گفت و گو با یک زور گیر ۱۳ ساله
زورگیر ۱۳ ساله که لقب کوچکترین سارق شهر را به خود اختصاص داده است می گوید سارق همسن من زیاد است اما چون زورگیری می کردم در رسانه ها مشهور شدم
میزان: زورگیر ۱۳ ساله که لقب کوچکترین سارق شهر را به خود اختصاص داده است می گوید سارق همسن من زیاد است اما چون زورگیری می کردم در رسانه ها مشهور شدم.
بعد از دستگیری اش رسانه ها به او لقب کوچکترین سارق ایران را دادند. پسر 13 ساله افغان که در جنوب تهران زندگی می کند اما بعد از آخرین زورگیری اش در شرق تهران از سوی مامورران شناسایی و دستگیر شد. بعد از انتشار خبر دستگیری کوچکترین زورگیر تهران با 13 سال سن تمامی رسانه ها خود را برای گفتگو با این متهم حاضر می کردند اما پلیس ترجیح داد او دور از چشم رسانه ها باشد. با گذشت دو ماه از دستگیری پسر افغان موفق شدیم با او گفتگویی را انجام دهیم.
خودت را معرفی کن؟
رهی ۱۳ ساله هستم. پدر و مادرم افغانی هستند اما من در ایران متولد شده و در یکی از محلات جنوبی تهران زندگی می کنم.
چقدر درس خواندی؟
خیلی درس نخواندم چون خانواده پر جمعیتی بودم و باید کار می کردم.دو سال درس خواندم و بعد به سمت دست فروشی رفتم. چند سالی دست فروشی می کردم تا اینکه یک حادثه مسیر زندگی من را عوض کرد و دزد شدم.
چه حادثه ای؟
یک روز ۲۰ هزار تومان پول در جیبم بود یکی از زورگیران محله به سراغم آمد و با تهدید چاقو آن پول را از من گرفت. دوست نداشتم کسی به زور پول مرا بگیرد به همین خاطر تصمیم گرفتم من هم زورگیری کنم.
تو هم زورگیر شدی؟
بله. با خرید یک چاقو منم تصمیم گرفتم زورگیری کنم. ابتدا با تهدید چاقو از دانش آموزهای کوچکتر از خودم زورگیری می کردم اما پول دندان گیری نصیبم نشد.
بعد چه کردی؟
وقتی همان بچه محلی که از من زورگیری کرده بود فهمید من هم سارق شده ام از من خواست با او همکاری کنم تا پول خوبی به دست آورم. من هم وارد باند او شدم و به یک زورگیر حرفه ای تبدیل شدم.
چگونه دست به زورگیری می زدی؟
به همراه یکی از اعضای بزرگ باند سوار موتور سیکلت می شدم و با پرسه زنی در خیابان طعمه خود را انتخاب می کردیم. بعد در یک فرصت مناسب دو نفری به سراغ او می رفتیم و با تهدید چاقو و قمه اموال با ارزشش را سرقت می کردم.
طعمه را از میان چه کسانی انتخاب می کردی؟
بیشتر طعمه های ما افراد با کلاس و خوشتیپ بودند. هیچ وقت سراغ کسی که هم تیپ ما بود نمی رفتیم چون احتمالا کتک می خوردیم و دستگیر می شدیم.
چند بار دست به سرقت و زورگیری زدی؟
من در پنج زورگیری با اعضای تیم همکاری کردم.
تنهایی به زورگیری نمی رفتی؟
نه. قمه از قدم من ۱۰ سانت کوچک تر است چگونه می توانستم به تنهایی به زورگیری بروم. همیشه در سرقت ها یک بزرگتر همراهم بود.
چقدر از سرقت ها گیر می آوردی؟
دو برابر کار در خیابان.
ارزشش را داشت در 13 سالگی دستگیر شوی؟
آره . چون من زندگی نداشتم که بعد از دستگیری حسرتش را بخورم. همسن من دزد زیاد است اما من چون زورگیری می کردم مشهور شدم.
مشهور شدی؟
آره.روزنامه ها را خواندم که نوشته اند کوچکترین زورگیر تهران دستگیر شد. من چون عضو یک باند بودم مشهور شدم.
پشیمان نیستی؟
چرا. فکر نمی کردم به این زودی دستگیر شوم و خودم توقع داشتم حداقل بتوانم ۶ ماه تا یک سال کار کنم.
