شد. به طور مثال، در حالت سرعت شاتر و جبران نوردهی دوربین، اکسپوژر تغییر کرده است و از طریق کلید برآمده از پشت دوربین در زیر کلید چهارجهته تنظیم می شود. در تنظیمات دستی نیز این کلید در ترکیب با کلید چندمنظوره چهار جهته استفاده می شود. هر دو تنظیمات بسیار سریع و راحت هستند.

هنگامی که محدوده AF روی گزینه های Single Point یا Subject Tracking تنظیم شده‌اند، با فشار کلید OK در مرکز کلیدهای چهارجهته در پشت دوربین می توان درجه AF اکتیو را انتخاب و با کلیدهای جهت‌دار محدوده آن را تنظیم کرد.

متاسفانه صفحه‌نمایش دوربین زیبای J۱ لمسی نیست تا کار تنظیمات را برای کاربر سریع‌تر کند. در مورد نمایشگر باید گفت صفحه‌نمایش دوربین J۱ قابل تنظیم یا جابه جایی نیست. همان طور که گفتیم لمسی هم نیست. این صفحه در پشت دوربین جای گرفته و از نوع ال‌سی‌دی است. این دوربین کیفیت تصویر ۴۶۰ هزار پیکسل دارد. وضوح تصویر صفحه‌نمایش J۱ بسیار بالاست، زاویه دید عریض و زیر نور مستقیم آفتاب نیز خوانایی لازم را دارد.

از دیگر کاستی های این دوربین باید به نبود ویزور الکترونیک اشاره کرد. البته این کمبود این روزها در بیشتر دوربین‌ها به چشم می خورد.

هنگامی که بین مکان هایی که درجه نور آنها با هم متفاوت است با سرعت در حرکت هستید، می‌توانید از طریق منوی J۱ میزان حساسیت دوربین را تنظیم کنید. یا از سه تنظیم خودکار آن استفاده کنید. عریض ترین محدوده حساسیت نوری دوربین ۱۰۰ تا ۳۲۰۰ است. البته گزینه های دیگری همچون ۸۰۰-۱۰۰ و ایزو ۴۰۰-۱۰۰ نیز وجود دارند که می‌توان به تناسب نیاز بین آنها یکی را انتخاب کرد.

به طور کلی باید گفت همه اجزا و امکانات دوربین J۱ به خوبی در کنار یکدیگر قرار گرفته اند. کلیدها به خوبی طراحی شده اند و کار با منو آسان است. کیفیت عکس های این دوربین واقعا خوب است. نمی توان گفت به طور صددرصد، اما اغلب اوقات ترکیب رنگ ‌های دوربین و عکس‌ های آن بسیار زنده و طبیعی هستند. در نورهای طبیعی یا نور فلاش، سیستم بالانس نورسفید به خوبی کار می کند. البته باید یک ایراد کوچک گرفت و آن اینکه وقتی عکس ها را در نمایشگرهای بزرگ به صورت ۱۰۰ درصد بزرگ می کنید، متوجه می شوید که لبه‌های عکس پررنگ تر از آن هستند که باید باشند.

نیکون، دوربین J۱ را بیشتر برای عکاس های تازه کاری طراحی کرده است که از تنظیمات نور دوربین سر در نمی‌آورند. این کاربران می‌توانند برای داشتن بهترین عکس ها بدون نگرانی از نور شدید یا محیط تاریک، از حالت تصویربرداری چندمنظوره Matrix استفاده کنند.

با توجه به اندازه حسگر دوربین، J۱ برخی از جزئیات تصویر را به خوبی ثبت نمی کند. یعنی در مقایسه با دیگر دوربین‌های میکرو چهار-سوم، J۱ نمی‌تواند همه جزئیات تصویر را با وضوح خوب و قابل قبول ضبط کند. البته برای داشتن همه جزئیات با همان کیفیت باید از فرمت Raw استفاده کرد که گزینه‌ای برای ثبت تصویر در ترکیب با فرمت JPEG نیز دارد.

