فوتبالى که خودزدگى دارد؛ یا رب روا مدار...
چه باید گفت که از قافله عقب نمانده باشد؟ چگونه باید گفت که اولویت‌ها را مراعات نموده باشى و به لاپوشانى هم متهم نشوى؟!
خبرورزشی: چه باید گفت که از قافله عقب نمانده باشد؟ چگونه باید گفت که اولویت‌ها را مراعات نموده باشى و به لاپوشانى هم متهم نشوى؟!
لیگ نوزدهم که تمام شد مهمتر است یا پرونده‌اى که ماجراى عجیب و غریب مارک ویلموتس، دوباره به جریانش انداخته است! پرونده اهلیت نداشتن! پرونده نفهمیده وارد شدن! و...
در این میان، سوءمدیریت بدتر و کشنده‌تر است یا سوءاستفاده؟ سوءاستفاده «مادر» همه دردهاى لاعلاج فوتبال ایران است یا سوءمدیریت است که این همه بلا، بر سر ما و فوتبالمان مى‌آورد؟ انواع مرض‌هاى تحمیلى و تعمیقى! آوارى از نابلدى! بهمنى از ناکارآمدى! کوهى عظیم از غلط‌کارى‌هاى برآمده از فهم وارونه و درس غلط‌تر از غلط!
دل به دریا بزنیم و چند خط درباره «مهمات» و «اهمات» روز سى‌ام لیگ برتر بنویسیم، سپس به زلزله ٩ ریشترى فوتبال برگردیم! پرسپولیس که گناهى نکرده است! یا استقلال و فولاد اهواز! خراب کردن سپاهان در روزهاى بعد از امیر (که خیلى هم بعد از امیر به حساب نمى‌آید) و شاهکار تراکتور که یادمان آورد: ... خفته را خفته کى کند بیدار!
از بازى خوب تیم یحیى «باید» گفت و حق یحیى را باید ادا کرد که سبک و سیاق کارش، این «دل» را به اهالى سازمان لیگ و فدراسیون داده است (که این بار نه غاصبانه بلکه مسئولانه) دست به‌کارى زدند تا استفاده از مربى خارجى را قدغن کنند! در واقع، آقایان با توجه به لیاقت یحیى، صاحب این لیاقت شدند که تصمیم بگیرند، و الا این مجموعه فاقد اندیشه فنى، ١٢ سال است که هستند و انگار که نیستند! و تازه، خود این تصمیم هم پیش اهل نظر و اهالى خبره، جاى تردید دارد! عدم استفاده از مربى خارجى، هم مدافعانى دارند و هم مخالفانى!
بفرمایید این‌هم دستپخت ایرانى یحیى!
خب! لیگ تمام شد، یحیى باز هم تیم متفاوتى را روانه میدان کرد! هم بازى سى‌ام پرسپولیس خوب بود و هم نتیجه‌اى که به دست آوردند! پرسپولیس بازى به بازى، در حال پوست انداختن است! تیم یحیى کامل‌تر هم خواهد شد!
یحیى هم جایزه فرضى» مربى مؤلف» را از آن خود مى‌کند! براى اینکه هر بازى پرسپولیس، متناسب با عملکرد حریف، فرق دارد! یحیى «گرز» را به خورند حریف انتخاب مى‌کند!
بهترین بازیکن پرسپولیس در دوره یحیى، به نظر مى‌رسد باید احمد نورالهى را نشانه رفت! چرا؟ چون براى خودش بازى نمى‌کند! چون در تیم غرق مى‌شود! چون حرف‌هاى مربى اش را مى‌فهمد و، چون از سرش، بیشتر از پایش استفاده مى‌کند!
