۵ نکته از دیدار پرسپولیس و فولاد خوزستان

خبرورزشی: پرسپولیس بنا بر عادت این چند وقت اخیر خود باز هم با پیروزی میدان را ترک کرد تا صدای پای قهرمانی آن‌ها بلندتر از همیشه در گوش لیگ طنین‌انداز شود.

۱- احتیاط و خویشتن‌داری، شرط اول هر دو تیم

این دو تیم به وضوح بازی را با احتیاط و خویشتن‌داری بالایی آغاز کردند و هیچ یک از آن‌ها عجله‌ای برای زدن گل از خود نشان ندادند و به نوعی آرامش در بازی را اولویت اصلی خود قرار داده بودند؛ نکته‌ای که باعث شده بود این بازی در یک‌سوم ابتدایی چندان جذاب و دیدنی از کار درنیاید و به تبع آن موقعیت گلی هم ایجاد نشود.

البته در پنج دقیقه پایانی شاهد ایجاد دو، سه موقعیت گلزنی خوب از سوی هر دو تیم بودیم که درخشش رادوشویچ و مرادیان (دروازه‌بان‌های فولاد و پرسپولیس) مانع ثبت گل در این لحظات شد.

۲- استراتژی تکراری یحیی در استفاده همزمان از سه مدافع میانی تیمش

همان‌گونه که در بازی پرسپولیس مقابل ماشین‌سازی راجع به وظایف و چینش خط دفاعی پرسپولیس و استفاده همزمان یحیی از سه مدافع میانی تیمش در ترکیب اصلی اشاره کرده بودیم، در این بازی نیز گل‌محمدی از همان روش استفاده کرد و دقیقاً همان وظایف و شعاع حرکتی را برای مدافعان خود در نظر گرفته بود و البته این بار مدافعان پرسپولیس نسبت به بازی با ماشین‌سازی هماهنگ‌تر عمل کردند.

۳- بازی خوب فولاد و نشان کردن فضای پشت سر شجاع

انصافاً در این بازی فولاد بازی خوب و پایاپایی را مقابل پرسپولیس به نمایش گذاشت، اما بارزترین نکته در رابطه با عملکرد فولاد را می‌توان برنامه این تیم در استفاده از فضای پشت سر شجاع خلیل‌زاده دانست.

این تیم قصد داشت با استفاده از تکنیک و سرعت احمدزاده و آشنایی او با شیوه بازی پرسپولیسی‌ها و مخصوصاً خلیل‌زاده این منطقه از بازی را هدف حملات خود قرار دهد، اما انصافاً بازی خوب مدافع پرسپولیس نگذاشت این برنامه کادر فنی فولاد ثمری در پی داشته باشد.

۴- ناتوانی هر دو تیم در استفاده از ضربات ایستگاهی

یکی از نکات جالب توجه این بازی فرصت‌های زیادی بود که به دلیل ضربات ایستگاهی نصیب این دو تیم می‌شد، اما در عمل دیدیم که هیچ کدام از آن‌ها برنامه‌ای مؤثر برای استفاده از این فرصت‌ها نداشتند و به وضوح هر دو تیم ناتوان در استفاده از این فرصت خوب گلزنی بودند تا بازی با همان یک گلی که در جریان بازی به سود پرسپولیس به ثمر رسید به پایان برسد.

۵- تنها نقطه تاریک بازی

متأسفانه این بازی یک نقطه تاریک و منفی در دل خود داشت و آن هم سوت‌های پی در پی داور به نشانه خطا‌هایی بود که در زمین اتفاق می‌افتاد.

البته در این میان داوری هیچ نقشی نداشت و خطا‌های مکرری که بازیکنان روی یکدیگر انجام می‌دادند باعث می‌شد او بازی را متوقف کند و به همین دلیل این بازی به خصوص در نیمه دوم از سرعت پایینی برخوردار بود و البته نباید از این موضوع غافل شد که حساسیت این بازی و اهمیت امتیاز آن برای هر دو تیم یکی از دلایلی بود که باعث شد این بازی سرعت مناسبی نداشته باشد.