خبرگزاری نزدیک به تلویزیون: به بی‌بی‌سی چی‌ها حال داده‌ایم

مشرق: هر شبکه فارسی زبان در ابتدای فعالیت، به دلیل کنجکاوی از سوی افکار عمومی مورد توجه قرار می‌گیرد و پس از مدتی اگر رضایت مخاطب عام راجلب نکند، به دلیل تکثر، تعدد و فضای رقابتی موجود ، مخاطبانش را از دست خواهد داد. به عنوان مثال در میان شبکه‌های خبری - سیاسی فارسی زبان، صدای آمریکا فاقد جذابیت است و بخش‌های خبری این شبکه حتی از سوی مخاطبان فارسی‌زبان خارج از کشور، مورد استقبال قرار نمی‌گیرد.

صدای آمریکا به شکل فرمولیزه شده از همان ساختار شبکه‌های سیاسی لس‌آنجلسی، یعنی یک میز ثابت با یک یا چند مجری و ارتباط مخابراتی یا اینترنتی گاه به گاه مخاطبان، یک سیاق ثابت در برنامه سازی را طی چهل سال اخیر، استفاده می‌کند.این شبکه و نمونه‌های مشابه با اینکه تلاش می‌کنند برنامه‌های سیاسی و خبری تولید کنند اما تولیدات غیر سیاسی آنها مورد توجه قرار می‌گیرد؛

مثل جنگ فرهنگی شباهنگ یا مستندهایی که بازه زمانی ۱۳۸۵ تا ۱۳۸۸ تحت عنوان «چهره‌های ماندگار» پخش می‌شد. چون مجموعه شبکه‌های صدای آمریکا به صورت خانوادگی آپلود می‌شود، بسیاری از تحلیل‌گران رسانه می‌گفتند جذابیت صدای آمریکای انگلیسی، مبتنی بر سرگرمی برای مخاطب داخل، بیشتر از بخش فارسی این شبکه است.

این مقدمه با استناد به یک تحقیق میدانی، نشان می‌دهد که شبکه‌های خبری - سیاسی وابسته به انگلستان و آمریکا به دلیل حاکمیت کلیشه‌ای مدیران و سردبیران ایرانی، هیچگاه در حوزه رسانه دستاورد بزرگی را کسب نخواهند کرد. قواعد بازی جذب مخاطب با افزایش شبکه‌های سرگرمی‌ساز، در میان مخاطبان ایران تغییر کرده و گرایش به شبکه‌های سرگرمی، بیشتر از شبکه‌های سیاسی است. حتی شبکه‌های سیاسی لس‌آنجلسی، دیگر با اقبالی روبرو نمی‌شوند، چون این برنامه‌ها از منظر ساختاری عمدتا تک نفره، مونولوگ و مجری محور هستند.

«بی‌بی‌سی فارسی» یکی از آن شبکه‌های خبری -سیاسی است که همزاد هرج و مرج‌های سیاسی منتج از وقایع ۸۸ است که بواسطه این رویداد مورد توجه قرار گرفت اما دو سالی است که در سراشیبی سقوط قرار گرفته و اقبال گذشته نسبت به این شبکه وجود ندارد. این شبکه با افت شدید مخاطب مواجه شده و در چند سال اخیر، حتی اپوزیسون خارج از کشور نیز به آن روی خوش نشان نمی‌دهد.

دامنه واکنش‌های منفی در خارج از کشور چنان گسترش یافته که «کانال تلگرامی آمدنیوز» از بدو تاسیس، مواجهه‌ای خبری وسیعی با این شبکه تلویزیونی داشته و حمله سایر شبکه‌های فارسی زبان با افشاگری درباره مشی سیاسی گردانندگان (وابستگی به اصلاح طلبان)، اعتبارش را به چالش کشیده است.

موضع‌گیری علیه «بی‌بی‌سی‌فارسی» تا جایی ادامه پیدا کرد که خواننده رپ معاند، علیه این شبکه تلویزیونی اقدام به خواندن قطعه‌ای می‌کند که این هجویه شنیداری در میان مخالفان و معاندان تبدیل به سمبل مبارزه با بی‌بی‌سی‌فارسی می‌شود. مخدوش شدن اعتبار بی‌بی‌سی‌فارسی، میان مخالفان، ریشه در وقایع سال ۸۸ دارد و با فاصله گرفتن از این رویداد، بی‌بی‌سی فارسی عملا برنامه خاصی برای ارائه ندارد.

تلاش سعودی‌ها برای خارج کردن رقیب

از سوی دیگر رسانه‌های سعودی تازه متولد شده برای رقابت با وابستگان این شبکه تلویزیونی، اقدام به استخدام پرسنل شناخته‌شده این شبکه‌ می‌کنند و کوچ صادق صبا از بی‌بی‌سی فارسی به «ایران اینترنشنال» موید تقابل رسانه‌های وابسته به سعودی با این شبکه فارسی لندنی است.

بی‌بی‌سی فارسی مخاطبان پسا هشتاد و هشتی خود را در نیمه دهه ۹۰ از دست داد و برنامه‌های کلیشه‌ای و شکل روتین این شبکه سبب شد، از مدار مخاطبان خارج شود و به صورت همزمان اپوزیسون خارج نشین، تبلیغات گسترده‌ خود را علیه این شبکه با شدت بیشتری ادامه می‌دهند، تا جایی که مانوک خدابخشیان گزارشگر ورزشی پیش از انقلاب، بی‌بی‌سی را شبکه اصلاح طلبان وابسته به مسعود بهنود، مهاجرانی، گنجی و... خطاب می‌کند که در دوران زمامداری حسن روحانی عملا کارکردی ندارند.

