انزوای تندروها در اردوگاه اصولگرایان

روزنامه ایران: حسن رحیم پور ازغدی از چهره‌های فرهنگی اصولگرا و منتقد دولت گفته است: «وظیفه من در ۴ سال آینده ایستادن در برابر روحانی است.» محمدرضا باهنر، دبیرکل جبهه پیروان خط امام و رهبری گفته است: «همه موظف هستیم به دولتی که مستقر شده کمک کنیم تا از بعضی از این گرفتاری‌ها و مشکلاتی که تا به‌حال موفق به عبور از آنها نبوده، عبور بکند.»

حمید رسایی، از دیگر چهره‌های اصولگرای مخالف دولت معتقد است: «پیشنهاد آتش‌بس خواست همه اصولگرایان نیست.» علاءالدین بروجردی رئیس اصولگرای کمیسیون امنیت ملی مجلس اما گفته است: «اختلاف نظرها در محیط آزاد جمهوری اسلامی ایران طبیعی است و بحث این است در برابر توطئه‌های دشمن این اختلافات را کنار بگذاریم.»

این اظهار نظرهای متفاوت در میان چهره‌های اصولگرا حکایت از آن دارد که شکافی قابل توجه در بین این مجموعه سیاسی ایجاد شده است؛ تندروهای منزوی این شکاف اگرچه سابقه دیرینه‌ای در بین این بخش فعال سیاسی در سپهر سیاسی ایران دارد و در سال‌های گذشته منجر به جدایی چهره‌های برجسته‌ای همچون علی اکبر ناطق نوری، علی لاریجانی و علی اکبر ولایتی از مجموعه تشکیلاتی اصولگرایان شده است، اما با شکست چند باره اصولگرایان در انتخابات، انتظار می‌رفت در آسیب‌شناسی‌های زعما و بزرگان چاره‌اندیشی‌ها و تدابیری برای پر کردن این شکاف شود.

یا حداقل تا زمان انجام این آسیب‌شناسی، فعالان سیاسی این مجموعه استراحتی به خود داده و از فردای اعلام نتایج انتخابات و پیروزی رقیب، بر طبل مخالفت با جناح و شخص پیروز نکوبند. در عمل اما طیف تندروی اصولگرایان بخصوص در بخش رسانه‌ها توپخانه انتقاد و تخریب و گاهی تهمت را همچنان فعال نگه داشته و مجالی برای بررسی‌ها و آسیب‌شناسی احتمالی چرایی شکست در انتخابات نداده‌اند.

با شدت گرفتن التهابات در فضای سیاسی بین موافقان و مخالفان دولت، علیرضا زاکانی از چهره‌های منتقد و مخالف دولت در یادداشتی به طیف منتقدان دولت پیشنهاد «آتش‌بس یکطرفه» داد. این پیشنهاد با استقبال احمد توکلی از دیگر نیروهای برجسته اصولگرا روبه‌رو شد. از جناح مقابل چهره‌هایی همچون عبدالله رمضان‌زاده سخنگوی دولت اصلاحات هم از این پیشنهاد استقبال کرد و فراتر از آن پیشنهاد «گفت‌وگوی ملی» داد. خوشبینی‌ها نسبت به این اقدام زاکانی اما چندان دوام نداشت. او سه روز بعد به بهانه انتقاد از قراردادهای نفتی، پیشنهاد آتش‌بس را پس گرفت و در عوض فرمان «آتش به اختیار» داد.

چند روز بعد حمید رسایی از همکاران زاکانی در مجالس هشتم و نهم نیز تأکید کرد که پیشنهاد آتش‌بس خواست همه اصولگرایان نیست. همصدا با همین جریان، به تازگی فایل صوتی از سخنرانی حسن رحیم پور ازغدی در فضای مجازی منتشر شده که تأکید دارد در ۴ سال آینده وظیفه‌اش ایستادن در مقابل روحانی است. رحیم پور ازغدی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و از منتقدان جدی سیاست‌های دولت در حوزه فرهنگی است.

حاشیه‌های راهپیمایی روز قدس و توهین به رئیس جمهوری به همراه حاشیه روز عید فطر و قرائت شعری بحث‌برانگیز علیه دولت در تریبون ملی و مذهبی نماز جمعه، اگر چه با محکومیت و انتقاد بخش زیادی از اصولگرایان هم روبه رو شد، اما باز هم بودند چهره‌هایی از جریان اصولگرا که مستقیم یا به تلویح از این اقدام‌ها حمایت کردند. از جمله الیاس نادران و سعید مهدوی کنی که اگر چه سردادن شعارهای تفرقه افکن در روز قدس را تأیید نکردند اما مقصر این ماجرا را مواضع دولت دانستند. نادران از مؤسسان و اعضای ارشد جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی نوشت: «شعارتفرقه‌افکن ناپسند بود، سخنان تفرقه‌افکن این روزهای منتخب مردم ناپسندتر!» مهدوی‌کنی رئیس دانشگاه امام صادق(ع) نیز در این باره گفت: «نباید هر اقدام ناپسندی را بر مبنای نظریه تئوری تحلیل کرد و خاطی را توطئه‌گر نامید. البته از کارهای ناپسند این افراد هرگز دفاع نمی‌کنیم، ولی باید زمینه پیدایش چنین رفتاری را بررسی کرد. بعضی مسئولان با دو قطبی کردن جامعه به گونه‌ای صحبت می‌کنند که چنین فضایی در جامعه فراهم می‌آورند.»

