آيا فوتبال بايرن كامل و بى نقص است؟

طرفداری: اقتدار هميشگى بايرن مونيخ هنگامى كه دورتموند در سال هاى ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ دو فصل متوالى قهرمان بوندسليگا شد، به شدت تهديد مى شد. البته در سال هاى قبل از آن نيز تيم هايى نظير وردربرمن، اشتوتگارت و وولفسبورگ توانسته بودند كه قهرمانى بوندسليگا را براى يك فصل از آن خود نمايند، اما نه به گونه اى كه دورتموند در اين دو سال موفق به انجام آن شده بود. براى بايرن مونيخ رقيبى جدى از ايالت وستفالن پيدا شده بود كه نه تنها اقتدار اين تيم را به زير سوال برده بود، بلكه مى توانست در بلند مدت نيز به رقيبى سر سخت و جدى تبديل شود.

براى جلوگيرى از پيشرفت چنين بحرانى و كم شدن تهديد آن، بايرن مونيخ با جذب ماريو گوتزه و روبرت لواندوفسكى از دورتموند به اين تيم نشان داد كه نمى تواند براى بلند مدت به رقيبى تبديل شود. تدبيرى قانونى كه مقدمات ضعيف تر شدن دورتموند در اين دو سال را فراهم نموده است. بايرن مونيخ اما در دو سال اخير به دنبال ارائه فوتبالى كامل بوده است،‌ فوتبال كاملى (البته اگر بتوان به فوتبال بايرن مونيخ چنين مشخصه اى را نسبت داد) كه با توصيف چندين عامل و عنصر اصلى قابل تفسير است.


بايرن مونيخ و يا بهتر بگوييم پپ گوارديولا كمال گرا است. اشتباهات كار سيستماتيك بايرن مونيخ را مختل مى كنند و مكانيزم ها، آرامش و نظم تيمى را بر هم مى ريزند. به همين دليل بايرن مونيخ همواره از وجود يازده بازيكن در زمين بهره مى برد كه از لحاظ تكنيكى فوق العاده هستند.

شكست دادن حريف با استفاده از تركيب ها وكارهاى تكنيكى از مشخصه اصلى و عنصر بارز بازى بايرن مونيخ به حساب مى آيد. توپ از طريق بازيكن پست شماره شش، ژابى آلونسو، باستين شواين اشتايگر و يا تياگو به جلو برده مى شود و هنگامى كه تيم در زمين حريف صاحب توپ است،‌ بازى از مركز زمين به كناره ها هدايت مى شود و بازيكنان با صبر و تمركز بالا در انتظار لحظه اى مناسب و پيدا شدن روزنه اى در دفاع حريف براى ضربه زدن مى مانند. روزنه اى كه با توجه به نحوه بازى بايرن مونيخ در فاز تهاجمى اجتناب ناپذير مى باشد.

شاگردان پپ گوارديولا كمتر دچار اشتباهات فردى مى شوند و به ندرت توپ از پاهاى آنها جدا مى شود و با توجه به اينكه پاس هاى آنها اغلب به مقصد مى رسد،‌ بازيكنان مونيخى مى توانند تيم حريف را در محوطه جريمه براى دقايق متمادى تحت فشار قرار دهند و با تمركز زياد تمام تلاش خود را مى كنند تا حريف را كمتر در بازى سهمى داشته باشد.

در صورت اينكه شاگردان پپ گوارديولا توپ را از دست بدهند، پپ گوارديولا مكانيزمى را طراحى نموده كه بلافاصله بازيكن صاحب توپ حريف تحت فشار قرار داده شود تا توپ از او گرفته يا اينكه او مجبور به ارسال توپ هاى بلند و بى هدف گردد، بعد از رخ دادن چنين اتفاقى بازيكنان مونيخى بار ديگر مى توانند با آرامش بازى خود را ادامه دهند.

مالكيت بالاى توپ، اقتدار در بازى و كنترل بازى سبب شده كه پيشرفت بايرن مونيخ تا اين حد ملموس باشد. پپ گوارديولا از بازيكنان خود مى خواهد كه كنترل نود دقيقه اى در بازى داشته باشند و اقتدار خود را در همه دقايق بازى به حريف ديكته نمايند. حتى هنگامى كه توپ در اختيار بازيكنان حريف است، بايرن مونيخ نبايد كنترل بازى را از دست دهد.

اين موضوعى است كه بازى بايرن مونيخ را نسبت به ساير تيم هاى مطرح ديگر متفاوت نشان مى دهد و حتى فوتبال بايرن مونيخ را تا حدودى كامل و بى نقص نشان مى دهد.