راضی ها و ناراضی ها، همان داستان همیشگی
بالاخره پس از ۱۰ روز، یکشنبه شب جشنواره فیلم فجر به کار خود پایان داد و سیمرغ های شیشه ای به صاحبانش رسید. صاحبانی که خیلی ها عقیده دارند لایقان واقعی آن نبودند و طبق معمول بحث ناداوری ها، در روز پایانی سی و یکمین دوره همچنان ادامه داشت.
با همه اینها مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر در برج میلاد با تاخیری 30 دقیقه ای در حالی شروع شد که نسبت به دوره های قبل شاهد اختتامیه ای منظم و با کیفیت تر بودیم. سعی کردیم مجموعه ای از اتفاقات خوب و بد این مراسم را برای شما منعکس کنیم. در ادامه با هم آخرین شب جشنواره سی و یکم را مرور می کنیم.
الحمدلله سینما در شرایط خوب خودش قرار گرفت
در ابتدای اختتامیه محمدرضا شهیدی فر؛ مجری این مراسم بعد از سلام و خوشامدگویی رو به مهمانان گفت: «این جشنواره هم مثل سایر جشنواره ها شروع و تمام شد. در این سال ها عادت کردیم که رسانه ها از چند ماه قبل به استقبال جشنواره بروند و جنجال ها شروع می شود که فیلم کی می رسد و فیلم کی نمی رسد.
عده ای می گویند اتفاق خوبی در جشنواره امسال نمی افتد؛ از آن طرف مدیران هم که حواسشان به همه چیز جمع است می گویند حالا ببینید چه اتفاقاتی در آن می افتد. همین طور که پیش می رویم در روزهای جشنواره به تدریج فیلم های بی نظیر و جلوه های ویژه شکوهمند رخ می نماید. اینهایی که گفتم اتفاقاتی است که در بیش از یک دهه اخیر همیشه تکرار شده است اما در نهایت همه در روز پایانی شاد و خوش و سرحالیم که الحمدلله سینما در شرایط خوب خودش قرار گرفت.»
ممنون که جشنواره را پررونق کردید
محمدرضا عباسیان دبیر سی و یکمین جشنواره فیلم فجر در حالی برای سخنرانی روی سن رفت که همه تصور می کردیم قرار است طبق معمول دقایقی طولانی حرف های ایشان را بشنویم که خوشبختانه این اتفاق نیفتاد و عباسیان تنها در جملاتی گفت: «آقایان، خانوم ها، هنرمندان، سینماگران و سینمادوستان خیلی خوش آمدید. من در افتتاحیه وقت گرفتم که در اختتامیه صحبت کنم ولی دیدم که ما قرار بوده کار بکنیم، پس نباید صحبت کنیم. پس باز هم صحبت نمی کنم.
فقط چندتا تشکر می کنم؛ از مدیرانم که به من اعتماد کردند، از همه همکارانم در تیم برگزاری جشنواره که بسیار زحمت کشیدند. تیم بزرگی که شاید من خیلی از آنها را شخصا نشناسم. از سینماگران عزیزمان که قطعا اگر فیلم های این عزیزان نبود ما شاهد این مراسم نبودیم؛ چه فیلم هایی که به بخش مسابقه راه پیدا کرد و چه فیلم هایی که به بخش مسابقه راه پیدا نکرد و جشنواره را پررونق کردند.
از اصحاب رسانه در شاخه های مختلف که اگر حضور آنها نبود این جشنواره اینطور پوشش داده نمی شد و از همه مردم که اگر توجه و استقبالشان به جشنواره نبود این فستیوال نمی توانست به این شکل پررونق باشد. از همه شما سپاسگذارم و آینده بسیار خوب و درخشانی را برای سینمایمان آرزو می کنم. اگر هر کوتاهی در برگزاری جشنواره بود بر عهده من است نه هیچ کس دیگر.»
