دولت قبل حق ندارد طلبکار مردم باشد!

تابناک در گزارشی نوشت: در روزهای اخیر، برخی مقامات دولت پیشین و نماینده های سابق مجلس ـ که عموما اصولگرا هستند ـ به گونه ای می نویسند و سخن می گویند که گویی، سهم آنان در مشکل کشور را مردم از یاد برده اند و هر چه هست در این چهار سال به وجود آمده است، به گونه ای خود را طلبکار می دانند که گویی، زمانی که خود، صدارت امور را به دست داشتند، همه در آرامش و رفاه بودند!

مسئولانی که در این سال ها، مسئولیت اجرایی، قانونگذاری و نظارتی کشور را بر عهده داشته اند، مانند شرکت کنندگان در یک دو امدادی، مرحله به مرحله این فرایند ناکارآمد کردن کشور را دست به دست هم رسانده اند؛ اگر اکنون مشکلاتی در زندگی مردم وجود دارد، مردم به یاد دارند که بیش از یک دهه، قدرت مطلقا دست اصولگرایان بوده است و اقبال مردم به سمت روحانی، حاصل نارضایتی مردم از ده سال حاکمیت اصولگرایان در این کشور بوده است. دولت احمدی نژاد و مجلس هفتم، هشتم و نهم، با همه افرادی که در سطح بالا در آنان دخالت داشتند، امروز دیگر نمی توانند خود را طلبکار مردم بدانند! آنها را یک بار مردم کنار گذاشته اند؛ هیچ آرزویی هم برای بازگشت آنان ندارند.

بر اساس این گزارش، اگر امروزه نارضایتی هست، قطعا معنایش بازگشت به گذشته و یا به اصولگرایان که اینک در صفحات مجازی از نارضایتی مردم جشن گرفته اند، نیست. اصولا بدیل دولت روحانی، هیچ گاه بازگشت به سیاست های ناکارآمد در بیش از دو دهه گذشته نیست. اگر مردم اعتراضی در بخش هایی دارند و اگر ناتوانی در اداره امور کشور می بینند، این نارضایتی را در سه انتخابات گذشته از عملکرد اصولگرایان نشان داده اند.

یکی از جنبه های اعتراضی مردم، اتفاقا همین است که چرا در این چند دهه، مجموعه ای از افراد در درون جریان اصولگرایی و اصلاح طلبی در انتخابات حضور یافته اند و وعده های دروغ به مردم داده اند؟ آنان دیگر نه به این جریان و نه به آن جریان اعتمادی ندارند، چون آنان را پیش از این امتحان کرده اند و هر دو جریان اصلی کشور از این امتحان سربلند بیرون نیامده اند.

انتظار این است که هم اصولگرایان و هم اصلاح طلبان، امروز مسئولیت ناکارآمدی خود را بپذیرند. اگر در بخش هایی کوتاهی ها بیشتر بوده است، از مردم عذرخواهی کنند. اصولگرایان به ویژه دنبال کلاه بافتن از نمد نارضایتی مردمی نباشند. برای یک بار هم که شده، هر دو گروه با صدای بلند اعلام کنند که نتوانستند به اندازه اعتماد مردم کار و برنامه ریزی کنند. این بدان معنا نیست که در کشور کاری انجام نشده است، ولی کارهای انجام شده تا کنون نتوانسته، شایستگی که مردم لایق آن هستند را نصیب آنان بکنند.

اکنون دیگر باید این هر دو گروه، فضا را برای نسل متخصصان و افراد شایسته ای باز کنند که توانایی انجام کار دارند، برای اداره کشور برنامه دارند، ایران و جایگاه آن را در عرصه بین المللی و منطقه ای می شناسند و مهم تر از همه معیارهای حکومتگری خوب، یعنی شفافیت،مسئولیت پذیری، کارآمدی، پاسخ گویی و حاکمیت قانون در جامعه را به رسمیت می شناسند.

این روزها این مردم هستند که از هر دو جریان سیاسی کشور طلبکارند و مسئولیت پذیری می خواهند. نکند اصولگرایان فکر کنند که مردم خواهان بازگشت آنان هستند. مردم خواهان حضور مسئولانی هستند که اتفاقا به این هر دو جناح تعلق خاطری ندارند و فقط به مردم تعهد دارند.