بازى‌هاى روز سى‌ام، یک‌ورى بود! سرنوشت چند تیم، به این بازى‌هاى روز آخر بسته بود! مهدى تارتار، بدون توجه به همه چیز، بهترین تیم ممکنش را روانه میدان کرد! سایپا هم هرچه جان‌سختى کرد، حریف پرسپولیس نشد! پرسپولیس هم حتى به بهانه حضور در جام حذفى، تیمش را دو نیمه و سه پاره نکرد! براى یحیى، سایپا با پیکان و گل‌گهر و ماشین‌سازى و پارس جنوبى جم، فرقى با هم نداشتند! هم سایپا باخت و هم پارس جنوبى جم!
در وانفساى فوتبال پرفریب و کلاهبردارانه که ویلموتس و شارلاتانیسم ذاتى اش مظهر آن است- که البته هالوگرى‌هاى زعماى قوم فاقد زعامت فوتبال خود ما هم، به این آتش دامن زده است- فوتبال ما باید راه خودش را برود! تیم ساختن بر پایه معلومات نهادینه شده‌اى که واقعیتى دارد و در نمایش عینى با میدان دادن کامل‌عیار به «علم مربیگرى ایرانى»! مثل کارى که گل‌محمدى براى ذوب‌آهن، پدیده، شهرخودرو و حالا براى پرسپولیس، انجام مى‌دهد! مثل کارى که فرهاد مجیدى در استقلال عهده‌دارش شده است! یا جواد نکونام و مهدى تارتار و محمود فکرى و امیر قلعه‌نویى و مجید جلالى و مرد افتخار‌آفرینى به نام «محمود یاورى»! کارى که على دایى هم مى‌توانست در آن شماره یک باشد و ناصرخان حجازى را هم خدا ساخته بودش براى همین کار! بازیکن‌سازى و تیمسازى!
ساختن در یک عرصه ولى در دو دایره: ... بازیکن‌پرورى! تیمسازى از بازیکنانى که خوب هم ساخته و پرداخته نمى‌شوند! بازیکنانى که اول کار، تاکتیک‌ناپذیرند! یعنى تاکتیک نمى‌پذیرند ولى تیزهوش «بار» مى‌آیند! نمردیم و دیدیم که سازمان لیگ به طرف یک کار استراتژیک حرکت مى‌کند! راستى راستى که چه عجب؟
بفرمایید این‌هم فوتبال فرهاد!
فولاد اهواز، در روز آخر سوم شد! سپاهان که مى‌توانست بعد از «امیر» هم سهمیه آسیایى شدن را بگیرد، شانس آورد که مغلوب پیکان نشد! فولاد و جواد نکونام، از آب گل‌آلود ماهى درشتى به تور زدند! و استقلال هم باز برد! باز یک راه دور خورد و برد! براى فرهاد، این دومى عین اولى است!
حالا فرهاد مى‌رود سراغ جام حذفى! پرسپولیس- استقلال! نبردى به درازاى تاریخ فوتبال باشگاهى ایران! پیکارى که از تقابل دوچرخه‌سواران و شاهین آغاز شد و ماندگار شد! هم یحیى و هم فرهاد، اهمیت دو نکته را مى‌فهمند:
اول- وفادارى به اصول بازى و پرنسیب‌هاى فکرى خودشان! یحیى مثل یحیى! فرهاد خود فرهاد!
دوم- میداندارى پرسپولیس، برابر استقلال و پیشتازى استقلال در بازى علیه پرسپولیس!
حالا با قوت قلب کامل مى‌توان گفت: فوتبال یحیى! تیم یحیى! و نیز باید گفت: سبک بازى فرهاد و استقلال فرهاد!
چه فوتبال پر و همه چیزدارى بشود این بازى! سود بردن و استفاده کردن از همه تجربه و علم کسب کرده در این سال‌هاى ٢٠ و چندساله!
یا رب روا مدار...
درباره تراکتور حرفى نزدیم، چون جریمه‌هاى میلیون دلارى‌اش را خودشان از جیب مبارک باز هم «خودشان» مى‌پردازند...
ارسال نظر