خب این اولین کنایه بود
در بخش نگاه تو ۳ سیمرغ در نظر گرفته شده بود و جالب است بدانید که جایزه نقدی دو سیمرغ اول ۲۰ میلیون و جایزه بهترین فیلم ۲۵ میلیون تومان بود. محمود رضوی تهیه کننده فیلم «دهلیز» که گویا فیلمش به شدت مورد توجه مخاطبان در سالن میلاد قرار گرفته بود هنگام دریافت سیمرغ بهترین فیلم بخش نگاه تو پشت تریبون قرار گرفت و با همان جدیت همیشگی اش گفت: «جایزه بهترین فیلم معمولا تنها متعلق به تهیه کننده نیست، جایزه همه عوامل است که زحمت کشیده اند. جایزه من را که دوستان دادند اما جایزه بهروز عزیز (بهروز شعیبی؛ کارگردان دهلیز) را مردم با دست هایشان دادند.» طعنه ای که رضوی به هیئت داوران زد با جمله بامزه شهیدی فرد ادامه پیدا کرد که گفت: «خب این اولین کنایه بود. باید ببینیم خدا روزی مان را تا آخر شب چی مقدر کرده!»
خوشه سه، دهک یک!
محمدرضا عرب یکی از اعضای هیئت داوران بخش نگاه نو کنایه محمود رضوی را بی پاسخ نگذاشت و گفت: «البته ما هم بخشی از مردم هستیم اون هم جزو اقشار آسیب پذیر جامعه؛ خوشه سه دهک یک! من از آقای عباسیان تشکر می کنم موقعی که به من گفتند شما داور بخش فیلم اولی ها هستید پرسیدم مگه فیلم اول هم ساخته شده که ما داورش باشیم؟! آقای وزیر؛ فیلم های اول امسال به همت بخش خصوصی ساخته شده و هیچ حمایتی از بخش خصوصی صورت نگرفته است. تا وقتی که این بحث فارابی و سینمای جوان مطرح باشد فیلم اول ساخته نمی شود. همین می شود که من 18 ماه است پروانه ساخت دارم اما نمی توانم درباره خلیج فارس فیلم بسازم.»
تا آماده شدن دکور به سخنرانی ادامه می دهم!
جواد شمقدری دومین مدیری بود که به دعوت شهیدی فرد روی صحنه رفت تا سخنرانی کند. او در میان حرف هایش گفت: «جشنواره فیلم فجر بزرگترین و زیباترین رویداد فرهنگی کشور است. همانطور که می دانید در فیلم های سینمای ایران سه گرایش وجود دارد. یکی اصطلاحا سینمای بدنه است، یکی سینمای جشنواره پسند است و سینمای دیگری داریم که راغب است نگاه محتوایی و ارزشی را پررنگ کند. اتفاق مبارکی در این جشنواره رخ داد. این بود که هر سه این سینما در این دوره بودند و هر سه ویژگی را فیلم ها سعی کردند درون خودشان لحاظ کنند.»
صحبت های شمقدری آنقدر طولانی شد که اهالی رسانه شروع به تشویق اعتراضی کردند و در نتیجه کل سالن همراه شدند و شمقدری را تشویق کردند. شمقدری که متوجه اعتراضات شده بود با خنده گفت: «می دونم شما کف می زنین. خب پشت صحنه دکور هنوز آماده نشده.» بعد از شنیدن این جمله همه خندیدند.
و بالاخره پگاه آهنگرانی!
یکی از اتفاقات خوبی که یکشنبه شب در مراسم اختتامیه شاهد آن بودیم این بود که برگزارکنندگان برای اعلام کاندیداها به تمهیدی رسیده بودند که بازیگران، نام کاندیداها را می خواندند که این قسمت ها از قبل ضبط شده بود و ویدئوی آن در سالن پخش می شد. شبنم مقدمی نامزدهای جایزه بهترین بازیگر مکمل زن را خواند و ساره بیات برای اهدای این سمرغ روی صحنه آمد. بیات اولین نفری بود که سعی کرد شوری به این اتفاق بدهد و برای اعلام این نام خیلی معطل کرد تا پیش بینی مردم را بشنود. پگاه آهنگرانی که برای بازی در «دربند» جایزه می گرفت هیچ حرفی نزد و به سرعت بعد از دریافت جایزه صحنه را ترک کرد.
