و این بار؛ قیام بر علیه مختار
پرده سوم نمایش عرب نیا و بهداد کجاست؟
نامه ای که قهرمان امروز سینمای کیمیایی خطاب به قهرمان دیروز این فیلمساز نوشت، بازتاب های به شدت متفاوتی در عرصه رسانه و میان مخاطبان دنیای مجازی که زودتر از رسانه های چاپی متن نامه را منعکس کرده بودند، پیدا کرد.
10 روز پس از سخنان تند و تیز ولی بی نام فریبرز عرب نیا درباره حامد بهداد، پرده دوم این نمایش نیز اجرا شد. در نامه ای که قهرمان امروز سینمای کیمیایی خطاب به قهرمان دیروز این فیلمساز نوشت و بازتاب های به شدت متفاوتی در عرصه رسانه و میان مخاطبان دنیای مجازی که زودتر از رسانه های چاپی متن نامه را منعکس کرده بودند، پیدا کرد.
پرده دوم
«نزاکت داشته باشید و عقیده خود را در قالب ادب بیان کنید و دیگر به خاطر یک حرف پیش پاافتاده از مارلون براندو درباره انعکاس نور مهتاب روی برکه منزلش، از خود بی خود نشوید. اگر دمل پشت گردن ندارید، سر بالا آورید و به خود ماه بنگرید یا اگر شوق عارفانه دارید کمی تذکره الاولیاء بخوانید. بهتر است به فکر سرنوشت خود باشید که آن اولی است...».
این آخرین جمله های نامه حامد بهداد است. برنده سیمرغ بلورین جشنواره فجر گذشته برای فیلم «جرم» که در روزهای اخیر، نمایشش آغاز شده و طرفداران بازی برون گرایانه بهداد معتقدند اوج بازیگری او در همه این سال هاست. او پیش از جملات با مثال های متعدد به عرب نیا تاخته و او را متهم کرده که موضع بالای صحبت هایش حاصل توهم قرار گرفتن در قامت مختار است و سعی کرده جایگاه عرب نیا را در کنار خود و پایین تر از جایگاه مردم قرار دهد: «اینکه مردم به تماشای سریال مختار می نشینند، ربطی به توانایی محدود شما در بازیگری و ایفای نقش مختار ندارد. کرور کرور پول نفت از بیت المال هزینه ساخت سریال های تلویزیونی می شود تا مردم با تماشای اعتقاداتشان به وجد بیایند. شاید هر بازیگر دیگری هم جای شما بود از این همه مواجهه با لبخند عمومی دچار توهم می شد. والا شما قبل از مختار کجا بودید و بعد از آن کجا هستید؟ شکلات داغ؟» این جملات در پاسخ به آن بخش از سخنان عرب نیا در برنامه «هفت» ۱۰ روز قبل است که پس از حمله لفظی به بهداد، درباره ویژگی های یک بازیگر ایده آل و جهانی صحبت کرده بود.
کلیدی ترین بخش نوشته بهداد هم آنجاست که می گوید «گفته اید که فلانی مجنون است، من افتخار می کنم که بازیگری مجنون هستم، چون اصل جنون است و عشق است، نه آن مشخصات من درآوردی که برای بازیگر کامل شدن در برنامه «هفت» برشمردید؛ از جمله قدرت و اراده، پایمردی و شجاعت و آنکه در فضای تنگ نگنجد وغیره. اینها که مشخصات «خلیل عقاب» است! اتفاقاً بدانید که بازیگری اگر به هنر می رسد، محصول پردازش درونی ضعف ها و ترس ها و اضطراب هاست.»
