عامل تکامل انسان ها نسبت به سایر جانداران

روند تکامل ژن osteocrin که در تمامی پستانداران یافت می شود، ممکن است به این موضوع کمک کند که چرا انسان ها و سایر پریمات های اولیه دارای عملکرد مغزی بیشتری از سایر گونه های دیگر بودند، علیرغم اینکه عمدتا دارای ژن های یکسانی هستند.

محققان دانشگاه هاروارد دریافتند osteocrin در مغز انسان ها و سایر پریمات ها (انسان نخستین) بسیار فعال بوده و در مغز جوندگان خاموش و غیرمنفعل است.

در انسان ها و سایر پریمات ها، osteocrin عمدتا در سلول های نئوکورتکس یافت می شود. این بخش تکامل یافته ترین بخش مغز محسوب می شود. این بخش مغز تنظیم کننده حواس، توانایی اندیشه در مورد اشیاء در سه جهت و زبان و تفکر یپیچیده تر است.

گبریلا بولتینگ، عضو تیم تحقیق، در این باره می گوید: «انسان ها دارای ژن های مشترک بسیاری با جوندگان هستند و در حدود ۹۰ درصد DNA آنها در برخی از بخش های ژنوم قرار دارد.»

به گفته وی، «در این مورد ما شاهد هستیم که چگونه ایجاد تجلی ژن مشابه در یک مکان متفاوت ممکن است روند تفاوت های چشمگیر در عملکرد سلول های مغز را تسریع کند.»