طنز؛ طرح تفکیک برون‌گراها از درون گراها
گاهی در خلوتم با خودم می‌اندیشم «واقعا من چه کم دارم؟» از هر زاویه و افق که بخواهی بنگری، من پتانسیل این را دارم که یکی از مسئولان باشم. مهم‌ترین ویژگی‌ام همین به «تعویق انداختن» است.
سعيده‌حسنى در ضمیمه طنز روزنامه قانون نوشت:
گاهی در خلوتم با خودم می‌اندیشم «واقعا من چه کم دارم؟» از هر زاویه و افق که بخواهی بنگری، من پتانسیل این را دارم که یکی از مسئولان باشم. مهم‌ترین ویژگی‌ام همین به «تعویق انداختن» است. یعنی می‌توانم کاری که حداکثر 5 دقیقه زمان نیاز دارد را در گام نخست تا 50 دقیقه کش بدهم و در گام بعدی یک ماه آن را به تعویق بیندازم و در حین به تعویق انداختن پیام‌هایی که میگوید «پس چی شد این لامصب» را هم سین نکنم و طوری جلوه بدهم که یعنی من گرفتارتر از آنم که وقت خود را در تلگرام هدر دهم و هم‌زمان حواسم هست که نه توییت کنم و نه چیزی را در اینستاگرام لایک کنم. بنابراین برای تصدی پست مدیر پروژه خط هفت متروي تهران چه کسی بهتر از من. البته مسئولان فعلی هم از پتانسیل و آمادگی بالایی برخوردارند و طوری پروژه را پیش می‌برند که نسل‌های مختلف از دیدن عملیات عمرانی این پروژه لذت ببرند.
علاوه بر این ویژگی، خلاقیت هم دارم. مثلا همین بند از آن طرح دوفوریتی مبنی بر حبس برای سوال‌کنندگان در مراسم سخنرانی را نگاه کنید. این طرح واقعا طرح خلاقانه‌ایست که یک نماینده اصولگرا آن را ارائه کرد و جمعی از نمایندگان لیست امید آن را امضا کردند. حالا تا خودم مسئول نشدم، در همین راستا یکی از ایده‌های ناب خود را به رییس فراکسیون امید پیشنهاد می‌کنم تا در آینده آن را مطرح کنند: «طرح ممنوعیت سخن گفتن به طور کلی، چه معنی دارد اصلا».
در ادامه قصد دارم به عنوان یکی از مسئولان آینده یکی از ریشه‌ای‌ترین طرح‌های خود را رو‌نمایی کنم:
طرح تفکیکی جامع
به نظر می‌رسد طرح‌هایی مثل تفکیک نادر از سیمین و طرح‌های تفکیک طبقاتی هنوز آن طور که باید و شاید جواب نداده است. من به عنوان یک مسئول بالقوه قول می‌دهم به نحوی جامعه را تفکیک کنم که کلا منقرض شویم و بدین ترتیب هم‌زمان آسیب‌های اجتماعی و آمارش ریشه‌کن شود.
تفکیک طبقاتی: همان‌طور که می‌دانید جامعه ما دچار معضل شکاف طبقاتی است که آسیب‌های زیادی را به همراه دارد. طرح تفکیک طبقاتی که با کشیدن دیوار از وسط یکی از خیابان‌های شرقی غربی مرکز شهر اجرا می‌شود باعث می‌شود تا ریچ کیدز و متوسط روبه بالا کیدز دیگر پور کیدز و متوسط رو به پایین کیدز را کلا نبینند و شکاف طبقاتی تا حد خوبی حل شود.
تفکیک برون‌گراها از درون گراها: یکی از معضلاتی که امروزه جامعه بشری با آن رو‌به‌روست درون گرایان هستند. آن‌ها هر احساسی داشته باشند معلوم نمی‌کند. حرف هم که نمی‌زنند. همین مسائل باعث ایجاد سوءتفاهم‌ها و آسیب‌های اجتماعی می‌شود.