پرده اول
این حجم واکنش پاسخ به این صحبت های عرب نیا بود که رودرروی فریدون جیرانی در رسانه ملی بر زبان آورده بود: «مارلون براندو الان تبدیل شده به کسی که ما می توانیم پشتش خودمان را قایم کنیم و شبیه یک بازیگر مجنون برویم سر صحنه. هیچ کدام از رفتارهایمان نه براساس انسانیت، نه براساس اصول حرفه ای، نه براساس توجه به سرنوشت مردم، هیچ... هیچ... فقط براساس شیفتگی خودم انجام شود و اسم خودم را هم بگذارم شبیه مارلون براندو. عیبی ندارد. بگذارید. نتیجه چه می شود؟ نتیجه این می شود که کسی که می خواهد بیاید و بازیگر شود، نمی خواهد بازیگر شوریده ای باشد که روح جست وجوگرش به دنبال رهایی، خلوص و از طریق آن حقیقت جویی است؛ فقط می خواهد اسمی باشد که همه به زبان می آورند، عکسی باشند که همه جا هست.»
عرب نیا مثالی هم از براندو آورده بود که در پایان نامه بهداد هم مورد اشاره قرار گرفته است. این حرف هایی است که بهداد نوشته خود را با اشاره به آنها شروع کرده است: «شنیده ام در برنامه هفت در جهت تغییر مسیر فرهنگی سینمای جهان، افاضاتی ایراد کرده اید و پای از گلیم ادب فراتر نهاده، به قصد اهانت، تلویحاً مرا بازیگری مجنون و به دور از اصول اخلاق حرفه ای که به فکر سرنوشت مردم نیست، خوانده اید. ظاهراً نامی هم از مارلون براندو برده بودید. از صنعت ابهام استفاده کردید یا دغدغه ادب داشتید؛ نمی دانم. اما شما که با بدعنقی فضای کاری را عصبی و زشت می کنید، دم از اخلاق حرفه ای نزنید!»
پیش پرده
این مشاجره لفظی ـ کتبی میان دو بازیگر مطرح سینمای دهه گذشته و این دهه سینمای ایران قطعه گمشده ای از یک پازل دارد که در روزهای اخیر کمتر به آن اشاره شد. مهم ترین پروژه سینمایی فریبرز عرب نیا پس از پایان مختارنامه، فیلمی بود که قرار بر برگرداندن ستاره نیمه دوم دهه ۷۰ و نیمه نخست دهه ۸۰ سینمای ایران به جریان اصلی این سینما در آغاز دهه ۹۰ را داشت. «پرتقال خونی» به کارگردانی سیروس الوند نخستین بار در بخش «نوعی نگاه» جشنواره بیست و نهم فجر به نمایش درآمد و تنها نکته قابل توجه فیلم رودررویی دو بازیگر مردی بود که برخی می گفتند نقاط مشترک زیادی در بازیشان دارند. در سالهای غیبت عرب نیا از صحنه سینما، حامد بهداد بخشی از آن جایگه ستاره عصیانگر را پر کرده بود و حالا آنها در یک فیلم مقابل هم قرار گرفته بودند. از همان روزهای فیلمبرداری اخبار در گوشی از درگیری دو بازیگر با هم حکایت داشت و مشاجره ها و درگیری تا حضور عرب نیا سرصحنه «جرم» نیز کشیده شد. به این ترتیب آنچه که در این چند روز دو بازیگر خطاب به هم گفتند، شاید چندان هم به مسائل بنیادین فرهنگی مربوط نشود. این ادامه اختلافی است که کلیدش یک سال قبل خورد و هم چنان ادامه دارد.
