برترین تصاویر فضایی نشنال جئوگرافیک
بهترین عکس‌های فضایی هفته را با ما مرور کنید: از چادر سرخ‌پوستی زیر آسمان پر ستاره و روبان ستاره‌ای گرفته، تا رقص ستارگان در میانه آسمان و سحابی درخت کریسمس.
خبرآنلاین: بهترین عکس‌های فضایی هفته را با ما مرور کنید: از چادر سرخ‌پوستی زیر آسمان پر ستاره و روبان ستاره‌ای گرفته، تا رقص ستارگان در میانه آسمان و سحابی درخت کریسمس.
سحابی درخت کریسمس
درخشش گاز هیدروژن به واسطه تابش نور ستاره درون سحابی، نمای زیبایی به چهره گلگون سحابی درخت کریسمس بخشیده است. در فاصله‌ای حدود ۲۷۰۰ سال نوری از زمین (هر سال نوری حدود ده هزار میلیارد کیلومتر است)، این سحابی به معمایی برای اخترشناسان بدل شده است. به عقیده آنان شاید بادهای ستاره‌ای قدرتمندی که از ستاره‌ای چگال در نوک درخت بیرون می‌آید بتواند شکل عجیب این سحابی را توضیح دهد.
چادر سرخ‌پوستی و شب پر ستاره
این چادر سرخ‌پوستی کلاسیک در رد ستارگان دور قطبی آسمان ورمونت نمایی به یاد ماندنی خلق کرده است. بارش برف زمستانی نیز بر زیبایی عکس افزوده است.
روبان ستاره‌ای
تلسکوپ فضایی هابل برای گرامی‌داشت جشن سال نو میلادی تصویری از این انفجار ستاره‌ای منتشر ساخته که نمایی شبیه به روبان تزئینی دارد. هر کدام از گره‌های این سحابی سیاره‌نما اندازه‌ای برابر منظومه شمسی ما دارد. شکل روبان‌مانند سحابی NGC ۵۱۸۹ توسط ستاره مرکزی آن ایجاد شده است، که در حین چرخیدن اندکی لنگ می‌زند.
مه دوگانه بر فراز چمنزار
روشنایی ضعیف کهکشان راه شیری بر فراز چشم‌انداز مه‌آلود چمنزار تصویر زیبایی خلق کرده است. سو سوی سبزرنگ نزدیک افق «هواتاب» نامیده می‌شود؛ پدیده‌ای که تنها در آسمان‌های تاریک و برای چشمان تیزبین قابل رویت است. جو زمین که در طول روز بر اثر تابش نور خورشید گرم شده، شبان‌گاه این انرژی را به شکل نوری ضعیف منتشر می‌کند که هواتاب نامیده می‌شود. این درخشش به نوعی با درخشش روشن‌تر شفق قطبی خویشاوند است، با این تفاوت که منشأ انرژی شفق قطبی، ذرات پرانرژی فوران‌های خورشیدی است که در میدان مغناطیسی زمین منحرف شده و به جو برخورد می‌کنند.
رقص ستارگان به دور ابرهای درخشان
در این عکس از آسمان تاریک شیلی، رقص نور ستارگان جوان خوشه ستاره‌ای NGC ۳۵۷۲ در میان ابرهای گازی منظره‌ای چشم‌نواز پدید آورده است. اغلب ستارگان در چنین خوشه‌هایی شکل می‌گیرند؛ جایی‌که ابرهای گاز با هم ترکیب می‌شوند و در اثر بادهای حاصل از ستارگان تازه متولد شده فشرده‌تر می‌شوند. دایره‌های و میخک‌هایی که اطراف ستارگان آبی‌رنگ این تصویر را احاطه کرده‌اند در اثر ناهنجاری‌های فرایند عکسبرداری رصدخانه جنوبی اروپا ایجاد شده‌اند.
سوزان در طیف پرتو ایکس
تلسکوپ فضایی چاندرا ناسا با عکسبرداری پرتو ایکس توانسته است تا باقیمانده انفجار ابرنواختری ستاره ذات‌الکرسی A را آشکار کند. انفجار این ستاره حدود ۳۳۰ سال قبل رخ داد و این ستاره را به یکی از تازه‌ترین ابرنواخترهای کهکشان راه شیری تبدیل کرد. رنگ‌های نشان داده شده در این عکس قدرت پرتوهای ایکس منتشر شده توسط این باقیمانده ابرنواختری را نشان می‌دهد. رنگ قرمز پرتوهای کم انرژی، رنگ سبز پرتوهای با انرژی متوسط و رنگ آبی پرقدرت‌ترین پرتوها را مشخص می‌کنند. آشکارسازی پرتو ایکس چنین پدیده‌های به اخترشناسان کمک می‌کند تا درک بهتری از انفجارهای ستاره‌ای به دست آورند.
