بله، دانشجوی ستاره دار واقعیت داشت

«مباحثی همچون بازگشت دانشجویان ستاره‌دار به تحصیل از حاشیه‌هایی است که در عمر یک ساله وزارت علوم دولت یازدهم شاهد آن هستیم. جای بسی تاسف است که فرجی دانا در این خصوص در گفت وگویی اعلام کرد که این دانشجویان می‌توانند ادامه تحصیل دهند و بنده تا پایان از این تصمیم وزارت علوم دفاع می‌کنم.»

بله!‌ درست است. قرار است سر وزیر علوم را ببُرند ،‌چرا که می خواهد دانشجویانی که در دوران احمدی نژاد از تحصیل محروم شده بودند بتوانند ادامه تحصیل دهند.

این که کجای این کار جرم بزرگی است که مجلسی ها ماه هاست درگیر آنند، مسأله ای است که خود نمایندگان باید بدان پاسخ دهند؛ نکته اما اینجاست که همان هایی که امروز علیه وزارت علوم موضع می گیرند که "چرا می خواهد دانشجویان ستاره دار را به کلاس هایشان برگرداند" تا قبل از این موضوع دانشجویان ستاره دار را اساساً تکذیب و انکار می کردند و می گفتند کسی اخراج نشده است.

بخشی از ادعاهای دیروز آقایان را بخوانید:

کامران دانشجو وزیر پیشین علوم: ما هیچ وقت دانشجو اخراج نکردیم، اصلا وزارت علوم نمی‌تواند دانشجو اخراج کند. اگر کسی به عنوان مساله سیاسی از دانشگاه اخراج شده است، باید مصداقی بیان کند والا این می‌شود شعار.

دانشجویان ستاره‌دار یک تاریخ مصرف دارند و تاریخ مصرف آن مربوط به زمان انتخابات است و این به عنوان یک ابزار تبلیغاتی است و مصرفش هم به دوره انتخابات برمی‌گردد

محمود احمدی نژاد: آقای موسوی! من بعضی وقت‌ها دلم می‌سوزد یک اطلاعاتی را شما مطرح می‌کنید که می‌دانم از روی بی‌اطلاعی است. من یک موردش را باز می‌کنم برای اینکه معلوم بشود که اطلاعات شما از کجاست. دانشجویان ستاره‌دار از کجا درآمد که آقای موسوی امروز می‌کوبد در کله این دولت و استنادش هم به حرف یک عده‌ای است که من نمی‌دانم این عده کی هستند.

محمد مهدی زاهدی ، وزیر علوم دولت نهم: بحث دانشجوی ستاره‌دار ساخته و پرداخته ذهن روزنامه‌ای است که در زمان اصلاحات منتشر شد و آن را وارد جریان پرحاشیه‌ای کرد.

مدیر کل سابق حقوقی سازمان امور دانشجویان، با تکذیب ستاره دار شدن دانشجویان منتقد، اعلام کرد که در حال حاضر حتی یک دانشجوی ستاره دار نداریم.

معاون سابق دانشجویی و فرهنگی وزارت بهداشت:دانشجوی ستاره‌دار نداریم

حال سؤال این است که اگر دانشجوی اخراجی و ستاره دار نداشتیم چگونه است که امروز جرم وزیر علوم برگرداندن آنهاست. اگر هم دانشجوی ستاره دار اخراجی داشتیم و انکار می شد که جای تأسف بیشتری دارد.

فقط ۲ نکته را برای بار چند هزارم به مسوولان سابق و لاحق یادآور می شویم:‌اول این که چیزی در دنیا وجود دارد به نام "آرشیو" که می شود بدان مراجعه کرد و دوم این که مردم می فهمند.