شاغلان کدام صنوف، اعتیاد بیشتری به مواد مخدر دارند؟
در ایران امروز، مصرف مواد در میان کارگران فصلی، رانندگان بین‌شهری، کارگران ساختمانی، معدن‌کاران و کارگران شب‌کار صنعتی و حتی شالی‌کاران به شکل چشمگیری بالاست.
روزنامه شرق نوشت: در ایران امروز، مصرف مواد در میان کارگران فصلی، رانندگان بین‌شهری، کارگران ساختمانی، معدن‌کاران و کارگران شب‌کار صنعتی و حتی شالی‌کاران به شکل چشمگیری بالاست.
برآوردها حاکی از آن است که در محیط‌های صنعتی حدود ۲۲ درصد از کارگران و در مشاغل حمل‌ونقل و فصلی بیش از ۳۰ درصد درگیر نوعی مصرف مواد هستند و براساس پژوهش‌های انجام‌شده (RSA: 1396,1386,1383,1376) انتظار می‌رود سهم طبقه فرودست در جمعیت مصرف‌کنندگان مواد هم‌اکنون از 40 درصد نیز گذشته باشد.
در نواحی صنعتی مانند عسلویه، گل‌گهر، معادن کرمان و بنادر جنوبی، مواد مخدر بخشی از «فرهنگ کار» شده است. در این محیط‌ها، کارگران با دستمزد پایین، بیمه ناپایدار و ساعت‌های طولانی کار، از مواد برای ادامه حیات کاری استفاده می‌کنند. تریاک و شیشه، ابزار بقا در شرایطی هستند که بدن انسان دیگر تاب نمی‌آورد.
در سطح جهانی نیز الگوی مشابهی دیده میشود. در معادن میانمار، کارگران برای بیداری شبانه از مت‌آمفتامین موسوم به «یابا» استفاده می‌کنند. در نیجریه، ترامادول میان کارگران کارخانه‌ها رواج دارد و در ایالات متحده بحران اوپیوئیدها میلیون‌ها کارگر و کشاورز را به مسکن‌های صنعتی وابسته کرده است. در همه این نمونه‌ها، مواد مخدر نه برای لذت بلکه برای بقا مصرف میشوند. به این ترتیب، اعتیاد را باید نوعی استراتژی ناگزیر بدن کارگر دانست؛ پاسخی به فشار کار، فقر و بی‌ثباتی. بدن معتاد، بدنِ استثمارشده‌ای است که می‌کوشد خود را در مدار تولید نگه دارد.
نظر کاربران
همین خبری که نوشتین من همیشه با چشمان خودم تو محیط کارگری می بینم برای بیدار ماندن شیفت شب و هم دوام آوردن در ساعت کاری ۱۲ ساعته ،کارگران به نوعی مجبورن مواد مصرف کنن چون بدن استاندار داره بیشتر کار بکشی یا ساعت کار طولانی ،بدن دوام نمی آورد،استاندار ساعت کاری بایدحداکثر ۸ساعت باشد آن هم کار استاندارد نه بیگاری،و هم کارگران برای خلاص شدن از غم وغصه و مشکلات زندگی مواد مصرف می کنند به نوعی میشه گفت قشر ضعیف و کارگری قربانی ثروت اندوزی سرمایه داران شده اند.
چرا از کارمندها نگفتید خودم مواد فروشم بیشترین مشتریان کارمندند
مصرف مواد شاید در ابتدا تفننی و لذت بخش باشد ولی پس از چند ماه دیگر هیچ لذتی ندارد و فقط برای جبران کاستی های روحی و نیاز جسمی مصرف میشود
کارهای سنگین و بیش از توان جسمی بنوعی تجدید انرژی جسمی و روحی است
من چون خودم مصرف کننده هستم و شاغل هیچ مشکلی با مصرف نداشته و ندارم
بنوعی می‌توانم ادعا کنم که تنها علت ادامه این بوده که خودش یک دغدغه روزانه برایم بوده تا فکرم را مشغول کند
تا شاید ساعتی از مشکلات روز مره فاصله بگیرم وگرنه هیچ لذتی دیگر برایم ندارد
چرافقط قشرکارگر رابردید زیرتیغ.اکثرکارمندا حتی پزشکای متخصص هم موادمصرف میگنند
پاسخ ها
دعوا نکنید همه به نوعی مبتلا هستند من قرص فشار نخورم میمیرم بالاخره هر کسی با ی چیزی زنده میمونه.
اموزش ببینن که هر روز مصرف نکنند