تماشاگران
نکته قابل تأمل دیگر بازتاب نامه بهداد در سایت های اینترنتی بود که بار دیگر از جادوی تلویزیون روی مخاطبانش حکایت داشت. تعداد کامنت های مثبت در سایت هایی با رویکردهای فرهنگی و سیاسی مختلف به نفع عرب نیا بسیار بیشتر بود و در کامنت هایی هم که به نفع بهداد نوشته شده بود تعداد «دیس لایک»ها بر «لایک»ها برتری داشت. اتفاقی که بیش از حقانیت هریک از دو بازیگر در بحث به میزان نفوذ تلویزیون و فراگیری اش اشاره دارد و دیده شدن گفت وگوی بازیگری که روز پس از پخش برنامه اش، «هفت صبح» نیز با تیتر «همه شهر درباره مختار حرف می زنند» از چنین اتفاقی خبر داده بود. در شرایطی که خیلی ها معتقدند حامد بهداد در شرایط کنونی از محبوبترین بازیگران جوان سینمای ایران است ـ اگر محبوب ترین نباشد ـ این اتفاق ثابت کرد که حضور عرب نیا در یک نقش تاریخی همچون مختار و پخش آن از تلویزیون، هنوز هم این ستاره قدیمی را محبوبتر از هر بازیگری که حوزه فعالیتش تنها در سینماست قرار می دهد.
در انتظار پرده آخر
با این همه، نوشته بهداد قطعاً پایان ماجرا نیست. این نمایش پرده سومی هم خواهد داشت. درباره اینکه پرده سوم، پرده آخر خواهد بود یا نه، باید پس از شنیدن پاسخ عرب نیا صحبت کرد.
منبع: روزنامه هفت صبح
نظر کاربران
کاملا موافقم. هنوز هم قدیمی ها جایگاه دیگری دارند چون ای بازیگران تازه به دوران رسیده فقط ادعا دارند و دیگر هیچ...
واقعاً براي همهءمان متاسفم كه در جامعه مان اخلاق و انسانيت كاملا از بين رفته
عرب نیا بهترین بازیگر تاریخ سینما و تلویزیون ایران است.هیچ نقطه ی مشترک بازیگری هم با بهداد ندارد.حامد بهداد با هتاکی و بی ادبی آبروی خودش را برد و اندک مهارتش در بازیگری هم ارزنی ارزش ندارد. بی تفاوتی و ارزش قایل نشدن و پاسخ متین و عاقلانه عرب نیا به بهداد هم مزید علت شد.به طوری که حامد بهداد در برنامه هفت به نظر میرسید که بادش خوابیده و مثل بادکنکی که بهش سوزن زدن
پاسخ ها
کاملا باهات موافقم
ابهداد برات متاسفم تازه به دوران رسیده
نمایش پرده سوم عرب کجاست؟
اقاي حامد بهداد در حال حاضر از بهترين بازيگران مرد سينماي ايران است و همينطور جز بهترين بازيگران سينماي ايران در بعد از انقلاب است به نظر من اقاي عرب نيابازيگر خوبي هستند ولي در بازيگري درحد و اندازه اقاي بهداد نيستند اقاي عرب نيا در بازيگري و نقشهايي كه داشتنددربيشترفيلمهايي كه بازي كردند شبيه هم و يه جور و يه شكل بودند و بازي خاص و منحصر به فردي نداشتند بازي كه در يادها بمونه ولي اقاي بهداد نقشهاي متفاوتي بازي كردند و هركدوم از بازي هايي كه انجام دادند با ديگري متفاوت بوده و با دقت ومهارت خاص اجرا كردندبه نظر من اقاي بهداد بازيگري خاص و منحصر بفرد است شبيه اقاي بهداد بازيگر نداريم ولي شبيه اقاي عرب نيا بازيگر زياد داريم البته اقاي بهدادبايد سعي كنه بهتر از اين باشه وميتونه كه بهترم بشه در مورد بحث بين اين دو بازيگر بايد بگم كه هر دو اشتباه كردند اقاي عرب نيا بايد نوع صحبت كردن و حرف زدنشو عوض كنه واگر به بازي بازيگري هم انتقاد داره ميتونه خصوصي به خودش بگه يا اگه ميخواد در رسانه ملي مطرح كنه جوري بيان كنه كه به كسي برنخوره و از روي كينه و خصومت كسي رو نقد نكنه شخصيت كسي رو زير سوال نبره و اينو بدونه هر عملي يه عكس العملي داره البته اقاي بهداد هم بهتر بود با لحني ارومتر و با ادبتر جواب ايشون رو ميدادند