سحابی درخت کریسمس
درخشش گاز هیدروژن به واسطه تابش نور ستاره درون سحابی، نمای زیبایی به چهره گلگون سحابی درخت کریسمس بخشیده است. در فاصله‌ای حدود ۲۷۰۰ سال نوری از زمین (هر سال نوری حدود ده هزار میلیارد کیلومتر است)، این سحابی به معمایی برای اخترشناسان بدل شده است. به عقیده آنان شاید بادهای ستاره‌ای قدرتمندی که از ستاره‌ای چگال در نوک درخت بیرون می‌آید بتواند شکل عجیب این سحابی را توضیح دهد.
چادر سرخ‌پوستی و شب پر ستاره
این چادر سرخ‌پوستی کلاسیک در رد ستارگان دور قطبی آسمان ورمونت نمایی به یاد ماندنی خلق کرده است. بارش برف زمستانی نیز بر زیبایی عکس افزوده است.
روبان ستاره‌ای
تلسکوپ فضایی هابل برای گرامی‌داشت جشن سال نو میلادی تصویری از این انفجار ستاره‌ای منتشر ساخته که نمایی شبیه به روبان تزئینی دارد. هر کدام از گره‌های این سحابی سیاره‌نما اندازه‌ای برابر منظومه شمسی ما دارد. شکل روبان‌مانند سحابی NGC ۵۱۸۹ توسط ستاره مرکزی آن ایجاد شده است، که در حین چرخیدن اندکی لنگ می‌زند.
مه دوگانه بر فراز چمنزار
روشنایی ضعیف کهکشان راه شیری بر فراز چشم‌انداز مه‌آلود چمنزار تصویر زیبایی خلق کرده است. سو سوی سبزرنگ نزدیک افق «هواتاب» نامیده می‌شود؛ پدیده‌ای که تنها در آسمان‌های تاریک و برای چشمان تیزبین قابل رویت است. جو زمین که در طول روز بر اثر تابش نور خورشید گرم شده، شبان‌گاه این انرژی را به شکل نوری ضعیف منتشر می‌کند که هواتاب نامیده می‌شود. این درخشش به نوعی با درخشش روشن‌تر شفق قطبی خویشاوند است، با این تفاوت که منشأ انرژی شفق قطبی، ذرات پرانرژی فوران‌های خورشیدی است که در میدان مغناطیسی زمین منحرف شده و به جو برخورد می‌کنند.
رقص ستارگان به دور ابرهای درخشان
در این عکس از آسمان تاریک شیلی، رقص نور ستارگان جوان خوشه ستاره‌ای NGC ۳۵۷۲ در میان ابرهای گازی منظره‌ای چشم‌نواز پدید آورده است. اغلب ستارگان در چنین خوشه‌هایی شکل می‌گیرند؛ جایی‌که ابرهای گاز با هم ترکیب می‌شوند و در اثر بادهای حاصل از ستارگان تازه متولد شده فشرده‌تر می‌شوند. دایره‌های و میخک‌هایی که اطراف ستارگان آبی‌رنگ این تصویر را احاطه کرده‌اند در اثر ناهنجاری‌های فرایند عکسبرداری رصدخانه جنوبی اروپا ایجاد شده‌اند.
سوزان در طیف پرتو ایکس
تلسکوپ فضایی چاندرا ناسا با عکسبرداری پرتو ایکس توانسته است تا باقیمانده انفجار ابرنواختری ستاره ذات‌الکرسی A را آشکار کند. انفجار این ستاره حدود ۳۳۰ سال قبل رخ داد و این ستاره را به یکی از تازه‌ترین ابرنواخترهای کهکشان راه شیری تبدیل کرد. رنگ‌های نشان داده شده در این عکس قدرت پرتوهای ایکس منتشر شده توسط این باقیمانده ابرنواختری را نشان می‌دهد. رنگ قرمز پرتوهای کم انرژی، رنگ سبز پرتوهای با انرژی متوسط و رنگ آبی پرقدرت‌ترین پرتوها را مشخص می‌کنند. آشکارسازی پرتو ایکس چنین پدیده‌های به اخترشناسان کمک می‌کند تا درک بهتری از انفجارهای ستاره‌ای به دست آورند.
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
ارسال نظر