این دوربین زیبا می‌تواند به بهترین نحو ممکن نویزهای تصویر را برطرف کند اما گاهی هم در محیط های کم نور و مکان هایی که حساسیت نوری پایین است، با بزرگ کردن عکس روی صفحه نمایش کامپیوتر، متوجه نویزهای تصویر می شویم. با قرار دادن دوربین روی ایزو ۸۰۰، در محیط های سایه و کم نور نویز عکس ها بیشتر دیده می شوند. بهترین کیفیت عکس ها با کمترین نویز در حساسیت های بالا را می توان در مود Capture NX۲ به دست آورد.


محدوده نویز

درست همانند دوربین Nikon ۱ V۱، J۱ نیز از حسگر کوچک تر از APS-C و میکرو چهار-سوم بهره می برد. به این معنا که هر ۱۰.۱ میلیون پیکسل این دوربین نیز کوچک‌تر هستند در نتیجه عکس ها با کیفیت ‌تر خواهند بود. آزمایشاتی در مورد محدوده نویز این دوربین انجام شده است که نتیجه آن در ادامه نوشته شده است.

نرخ سیگنال JPEG به نویز

در آزمایشات مختلف مشخص شده است که دوربین J۱ میزان سیگنال JPEG به نویز کمتری در مقایسه با دوربین هایی همچون PEN E-PL۳ المپیوس یا NEX-C۳ سونی دارد. کیفیت عکس‌های این دوربین را می توان با عکس‌های دوربین پنتاکس Q مقایسه کرد که حسگری کوچک تر از دوربین J۱ نیکون دارد. همیشه میزان سیگنال JPEG به نویز بیشتر نشان دهنده کیفیت عکس های بهتر است. در نتیجه، J۱ در این مشخصه چندان سربلند بیرون نمی آید.

نرخ سیگنال Raw به نویز

تفاوت در نرخ سیگنال Raw به نویز در فایل های خام J۱ و پنتاکس Q کمتر از فایل های JPEG است. از حساسیت نوری ۸۰۰ به بالا، J۱ بهتر از Q عمل می کند و این مزیت حسگر بزرگ‌تر این دوربین نسبت به حسگر Pentax Q است. عکس هایی که فرمت خام دارند، کیفیت تقریبا خوبی در این دوربین دارند.

نتیجه‌گیری

دوربین‌های خانواده ۱ نیکون طرفداران و مخالفان خاص خود را دارند. برخی از اینکه نیکون به ساخت حسگرهای کوچک روی آورده است ناراحت هستند و تعدادی دیگر این مساله را مزیتی برای شرکت نیکون می دانند.

اینکه یکی از سرشناس‌ترین شرکت های سازنده دوربین‌های حرفه‌ای به ساخت دوربین های کامپکت بدون آینه و لنز قابل تعویض روی آورده است باعث شده تا J۱ بیش از دیگر دوربین‍‌‌ها در چشم باشد. البته برخلاف مدل V۱، منظره‌یاب ندارد. البته هر دو دوربین V۱ و J۱ از بیشتر نظرها شبیه هم هستند. آنها حسگرهای یک اندازه و وضوح و کیفیت عکس های مشابه دارند.

کیفیت عکس‌های J۱ بسیار عالی هستند. دوربین عملکردهای بسیار سریعی دارد. از جمله مزیت‌های این دوربین عکاسی کوچک باید به این اشاره کرد که می‌توان سرعت شاتر الکترونیک آن را تا ۱/۱۶۰۰۰ ثانیه و عکاسی پیاپی را تا ۶۰ فریم در ثانیه تنظیم کرد. همچنین می توان با این دوربین کامپکت، با کیفیت ۱۰۸۰p فول‌اچ‌دی فیلم‌برداری کرد. سیستم فوکوس خودکار هیبرید J۱ نیز عالیست اما متاسفانه کاربر نمی تواند از طریق کلید چرخشی دوربین، گزینه های عکاسی همچون P، M، A و S را انتخاب کند.