تلسکوپی که از بزرگی قابل استفاده نبود!

جایی در داخل رصدخانه تاریخی پاریس، در نزدیکی رودخانه سن، تعدادی از بزرگترین لنزهایی که تاکنون تولید شده در جعبه های بسته بندی شده نگهداری می شود.

برترین ها: جایی در داخل رصدخانه تاریخی پاریس، در نزدیکی رودخانه سن، تعدادی از بزرگترین لنزهایی که تاکنون تولید شده در جعبه های بسته بندی شده نگهداری می شود. دو تا از آن ها ۱.۲۵ متر قطر دارند. این لنزها زمانی حیاتی ترین عناصر تلسکوپ شکستی یا انکساری بودند.

ساخت نمایشگاه بزرگ تلسکوپ پاریس از سال 1892 آغاز شد یعنی چند ماه بعد از آنکه دولت فرانسه برنامه های نمایشگاه جهانی 1900 در پاریس را اعلام کرد. ایده این بود ساختاری به چشمگیری برج ایفل به عنوان ورودی نمایشگاه جهانی 1989 ساخته شود. این نمایشگاه جهانی که به صورت دوره ای در سراسر اروپا برگزار می شد، برای کشور میزبان و شرکت کنندگان فرصتی بود تا پیشرفت هایی که در تولید، علم و تکنولوژی داشتند را به نمایش بگذارند. کشورها تلاش می کردند با نمایش آخرین ماشین ها و تولیداتشان، دستارودهای فرهنگیشان و اموال امپریالیستی شان برای خود اعتبار کسب کنند.

در این نمایشگاه تلسکوپی که دو عدسی شیئی با قطر 1.25 متر دارد، یکی برای مشاهده بصری و بکی برای ایجاد صفحات عکاسی. این دو عدسی فاصله کانونی 57 متر داشتند و داخل یک لوله فولادی 60 متری قرار داشتند. به خاطر ابعاد و وزن خیلی بزرگشان نمی توانند روی اجرام آسمانی مانور دهند. در عوض، روی یک سطح افقی ثابت سوار می شد، و نور اجرام نجومی به داخل لوله نوری از طریق سیستم آینه ای متحرک به نام «Foucault siderostat» هدایت می شد.

چشمی تلسکوپ روی ریل قرار می گرفت و می توانست تا 1.5 متر برای تمرکز تغییر مکان دهد. این تلسکوپ حدود یک سال نمایش داده شد که در این مدت تنها چند مشاهده علمی انجام شد. منجمان لکه های خورشیدی و سحابی ها را تماشا کردند و عکس های بزرگی از سطح ماه تهیه کردند، علیرغم این حقیقت که موقعیت آن در محله ای نزدیک به چراغ های پرنور و قدرتمند برای مشاهدات نجومی ایده آل نبود.

در نهایت تلسکوپ کنار گذاشته شد زیرا بیش از حد بزرگ بود و یک ابزار نجومی جدی نبود. در طول نمایشگاه هزاران نفر برای مشاهده تلسکوپ آمدند. آن ها چند سنت پرداخت می کردند و از طرق چشمی مشاهده می کردند. اما حتی یک خریدار هم جلو نیامد. امروزه تقریبا اکثر تلسکوپ های نوری برای اهداف نجومی استفاده می شوند تلسکوپ های انعکاسی هستند. به این دلیل که تلسکوپ های انعکاسی در اندازه و تکنولوژی محدودیت ندارند.