ورزش حرفه ای تو ایران بی معنیه، برادر کوچکترم هندبالیست بود و در هند که ایران سوم شد. از خدمت معاف شد، از نوجوانان و جوانان تا به تیم ملی ایران رسید و با یک مصدومیت شدید در زمین مواجه شد و دیگر نه کسی پیگیری کرد ونه سراغی گرفت و نه حتی یک تلفن، فراموش شد و ماه‌ها در بیمارستان و خانه فقط گریه میکرد و حالا که اشکهای جانواریو رو دیدم درکش کردم من قرمزم ولی تفاوتی نداره، بنده خدا تو زمین مصدوم شد، حقش نبود اینطور باهاش رفتار بشه البته باز میگم تو ایران اینجوریه و طرف رو که کمک نمیکنن هیچ، طلب و حقوقش رو هم نمی‌دهند.
پاسخ ها
بدون نام
۱۲:۴۷ - ۱۳۹۹/۰۴/۲۳
خاک بر سر مسئولین کنن،قانون برا پاهای زنان رو دوچرخه میارن،اونوقت نمیگن کسیکه مصدوم میشه همه عمرش در فناست باید حمایت بشه
