رضا عنایتی، رایان گیگز فوتبال ایران
رضا عنایتی ۳۷ ساله هنوز هم یکی از بهترین هاست. مهاجمی که هم با ابومسلم و هم با استقلال آقای گل فوتبالمان شد در ادوار لیگ برتر هم تا امروز با ۱۲۶ گل زده با فاصله زیاد از سایر رقبا «بهترین» است.
روزنامه گل: رضا عنایتی ۳۷ ساله هنوز هم یکی از بهترین هاست. مهاجمی که هم با ابومسلم و هم با استقلال آقای گل فوتبالمان شد در ادوار لیگ برتر هم تا امروز با ۱۲۶ گل زده با فاصله زیاد از سایر رقبا «بهترین» است.
مهاجم کهنه کار این فصل صبا در گفتگو با گل از دلایل بی جانشینی علی دایی در تیم ملی می گوید و از روزهایی که با نظر امیر قلعه نویی تبدیل به یک هافبک چپ شد تا نتواند در تیم ملی جایگاه واقعی اش را پیدا کند. مهاجمی که در این سن و سال همچنان بوی گل می دهد از تیم ملی حرف به میان می آورد و خارجی هایی که ایرانی هستند اما شایستگی حضور در جام جهانی را ندارند. رضا در گفتگو با گل از مردانی دفاع می کند که رنج سفرهای چند ساعته بازی های دور مقدماتی جام جهانی را به جان خریدند اما حالا باید کنار بایستند تا تازه از راه رسیده های امتحان پس نداده بلیت سفرشان به برزیل را ok کنند!
برای بهترین گلزن تاریخ فوتبال یک کشور بودن، باید چند فاکتور داشت. مثلا سرعت، قدرت حمل توپ خوب یا جاگیری مناسب. رضا عنایتی که در این سن و سال هنوز خوب گل می زند به کدام ویژگی تکیه می کند؟
- به نظرم یک مهاجم باید باهوش باشد تا در کمترین لحظات بهترین تصمیم را بگیرد. باور کنید گلزنی نه به سرعت وابسته است و نه به قدرت. یک مهاجم باید از صدم ثانیه به بهترین نحو بهره ببرد. یعنی اگر اتفاقی که مورد نظر یک بازیکن سرعتی است در دو دقیقه برایش رخ می دهد، یک مهاجم خوب باید با هوش خود در یک دقیقه آن را انجام دهد.
۱۲۰ گل تا قبل از لیگ امسال زدی و اگر ۴ فصل به لیگ امارات نمی رفتی شاید الان با اختلاف بیشتری نسبت به آرش برهانی در صدر جدول برترین گلزنان لیگ برتر بودی!
- بعضی ها می گویند اگر نمی رفتی امارات و به طور میانگین ۱۲-۱۰ گل هم هر فصل می زدی الان در کارنامه ات ۱۶۰ گل داشتی اما راستش من این حرف ها را قبول ندارم. خب وقتی رفتم، رفتم دیگر. این حرف ها را قبول ندارم. خب وقتی رفتم، رفتم دیگر. این حرف ها چندان منطقی نیست، شاید مصدوم می شدم و اصلا بازی می کردم. نباید با «اگر»ها زندگی کرد. باید واقعیت ها را قبول کرد و به سرنوشت احترام گذاشت.
تا مدت ها پشت خط مهاجمانی مثل علی دایی، وحید هاشمیان و خداداد عزیزی بودی اما وقتی بازیکنی مثل دایی کنار رفت باز به مهاجم ثابت تیم ملی تبدیل نشدی!
- اولین نکته این است! برخی آنقدر در تیم ملی بازی کردندکه شدند بازیکن! به هر حال سلیقه است دیگر و کاری نمی توان انجام داد. بعد از اینکه علی آقا از تیم ملی رفت اولین فرصتی که به من داده شد برابر امارات بود. در تهران یک بازی دوستانه بود که گل هم زدم. بعد با غنا بازی کردیم که تیم قدرتمندی نبود اما دو گل زدم. بعد مقابل جامائیکا هم بازی کردم و رسیدیم به جام ملت ها. مشکل من آنجا گل نزدن نبود.
چرا؟ به هر حال همه از رضا عنایتی توقع گلزنی داشتند؟
- بله، اما اگر یادتان باشد در جام ملت های سال ۲۰۰۷ به عنوان هافبک چپ وارد زمین می شدم.
چه شد که امیر قلعه نویی تصمیم گرفت تو را به این پست منتقل کند؟
- به نظرم دو گلی که به غنا زدم کار را خراب کرد. در آن بازی دوستانه هم هافبک چپ بودم و احتمالا عملکردم در آن دیدار سبب شد تا سرمربی تیم احساس کند در جام ملت ها هم می توانم یک هافبک چپ باشم.
خب از این جابجایی چه کسی ضرر کرد؟
- وقتی سر پست تخصصی خودم بازی نکردم، نمی توان در این باره که چرا گل نزده ام، عملکردم را تجربه و تحلیل کرد. واقعیت این است که دوست داشتم مهاجم باشم، به هر حال همه چیز گذشت و تمام شد.
همین حالا هم علی دایی در تیم ملی فوتبال ایران جانشین ندارد؟
- نه، باید سال ها منتظر بمانیم تا کسانی برای جانشینی علی دایی یا علی کریمی به دنیا بیایند و این اتفاق حالا حالاها نمی افتد.
یعنی الان چنین استعدادی را در فوتبالمان نمی بینی؟
- دروغ چرا؟! نه، الان یکی مثل علی دایی که بتواند بازی را برایمان آن جلو «در بیاورد» وجود ندارد. وقتی چیزی نمی کاریم چرا باید توقع برداشت داشته باشیم؟ همین حالا تاثیرگذارترین بازیکنان لیگ ما چه کسانی هستند.
لوکا هم در مس سرم بلا آورد هم در امارات
رضا عنایتی در نیم فصل اول لیگ دوازدهم برای مس چهار گل زد که ۱۰ امتیاز برای کرمانی ها دربر داشت. امسال شروع توفانی تری حتی از فصل پیش داشتی!
- من این فصل شش گل به ملوان، نفت، گسترش و راه آهن (۲) زدم. فصل قبل کمتر گل زدم چون خیلی از بازی ها را مهاجم نبودم. بگذارید دقیقا بگویم! از وقتی لوکا به کرمان بازگشت من دیگر همه جا بازی می کردم جز خط حمله!
چرا؟
- بوناچیچ این بلا را در امارات هم سر من آورده بود. آنجا هم که بودیم در هر پستی بازیکن کم داشت، رضا عنایتی را می فرستاد آنجا! در امارات من حتی دفاع آخر هم بازی کردم. به خاطر این بود که در امارات هم خیلی مواقع شرایطی برای گلزنی به عنوان مهاجم نداشتم. فصل قبل در کرمان در ۳۲ بازی، ۹۰ دقیقه بازی کردم و فقط مقابل ذوب آهن نبودم. خیلی مواقع وقتی اسم رضا عنایتی را که می شنوند از او توقع گلزنی دارند در حالی که خیلی از بازی ها را اصلا مهاجم نبوده ام.
آقای گل که شدم؛
منتظر بودم از ناصرخان یک چک بخورم
در اولین دوره لیگ برتر، ابومسلم ۹ گل به استقلال رشت زد تا هم تو آقای گل شوی و هم تیم ناصر حجازی بدترین نتیجه تاریخ سطح اول فوتبال ایران را بگیرد!
- بازی ۹-۲ شد که ۷ گلش را من زدم.
از بازی بگو. حالا که ۱۲ سال از آن مسابه گذشته!
- تا دقیقه ۲۰ بازی مساوی بود و اتفاقا رشتی ها پا پس نمی کشیدند. به نظرم تکلیف قهرمان لیگ هم به روز آخر بازی ها کشیده شده بود تا اگر اشتباه نکنم از بین استقلال و پرسپولیس قهرمان معرفی شود.
با چه کسانی در کورس آقای گلی بودی؟
- با سهراب انتظاری از پرسپولیس و اصغر مدیرروستا از پیکان رقابت داشتم. تا هفته آخر به نظرم آنها ۹ گل زده بودند و من ۱۰ گل و این بازی آخر تعیین کننده بود.
فکر می کردی طی ۹۰ دقیقه ۷ گل بزنی؟
- خب اتفاقا قبل از بازی یک خبرنگار زنگ زد و پرسید می توانی هت تریک کنی؟ که گفتم چطور؟ خبرنگار هم پاسخ داد می توانی تصور کنی که آقای گل یک لیگ با ۱۰ گل زده باشی؟ من هم گفتم خدا را چه دیدی شاید در بازی آخر اتفاقی افتاد که آمار گل ها بالا رفت.
استقلال رشت چطور ۹ گل دریافت کرد؟
- تا دقیقه ۲۰ عالی بودند. من هم تا آن دقیقه گل نزده بودم و داشتم آرام آرام عصبی می شدم. مدافعانشان خیلی خوب کار می کردند. حتی کاظمی (فرهاد) صدایم کرد لب خط و گفت چرا اینقدر عصبی هستی. کمی آرام باش اتفاقی نیفتاده که هنوز بیشتر زمان بازی باقی مانده است. خلاصه گفت کار خودت را انجام بده.
و روز، روز تو شد؟
- بله، از دقیقه ۲۵-۲۰ بود که روز، روز من شد. انگار یک اتفاق خوب برای من افتاده بود و یک اتفاق بد برای استقلال رشت که من هر چه زدم رفت توی گل. حتی یادم می آید یک بار درون محوطه شش قدم هم دفاع را دریبل زدم و هم دروازه بان را. خلاصه آنها بدشانس بودندو من خوش شانس.
هیچ وقت با ناصر حجازی کار کرده بودی؟
- نه، هیچ وقت این افتخار را نداشتم.
بعد از اینکه تیمش ۷ گل از تو خورد چیزی به تو نگفت؟
- نه، اتفاقا همان شب که استقلال رشت را بردیم به تیم ملی دعوت شدم و باید با پروازی که گیلانی ها به تهران برمی گشتند از مشهد به اردوی تیم ملی می رسیدم. از شانس بدم دقیقا صندلی جلوی ناصرخان نشستم و تا خود تهران از خجالتم درون صندلی ام جمع شده بودم تا نکند مرا ببیند و یک دفعه چکی چیزی به من بزند. روحش قرین رحمت باشد.
دیگر برخوردی با ناصرخان نداشتی؟
- نه،کلا من و مرحوم حجازی یک بار درست و حسابی یکدیگر را دیدیم و آن وقتی بود که در امارات بازی می کردم و ایشان آمده بود دبی. در یکی از مارکت ها یکدیگر را دیدیم و حال و احوال کردیم و این اولین برخورد رو در روی ما بود.
راجع به آن ۹ گل حرف نزدید؟
- نه، خدا بیامرزدش راجع به همه چیز حرف زدیم جز آن بازی.
حاجی نبود نمی آمدم صبا!
صبا در لیگ سیزدهم برای گرفتن سهمیه آسیایی که بسته نشده؟
- نه! این یک واقعیت است که صبا کم هزینه ترین تیم میان تمام حاضران در لیگ سیزدهم است. اصلا بر این ادعای من شک نکنید. ما ۱۵-۱۴ بازیکن داریم که قراردادشان به ۴۰ میلیون تومان نمی رسد. حتی حاجی مایلی کهن ۸-۷ بازیکن را از میان تستی های اول فصل جذب کرد. پس نباید از این صبا توقع زیادی داشت.
در نیم فصل نیاز به بازیکن دارید؟
- به هر حال همیشه مربیان در نیم فصل نقاط ضعف و قوت را بهتر شناسایی می کنند. صبا امسال را باید روی جوانانش سرمایه گذاری کند و این اتفاق افتاده است. صبا تیم پولداری نیست. یک مدیر دارد که صادق است و تنها. به واقع اگر حاج رضا کشوری نبود من نمی آمدم.
نگران آینده این تیم جوان نیستی؟
- اتفاقا چرا! تیم جوان همان اندازه که مزیت هایی دارد، معایبی هم خواهد داشت. مثلا اگر دچار مشکل و بحران شود آن وقت جمع کردنش واقعا دشوار خواهد بود. شاید اگر مسئولان کمی به فکرتر باشند، شرایط بهتر شود.
در خواب هم نمی شد چنین تشریفاتی را دید
قهرمان جام حذفی امارات که شدیم، یک هلی کوپتر ۵۰ کیلومتر اسکورتمان کرد
چند فصل بازی در امارات چه تجاربی برای رضا عنایتی دربر داشت؟
- متاسفانه این تفکر در میان ما ایرانی ها رواج پیدا کرده که فوتبال امارات ضعیف است. برخلاف این نظر، اماراتی ها آهسته اما پلکانی در حال پیشرفت هستند و نمی خواهند یک جهش ۱۰ پله ای داشته باشند. از بحث امکاناتشان هم لازم نیست زیاد حرف زد.
الامارات هم هیچ وقت یک مدعی نبود.
- خب عملکردش آسانسوری بود. یک سال صعود می کرد و سال بعدش می افتاد اما همین تیم نه چندان باثبات یک استادیوم اختصاصی داشت و پنج زمین تمرین عالی.در فوتبال ما باید هر روز زنگ بزنیم و بپرسیم محل فلان تمرین کجاست؟! دوباره فردا زنگ بزنیم و ببینیم محل تمرین به فلان کجا تغییر پیدا کرده است یا خیر؟ یک نکته جالب توجه و «ندیده» شده دیگر هم در فوتبال امارات وجود داشت.
نکته «ندیده» شده در فوتبال امارات؟
- بله، در فوتبال امارات هر فصل یک دفترچه به هر بازیکن می دهند قد موبایل! این دفترچه کل برنامه های فصل را دربر گرفته است که متولی لیگ شان اول فصل آن را به بازیکنان تقدیم می کند! به این ترتیب شما می توانیدبرای تمام تعطیلات و فرصت هایی که دارید برنامه ریزی کنید و حتی بلیت سفرهایتان را هم از ماه ها قبل رزرو کنید.
هیچ تغییری در این برنامه ریزی وجود نداشت؟
- محال بود. امکان نداشت تغییر کند. یک نکته دیگر هم برایم در فوتبال امارات خیلی جالب بود. حداقل در تیم الامارات من این را با تمام وجود حس کردم و آن ارزش قائل شدن برای بازیکنانشان بود.
یعنی چه که ارزش قائل می شدند؟
- آنها برای هواداری که «ندارند» هم ارزش قائل هستند. تیم الامارات در لیگ داشت سقوط می کرد اما وقتی در جام حذفی قهرمان شد، آنچنان مراسمی برگزار شد که هنوز هم برایم مانند یک خواب می ماند. ما حتی برای هوادارانمان ارزش قائل نیستیم. یک روز آب قطع می شود، یک روز برق و یک روز ساعت بازی را دوباره و سه باره جابجا می کنیم که تماشاگران آزار می بینند. یک روز هم داستان ۵ درصد و ۱۰ درصد راه می اندازیم و اصلا به استادیوم راهشان نمی دهیم. بحث دیگر. درآمدزایی باشگاه های امارات است. آنجا کسی نمی گوید چرا به فلان بازیکن به جای ۴۰۰ تومان، ۵۰۰ تومان دادی. یعنی تکلیف شان با خودشان روشن است. باشگاه ها خصوصی هستند و به یک نفر یک میلیون می دهند و به دیگری ۲۰ میلیون، کسی هم در کارشان دخالت نمی کند.
پس وقتی در جام حذفی قهرمان شدید، حسابی به بازیکنان الامارات خوش گذشت؟
- چه بگویم؟ بعد از اینکه قهرمان شدیم ۶۰-۵۰ کیلومتر چند ماشین و یک هلیکوپتر اسکورتمان می کردند. واقعا انگار خواب می دیدیم. داشتند ما را به سمت رأس الخیمه می بردند. یک هفته هم در شهر جشن برپا بود. اصلا برایشان مهم نبود که تیم ته جدول لیگ برترشان قرار دارد.
بعدز آلبوم «همه چیم تو»
دو تک آهنگ بیرون می دهم
رضا عنایتی از پولی که در فوتبال به دست آورده راضی است یا به حقش نرسیده؟
- خدا را شکر راضی هستم، چرا به حقم نرسیدم؟ در فوتبال از نظر فنی شاید به آنچه که استحقاقش را داشته ام نرسیده ام اما از نظر مالی نه. ضمن اینکه هیچ وقت برایم پول اولویت اول نبوده است.
با پول هایی که تا به حال گرفته ای چکار کردی؟
- من هنر خاصی نداشتم که بخواهم پولم را صرف آن کنم.
ساخت و ساز و بساز بفروش که هنر نمی خواهد، خیلی از فوتبالیست ها این کار را می کنند!
- راستش بیشتر ملک خریده ام. یا زمین خریده ام یا خانه. هیچ وقت دنبال کاسبی نبودم فقط سعی کردم قسمتی از درآمدم خرج نشود و بماند. این خیلی از گذاشتن پولم درون بانک بهتر بود.
یک مرتبه در نقش خواننده ظاهر شدی و آلبوم «همه چیم تو» رضا عنایتی هم به بازار آمد. کلا استعدادهای رضا عنایتی دیر شکوفا می شوند؟
- (می خندد) تجربه ای بود که در عمل انجام شده قرار گرفتم. وقتی هم آلبوم را کار کردیم و به اتمام رسید، بعد از ۵ سال به بازار آمد. در حالی که خودم نمی دانستم و در امارات بودم. حتی با تهیه کننده کار هم جر و بحثم شد چون قرار نبود در آن مقطع بیرون بیاید. گفتم حالا که بعد از نیم دهه آماده بازار شد وقتی نبودم این کار را کردی.
چرا ناراحت بودی؟
- طبیعی است امروز یک کاری بیرون می آید ۵ دقیقه بعد کاری دیگر آن را پوشش می دهد. خیلی دیر شده بود و اصلا قرار نبود بیاید بیرون.
خب حتی آهنگ هایت به زنگ های پیشواز تلفن همراه هم تبدیل شد و شاید آنها که رضا عنایتی را دوست دارند، از اینکه دیگر کار جدیدی نداشته باشد دلگیر شوند.
- خودم دلم می خواهد در صورت فراهم بودن شرایط یکی دو تک آهنگ بیرون بدهم تا حداقل خاطره بدی که از کار قبل و دیر شدنش به وجود آمد، از اذهان پاک شود.
بعد از فوتبال و خوانندنگی بعد سوم زندگی اجتماعی رضا عنایتی چه خواهد بود؟
- مربیگری! باید منتظر رضا عنایتی مربی هم باشید.
و دیگر؟ مثلا حضور در فیلم؟
- نه، اصلا اصلا! هر کسی را برای کاری ساخته اند.
سریال پژمان را نگاه نمی کنی؟
- چرا، گاهی اوقات آن را دیده ام. پژمان خودش خیلی خوب بازی می کند چون فکر می کنم در حال اجرای نقش شخصیت خودش است. با اصل قضیه هیچ مشکلی ندارم و می گویم گاهی اوقات خیلی هم خوب است که بعضی مسائل به تصویر کشیده شوند اما چرا سایر فوتبالی ها در این سریال نمی توانند به کیفیت خود پژمان بازی کنند؟ چون آنها مثل او درون نقش خود قرار نگرفته اند و اصولا بازیگر نیستند. پژمان هم اگر قرار بود نقش خودش را بازی نکند، نمایش خوبی نداشت. در مجموع هنرمند، هنرمند است و فوتبالیست، فوتبالیست!
حاضرم با تمام بازیکنان لیگ برتر مسابقه استقامت بدهم
دو سال قبل از رضا عنایتی پرسیدند تا چه زمانی می خواهی به بازی فوتبال ادامه دهی که در جواب رایان گیگز ولزی را مثال زدی. هفته قبل این بازیکن - مربی گفت کهق راردادش را برای فصل آینده هم با منچستریونایتد تمدید خواهد کرد.
- من هم حس رایان گیگز را دارم. متاسفانه وقتی فوتبالیست از سن ۳۴ و ۳۵ می گذرد، جوی علیه او راه می افتد که حتی اگر از نظر بدنی مشکل نداشته باشد هم بالاجبار خداحافظی می کند. خوشبختانه شرایط به گونه ای شده که در سال های اخیر «سن فوتبال» بالاتر رفته است. دیگر عدد شناسنامه هم نمی تواند بیانگر سن فوتبال یک بازیکن باشد.
و رضا عنایتی؟
- من هم به لطف خدا شرایط خوبی دارم و فعلا نیازی به خداحافظی نمی بینم. وقتی می توانم از بدنم کار بکشم، بازی می کنم. شاید سه چهار سال دیگر بتوانم بدنم را حفظ کنم و شاید هم خدای ناکرده اتفاقی بیفتد که نتوانم برای فوتبال حرفه ای حفظش کنم. به هر حال سرمایه فوتبالیست «بدنش» است. ما سرمایه گذار نیستیم که با پولمان بازی کنیم. سرمایه ما بدنی است که از آن برای کسب درآمد استفاده می کنیم. البته باید روش استفاده از این سرمایه را بلد باشیم. طبیعی است که وقتی خسته باشید، نمی توانید از بدنتان استفاده کنید. با این حساب باید استراحت کافی داشته باشید و تغذیه مناسب و از همه مهمتر «روحی» که تعلقش فوتبال باشد.
نسل جدید بازیکنان شاغل در لیگ برتر را چطور می بینی؟
- چه بگویم؟ الان بازیکن ۲۰ ساله را سر تمرین می بینم که مثل ۵۰ ساله ها می دود! باور کنید همین حالا حاضرم با هر بازیکنی که در لیگ برتر بگویید، مسابقه دوی استقامت بدهم چون خودم اعتماد دارم.
لئون استپانیان ۴۲ ساله هم ۱۰ روز قبل می گفت می تواند با این سن و سال در لیگ برتر از خیلی ها بهتر باشد. لئون می گفت فوتبال ما اسما حرفه ای است اما پیش ترها بازیکنان تفکراتشان حرفه ای تر از حالا بود.
- با لئون موافقم. حرفش کاملا درست است. وقتی شما نسبت به چیزی تعصب داشته باشید، خیلی از کارهایی که همه فکر می کنند نمی توانی انجام دهی، به راحتی از پسش برمی آیی. حالا شرایط فرق کرده. بازیکن پولش را گرفته و برایش چیزی اهمیت ندارد. وقتی من می روم داخل زمین و می گویم امروز نباید ببازم، خب شرایط متفاوتی هم به وجود خواهد آمد. قبل از بازی برای آماده بودن، مهمانی ام را لغو می کنم و خواب کافی خواهم داشت چون می دانم باید امتیاز بگیریم اما متاسفانه جوانان امروز به این مسائل اصلا توجه نمی کنند.
چرا؟
- چون یک روزه بیش از اندازه گنده می شوند. شاید انتقاد اول را باید از رسانه ها کرد. خب چرا باید بازیکن یک شبه «گنده» شود؟ در این چهار، پنج ماه اخیر در این باره چیزهایی دیده ام که واقعا نمی توانم هضم شان کنم. بازیکنانی بزرگ شدند که خیلی زود هم می بینید نام هایشان کنار می رود. بعضی وقت ها خودمان بستری را فراهم می کنیم که حتی کسانی که می توانند به فوتبال ملی ما کمک کنند هم نابود شوند. همیشه گفته ام وقتی پولدار می شوی باید شعور خرج کردن هم داشته باشیم. در مورد شهرت هم این نکته صدق می کند. چرا باید بازیکن طوری بزرگ شود که یک شبه بیاید و یک شبه هم برود؟ واقعا چرا باید شرایط در فوتبال ما طوری باشد که ملی پوش فصل قبل آن (احتمالا منظور علیرضا عباسفرد است) امسال در لیگ های دسته های پایین حضور داشته باشد؟
در عمر فوتبالی ام فقط از برانکو دلگیر شدم و با قلعه نویی هیچ مشکلی ندارم
دوپ، سه مربی کارهایی کردند که خودشان می دانند!
سریال تکراری تمایل رضا عنایتی برای بازگشت به استقلال و عدم عقد قراردادش با تیمی که قلبا دوستش دارد، چند قسمتی است؟
- چه بگویم. آنچه باید از طرف من بیان می شد، شد. حالا اگر تمایلی به جذبم ندارند، می توانم به زور استقلالی شوم؟
آخرین بار چه زمانی از استقلال پیشنهاد داشتی؟
- همین اول فصل صحبت هایی شد. راستش من آدم کم طاقتی هستم. خیلی زود مسائل کوچک هم به من برمی خورد شاید برای خیلی ها این نکات اهمیتی نداشته باشد.
پس از امیر قلعه نویی ناراحت نیستی؟
- نه، چرا ناراحت باشم. من فقط از یک مربی ناراحت بودم که برانکو نام داشت و حالا دیگر به او هم فکر نمی کنم. شاید اگر آن زمان هم از نظر روحی و روانی در شرایط امروزم قرار داشتم از برانکو هم دلگیر نمی شدم. دو سه مربی کارهایی کردند که خودشان هم می دانند اما وقتی به تیم دیگری رفتم اولین نفری بودم که سمت شان من رفتم. در فوتبال حرفه ای این حرف ها معنی ندارد که فلانی زیر آب مرا زد یا تا مرا خواستی یا نخواستی.
در این چند سال آنقدر بحث آمدنت به استقلال مطرح شده که هواداران هم خسته شده اند!
- همینطور است. در این چند سال اتفاقاتی می افتد که فقط باید من شرمنده جواب هواداران را در کوچه و خیابان بدهم که چرا به استقلال نیامده ام. متاسفانه اول هر فصل فکر می کنند رضا عنایتی تمام شده و نیم فصل که نشان می دهد هنوز فوتبالش کیفیت دارد، به او پیشنهادهای فراوانی می رسد. من امیدوارم منصور ابراهیم زاده از من ناراحت نشود. یعنی خودش می داند چقدر برایم قابل احترام است اما قرار بود نیم فصل بروم راه آهن علی دایی از راه آهن رفت و صحبت کردیم راه آهنی شوم اما در عمل اتفاقات دیگری افتاد.
همیشه گفته ای دوست داری استقلالی شوی.
- بله، قبلا دوست داشتم اما وقتی نمی خواهند، نمی توانم بروم دعوا!
فکر می کنی امیر قلعه نویی تو را نمی خواهد؟
- نمی دانم. راستش این چیزها برایم مهم نیست.
خب برای مردم مهم است که بدانند چرا رضا عنایتی استقلالی نمی شود در حالی که مهاجمانی طی این چند سال به این تیم آمده اند که برخی از آنها واقعا کیفیت نداشته اند!
- پاسخم را قبلا دادم! به نظرتان سر خواستنم با آنها دعوا کنم؟ بروم دم در باشگاه و سروصدا کنم خوب است؟ آقا من اینکاره نیستم. مثل بعضی ها هم نیستم که بروم دنبال این موضوع که چه کسی زیرآبم را زده است.
اگر نیم فصل یک قسمت دیگر از سریال آبی پوش شدنت به نمایش دربیاید چه؟
- من با صبا قرارداد دارم اما همین حالا اعلام می کنم اگر مرا بخواهند و با تیم صبا به توافق برسند از خدا می خواهم دوباره استقلالی شوم. من با تمام وجود استقلال و هوادارانش را دوست دارم.
باید کسانی مسافر برزیل شوند که برای صعود زحمت کشیده اند
چرا خارجی های تازه از راه رسیده؟
بازی رضا قوچان نژاد در خط حمله تیم ملی را چطور ارزیابی می کنید؟ هر دو شما مشهدی هستید و از گلی که به کره زد و تیم ملی جهانی شد بگو. به نظرت شکست دادن کره شانسی بود؟
- در اینکه شانس در ثبت نتایج فوتبال دخیل است شکی وجود ندارد. با اینحال باید از شانس ها استفاده کرد. خیلی ها از شانس هایی که نصیب تیم ها می شود بهره نمی برند. با این حساب می توان گفت حتی استفاده از شانس هم تبحر می خواهد و درایت.
تو هم روی این مسئله که «خارجی های ایرانی» به تیم ملی دعوت می شوند، حرف داری؟
- من می گویم هر کسی شایسته تر است باید ملی پوش شود اما از اینکه چرا بازیکنان شاغل در لیگ برتر خودمان به چشم نمی آیند، تعجب می کنم.
خود تو هم مدتی لژیونر بودی اما دیده نمی شدی؟
- (می خندد) بله، رفتم امارات و عملکرد بدی نداشتم. فکر می کردم با این کار بیشتر دیده می شوم اما خبری نشد. همه ما ایرانی هستیم ودر این شکی وجود ندارد اما اگر قرار باشد یکسری دیگر زحمت بکشند و ما برداشت کنیم این نامردی است. کسانی که در نداری ها و پروازهای ۶ سره بازی های مقدماتی با تیم ملی بودند و زمینه حضور تیم ملی در جام جهانی را فراهم کردند چرا باید از برزیل «جا» بمانند.
باید حق را به حقدار داد. ما از داوری شنیدیم و سه، چهار نفر دیگر آیا بدون شناخت و امتحان پس دادن می توانند برایمان مثمر ثمر باشند؟ نکند فریدون زندی شوند؟ یا امیر شاپورزاده؟
از پیشنهاد لس آنجلس بلوز بگو و احتمال حضورت در لیگ حرفه ای فوتبال آمریکا.
- چند تماس با من داشتند و پیشنهادشان جدی است. با هم صحبت کردیم. تقریبا از سه ماه قبل این بحث مطرح شد. مشکلی برای رفتنم وجود ندارد.
پس اگر قبل از شروع لیگ برتر پیشنهاد می دادند الان در MLS بازی می کردی؟
- راستش در شرایطی هستم که باید در یکسری مسائل ریزتر شوم. حالا در سن و سالی قرار دارم که با یک تصمیم اشتباه می توانم پرونده فوتبالیم را ببندم. سقف فوتبال حرفه ای رضا عنایتی از نگاه خودش ۵-۴ سال دیگر ارتفاع دارد. پس فرصتی برای اشتباه ندارم. در لیگ ایران هم پیشنهاداتی داشتم که از نظر مالی به مراتب بهتر بوده اند اما همیشه تصمیم گرفتم جایی بازی کنم که به چشم بیایم و مزد زحماتم را در زمین بگیرم. باور کنید همین امسال پیشنهادی داشتم که از نظر مالی ۱۰ برابر بهتر از رقمی بود که با صبا قرارداد بستم.
مهاجم کهنه کار این فصل صبا در گفتگو با گل از دلایل بی جانشینی علی دایی در تیم ملی می گوید و از روزهایی که با نظر امیر قلعه نویی تبدیل به یک هافبک چپ شد تا نتواند در تیم ملی جایگاه واقعی اش را پیدا کند. مهاجمی که در این سن و سال همچنان بوی گل می دهد از تیم ملی حرف به میان می آورد و خارجی هایی که ایرانی هستند اما شایستگی حضور در جام جهانی را ندارند. رضا در گفتگو با گل از مردانی دفاع می کند که رنج سفرهای چند ساعته بازی های دور مقدماتی جام جهانی را به جان خریدند اما حالا باید کنار بایستند تا تازه از راه رسیده های امتحان پس نداده بلیت سفرشان به برزیل را ok کنند!
برای بهترین گلزن تاریخ فوتبال یک کشور بودن، باید چند فاکتور داشت. مثلا سرعت، قدرت حمل توپ خوب یا جاگیری مناسب. رضا عنایتی که در این سن و سال هنوز خوب گل می زند به کدام ویژگی تکیه می کند؟
- به نظرم یک مهاجم باید باهوش باشد تا در کمترین لحظات بهترین تصمیم را بگیرد. باور کنید گلزنی نه به سرعت وابسته است و نه به قدرت. یک مهاجم باید از صدم ثانیه به بهترین نحو بهره ببرد. یعنی اگر اتفاقی که مورد نظر یک بازیکن سرعتی است در دو دقیقه برایش رخ می دهد، یک مهاجم خوب باید با هوش خود در یک دقیقه آن را انجام دهد.
- بعضی ها می گویند اگر نمی رفتی امارات و به طور میانگین ۱۲-۱۰ گل هم هر فصل می زدی الان در کارنامه ات ۱۶۰ گل داشتی اما راستش من این حرف ها را قبول ندارم. خب وقتی رفتم، رفتم دیگر. این حرف ها را قبول ندارم. خب وقتی رفتم، رفتم دیگر. این حرف ها چندان منطقی نیست، شاید مصدوم می شدم و اصلا بازی می کردم. نباید با «اگر»ها زندگی کرد. باید واقعیت ها را قبول کرد و به سرنوشت احترام گذاشت.
تا مدت ها پشت خط مهاجمانی مثل علی دایی، وحید هاشمیان و خداداد عزیزی بودی اما وقتی بازیکنی مثل دایی کنار رفت باز به مهاجم ثابت تیم ملی تبدیل نشدی!
- اولین نکته این است! برخی آنقدر در تیم ملی بازی کردندکه شدند بازیکن! به هر حال سلیقه است دیگر و کاری نمی توان انجام داد. بعد از اینکه علی آقا از تیم ملی رفت اولین فرصتی که به من داده شد برابر امارات بود. در تهران یک بازی دوستانه بود که گل هم زدم. بعد با غنا بازی کردیم که تیم قدرتمندی نبود اما دو گل زدم. بعد مقابل جامائیکا هم بازی کردم و رسیدیم به جام ملت ها. مشکل من آنجا گل نزدن نبود.
چرا؟ به هر حال همه از رضا عنایتی توقع گلزنی داشتند؟
- بله، اما اگر یادتان باشد در جام ملت های سال ۲۰۰۷ به عنوان هافبک چپ وارد زمین می شدم.
چه شد که امیر قلعه نویی تصمیم گرفت تو را به این پست منتقل کند؟
- به نظرم دو گلی که به غنا زدم کار را خراب کرد. در آن بازی دوستانه هم هافبک چپ بودم و احتمالا عملکردم در آن دیدار سبب شد تا سرمربی تیم احساس کند در جام ملت ها هم می توانم یک هافبک چپ باشم.
خب از این جابجایی چه کسی ضرر کرد؟
- وقتی سر پست تخصصی خودم بازی نکردم، نمی توان در این باره که چرا گل نزده ام، عملکردم را تجربه و تحلیل کرد. واقعیت این است که دوست داشتم مهاجم باشم، به هر حال همه چیز گذشت و تمام شد.
همین حالا هم علی دایی در تیم ملی فوتبال ایران جانشین ندارد؟
- نه، باید سال ها منتظر بمانیم تا کسانی برای جانشینی علی دایی یا علی کریمی به دنیا بیایند و این اتفاق حالا حالاها نمی افتد.
یعنی الان چنین استعدادی را در فوتبالمان نمی بینی؟
- دروغ چرا؟! نه، الان یکی مثل علی دایی که بتواند بازی را برایمان آن جلو «در بیاورد» وجود ندارد. وقتی چیزی نمی کاریم چرا باید توقع برداشت داشته باشیم؟ همین حالا تاثیرگذارترین بازیکنان لیگ ما چه کسانی هستند.
لوکا هم در مس سرم بلا آورد هم در امارات
رضا عنایتی در نیم فصل اول لیگ دوازدهم برای مس چهار گل زد که ۱۰ امتیاز برای کرمانی ها دربر داشت. امسال شروع توفانی تری حتی از فصل پیش داشتی!
- من این فصل شش گل به ملوان، نفت، گسترش و راه آهن (۲) زدم. فصل قبل کمتر گل زدم چون خیلی از بازی ها را مهاجم نبودم. بگذارید دقیقا بگویم! از وقتی لوکا به کرمان بازگشت من دیگر همه جا بازی می کردم جز خط حمله!
چرا؟
- بوناچیچ این بلا را در امارات هم سر من آورده بود. آنجا هم که بودیم در هر پستی بازیکن کم داشت، رضا عنایتی را می فرستاد آنجا! در امارات من حتی دفاع آخر هم بازی کردم. به خاطر این بود که در امارات هم خیلی مواقع شرایطی برای گلزنی به عنوان مهاجم نداشتم. فصل قبل در کرمان در ۳۲ بازی، ۹۰ دقیقه بازی کردم و فقط مقابل ذوب آهن نبودم. خیلی مواقع وقتی اسم رضا عنایتی را که می شنوند از او توقع گلزنی دارند در حالی که خیلی از بازی ها را اصلا مهاجم نبوده ام.
آقای گل که شدم؛
منتظر بودم از ناصرخان یک چک بخورم
در اولین دوره لیگ برتر، ابومسلم ۹ گل به استقلال رشت زد تا هم تو آقای گل شوی و هم تیم ناصر حجازی بدترین نتیجه تاریخ سطح اول فوتبال ایران را بگیرد!
- بازی ۹-۲ شد که ۷ گلش را من زدم.
از بازی بگو. حالا که ۱۲ سال از آن مسابه گذشته!
- تا دقیقه ۲۰ بازی مساوی بود و اتفاقا رشتی ها پا پس نمی کشیدند. به نظرم تکلیف قهرمان لیگ هم به روز آخر بازی ها کشیده شده بود تا اگر اشتباه نکنم از بین استقلال و پرسپولیس قهرمان معرفی شود.
با چه کسانی در کورس آقای گلی بودی؟
- با سهراب انتظاری از پرسپولیس و اصغر مدیرروستا از پیکان رقابت داشتم. تا هفته آخر به نظرم آنها ۹ گل زده بودند و من ۱۰ گل و این بازی آخر تعیین کننده بود.
فکر می کردی طی ۹۰ دقیقه ۷ گل بزنی؟
- خب اتفاقا قبل از بازی یک خبرنگار زنگ زد و پرسید می توانی هت تریک کنی؟ که گفتم چطور؟ خبرنگار هم پاسخ داد می توانی تصور کنی که آقای گل یک لیگ با ۱۰ گل زده باشی؟ من هم گفتم خدا را چه دیدی شاید در بازی آخر اتفاقی افتاد که آمار گل ها بالا رفت.
استقلال رشت چطور ۹ گل دریافت کرد؟
- تا دقیقه ۲۰ عالی بودند. من هم تا آن دقیقه گل نزده بودم و داشتم آرام آرام عصبی می شدم. مدافعانشان خیلی خوب کار می کردند. حتی کاظمی (فرهاد) صدایم کرد لب خط و گفت چرا اینقدر عصبی هستی. کمی آرام باش اتفاقی نیفتاده که هنوز بیشتر زمان بازی باقی مانده است. خلاصه گفت کار خودت را انجام بده.
- بله، از دقیقه ۲۵-۲۰ بود که روز، روز من شد. انگار یک اتفاق خوب برای من افتاده بود و یک اتفاق بد برای استقلال رشت که من هر چه زدم رفت توی گل. حتی یادم می آید یک بار درون محوطه شش قدم هم دفاع را دریبل زدم و هم دروازه بان را. خلاصه آنها بدشانس بودندو من خوش شانس.
هیچ وقت با ناصر حجازی کار کرده بودی؟
- نه، هیچ وقت این افتخار را نداشتم.
بعد از اینکه تیمش ۷ گل از تو خورد چیزی به تو نگفت؟
- نه، اتفاقا همان شب که استقلال رشت را بردیم به تیم ملی دعوت شدم و باید با پروازی که گیلانی ها به تهران برمی گشتند از مشهد به اردوی تیم ملی می رسیدم. از شانس بدم دقیقا صندلی جلوی ناصرخان نشستم و تا خود تهران از خجالتم درون صندلی ام جمع شده بودم تا نکند مرا ببیند و یک دفعه چکی چیزی به من بزند. روحش قرین رحمت باشد.
دیگر برخوردی با ناصرخان نداشتی؟
- نه،کلا من و مرحوم حجازی یک بار درست و حسابی یکدیگر را دیدیم و آن وقتی بود که در امارات بازی می کردم و ایشان آمده بود دبی. در یکی از مارکت ها یکدیگر را دیدیم و حال و احوال کردیم و این اولین برخورد رو در روی ما بود.
راجع به آن ۹ گل حرف نزدید؟
- نه، خدا بیامرزدش راجع به همه چیز حرف زدیم جز آن بازی.
حاجی نبود نمی آمدم صبا!
صبا در لیگ سیزدهم برای گرفتن سهمیه آسیایی که بسته نشده؟
- نه! این یک واقعیت است که صبا کم هزینه ترین تیم میان تمام حاضران در لیگ سیزدهم است. اصلا بر این ادعای من شک نکنید. ما ۱۵-۱۴ بازیکن داریم که قراردادشان به ۴۰ میلیون تومان نمی رسد. حتی حاجی مایلی کهن ۸-۷ بازیکن را از میان تستی های اول فصل جذب کرد. پس نباید از این صبا توقع زیادی داشت.
در نیم فصل نیاز به بازیکن دارید؟
- به هر حال همیشه مربیان در نیم فصل نقاط ضعف و قوت را بهتر شناسایی می کنند. صبا امسال را باید روی جوانانش سرمایه گذاری کند و این اتفاق افتاده است. صبا تیم پولداری نیست. یک مدیر دارد که صادق است و تنها. به واقع اگر حاج رضا کشوری نبود من نمی آمدم.
نگران آینده این تیم جوان نیستی؟
- اتفاقا چرا! تیم جوان همان اندازه که مزیت هایی دارد، معایبی هم خواهد داشت. مثلا اگر دچار مشکل و بحران شود آن وقت جمع کردنش واقعا دشوار خواهد بود. شاید اگر مسئولان کمی به فکرتر باشند، شرایط بهتر شود.
در خواب هم نمی شد چنین تشریفاتی را دید
قهرمان جام حذفی امارات که شدیم، یک هلی کوپتر ۵۰ کیلومتر اسکورتمان کرد
چند فصل بازی در امارات چه تجاربی برای رضا عنایتی دربر داشت؟
- متاسفانه این تفکر در میان ما ایرانی ها رواج پیدا کرده که فوتبال امارات ضعیف است. برخلاف این نظر، اماراتی ها آهسته اما پلکانی در حال پیشرفت هستند و نمی خواهند یک جهش ۱۰ پله ای داشته باشند. از بحث امکاناتشان هم لازم نیست زیاد حرف زد.
الامارات هم هیچ وقت یک مدعی نبود.
- خب عملکردش آسانسوری بود. یک سال صعود می کرد و سال بعدش می افتاد اما همین تیم نه چندان باثبات یک استادیوم اختصاصی داشت و پنج زمین تمرین عالی.در فوتبال ما باید هر روز زنگ بزنیم و بپرسیم محل فلان تمرین کجاست؟! دوباره فردا زنگ بزنیم و ببینیم محل تمرین به فلان کجا تغییر پیدا کرده است یا خیر؟ یک نکته جالب توجه و «ندیده» شده دیگر هم در فوتبال امارات وجود داشت.
نکته «ندیده» شده در فوتبال امارات؟
- بله، در فوتبال امارات هر فصل یک دفترچه به هر بازیکن می دهند قد موبایل! این دفترچه کل برنامه های فصل را دربر گرفته است که متولی لیگ شان اول فصل آن را به بازیکنان تقدیم می کند! به این ترتیب شما می توانیدبرای تمام تعطیلات و فرصت هایی که دارید برنامه ریزی کنید و حتی بلیت سفرهایتان را هم از ماه ها قبل رزرو کنید.
هیچ تغییری در این برنامه ریزی وجود نداشت؟
- محال بود. امکان نداشت تغییر کند. یک نکته دیگر هم برایم در فوتبال امارات خیلی جالب بود. حداقل در تیم الامارات من این را با تمام وجود حس کردم و آن ارزش قائل شدن برای بازیکنانشان بود.
یعنی چه که ارزش قائل می شدند؟
- آنها برای هواداری که «ندارند» هم ارزش قائل هستند. تیم الامارات در لیگ داشت سقوط می کرد اما وقتی در جام حذفی قهرمان شد، آنچنان مراسمی برگزار شد که هنوز هم برایم مانند یک خواب می ماند. ما حتی برای هوادارانمان ارزش قائل نیستیم. یک روز آب قطع می شود، یک روز برق و یک روز ساعت بازی را دوباره و سه باره جابجا می کنیم که تماشاگران آزار می بینند. یک روز هم داستان ۵ درصد و ۱۰ درصد راه می اندازیم و اصلا به استادیوم راهشان نمی دهیم. بحث دیگر. درآمدزایی باشگاه های امارات است. آنجا کسی نمی گوید چرا به فلان بازیکن به جای ۴۰۰ تومان، ۵۰۰ تومان دادی. یعنی تکلیف شان با خودشان روشن است. باشگاه ها خصوصی هستند و به یک نفر یک میلیون می دهند و به دیگری ۲۰ میلیون، کسی هم در کارشان دخالت نمی کند.
- چه بگویم؟ بعد از اینکه قهرمان شدیم ۶۰-۵۰ کیلومتر چند ماشین و یک هلیکوپتر اسکورتمان می کردند. واقعا انگار خواب می دیدیم. داشتند ما را به سمت رأس الخیمه می بردند. یک هفته هم در شهر جشن برپا بود. اصلا برایشان مهم نبود که تیم ته جدول لیگ برترشان قرار دارد.
بعدز آلبوم «همه چیم تو»
دو تک آهنگ بیرون می دهم
رضا عنایتی از پولی که در فوتبال به دست آورده راضی است یا به حقش نرسیده؟
- خدا را شکر راضی هستم، چرا به حقم نرسیدم؟ در فوتبال از نظر فنی شاید به آنچه که استحقاقش را داشته ام نرسیده ام اما از نظر مالی نه. ضمن اینکه هیچ وقت برایم پول اولویت اول نبوده است.
با پول هایی که تا به حال گرفته ای چکار کردی؟
- من هنر خاصی نداشتم که بخواهم پولم را صرف آن کنم.
ساخت و ساز و بساز بفروش که هنر نمی خواهد، خیلی از فوتبالیست ها این کار را می کنند!
- راستش بیشتر ملک خریده ام. یا زمین خریده ام یا خانه. هیچ وقت دنبال کاسبی نبودم فقط سعی کردم قسمتی از درآمدم خرج نشود و بماند. این خیلی از گذاشتن پولم درون بانک بهتر بود.
یک مرتبه در نقش خواننده ظاهر شدی و آلبوم «همه چیم تو» رضا عنایتی هم به بازار آمد. کلا استعدادهای رضا عنایتی دیر شکوفا می شوند؟
- (می خندد) تجربه ای بود که در عمل انجام شده قرار گرفتم. وقتی هم آلبوم را کار کردیم و به اتمام رسید، بعد از ۵ سال به بازار آمد. در حالی که خودم نمی دانستم و در امارات بودم. حتی با تهیه کننده کار هم جر و بحثم شد چون قرار نبود در آن مقطع بیرون بیاید. گفتم حالا که بعد از نیم دهه آماده بازار شد وقتی نبودم این کار را کردی.
چرا ناراحت بودی؟
- طبیعی است امروز یک کاری بیرون می آید ۵ دقیقه بعد کاری دیگر آن را پوشش می دهد. خیلی دیر شده بود و اصلا قرار نبود بیاید بیرون.
خب حتی آهنگ هایت به زنگ های پیشواز تلفن همراه هم تبدیل شد و شاید آنها که رضا عنایتی را دوست دارند، از اینکه دیگر کار جدیدی نداشته باشد دلگیر شوند.
- خودم دلم می خواهد در صورت فراهم بودن شرایط یکی دو تک آهنگ بیرون بدهم تا حداقل خاطره بدی که از کار قبل و دیر شدنش به وجود آمد، از اذهان پاک شود.
بعد از فوتبال و خوانندنگی بعد سوم زندگی اجتماعی رضا عنایتی چه خواهد بود؟
- مربیگری! باید منتظر رضا عنایتی مربی هم باشید.
و دیگر؟ مثلا حضور در فیلم؟
- نه، اصلا اصلا! هر کسی را برای کاری ساخته اند.
سریال پژمان را نگاه نمی کنی؟
- چرا، گاهی اوقات آن را دیده ام. پژمان خودش خیلی خوب بازی می کند چون فکر می کنم در حال اجرای نقش شخصیت خودش است. با اصل قضیه هیچ مشکلی ندارم و می گویم گاهی اوقات خیلی هم خوب است که بعضی مسائل به تصویر کشیده شوند اما چرا سایر فوتبالی ها در این سریال نمی توانند به کیفیت خود پژمان بازی کنند؟ چون آنها مثل او درون نقش خود قرار نگرفته اند و اصولا بازیگر نیستند. پژمان هم اگر قرار بود نقش خودش را بازی نکند، نمایش خوبی نداشت. در مجموع هنرمند، هنرمند است و فوتبالیست، فوتبالیست!
حاضرم با تمام بازیکنان لیگ برتر مسابقه استقامت بدهم
دو سال قبل از رضا عنایتی پرسیدند تا چه زمانی می خواهی به بازی فوتبال ادامه دهی که در جواب رایان گیگز ولزی را مثال زدی. هفته قبل این بازیکن - مربی گفت کهق راردادش را برای فصل آینده هم با منچستریونایتد تمدید خواهد کرد.
- من هم حس رایان گیگز را دارم. متاسفانه وقتی فوتبالیست از سن ۳۴ و ۳۵ می گذرد، جوی علیه او راه می افتد که حتی اگر از نظر بدنی مشکل نداشته باشد هم بالاجبار خداحافظی می کند. خوشبختانه شرایط به گونه ای شده که در سال های اخیر «سن فوتبال» بالاتر رفته است. دیگر عدد شناسنامه هم نمی تواند بیانگر سن فوتبال یک بازیکن باشد.
- من هم به لطف خدا شرایط خوبی دارم و فعلا نیازی به خداحافظی نمی بینم. وقتی می توانم از بدنم کار بکشم، بازی می کنم. شاید سه چهار سال دیگر بتوانم بدنم را حفظ کنم و شاید هم خدای ناکرده اتفاقی بیفتد که نتوانم برای فوتبال حرفه ای حفظش کنم. به هر حال سرمایه فوتبالیست «بدنش» است. ما سرمایه گذار نیستیم که با پولمان بازی کنیم. سرمایه ما بدنی است که از آن برای کسب درآمد استفاده می کنیم. البته باید روش استفاده از این سرمایه را بلد باشیم. طبیعی است که وقتی خسته باشید، نمی توانید از بدنتان استفاده کنید. با این حساب باید استراحت کافی داشته باشید و تغذیه مناسب و از همه مهمتر «روحی» که تعلقش فوتبال باشد.
نسل جدید بازیکنان شاغل در لیگ برتر را چطور می بینی؟
- چه بگویم؟ الان بازیکن ۲۰ ساله را سر تمرین می بینم که مثل ۵۰ ساله ها می دود! باور کنید همین حالا حاضرم با هر بازیکنی که در لیگ برتر بگویید، مسابقه دوی استقامت بدهم چون خودم اعتماد دارم.
لئون استپانیان ۴۲ ساله هم ۱۰ روز قبل می گفت می تواند با این سن و سال در لیگ برتر از خیلی ها بهتر باشد. لئون می گفت فوتبال ما اسما حرفه ای است اما پیش ترها بازیکنان تفکراتشان حرفه ای تر از حالا بود.
- با لئون موافقم. حرفش کاملا درست است. وقتی شما نسبت به چیزی تعصب داشته باشید، خیلی از کارهایی که همه فکر می کنند نمی توانی انجام دهی، به راحتی از پسش برمی آیی. حالا شرایط فرق کرده. بازیکن پولش را گرفته و برایش چیزی اهمیت ندارد. وقتی من می روم داخل زمین و می گویم امروز نباید ببازم، خب شرایط متفاوتی هم به وجود خواهد آمد. قبل از بازی برای آماده بودن، مهمانی ام را لغو می کنم و خواب کافی خواهم داشت چون می دانم باید امتیاز بگیریم اما متاسفانه جوانان امروز به این مسائل اصلا توجه نمی کنند.
چرا؟
- چون یک روزه بیش از اندازه گنده می شوند. شاید انتقاد اول را باید از رسانه ها کرد. خب چرا باید بازیکن یک شبه «گنده» شود؟ در این چهار، پنج ماه اخیر در این باره چیزهایی دیده ام که واقعا نمی توانم هضم شان کنم. بازیکنانی بزرگ شدند که خیلی زود هم می بینید نام هایشان کنار می رود. بعضی وقت ها خودمان بستری را فراهم می کنیم که حتی کسانی که می توانند به فوتبال ملی ما کمک کنند هم نابود شوند. همیشه گفته ام وقتی پولدار می شوی باید شعور خرج کردن هم داشته باشیم. در مورد شهرت هم این نکته صدق می کند. چرا باید بازیکن طوری بزرگ شود که یک شبه بیاید و یک شبه هم برود؟ واقعا چرا باید شرایط در فوتبال ما طوری باشد که ملی پوش فصل قبل آن (احتمالا منظور علیرضا عباسفرد است) امسال در لیگ های دسته های پایین حضور داشته باشد؟
در عمر فوتبالی ام فقط از برانکو دلگیر شدم و با قلعه نویی هیچ مشکلی ندارم
دوپ، سه مربی کارهایی کردند که خودشان می دانند!
سریال تکراری تمایل رضا عنایتی برای بازگشت به استقلال و عدم عقد قراردادش با تیمی که قلبا دوستش دارد، چند قسمتی است؟
- چه بگویم. آنچه باید از طرف من بیان می شد، شد. حالا اگر تمایلی به جذبم ندارند، می توانم به زور استقلالی شوم؟
آخرین بار چه زمانی از استقلال پیشنهاد داشتی؟
- همین اول فصل صحبت هایی شد. راستش من آدم کم طاقتی هستم. خیلی زود مسائل کوچک هم به من برمی خورد شاید برای خیلی ها این نکات اهمیتی نداشته باشد.
پس از امیر قلعه نویی ناراحت نیستی؟
- نه، چرا ناراحت باشم. من فقط از یک مربی ناراحت بودم که برانکو نام داشت و حالا دیگر به او هم فکر نمی کنم. شاید اگر آن زمان هم از نظر روحی و روانی در شرایط امروزم قرار داشتم از برانکو هم دلگیر نمی شدم. دو سه مربی کارهایی کردند که خودشان هم می دانند اما وقتی به تیم دیگری رفتم اولین نفری بودم که سمت شان من رفتم. در فوتبال حرفه ای این حرف ها معنی ندارد که فلانی زیر آب مرا زد یا تا مرا خواستی یا نخواستی.
- همینطور است. در این چند سال اتفاقاتی می افتد که فقط باید من شرمنده جواب هواداران را در کوچه و خیابان بدهم که چرا به استقلال نیامده ام. متاسفانه اول هر فصل فکر می کنند رضا عنایتی تمام شده و نیم فصل که نشان می دهد هنوز فوتبالش کیفیت دارد، به او پیشنهادهای فراوانی می رسد. من امیدوارم منصور ابراهیم زاده از من ناراحت نشود. یعنی خودش می داند چقدر برایم قابل احترام است اما قرار بود نیم فصل بروم راه آهن علی دایی از راه آهن رفت و صحبت کردیم راه آهنی شوم اما در عمل اتفاقات دیگری افتاد.
همیشه گفته ای دوست داری استقلالی شوی.
- بله، قبلا دوست داشتم اما وقتی نمی خواهند، نمی توانم بروم دعوا!
فکر می کنی امیر قلعه نویی تو را نمی خواهد؟
- نمی دانم. راستش این چیزها برایم مهم نیست.
خب برای مردم مهم است که بدانند چرا رضا عنایتی استقلالی نمی شود در حالی که مهاجمانی طی این چند سال به این تیم آمده اند که برخی از آنها واقعا کیفیت نداشته اند!
- پاسخم را قبلا دادم! به نظرتان سر خواستنم با آنها دعوا کنم؟ بروم دم در باشگاه و سروصدا کنم خوب است؟ آقا من اینکاره نیستم. مثل بعضی ها هم نیستم که بروم دنبال این موضوع که چه کسی زیرآبم را زده است.
اگر نیم فصل یک قسمت دیگر از سریال آبی پوش شدنت به نمایش دربیاید چه؟
- من با صبا قرارداد دارم اما همین حالا اعلام می کنم اگر مرا بخواهند و با تیم صبا به توافق برسند از خدا می خواهم دوباره استقلالی شوم. من با تمام وجود استقلال و هوادارانش را دوست دارم.
باید کسانی مسافر برزیل شوند که برای صعود زحمت کشیده اند
چرا خارجی های تازه از راه رسیده؟
بازی رضا قوچان نژاد در خط حمله تیم ملی را چطور ارزیابی می کنید؟ هر دو شما مشهدی هستید و از گلی که به کره زد و تیم ملی جهانی شد بگو. به نظرت شکست دادن کره شانسی بود؟
- در اینکه شانس در ثبت نتایج فوتبال دخیل است شکی وجود ندارد. با اینحال باید از شانس ها استفاده کرد. خیلی ها از شانس هایی که نصیب تیم ها می شود بهره نمی برند. با این حساب می توان گفت حتی استفاده از شانس هم تبحر می خواهد و درایت.
- من می گویم هر کسی شایسته تر است باید ملی پوش شود اما از اینکه چرا بازیکنان شاغل در لیگ برتر خودمان به چشم نمی آیند، تعجب می کنم.
خود تو هم مدتی لژیونر بودی اما دیده نمی شدی؟
- (می خندد) بله، رفتم امارات و عملکرد بدی نداشتم. فکر می کردم با این کار بیشتر دیده می شوم اما خبری نشد. همه ما ایرانی هستیم ودر این شکی وجود ندارد اما اگر قرار باشد یکسری دیگر زحمت بکشند و ما برداشت کنیم این نامردی است. کسانی که در نداری ها و پروازهای ۶ سره بازی های مقدماتی با تیم ملی بودند و زمینه حضور تیم ملی در جام جهانی را فراهم کردند چرا باید از برزیل «جا» بمانند.
باید حق را به حقدار داد. ما از داوری شنیدیم و سه، چهار نفر دیگر آیا بدون شناخت و امتحان پس دادن می توانند برایمان مثمر ثمر باشند؟ نکند فریدون زندی شوند؟ یا امیر شاپورزاده؟
از پیشنهاد لس آنجلس بلوز بگو و احتمال حضورت در لیگ حرفه ای فوتبال آمریکا.
- چند تماس با من داشتند و پیشنهادشان جدی است. با هم صحبت کردیم. تقریبا از سه ماه قبل این بحث مطرح شد. مشکلی برای رفتنم وجود ندارد.
پس اگر قبل از شروع لیگ برتر پیشنهاد می دادند الان در MLS بازی می کردی؟
- راستش در شرایطی هستم که باید در یکسری مسائل ریزتر شوم. حالا در سن و سالی قرار دارم که با یک تصمیم اشتباه می توانم پرونده فوتبالیم را ببندم. سقف فوتبال حرفه ای رضا عنایتی از نگاه خودش ۵-۴ سال دیگر ارتفاع دارد. پس فرصتی برای اشتباه ندارم. در لیگ ایران هم پیشنهاداتی داشتم که از نظر مالی به مراتب بهتر بوده اند اما همیشه تصمیم گرفتم جایی بازی کنم که به چشم بیایم و مزد زحماتم را در زمین بگیرم. باور کنید همین امسال پیشنهادی داشتم که از نظر مالی ۱۰ برابر بهتر از رقمی بود که با صبا قرارداد بستم.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر