هایلایت (۵۵)

*****
"با مشـاهده يـك در ، بـی درنـگ لـزوم ديـوارها احسـاس مـی شـود .
آيـا بـا مشـاهده يـك ديـوار هـم ، بـه هـمان انـدازه لـزوم يـك در را احسـاس مـی كـنيم؟"

احمـد شاملو

"كسـی بـه جـز خـودم مسـئول سـقوطم نيـست ؛ بزرگتـرين دشمـنی كـه باعـث بـه وجـود آمدن سرنوشـتی غـم انگـيز و اندوهـبار برايـم شـده تنهـا خـودم هسـتم."

ناپلئـــون بنـــاپارت

"احسـاس عشـق همـه مـا را دچـار ایـن توهـم گمـراه کـننده مـی سـازد کـه طـرف خـود را مـی شناسیــم."

مـیلان کـوندرا

"انتقـام ناشـی از ضعـف روحـی كسانـی اسـت كـه نمـی تواننـد ناملايمـات را تحمـل كـنند."

فرانسوا لارشفوکو

"راز موفقیـت در ایـن اجتمـاع ایـن اسـت کـه یقیـن داشـته باشیـم همـه تقریبـا بـه یـک انـدازه بـی شعورنـد ، امـا جـوری وانمـود کنیـم کـه انگـار هرکـدام از آنهـا بیشتـر از دیگـری مـی فهمـد!"

وودی آلــن

"رسـم روزگـار اسـت دیگـر ،
از یـک دسـت تقـدیم مـی کنـد و از دسـتِ دیگـر ،
بـه زور از چنـگت بیـرون مـی کشـد."

ژوزه ساراماگو

"پـی بـردن بـه اسـرار اتـم بـرای مـن آسانتـر از درك نهـان داشـته هـای درونـی يـك زن اســت!"

آلبرت انيشتين

"ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻳﻚ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﻴﺮ ﺷﺪﻥ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮﻳﻢ."

ﺁﻟﺒﺮ ﻛﺎﻣﻮ

"یادمان باشد، با شکستن پای دیگران، ما بهتر راه نخواهیم رفت."

برایان تریسی

"چه سرگردان است این عشق
که باید نشانی اش را
از کوچه های بن بست گرفت
چه حدیثی است عشق
که نمی پوسد و افسرده نیست
حتی آن هنگام
که از آسمان به خانه آوار شود"

احمدرضا احمدی

"برای ستایش تو
همین کلمات روزمره کافی ست
همین که کجا می روی، دلتنگم.
برای ستایش تو
همین گل و سنگریزه کافی ست
تا از تو بتی بسازم."

محمد شمس لنگرودی

"وقتی چیزی مرا رنج می داد، در موردِ آن با هیچ کس حرفی نمی زدم. خودم در موردش فکر می کردم،به نتیجه می رسیدم و به تنهایی عمل می کردم. نه اینکه واقعا احساسِ تنهایی بکنم،فکر می کردم که انسان ها، در آخر، باید خودشان، خودشان را نجات دهند."

هاروکی موراکامی

"شکستن قلب انسان ها ، اصلا کار دشواری نیست و از دست هه برمی آید !
آن چه دشوار است ، نشکستن دل هاست ..."

ژان پل سارتر

"اکنون تو اینجائی/گسترده چون عطر اقاقی ها/در کوچه های صبح/ بر سینه ام سنگین/در دستها یم داغ/در گیسوانم رفته از خود, سوخته, مدهوش/اکنون تواینجائی /چیزی وسیع و تیره و انبوه/چیزی مشوش چون صدای دور دست روز/بر مردمکها ی پریشانم/میچرخد و میگسترد خود را/شاید مرا از چشمه میگیرند/شاید مرا از شاخه می چینند/ شاید مرا مثل دری بر لحظه های بعد میبندند/شاید.. /دیگر نمی بینم."

فروغ فرخزاد

"می دانم تو دامنه می خواهی
می دانم
تا از کناره بیایی
و پنجره ها را
رو به صبح بگشایی
من
با سیاهی دو چشم سیاه تو
خواهم نوشت
بر هر کرانه ی این باغ
دستی همیشه منتظر دست دیگرست
چشمی همیشه هست که نمی خوابد"

خسرو گلسرخى