پیشنهادات فرهنگی آخر هفته

نمایش «چشم بر هم زدن» کاری از محمد حسین زیکساری است که این روزها در سالن ارغنون اجرا می شود، نمایشی که از دیدنش پشیمان نمی شود.

برترین ها - ایمان عبدلی:

تماشاخانه: نمایش «چشم بر هم زدن» کاری از محمد حسین زیکساری است که این روزها در سالن ارغنون اجرا می شود، نمایشی که از دیدنش پشیمان نمی شود، نگاهی تازه و متفاوت به دهه ی شصت که فارغ از نوستالژیک بودن آن ترسیم شده. داستانی سرراست و جذاب که به لطف بازیگران ناشناخته و حرفه ای اش و مضامین درگیر شونده اش جذاب می نماید. نمایش با جزییات محرومیت ها و دشواری ها و همچنین دلخوشی های دهه ای را پیش رویمان می گذارد که «مرگ» در آن نقش اول را ایفا می کرد شاید از همین رو پس از گذر سالها دهه ی 60 حسرت بر دل می نشاند، گویی حضور مرگ جذبه ی ذندگی را افزایش داده بود.

کیوسک: در این شماره «نسیم بیداری» هرچه که درباره ی مجاهدین بخواهید یافت می شود، لطف الله میثمی از جنبش مسلحانه علیه رژیم پهلوی به عنوان یک حرکت اصیل دفاع کرده، سعیدحجاریان گفته گرایش مارکسیستی سازمان مجاهدین برای توجیه کیش مرگ برای نیروهای این سازمان بود. حجاریان از مسعود رجوی نقل کرده که او در دوره بنی صدر بر این نظر بوده است که رأی او و بنی صدر بالای ۱۰ میلیون نفر است و منافقین با این تعداد حامی می توانند حکومت را «جارو» کنند.

احمدرضا کریمی، فرد دیگری است که در این پرونده خاطراتش از سازمان مجاهدین برجسته شده و گفته نگاه تقی شهرام به ترورهای منافقین، نه ایدئولوژیک بلکه تشکیلاتی بود. ابراهیم یزدی هم که در دولت مهدی بازرگان وزیر امور خارجه بود نیز در گفتگویی دیگر به منافقین انتقاد کرده که درک درستی از شرایط پس از انقلاب نداشتند. موسوی تبریزی هم به بی اعتمادی عمومی نسبت به منافقین اشاره کرده. یک کارشناس ارشد وزارت اطلاعات هم در گفتگویی با نسیم بیداری، تاکید کرده است که سازمان مجاهدین، پناهگاه انسانهای بی هویت بوده است.

اکران: اگر دوست دارید یک روایت ایپزودیک از عشق را مشاهده کنید ، فیلم «داره صبح میشه» از یلدا جبلی را که در گروه هنرو تجربه اکران می شود را از دست ندهید، اکران محدود و سخت یابی دارد اما ارزش دیدن دارد، االبته باید حوصله به خرج دهید و به حجم بالای دیالوگ های فیلم دقت داشته باشید، بازیگرانی چون: رویا نونهالی،رعنا آزادی ور ،بابک کریمی در این اثر ایفای نقش می کنند، روایتی که چهار داستان را موازی هم پیش می برد و به نوعی به بحران های عاطفی زناشویی می پردازد. «هر وقت چیزی رو داری و باز دلت برایش بتپد، آن عشق است»، فیلم بر مبنای همین جمله شکل گرفته است.

کنسرت و آلبوم: فریدون آسرایی که این روزها به لطف برنامه ی "شب کوک" بیشتر دیده می شود، هفدهم مهرماه در سالن میلاد نمایشگاه بین المللی اجرا دارد و می توانید از صدای خاصش بهره ببرید، بیستم مهر هم رضا یزدانی خواننده ی سابقا راک و حالا دیگر پاپ موسیقی داخلی، در سالن میلاد اجرا دارد. آن هم علاقه مندان خاص خودش را دارد، با اشعاری عموما اجتماعی، یزدانی این روزها موفق شده جان یک خانم را هم نجات دهد؛ او در صفحه ی اینستاگرام خود و با کمک هوادارانش دیه ی یک محکوم به اعدام را تامین کرده است تا عملا کنش اجتماعی داشته باشد، در امتداد کارهایی که در زمینه ی موسیقی عرضه می کند.

گالری: گالری آناهیتا این روزها میزبان تابلوهای نقاشی از سراسر جهان است که به همت موسسه کارنامه گرد آوری شده است. یادداشت مازیار اسلامی را در حاشیه ی این نمایشگاه بخوانید:« هر نمايشگاه گروهي، احتمالاَ، به نيت خير، به قصد از انزوا درآوردن انبوه نقاشي‌هاي منزوي برپا مي‌شود، به قصد اجتماعي‌کردن نقاشي، معاشرتي‌کردن و مقبول‌کردن آن ازطريق بزک قاب و نور، از طريق حضور در جشنواره‌ي نگاه و کلام بازديدکنندگان. گرداندن آن بر مدار زندگي. اما نقاشي همواره قمر کوچکي باقي مي‌ماند که تنها بر مدار انزوا مي‌گردد.»

نمایشگاه «رنگ می بازد سی مرتبه، چشم اندازی» تا بیست و نهم مهرماه دایر است.

نمایش خانگی: مجموعه ی آیتم محور «عطسه» کار جدید مهران مدیری که در فضای «شوخی کردم» ساخته شده است، قسمت اولش به بازار عرضه شده و ترکیب بازیگران هم همان ترکیب همیشگی این سالهای سریال های مدیری است. شوخی با مناسبات اجتماعی و نگاهی انتقادی به وقایع، بر این مجموعه غالب است. اما اینکه این مجموعه چقدر می تواند از مخاطب خنده بگیرد، هنوز برای قضاوت زود است. امری که مدیری در چند مجموعه ی اخیرش در آن ناکام بوده است، خبر دیگر در حوزه ی نمایش خانگی «شهرزاد» حسن فتحی است که این روزها با انتشار موزیک ویدئوهایی از این مجموعه انتظار مخاطبینش را برای شروع سریال پر رنگ کرده است؛ روایتی عاشقانه در بستری تاریخی.

کتاب: «تبصره ۲۲» نوشته ی جوزف هلر و ترجمه ی حسن افشار در نشر ماهی؛ رمان طنز سیاهی دارد و در اولین سالهای پس از جنگ جهانی دوم نوشته شده است. موضوع آن در رابطه با با زندگی چند خلبان جنگی آمریکایی در یک پایگاه ایتالیایی است. داستان آشکارا ضد جنگ است و حتی ضد حکومت امریکا است. سطر سطر رمان در انتقاد از تسلط زندگی مدرن و فساد حاکم در حکومت ها است از ایتالیا تا امریکا، رمان در سالهای جنگ ویتنام به خوبی دیده شد و به جرات جزو سه رمان برتر ضد جنگ است. لازم به ذکر است نشر پشمه هم یک ترجمه از این کتاب به بازار عرضه کرده است.