۷ جمله‌ی طلایی از گزارش جواد خیابانی

با حذف عادل فردوسی پور از گزارش مستقیم مسابقات فوتبال، بینندگان تلویزیونی صدای جواد خیابانی روی مسابقات را بیشتر می شنوند.

عصر ایران: با حذف عادل فردوسی پور از گزارش مستقیم مسابقات فوتبال، بینندگان تلویزیونی صدای جواد خیابانی روی مسابقات را بیشتر می شنوند.

گزارشگر قدیمی سیما هم البته می کوشد دل همه را به دست آورد تا نه مدیران را برنجاند و نه بازیکنان و بینندگان را و در عین حال از نصایح اخلاقی هم غافل نیست.

آنچه جای شگفتی است اما این است که در طول این همه سال هنوز نیاموخته که کار گزارشگر افزایش لذت تماشاست و به کارگیری تعابیری که برای مخاطب جالب باشد.

نالیدن از این که چرا بازیکن شاکی از اشتباه داوری زیر لب سخنی می گوید یا این که چرا بازی گل ندارد در حالی که گلی پذیرفته نمی شود و پنالتی یی هدر می رود، مخاطب را درگیر لذت بازی نمی کند و بیشتر به اظهار فضل شبیه است تازه اگر فضلی باشد.

با این حال 7 جملۀ طلایی از گزارش بازی پرسپولیس- ماشین سازی تبریز (پنج شنبه 9 آبان 1398) را انتخاب و بر هر یک درنگ کرده‌ایم:

1. فوتبال، یک ورزش کاملا مردانه است و بازیکنان باید مردانه بازی کنند! (آیا او از فوتبال زنان و فوتسال زنان و سپردن داوری به زنان اطلاع ندارد یا مراد او از "مردانه" همان " جوانمردانه" است؟)

2. وقتی بازیکنان، خسته می شوند رابطۀ عصب و عضله قطع می شود. (خود ایشان چطور؟ آیا وقتی خسته می شود رابطۀ ذهن و خرد او کم نمی شود؟)

3.کاش، هر بازیکنی که از خارج می آید، اینجا مورد استقبال قرار نگیرد و دقت بیشتری به عمل آورند. (اگر باشگاه خصوصی باشد حواس خود را جمع می کند تا بازیکن را به قیمت و بر اساس نیاز جذب کند.

آیا بهتر نیست به این موضوع هم اشاره کنند؟ یا اگر بحث خصوصی سازی مطرح باشد شاید کسانی به ضرورت راه اندازی تلویزیون خصوصی هم اشاره کنند و آن گاه آیا آنان از امثال جواد خیابانی استقبال می کنند یا دقت می کنند؟!)

4. ترس از باخت، باعث شده تیم ها بی محابا حمله نکنند و بیشتر بازی ها بدون گل باشد. ( آیا او انتظار دارد تیم ماشین سازی در ورزشگاه آزادی و در حضور 15 هزار تماشاگر بی محابا حمله کند؟ یا گاهی مربی برای کسب یک امتیاز می آید؟ این جمله را جوان مجری هم زیاد تکرار می کرد حال آن که بازی اتفاقا گل داشت و پذیرفته نشد و می توانست برای آن طرف هم داشته باشد اما پنالتی را هدر دادند و ربطی به ترس از باخت نداشت)

5. سر تکان دادن در فرهنگ خودشان نشان دهندۀ نارضایتی است. ( یعنی آقای خیابانی تنها از نوع سر تکان دادن سرمربی آرژانتینی پرسپولیس این نکته را دریافت؟ فرهنگ آرژانتینی دیگر چه نشانه هایی دارد؟!)

6. گفتم اعتراض ها کم شده نباید می گفتم چون اعتراض می کنند. ( جواد آقای خیابانی انتظار داشت وقتی داور در دقیقۀ 86 و بر روی صحنه ای که شاید پنالتی نبود اعلام پنالتی می کند بازیکن و مربی- رسول خطیبی- شادی کنند؟!)

7. 15 دقیقه پایانی است و پرسپولیس و یک تعویض دیگر. دو تعویض دیگر هم البته دارند. ( اگر هنوز دو تعویض دیگر انجام نشده تعویض دیگر چه صیغه ای است؟!)

کاش جواد خیابانی بگوید آخرین بار کی کتاب خوانده یا یادداشتی نوشته است. عطا بهمنش، روشن زاده و مانوک خدابخشیان با خواندن و نوشتن، متفاوت و متمایز شدند.

تا نخواند و ننویسد چاره ای ندارد 90 دقیقه گزارش را یا با نصیحت بگذراند یا توصیه های اخلاقی یا اسم این بازیکن و آن بازیکن را پشت سر هم تکرار کردن و تنها ابتکار این باشد که گاهی به جای نام خانوادگی نام کوچک را بر زبان بیاورد و مثلا هی بگوید شجاع، شجاع!

حال آن که شجاع واقعی خود جواد خیابانی است که همچنان از سرمایۀ گزارش بازی 22 سال قبل خرج می کند.

سروش بامداد