بازگشت به فوتبال دولتی ممنوع!

روزنامه ایران ورزشی: در آستانه شروع لیگ بیستم بحران مالی استقلال و پرسپولیس ادامه دارد. مدیران گاهی با هیجان از پرداخت بدهی‌ها خبر می‌دهند ولی تغییر زیادی در اوضاع بوجود نیامده چرا که بدهی‌های جدیدتر از راه می‌رسند. این بحران از فصلی به فصل بعد و از مدیری به مدیر بعد منتقل می‌شود، بدون اینکه راهکاری برای پایان آن وجود داشته باشد.

قرار بود این دو باشگاه تابستان گذشته وارد بورس شوند ولی این انتقال تاریخی مثل دفعات قبل به تأخیر افتاده و مشخص نیست که این پروژه بلندپروازانه چه زمانی اجرا می‌شود. این دوران گذار طولانی همچنان ادامه دارد و روش‌های تأمین منابع مالی همچنان مبهم است.

پیشکسوتان دو تیم برای خروج از این شرایط گاهی پیشنهادهایی مطرح می‌کنند. مثلاً محمود خوردبین به تازگی پیشنهاد داده که دولت برای این دو باشگاه ردیف بودجه تعیین کند. اهمیت پیشنهاد خوردبین نسبت به پیشنهادات دیگران از آن جهت بیشتر است که سال‌ها سرپرست پرسپولیس بوده است ولی آنچه مطرح کرده خلاف سیاست کلانی است که می‌خواهد فوتبال کشور را به سمت خصوصی‌سازی ببرد.

این پیشنهاد نشانه نگاهی است که سال‌ها در میان مدیران این دو باشگاه و بخصوص فوتبال حاکم بوده که مدیریت فوتبال را تنها در هزینه کردن خلاصه می‌کنند و درآمدزایی هیچ‌وقت موضوعی جدی برای آنها نبوده است. فوتبال ایران سال‌ها با این روش اشتباه اداره شده و نتیجه آن مدیریت غیرمسئولانه، ریخت و پاش، بالا رفتن قیمت بازیکنان و مربیان و انبوه بدهی‌ بوده است. با اصرار نهادهای بین‌المللی فوتبال و از طرف دیگر سیاست‌های کلان کشور قرار است دیگر پولی به فوتبال تزریق نشود و باشگاه‌ها باید خودشان درآمدزایی کنند ولی به نظر می‌رسد این عادت اشتباه به این زودی دست از سر فوتبال برنمی‌دارد.

از طرفداران این نظریه که کم هم نیستند می‌پرسیم دولت با چه معیاری باید بودجه‌ای را به استقلال و پرسپولیس اختصاص دهد؟ حتی اگر فرض کنیم که منطق این حرف صحیح باشد، چرا چنین بودجه‌ای به سایر باشگاه‌ها، از لیگ برتر تا لیگ‌های یک و دو و سه نرسد؟ در شرایط فعلی اما دولت دغدغه‌های بزرگتری دارد و هیچ سیاستمداری موافق تخصیص چنین بودجه‌ای برای ورزش حرفه‌ای نخواهد بود.

در این سال‌ها مدیران و مربیان باشگاه‌ها با اعلام اعداد اغراق‌ شده و چند ده میلیونی از تعداد هواداران‌شان تلاش کرده‌اند برای دریافت بودجه و امتیازات فشار بیاورند. آنها معمولاً از این سؤال کلیشه‌ای هم استفاده می‌کنند که «برای شادی دل میلیون‌ها جوان باید چه هزینه بالایی صرف می‌شد؟» با این حال در اوضاع اقتصادی فعلی دولت اولویت‌های بسیار مهم‌تری دارد و حتی هواداران دو آتشه هم حاضر نیستند برای این شادی دو ساعته بخشی از بودجه کشور هزینه پرداخت قراردادهای میلیاردی بازیکنان شود. فوتبال حرفه‌ای در هر حال باید به سمت خصوصی‌سازی و درآمدزایی برود و اولویت با مدیرانی خواهد بود که می‌توانند با شرایط جدید کار کنند.