گاف های اختتامیه
- پرده قرمز صحنه به خوبی بسته نمی شود و به همین خاطر دو نفر با خلق صحنه ای بسیار خنده دار مجبور بودند با دست از پشت پرده دو قسمت را به هم متصل کنند. اتفاقی که چند بار افتاد و هر بار باعث خنده حضار می شد. شهیدی فرد هم که متوجه این گاف شده بود گفت: «خوشحالم که فواتصلی در کنداکتور ما نبود و شما ایجادش کردید. بالاخره ما در شرایطی هستیم که امکانات لازم برای رعایت استانداردها گاهی فراهم نمی شود. تازه اگر این اتفاق بیفتد ممکن است لابلای این بدو بدوها یهو پای کسی به سیم گیر کند و پیچ پرده خراب شود و باعث تفریح و تماشای شما بشود.»
- زمانی که آریا عظیمی نژاد به اتفاق گروهی از نخبه های موسیقی ایران (پویا نیکپور، همایون نصیری و ...) برای اجرای قطعه ای روی صحنه آمدند در ابتدا لپ تاپ گروه، برای دقایقی دچار اختلال شد و حتی عظیمی نژاد هم نتوانست کاری بکند. بالاخره نیکپور و عظیمی نژاد لپ تاپ را بیرون بردند و بعد از لحظاتی اختلال رفع شد. در ادامه این گروه تیتراژ سریال «آخرین گناه» را به زیبایی هر چه تمامتر اجرا کردند.
- فریدون حسن پور یکی از اعضای هیئت داوران بود که نامش اشتباهی سیروس حسن پور تایپ شده بود و روی پرده نمایش داده شد.
- علیرضا زرین دست برای اهدای سیمرغ بهترین فیلمبرداری در حالی روی صحنه رفت که وقتی مشغول مقدمه چینی برای خواندن نام برنده بود پرده نمایش دهنده عناوین پیش دستی کرد و نام هومن بهمنش را به عنوان برنده نمایش داد.
نکته های کوتاه
- مهمانان از روی فرش سبزی در یک مسیر ویژه وارد سالن اصلی شدند تا شکار عکاسان شوند و از طرف دیگر محمدرضا عباسیان (دبیر جشنواره) رسم مهمان نوازی و استقبال را کاملا رعایت کرد.
- اکرم محمدی با کلاه رنگارنگی به مراسم آمده بود که باعث تعجب اغلب افراد شده بود.
- رضا ناجی با لهجه آذربایجانی اش موقع اعلام کاندیدها همه را خنداند و به همه انرژی داد.
- به سبک فستیوال های خارجی، شخصی دریافت کنندگان سیمرغ را تا صحنه همراهی می کرد و در طول مسیر نکاتی را هم به آنها گوشزد می کرد.
- رضا عطاران زمانی که داودنژاد مشغول پیدا کردن خانواده اش روی صحنه بود یواشکی روی صحنه آمد و می خواست سیمرغی را ببرد که تمام سالن او را تشویق کردند و به این حرکت بامزه او خندیدند.
- مهمترین نکته این بود که بالاخره مراسمی در ایران برگزار شد که مدیران در آن زیاد حرف نزدند.
- با اینکه انتخاب فیلم «استرداد» و کاندیداتوری این فیلم در اغلب بخش های جشنواره به نظر همه سفارشی بود اما کسی انتظار اهدای سیمرغ بهترین فیلم به این اثر را نداشت و به همین خاطر کمتر افرادی در سالن محسن علی اکبری (تهیه کننده این فیلم) را زمان دریافت این جایزه تشویق کردند.
نظر کاربران
کلمه فستیوالهای خارجی غلط تایپ شده است اصلاح شود. ممنون.