تزلزل آرای هیات رئیسه موقت مجلس

خبرآنلاین: حداقل آرای لازم برای رسیدن به کرسی‌های هیات رئیسه در انتخابات هیات رئیسه موقت و دائم با هم متفاوت است.

از هیات رئیسه سنی که بگذریم،‌ در شروع مجلس شورای اسلامی برای کسب کرسی‌های ریاست دو بار رای‌گیری می‌شود،‌ بار اول زمانی است که تحلیف انجام شده باشد و اکثریت منتخبان سوگند خورده باشند و بار دوم زمانی است که دست‌کم اعتبارنامه‌های دوسوم منتخبان تصویب شده باشد و همانطور که در خبرهای این روزها دیده و خوانده‌اید،‌ اولی را موقت و دومی را دائم می‌خوانند. البته هیات رئیسه دائم هم یک ساله است.

اما بر اساس آیین نامه داخلی مجلس میزان آرای کسب شده برای رسیدن به این کرسی‌ها با هم متفاوت است،‌ در انتخابات هیات رئیسه موقت،‌ اکثریت نسبی آرا ملاک است و در انتخابات هیات رئیسه دائم، اکثریت مطلق. و اگر کاندیداها اکثریت مطلق (یعنی نصف بعلاوه یک) را به دست نیاورند انتخابات به دور دوم کشیده می‌شود.

حال اگر فرض کنیم کاندیداهای هیات رئیسه دائم،‌ همان کسانی باشند که در هیات رئیسه موقت نیز ثبت‌نام کرده‌اند و همچنین تعداد آرا نیز تغییری نکند،‌ تنها حضور نیمی از اعضای هیات رئیسه قطعی است و برای کسب کرسی‌های نیمه دوم باید دوباره انتخابات برگزار شود.

علی لاریجانی به عنوان رئیس،‌ مسعود پزشکیان به عنوان نایب رئیس،‌ غلامرضا کاتب و امیرحسین قاضی‌زاده‌هاشمی به عنوان دبیر و بهروز نعمتی و محمد آشوری به عنوان ناظر،‌ آرای لازم را کسب کرده‌اند.

اما در برابر محمد دهقانی برای باقی ماندن بر کرسی نایب رئیسی باید در دور دوم با علی مطهری رقابت کند.

همچنین با چنین فرضی، چهار دبیر شامل اکبر رنجبرزاده،‌ عبدالکریم حسین زاده،‌ ناصر موسوی لارگانی و امیرآبادی فراهانی که اکنون رای آورده‌اند،‌ برای هیات رئیسه دائم باید با محمدعلی وکیلی،‌ سهیلا جلودارزاده،‌ رمضانعلی سبحانی فر و عباس پاپی‌زاده وارد دور دوم رقابت شوند.

حضور محمدقسیم عثمانی در جایگاه نظارت نیز قطعی نیست. آرای او دقیقا نصف آرای اخذ شده بود و او یک رای کم داشت و از همین رو با فرض تغییر نکردن آرا در انتخابات هیات رئیسه دائم عثمانی با مجید ناصری نژاد دور دومی می‌شوند.

تمام این سطور بر این فرض استوار بود که ترکیب کاندیداها و آرا تغییری نکند،‌ اما انصراف محمدرضا عارف از کاندیداتوری ریاست احتمالا معادلات را برهم می‌زند.