با اجرایی شدن این تفکیک یک مشت آدم کم‌حرف و پوکرفیس را می‌فرستیم یک گوشه در انزوای خودشان زندگی کنند این طرف هم برون‌گرایان. همه مشکلات به خوبی و خوشی حل می‌شود.
گاهی در خلوتم با خودم می‌اندیشم «واقعا من چه کم دارم؟» از هر زاویه و افق که بخواهی بنگری، من پتانسیل این را دارم که یکی از مسئولان باشم. مهم‌ترین ویژگی‌ام همین به «تعویق انداختن» است. یعنی می‌توانم کاری که حداکثر 5 دقیقه زمان نیاز دارد را در گام نخست تا 50 دقیقه کش بدهم و در گام بعدی یک ماه آن را به تعویق بیندازم و در حین به تعویق انداختن پیام‌هایی که میگوید «پس چی شد این لامصب» را هم سین نکنم و طوری جلوه بدهم که یعنی من گرفتارتر از آنم که وقت خود را در تلگرام هدر دهم و هم‌زمان حواسم هست که نه توییت کنم و نه چیزی را در اینستاگرام لایک کنم. بنابراین برای تصدی پست مدیر پروژه خط هفت متروي تهران چه کسی بهتر از من. البته مسئولان فعلی هم از پتانسیل و آمادگی بالایی برخوردارند و طوری پروژه را پیش می‌برند که نسل‌های مختلف از دیدن عملیات عمرانی این پروژه لذت ببرند.
علاوه بر این ویژگی، خلاقیت هم دارم. مثلا همین بند از آن طرح دوفوریتی مبنی بر حبس برای سوال‌کنندگان در مراسم سخنرانی را نگاه کنید. این طرح واقعا طرح خلاقانه‌ایست که یک نماینده اصولگرا آن را ارائه کرد و جمعی از نمایندگان لیست امید آن را امضا کردند. حالا تا خودم مسئول نشدم، در همین راستا یکی از ایده‌های ناب خود را به رییس فراکسیون امید پیشنهاد می‌کنم تا در آینده آن را مطرح کنند: «طرح ممنوعیت سخن گفتن به طور کلی، چه معنی دارد اصلا».
در ادامه قصد دارم به عنوان یکی از مسئولان آینده یکی از ریشه‌ای‌ترین طرح‌های خود را رو‌نمایی کنم:
طرح تفکیکی جامع
به نظر می‌رسد طرح‌هایی مثل تفکیک نادر از سیمین و طرح‌های تفکیک طبقاتی هنوز آن طور که باید و شاید جواب نداده است. من به عنوان یک مسئول بالقوه قول می‌دهم به نحوی جامعه را تفکیک کنم که کلا منقرض شویم و بدین ترتیب هم‌زمان آسیب‌های اجتماعی و آمارش ریشه‌کن شود.
تفکیک طبقاتی: همان‌طور که می‌دانید جامعه ما دچار معضل شکاف طبقاتی است که آسیب‌های زیادی را به همراه دارد. طرح تفکیک طبقاتی که با کشیدن دیوار از وسط یکی از خیابان‌های شرقی غربی مرکز شهر اجرا می‌شود باعث می‌شود تا ریچ کیدز و متوسط روبه بالا کیدز دیگر پور کیدز و متوسط رو به پایین کیدز را کلا نبینند و شکاف طبقاتی تا حد خوبی حل شود.
تفکیک برون‌گراها از درون گراها: یکی از معضلاتی که امروزه جامعه بشری با آن رو‌به‌روست درون گرایان هستند. آن‌ها هر احساسی داشته باشند معلوم نمی‌کند. حرف هم که نمی‌زنند. همین مسائل باعث ایجاد سوءتفاهم‌ها و آسیب‌های اجتماعی می‌شود.
با اجرایی شدن این تفکیک یک مشت آدم کم‌حرف و پوکرفیس را می‌فرستیم یک گوشه در انزوای خودشان زندگی کنند این طرف هم برون‌گرایان. همه مشکلات به خوبی و خوشی حل می‌شود.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر