من علیرضا جهانبخش، کریس شهر باران!

ورزش سه: وین لی، فیلسوف چینی اعتقاد دارد که یک سفر یک هزار مایلی تنها با قدم اول شروع می شود. اما علیرضا این مسیر ۳هزار و اندی مایلی را شاید با تکیه بر همین جمله با تمام مشکلاتی که پیش پایش قرار داشت طی کرده است. همان مسیری که در روزهای پرماجرای داماش گیلان کمتر کسی انتظار آن را برای علیرضا جهانبخش می‌کشید. اما در رشت و در روزهایی که درگیری مدیریتی حرف اول را در آن می‌زد، همه هواداران به ساق‌های پسر شهرباران ایمان داشتند و با هر گام او نیم خیز و با شعار "کریس شهر باران" او را به سمت جاه‌طلبی‌هایش هل می‌دادند.

جهانبخش که اولین تجربه فوتبال حرفه‌ای خود را در سن ۱۸ سالگی و در داماش با تقابل برابر مس کرمان دنبال کرده بود، قرعه شانس هم به او روی خوش نشان داد تا بعد از تجربه انتقال موفق مهدوی کیا توسط عابدینی، اینبار هم مدیرعامل وقت باشگاه او را در راستای بزرگترین انتقال تاریخ این باشگاه پرحاشیه راهی لیگ هلند کند تا در ۲۰ سالگی یک اتفاق بزرگ در انتظار این ستاره باشد.

روزها به شکلی عجیب و باورنکردنی طبق همان رویا برای جهانبخش پیش رفته تا او بعد از چهار فصل موفق در هلند و دستیابی به آقای گلی این کشور در نهایت راهی انگیس به عنوان یکی از آرزوهای دست نیافتنی و بزرگ برای فوتبالدوستان ایران شود. جایی که علیرغم تمام مشکلاتی که پیش پای او قرار دارد، شاید هرگز گل تاریخی و زودهنگام او به بورنموث و البته قیچی غیرقابل تکرارش مقابل چلسی از خاطر نرود.

داماش گیلان و کارخانه‌هایی که چرخ‌شان بعد از امیرخسروی هرگز به کام این تیم و قدرتنمایی تیفوسی‌ها نچرخید اما هنوز بازیکنان بی‌ادعایی که با در اختیار گرفتن شماره‌های غیرمتعارف این تیم امیدوارند روزی گام در مسیری بگذارند که جهانبخش را به ستاره‌ی ایرانی بی‌بدیل در انگلیس تبدیل کرده است.