حرف آخر...
هنوز باید در موردانتخاب شغل خوب یا زورگیری فکر کنم. نیاز به تنهایی دارم تا خوب پاک شوم و بتوانم توبه کنم. من خیلی ها را در کانون اصلاح و تربیت دیده ام که توبه می کنند اما چند ماه بعد دوباره به جرم دیگری دستگیر می شوند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
قمه از قدم من 10 سانت کوچک تر است چگونه می توانستم به تنهایی به زورگیری بروم.
این بزرگ بشه چه شخصیت مشهوری بشه
این نتیجه مهمانوازی زیاد هست
چرا افغانی ها رادر اردوگاه مستقر نمی کنند
بکنین بیرون اینارو کشور رو گرفتن این ترحم به پلنگ تیزدندان هست بیشتر بیکاری جوانان ایرانی بخاطرافعانی هاهست وجرایم هاچرامسولین ساکت هستن
پدر و مادر افغانی و فرزندان وبال گردن ایرانیان شریف ... این است نتیجه مهاجرت بی سر و سامانها به ایران و فرار سرمایه ها از ایران
هر چند جرم و جنایت در بین ایرانی ها هم وجود دارد اما مسئولین شما را به خدا افاغنه را از ایران اخراج و یا شدیدا کنترل کنید تا حداقل فقط با بدبختی ها و جرم و جنایت مردم جامعه خودمان مشغول باشیم.
بدا به سرنوشت چنین کودکانی! چنین مجرمانی در بین هموطنان خودمان هم هستند اما چرا بدبختی و مشکلات کشورهایی که وضعشان از خودمان بدتر است را هم باید تحمل کنیم؟!
مسئولان!! بیشتر به تبعات حضور چند دهه افاغنه در ایران توجه کنید.
ریشه مشکل هم به زمانی برمی گردد که بعد از حمله شوروی به افغانستان در سال 1358، با توجه به اینکه تازه در ایران انقلاب اسلامی رخ داده بود، برخی از مسئولین کشور با این فرضیه انقلابی که اسلام مرز ظاهری ندارد به افاغنه امکان حضور بی قید و شرط در همه مناطق ایران را دادند. در حالی که در چنین شرایطی در همه دنیا کمپ هایی در مرز تشکیل و مهاجران تحت نظر و کنترل خواهند بود. کمک انسانی به انها می شود اما اجازه حضور بی قید و شرط را ندارند.
در آن سالها تحت حال و هوای انقلاب و برخی برداشتهای ایده آلی مسئولان وقت، به ناگهان چهره شهر ها با حضور ناگهانی افاغنه تغییر کرد. در اصفهان میدانی هست به نام سبزه میدان. آنقدر افاغنه دورتا دور این میدان بودند که مردم شهر به آن می گفتند کابل. طبیعی است که ناگهان آمار جرم و جنایت هم بالا رفت. و این مشکلات متاسفانه هنوز هم ادامه دارد.
می خواهید از نیروی کارگری آنها استفاده کنید؟ بسیار خب. چرا بعد از نزدیک 37 سال حضور آنها در ایران، آنها را به صورت اصولی ساماندهی نمی کنید؟ کجای دنیا اتباع خارجی بدون مجوز انهم برای چند دهه اینقدر زیاد هستند؟
بدانید با این حضور تقریبا چهل ساله آنها در ایران، خدای نکرده، خدای نکرده اگر مشکل امنیتی در این شرایط حساس خاورمیانه برای کشور عزیزمان پیش بیاید بعضی از این ها پتانسیل خرابکاری در کشور را خواهند داشت.
مسئولین شما مسئول هستید! بیشتر در مورد حضور افاغنه در کشور فکر کنید.
این اعتماد بنفس بچه افغان منو کشت
ایران شده پره از افاغنه خلافکار . مسئولین بی فکر ما در خوابند
حالا آقا بعد از آزادی درمورد انتخاب شغل یا زورگیری مجدد میخواد فکرکنه
از ماست که بر ماست
آفرین به ایران و ایرانی جماعت.بفرمایید،اینم حق شماست که توسط یک شرور اونم از نوع افغانی خفت بشین.
حالا بیشتر رحم کنید تو کشور جا بهشون بدید.تو کشورشون براشون خوراک پوشاک و ....بفرستین.
بخدا الکی داریم این ها رو پرو میکنیم باید با یه اردنگی پرتشون کنیم پسر