گیگزی، اسطوره تمام نشدنی شیاطین

روزنامه هفت صبح: گذر زمان هرگز سبب از یاد رفتن نوابغ نشده است؛ چه آنهایی که در اوج، دورانشان به سر آمده و چه آنهایی که به قول نیل یانگ خواستند تا آخرین زمان ممکن شانس خود را برای ماندن در اوج امتحان کنند و نتیجه عکس گرفتند ... رایان گیگز ۴۰ ساله اما یکی از این نوابغ آخر راه است که در هیچ یک از دو دسته فوق قرار نمی گیرد.

به ماه آوریل سال 2011 برمی گردیم زمانی که گیگز در لیگ قهرمانان اروپا یک تنه در بازی رفت مرحله نیمه نهایی در گلزن کرشن، شالکه را زانو درآورد و گل اول یونایتد را به ثمر رساند و جواز حضور در فینال را برای شیاطین سرخ خرید. گیگز آن زمان 37 ساله بود. سه فصل از آن بازی گذشته و یک بار دیگر خاک آلمان به صحنه ای برای عرض اندام هافبک کهنه کار یونایتد تبدیل شد و این بار در خانه بایرلور کوزن، تیم دوم جدول بوندس لیگا در دور پنجم مرحله گروهی.

گیگز در بهترین نمایش فصل مردان دیوید مویس که منجر به پیروزی 5- صفر آنها در بی آره نا شد، نقشی پر رنگ ایفا کرد، نقشی که در دیگر بازیهای این فصل یونایتد هم می شد نظیرش را پیدا کرد. شاید گیگز در خارج از مرزهای منچستر، هواداران و تحسین کنندگان بیشتری از آنچه در میان هواداران خودی دارد، داشته باشد اما مطمئنا این موضوع برای او چندان خوشایند نیست.

شاید هم هواداران یونایتد زمانی اهمیت وجود او را در تیم حس کنند که دیگر خبری از او در ترکیب تیم نباشد. نگاه های معنی دار گیگز با دست هایی به کمر زده، هنگامی که پاسی ضعیف دریافت می کند یا حرکتی ضعیف از یک هم تیمی می بیند، سبب شده هواداران یونایتد برایش لقب قوری را انتخاب کنند.

یکی از اتهاماتی که همین هواداران به او می زنند این است که او هرگز بازیکنی نشده که می توانست باشد. به سال ۱۹۹۱ برمی گردیم زمانی که او پایش به تیم جوانان یونایتد باز شد و استعدادش بی نهایت به نظر می رسید. تقریبا از همان روزهای اول مانند یک بازیکن کهنه کار، کار می کرد و در میان همسن و سالانش یک سر و گردن بالاتر بود. هواداران سیتی هرگز او را به خاطر پشت پا زدن به آنها برای پیوستن به همشهری و رقیب دیرینه آنها هنگامی که تنها ۱۴ سال داشت نبخشیده اندو همیشه از چشم های سرد و مرده او گفته اند.

آنها مدت ها تلاش کردند تا بلکه با به راه انداختن موجی منفی علیه ستاره ولزی یونایتد روی اعصابش رژه بروند اما انگار گیگز اعصاب نداشت و چیزی به نام ترس را نمی شناخت. این ویژگی ها او را به کسی تبدیل کرد که هرگاه پا به توپ می شد هواداران را برای شادی گل نیم خیز می کرد. می گفتند گیگز «جورج بست جدید» یونایتد است (ستاره ولزی هنوز ۱۱ گل دیگر می خواهد تا رکورد گل های اسطوره ایرلندی را بشکند) اما او بست نبود هر چند اسطوره باشگاه خوشحال بود که جانشین ولزی اش را با او مقایسه می کنند. او ماه سپتامبر سال ۱۹۹۲ گفت: «شاید یک روز مردم بگویند که من یک رایان گیگز دیگر بوده ام.»

بست سوپر استار اول فوتبال بریتانیا اما افول او در اوج دوران حرفه اش درس خوبی مخصوصا برای فرگوسن شد که از گیگز جوان در مقابل رسانه ها محافظت کند و نگذارد به سرنوشتی مشابه دچار شود. فرگوسن آنقدر از گیگز دفاع کرد تا خود او سرانجا توانست ثابت کند آنقدر عاقل هست که خودش را به دردسر نیندازد. در حالی که میراث بست را در بازی های زیبای سال های جوانی اش جستجو می کنند، گیگز با چهره ای که نشانه های جوانی را به زحمت می توان در آن پیدا کرد، ۱۴ سال بیشتر در یونایتد بازی کرده که آنها را هم باید برای قض۲اوت در مورد او در نظر گرفت. ایده بازگشت بست به یونایتد در اواسط دهه سوم زندگی اش داستانی جذاب بود که رون آتکینسون، مربی سابق۵ یونایتد مطرح کردو هرگز رخ ندارد اما بست باز هم بهترین ستاره منچستر یونایتد باقی ماند.

شاید مقایسه گیگز با بابی چارلتون، یکی دیگر از اسطوره های یونایتد که گیگز در فینال لیگ قهرمانان سال ۲۰۰۸ رکورد بازی هایش برای شیاطین سرخ را شکست، بهتر باشد. او هم حضورش در اولدترافورد را به عنوان یک بال آغاز کرد و بعد به مرکز رفت اما چارلتون مانند بست و دنیس لاسمبلی از یک دوره باشگاه (دهه ۶۰) شد، جایگاهی که گیگز هرگز به آن نرسیده است. در دوران حضور گیگز در یونایتد، سایر بازیکنان نسبت به او همیشه بیشتر در کانون توجه قرار داشته اند. زمانی که او کارش را شروع کرد، برایان رابسون کاپیتان تیم بود و بعد از این هافبک انگلیسی اریک کانتونا اسطوره تیم شد.

این مهاجم فرانسوی زمینه ساز اول قهرمانی یونایتد در اروپا پس از ۲۶ سال در فصل ۱۹۹۳-۱۹۹۲ شد. وقتی دوران پادشاه اریک به سر رسید، نوبت روی کین شد که رهبر بی عیب و نقص شیاطین باشد و با آنها در سال ۱۹۹۹ قهرمانی سه گانه تاریخی یونایتد را جشن گرفت. در دوره بچه های کلاس ۹۲ زمان همبازی بودن با کسانی مانند دیوید بکام هم گیگز کمتر از بقیه در چشم بود اما در پشت صحنه او رهبر تیم بود. به هر حال چیزی که از گیگز به یادها سپرده خواهد شد و شاید همین حالا شده باشد، یک فوتبالیست حرفه ای است که تعهدش نسبت به مسئولیتی که در قبال تیمش دارد راز طول عمر و بقای او در یونایتد شد؛ اسطوره ای که در آستانه ورود به پنجمین دهه زندگی اش همچنان می درخشد.

گیگز از نگاه اعداد

۶۶۶

رایان گیگز ۶۶۶ بار با پیراهن منچستریوناید در لیگ جزیره به میدان رفته است که ۶۲۶ بار آن در لیگ برتر انگلیس بوده که از فصل ۱۹۹۳-۱۹۹۲ بوده و ۴۰ بازی دیگر آن به قبل از تغییر اسم این رقابت ها برمی گردد. او نخستین بازی خود را با پیراهن شیاطین سرخ در فصل ۱۹۹۱-۱۹۹۰ انجام داد.

۱۱۴

این هافبک ولزی تا الان ۱۱۴ گل با یراهن منچستریونایتد در لیگ جزیره به ثمر رسانده است که ۱۰۹ گل در لیگ برتر و پنج گل در لیگ دسته اول بوده است.

۱۰۲۱

رایان گیگز در کل دوران فوتبالی خود ۱۰۲۱ بار به میدان رفته است. او ۶۸ بار با پیراهن تیم ملی کشورش به میدان رفته که چهار بازی آن با تیم ملی المپیک بریتانیا در المپیک لندن بوده است. او ۹۵۳ بار با پیراهن منچستریونایتد در رقابت های مختلف داخلی و خارجی به میدان رفته است.

رایان گیگز و همسرش

14-4-1999

در 14 آوریل 1999 گیگز گلی را به ثمر رساند که هیچ علاقه مند به فوتبالی آن را فراموش نخواهد کرد. او در دور برگشت نیمه نهایی جام حذفی انگلیس در حالی که نیمه دوم به میدان آمد توپ بازیکنان آرسنال را به زیبایی قطع کرد و با تدارک یک ضد حمله یکی از بهترین گل های دوران بازیگری خود را به ثمر رساند.

23

از آغاز حضور رایان گیگز در منچستریونایتد یعنی فصل 1991-1990، 23 سال می گذرد. او در تمام فصل های حضورش در منچستریونایتد موفق به گلزنی شده است. گیگز تنها در فصل جاری موفق به گلزنی نشده که هنوز در ابتدای آن هستیم و این هافبک ولزی این فرصت را دارد که در ادامه فصل جاری هم گلزنی کند تا یک رکورد جاودانه از خود به جای بگذرد.

37

رایان گیگز در فصل 2012-2011 لیگ قهرمانان اروپا در حالی که 37 سال داشت در دیدار برابر بنفیکا در مرحله گروهی موفق به گلزنی شد تا نام خود را به عنوان مسن ترین بازیکن گلزن این رقابت ها ثبت کند.

16

این بازیکن ولزی در همان دیدار برابر بنفیکا با گلی که به ثمر رساند نخستین بازیکنهیشد که در 16 فصل پیاپی حضورش در این رقابت ها گلزنی کرد. پیش از او رائول گونزالس رکورددار بود که در 15 فصل پیاپی موفق به گلزنی شده بود.