کواکبیان به «خانم اصلاح‌طلب، آقای اصولگرا» رسید
نوشتن درباره مصطفی کواکبیان چندان ساده نیست. نمی‌شود مواضع او را کنار هم قرار داد و عنوان یا برچسبی مشترک برای او یافت، سهل‌ترین القابی که می‌شود با خیالی راحت‌تر پسوند یا پیشوند نام مصطفی کواکبیان قرار داد، نماینده مجلس یا همان دبیرکل حزب مردم‌سالاری است که خود دارای تعریف و توصیف مدون و پیش‌ساخته‌ای هستند.
روزنامه شرق: نوشتن درباره مصطفی کواکبیان چندان ساده نیست. نمی‌شود مواضع او را کنار هم قرار داد و عنوان یا برچسبی مشترک برای او یافت، سهل‌ترین القابی که می‌شود با خیالی راحت‌تر پسوند یا پیشوند نام مصطفی کواکبیان قرار داد، نماینده مجلس یا همان دبیرکل حزب مردم‌سالاری است که خود دارای تعریف و توصیف مدون و پیش‌ساخته‌ای هستند
کواکبیان صریح است، تند حرف می‌زند و اگر هم بخواهد موضع خود را در فضاهای مختلف به بیان‌های گوناگون تعبیر کند، اینجاست که کار خبرنگار دشوار می‌شود و به‌همین‌خاطر هم بهترین راه برای نوشتن مواضع او گرفتن تأییدیه سخنانش در مرحله نهایی انتشار اخبار است. جدای از این دشواری کواکبیان مرد سیاست است و در فضای سیاسی کشور پرتکاپو و خوش‌مصاحبه است؛ به‌همین‌دلیل هم تحلیل و پیش‌بینی اینکه او چه می‌گوید و چه می‌خواهد، برای جمعی سهل و برای جمعی سخت است. در این گزارش نگاهی انداخته‌ایم به فرازوفرودهای کارنامه خبری مصطفی کواکبیان.
بهانه برای نوشتن از مصطفی کواکبیان فراوان است؛ چون او همواره یا از تریبون بهارستان یا با حضور در جمع خبرنگاران پارلمانی با صدایی بلند درباره آنچه دیده یا فکر می‌کند، موضع می‌گیرد؛ اما او دیروز به‌عنوان رئیس گروه دوستی پارلمانی ایران و انگلیس ملاقات خود با سفیر انگلیس در ایران را به دلیل اظهارات اخیر ترزا می، نخست‌وزیر این کشور، به تعویق انداخت. کواکبیان در مطلبی در صفحه توییتر خود نوشت: قرار بود به‌عنوان رئیس گروه دوستی پارلمانی ایران و انگلیس این هفته سفیر انگلیس را ملاقات کنم که به دلیل اظهارات خانم ترزا می ملاقات را به تعویق انداختم. دولت انگلیس سعی دارد با ایجاد ایران‌هراسی تسلیحات بیشتری را به کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس بفروشد. انگلیسی‌ها فکر نکنند با ایران‌هراسی و فروش تسلیحات به کشورهای عرب خلیج فارس می‌توانند منافع خود را تأمین کنند؛ چراکه قطعا در همکاری با ایران بهتر می‌توانند به منافع خود به‌ویژه از لحاظ اقتصادی دست پیدا کنند.
اسفند‌ماهی است و سال ٤١ در سمنان به دنیا آمد. ٢٠ساله بود که در دانشگاه امام صادق پذیرفته شد و به تهران آمد. همان سال هم با همسر برادر شهیدش ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو فرزند به نام‌های فاطمه و مجید است که فاطمه فارغ‌التحصیل ژنتیک و مجید دانش‌آموز دبیرستانی است. او دانشجوی پیگیری بود و در آن سال‌ها علاوه بر تحصیل دروس حوزوی تا پایان دوره سطح، مدرک لیسانس و فوق‌لیسانس خود را در رشته علوم سیاسی از این دانشگاه گرفت و چند سال بعد هم دکترای علوم سیاسی‌اش را از دانشگاه تربیت مدرس گرفت. حالا هم قریب به ١٠سالی می‌شود که در دانشگاه علامه طباطبایی تدریس می‌کند.
اولین تجربه کار سیاسی او به سال‌های اوایل پیروزی انقلاب بر‌می‌گردد که او به صورت خودجوش گروهی را برای تحقق دیدگاه‌های بنیان‌گذار جمهوری اسلامی به نام «الخمینیون» تشکیل داد و به‌واسطه این تجربه هم بود که قائم‌مقام حزب جمهوری اسلامی در سمنان شد. او سال‌ها بعد - سال ٧٦- به همراه چند چهره اصلاح‌طلب مانند ابراهیم اصغرزاده، محمدرضا راه‌چمنی، الیاس حضرتی و... حزب همبستگی ایران اسلامی را برای حمایت از دستاوردهای دوم خرداد تأسیس کردند و نایب‌رئیس شورای حزب شد تا اینکه بعد از سه سال با دیگر اعضای حزب به اختلاف خورد و از عضویت در همبستگی استعفا داد. پس از این استعفا خود صاحب حزب جدیدی به نام مردم‌سالاری شد. او حالا حدود ١٠سالی می‌شود که دبیرکل حزب مردم‌سالاری است.
کواکبیان، تجربه نمایندگی مجالس هشتم و دهم شورای اسلامی را دارد. او از نمایندگان پرحاشیه مجلس شورای اسلامی است. این حواشی نه به دلیل تذکرات پی‌در‌پی او در جلسات علنی بهارستان است و نه به دلیل حجم و بلندی صدایش در صحن علنی مجلس که بارها شنیده می‌شود؛ بلکه به دلیل جنس و سبک ویژه سخنوری اوست. تذکرات او همیشه یا با تکه‌پرانی همراه است یا خود او با کنایه سخن می‌گوید یا پاسخ سخنانش را با کنایه می‌گیرد. «پروفسور کواکبیان» و «غش نکنید» از‌جمله تکه‌هایی بوده که رئیس مجلس خطاب به کواکبیان به کار برده است.
سواد مدیریتی کواکبیان به کرسی‌های سبز‌رنگ بهارستان ختم نمی‌شود. او دو باری هم عزم کاندیداتوری در انتخابات ریاست‌جمهوری را کرده است؛ هر دو بار هم به صورت شخصی و به نام حزب یعنی حزب مردم‌سالاری. اولین‌بار سال ٨٤ و با شعار «تعمیق مردم‌سالاری با دولت خدمت» وارد کارزار ریاست‌جمهوری شد. او در آن ایام به مدیریت هشت‌ساله رئیس دولت اصلاحات خرده می‌گرفت و می‌گفت: «در دوره دولت اصلاحات، دولت‌سالاری به وجود آمد؛ نه مردم‌سالاری»؛ هرچند در نهایت انصراف داد و در آن انتخابات به صف حامیان شیخ مهدی کروبی پیوست.
بار دیگر هم در انتخابات یازدهمین دوره ریاست‌جمهوری بود که باز به میدان آمد، این بار شعارش را «دولت اخلاق» اعلام کرد. کواکبیان در این دوره از انتخابات احراز صلاحیت شورای نگهبان نشد. نکته دیگر در کارنامه خبری کواکبیان این است که او خود چهره‌ای رسانه‌ای است و مدیرمسئولی روزنامه مردم‌سالاری، صاحب‌امتیازی و مدیرمسئولی روزنامه محلی پیام استان سمنان و پیش‌تر در دهه ٧٠ هم سردبیری هفته‌نامه همبستگی (ارگان حزب همبستگی ایران) را برعهده داشت.
به نظر می‌رسد کواکبیان شیفته تجربه‌های جدید است. همان‌طور که از تحصیلات حوزوی به سمت دروس آکادمیک رفت، حالا هم می‌خواهد در کنار کار حزبی - سیاسی‌اش و نمایندگی‌اش در بهارستان به عرصه هنر هم ناخنکی بزند. کواکبیان در جدیدترین اقدامش به‌عنوان تهیه‌کننده با ساخت فیلم «خانم اصلاح‌طلب، آقای اصولگرا» وارد عرصه هنر و سینما شده است.
طرح ساماندهی دریافتی‌های مقامات و مدیران کشور «ماست‌مالیزاسیون» است. /خبرگزاری تسنیم، آبان ٩٥.
ارسال نظر