طنز؛ در مَدح و ثنای گوشی

از کرامات علم و فن، گوشی
قسمتی از موجود من، گوشی
بودنش مثل نان شب واجب
بین هر گوش و هر دهن، گوشی
صبح تا نصفه شب همه آنلاین
دست هر بچه، مرد، زن، گوشی
پشت رل، در سونا، ته استخر
در سمینار و انجمن، گوشی
وقت رو کم کنی و پز دادن
بدتر از شاخ کرگدن، گوشی
یار و همراه، وقت چت کردن
بهترین راه مخ زدن گوشی
دوربینش خوراک «سلفی» گیر
زیستگاه «اتک بزن»، گوشی
خرجش اما پدر درآورده
شانه خم کن، کمرشکن، گوشی
شارژها را درست می بلعد:
مثل یک غول قلتشن، گوشی
رنگ هایش مخل آرامش
رعشه انداز در بدن، گوشی
فله ای می رسد از این اطراف
بار کشتی، شتر، ترن، گوشی
در مدل ها و طرح های قشنگ
رنگ هر کیف و پیرهن، گوشی
دخترم با حقوق شش ماهم
رفته دنبال یک خفن گوشی
پسرم مثل انتحاری ها
بسته در چند جای تن، گوشی
من هم انگار ناگزیرم که
سر کنم با همین کهن گوشی