روزنامه کیهان هم شعر خوانی میثم مطیعی علیه دولت از تریبون نماز جمعه را «مداحی انقلابی دکتر میثم مطیعی» خواند و برخی واکنش‌های حمایتی از وی را منتشر کرد. وحید یامین‌پور، از دیگر چهره‌های مخالف دولت و مجری شبکه افق تلویزیون هم در این باره نوشت: «شعر میثم مطیعی با شعارهای روز قدس یک تفاوت بزرگ داشت و آن اینکه تمیز بود، آتش به اختیار یعنی کار تمیز، هر چند مدعیان پوچ اندیش همیشه طلبکار هستند.» این خط مخالف خوانی در روزهای اخیر با انعقاد قراردادی بین ایران و شرکت توتال فرانسه نیز ادامه یافته است.

در مقابل این طیف از مجموعه اصولگرایان که گویی رقابت انتخاباتی را پایان نیافته می‌پندارند و بر طبل دو قطبی کردن جامعه می‌کوبند، طیف‌های دیگری از اصولگرایان اما تأکید دارند که رقابت انتخابات تمام شده و گروه‌های سیاسی با حفظ استقلال و گرایش سیاسی خود شرایط را برای پیشبرد بهتر منافع ملی مهیا کنند. محمد رضا باهنر دبیر کل جبهه پیروان خط امام و رهبری در این باره گفته است:« دولت باید از همه ظرفیت‌ها استفاده بکند؛ آن ظرفیت ۴۰ درصدی هم نباید تصور بکنند که هنوز رقابت هست و باید کاری بکنند که ۶۰ درصدی‌ها موفق شوند. همه موظف هستیم به دولتی که مستقر شده کمک کنیم تا از بعضی از این گرفتاری‌ها و مشکلاتی که تا به‌حال موفق به عبور از آنها نبوده، عبور بکند و از این به بعد موفقیت دولت، موفقیت نظام هست.» به گفته وی، «ممکن هست بعضی از سبک سری‌ها به این نتیجه برسد که باید ناکارآمدی دولت منتخب مردم ثابت شود؛ اصلاً کارآمدی و ناکارآمدی یک عدد مطلق نیست بلکه نسبی است. ما فرض می‌کنیم به زعم رقبا دولت آقای روحانی ۶۰ درصد فقط کارآمدی داشته باشد. حالا این رقبا باید تلاش کنند که این درصد افزایش یابد یا بالعکس؟»

باهنر تأکید کرده است: « اگر کسی به دنبال کاهش کارآمدی دولت باشد که من آن را خیانت به نظام و انقلاب و همین مردمی که شعارش را می‌دهیم، می‌دانم. مگر بیکاری یکی از معضلات این مملکت نیست؟ مگر همه کاندیداها نگفتند که باید این بیکاری را حل کنیم؟ خب بسم الله. الان باید بیاییم بیکاری را حل کنیم. اگر دولت توانسته ۶۰ درصد این مشکل را حل کند، بقیه باید کمکش بکنند این ۶۰ درصد به ۸۰ درصد برسد نه اینکه چوب لای چرخش بگذارند. از سوی دیگر دولت پیروز هم نباید خودش را از ۴۰ درصد نیروها و توان‌های کشور محروم بکند.»

محمد مهاجری، از چهره‌های میانه‌رو اصولگرا هم در گفت‌وگو با «ایران» معتقد است که اصولگرایان بازی را به دست افراد نوظهوری دادند که یا سن کمی داشتند یا هوش کم؛ «این افراد جدید یا سن کمی داشتند یا هوش سیاسی اندکی. آنان هم با توپ خود شیشه‌های مردم را شکستند. هرگاه افراد شاخص چیزی گفتند، آنان را به انواع اتهام‌ها همچون ساکت فتنه، بی بصیرت و غیرانقلابی نواختند و گفتند اصلاً حق حرف زدن ندارید. در عالم سیاست وقتی کم تجربه‌ها محور می‌شوند و اختیار دست آنان قرار می‌گیرد، افراد عاقل خانه‌نشین می‌شوند. تا این اصولگرایان موجود در صحنه باشند و کنار نروند، هیچ اتفاقی نمی‌افتد.» دو قطبی ایجاد شده در میان اصولگرایان یا شکاف ایجاد شده حول میانه‌روی و تندروی در این سخن مهاجری به وضوح نمایان است: «وقتی در قم به سمت علی لاریجانی کفش پرتاب می‌شود، یا لاریجانی اصولگراست یا کسانی که به او مهر پرتاب کردند، نمی‌شود که هر دو اصولگرا باشند.»