عملیاتی روانی برای جلوگیری از انحلال بی‌بی‌سی فارسی

به تدریج زمزمه‌های انحلال شبکه به گوش می‌رسد. برخلاف بی‌بی‌سی عربی که با وجود تعدد شبکه‌های همزبان فراوان، به توفیق بزرگی دست یافته، اداره این شبکه توسط باند روزنامه نگاران اصلاح نتوانسته انتظار مدیران بالادستی بی‌بی‌سی را برآورده کند.

بی‌بی‌سی فارسی برای بازگرداندن اعتبار از دست رفته‌اش، برای اینکه در کانون توجهات قرار گیرد و در معرض خطر تعدیل و تعطیلی قرار نگیرد، دست به انجام یک عملیات روانی فرامتنی می‌زند تا اینبار خود شبکه در سر خط خبرها قرار گیرد. کارکنان بی بی سی چون عاقبت این شبکه را پیش‌بینی‌می‌کنند، قبل از حاد شدن شرایط فعلی، دست به ساختن یک دروغ بزرگ می‌زنند. در ۲۵ اکتبر ۲۰۱۷ بیش از ۱۵۰ نفر از کارکنان فعلی و سابق بخش فارسی بی‌بی‌سی به سازمان ملل متحد شکایت می‌کنند.

بی‌بی‌سی چهارشنبه ۲۵ اکتبر (سوم آبان) در بیانیه‌ای اعلام کرد که این شکایت را از طرف کارکنان بی‌بی‌سی فارسی و با قید فوریت به دیوید کی، گزارشگر ویژه حمایت و ترویج حق آزادی بیان و عقیده و همین طور عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه وقت سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران تحویل داده است. بی‌بی‌سی می‌گوید شکایت به سازمان ملل در پی آن صورت گرفته که مقام‌های ایران تحقیقاتی کیفری علیه ۱۵۲ نفر از کارکنان فعلی، سابق و همکاران بی‌بی‌سی فارسی به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» آغاز کردند.

کارکنان بی‌بی‌سی فارسی ادعا می‌کنند بر اساس قراری که دادگاهی در تهران صادر کرده دارایی‌های این گروه از کارکنان بی‌بی‌سی فارسی مسدود شده و آنها از فروش دارایی‌هایی خود مانند ملک و حتی خودرو در ایران محروم شده‌اند. این ممنوعیت، در مواردی همچون اموالی که از خانواده به ارث می‌رسد، بر اعضای خانواده این کارکنان هم اثر می‌گذارد و آنها را نیز از فروش و تقسیم این اموال محروم می‌کند. بیانیه‌ بی‌بی‌سی این اقدام را محروم کردن کارکنان بی‌بی‌سی فارسی از "حقوق اولیه انسانی" خوانده و گفته است که این کار با قانون اساسی ایران هم مغایرت دارد.

دیوید کی، گزارشگر ویژه سازمان ملل به خبرنگار بی‌بی‌سی فارسی در نیویورک گفت: "به تازگی شکایتی رسمی از طرف بی‌بی‌سی دریافت کردیم که روزنامه‌نگاران بی‌بی‌سی و خانواده آنها به خاطر کارشان که روزنامه‌نگاری است در پنج تا نه ماه گذشته و شاید هم بیشتر زیر فشار قابل ملاحظه‌ای قرار داشتند. ما مثل هر مسئله دیگری این موضوع را به دولت ایران اطلاع دادیم و به طور مستقیم با دولت ایران در این باره گفت‌وگو خواهیم کرد.ما نگرانی عمیق خود را در این مورد به دولت ایران در چند روز گذشته ابراز کردیم.

چرا دفتر حقوقی رئیس جمهور دروغ خبرنگار بی‌بی‌سی را دنبال نکرد؟

این عملیات روانی توسط کارکنان بی‌بی‌سی فارسی به صورت مستمر ادامه پیدا می‌کند تا جایی که کنفرانس خبری حسن روحانی در شهر نیویورک را تحت تاثیر قرار می‌دهد. خبرنگار بی‌بی‌سی انگلیسی در کنفرانس خبری روحانی، در سئوالی از رئیس جمهور، این مسئله را در جمع خبرنگاران، مطرح می‌کند. این اتفاق در شرایطی افتاد که هیچگاه سندی دال بر آزار خانواده‌های کارکنان بی‌بی‌سی فارسی ارائه نشد و این سئوال، صرفا عملیاتی روانی، بر اساس ادعاهای خبرنگاران بخش فارسی است.

متاسفانه تیم رسانه‌ای - حقوقی همراه رئیس جمهور برای این سئوال خبرنگار بی‌بی‌سی پاسخ روشنی برای ارائه نداشت و حسن روحانی از کنار این سئوال خبرنگار به سادگی عبور کرد. اما استناداتی دال بر کذب بودن این ادعا وجود دارد و این مسئله باید از سوی مشاوران حقوقی رئیس جمهور پی‌گیری و خبررسانی کاملی در این مورد صورت پذیرد. دفع عملیات روانی بی‌بی‌سی در این مورد، ممکن است به انحلال این شبکه منجر شود، چون به صورت منطقی این شبکه نمی‌تواند تصمیمات کلان دولت بریتانیا را در قابل ایران برآورده کند.