«ربنا»؛ عادت است يا باور؟
در اينكه «ربنا» سال‌هاست در گوش، ذهن و دل ما جاي گرفته و به‌حق به بالاترين جايگاه ممكن به عنوان يك اثر هنري-مذهبي دست يافته، شكي نيست اما من سخني با خود و امثال خود در اين ارتباط دارم و آن اينكه آيا ما به فرق «فرهنگ» و «عادت» توجه مي‌كنيم؟
زندگی مثبت: در اينكه «ربنا» سال‌هاست در گوش، ذهن و دل ما جاي گرفته و به‌حق به بالاترين جايگاه ممكن به عنوان يك اثر هنري-مذهبي دست يافته، شكي نيست اما من سخني با خود و امثال خود در اين ارتباط دارم و آن اينكه آيا ما به فرق «فرهنگ» و «عادت» توجه مي‌كنيم؟ آيا اگر عادت كرده‌ايم كه چيزي را در زمان معيني بشنويم يا مراسمي را در مكان مشخصي انجام دهيم، به اين معناست كه به باور فرهنگي عميقي در مورد آن رسيده‌ايم؟...
سال‌هاست كه «ربنا» را در آستانه افطار شنيده‌ايم و انگار كه جزئي از مراسم و آيين‌هاي ماه مبارك رمضان شده و البته شنيدن آن نيز به عنوان يك اثر هنري با اجرايي استادانه تأثيرگذار است، اما شايد فقط در همين حد، يعني سطحي‌ترين نوع برقراري ارتباط با يك اثر. چقدر به مفاهيم آن دقت كرده‌ايم؟ اصلا چقدر معناي آن را مي‌دانيم؟ و از همه مهم‌تر «ربنا» در اين چند دهه چقدر روي پخش‌كنندگان و شنوندگان آن تاثير واقعي و معنوي گذاشته است؟ چقدر براي مستجاب شدن ادعيه موجود در اين آيات حركت كرده‌ايم تا بركتش از سوي خدا نصيب ما و سايرين شود؟
واقعيت اين است كه متاسفانه براي بعضي از ما شنيدن «ربنا» هم چيزي است در حد خوردن زولبيا و باميه در هنگام افطار(!) كه اگر «ربنا» را نشنويم يا زولبيا و باميه نخوريم، افطار به ما نمي‌چسبد! نه اينكه اين حس مثبت را نفي كنم، اما فكر مي‌كنم اين به تنهايي كافي نيست؛ ضمن اينكه انگار حتما بايد «ربنا» را از راديو يا تلويزيون بشنويم تا حالت شرطي‌شدگي ما ارضا شود يا انگار كه «ربنا» فقط مخصوص ماه رمضان است. چند نفر از ما در خانه يا روي گوشي تلفنش، نسخه‌اي از «ربنا» را دارد و در ساير ماه‌هاي سال گه‌گاهي گوش مي‌كند و به آن مي‌انديشد؟ گويي كه دعاهاي مطرح شده در آن فقط مخصوص يك ماه از سال است و در ساير مواقع نيازي به آنها نيست! اگرچه جاي لذت شنيدن «ربنا» از راديو و تلويزيون را نمي‌گيرد اما بهتر از نشنيدنش است.
شايد عدم پخش اين دعا از صدا و سيما در سال‌هاي اخير اتفاق خوبي باشد، چون تلنگري خواهد بود براي كساني مثل من كه «ربنا» يكي از كوچك‌ترين عادت‌ها و رزومرگي‌هايمان است، از عادت به اتفاق عظيم طلوع و غروب خورشيد و نديدن آن گرفته تا نگرفتن جواب سوال‌هايمان تا پخش شدن يا نشدن بسياري از آثار ديگر... به هرحال جاي اميد فراواني است كه ماه رمضان امسال براي ملت ما نقطه عطفي باشد در جهت ترك بسياري از اين عادات.
در پايان خود و افرادي مانند خود را دعوت مي‌كنم كه يك بار ديگر و شايد براي اولين‌بار «ربنا» را با دقت در مفاهيم آن بخوانيم و بشنويم و به آن بينديشيم.
رَبَنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَكَ أَنْتَ الْوَهَابُ (سوره آل عمران-آيه ? )
سال‌هاست كه «ربنا» را در آستانه افطار شنيده‌ايم و انگار كه جزئي از مراسم و آيين‌هاي ماه مبارك رمضان شده و البته شنيدن آن نيز به عنوان يك اثر هنري با اجرايي استادانه تأثيرگذار است، اما شايد فقط در همين حد، يعني سطحي‌ترين نوع برقراري ارتباط با يك اثر. چقدر به مفاهيم آن دقت كرده‌ايم؟ اصلا چقدر معناي آن را مي‌دانيم؟ و از همه مهم‌تر «ربنا» در اين چند دهه چقدر روي پخش‌كنندگان و شنوندگان آن تاثير واقعي و معنوي گذاشته است؟ چقدر براي مستجاب شدن ادعيه موجود در اين آيات حركت كرده‌ايم تا بركتش از سوي خدا نصيب ما و سايرين شود؟
واقعيت اين است كه متاسفانه براي بعضي از ما شنيدن «ربنا» هم چيزي است در حد خوردن زولبيا و باميه در هنگام افطار(!) كه اگر «ربنا» را نشنويم يا زولبيا و باميه نخوريم، افطار به ما نمي‌چسبد! نه اينكه اين حس مثبت را نفي كنم، اما فكر مي‌كنم اين به تنهايي كافي نيست؛ ضمن اينكه انگار حتما بايد «ربنا» را از راديو يا تلويزيون بشنويم تا حالت شرطي‌شدگي ما ارضا شود يا انگار كه «ربنا» فقط مخصوص ماه رمضان است. چند نفر از ما در خانه يا روي گوشي تلفنش، نسخه‌اي از «ربنا» را دارد و در ساير ماه‌هاي سال گه‌گاهي گوش مي‌كند و به آن مي‌انديشد؟ گويي كه دعاهاي مطرح شده در آن فقط مخصوص يك ماه از سال است و در ساير مواقع نيازي به آنها نيست! اگرچه جاي لذت شنيدن «ربنا» از راديو و تلويزيون را نمي‌گيرد اما بهتر از نشنيدنش است.
شايد عدم پخش اين دعا از صدا و سيما در سال‌هاي اخير اتفاق خوبي باشد، چون تلنگري خواهد بود براي كساني مثل من كه «ربنا» يكي از كوچك‌ترين عادت‌ها و رزومرگي‌هايمان است، از عادت به اتفاق عظيم طلوع و غروب خورشيد و نديدن آن گرفته تا نگرفتن جواب سوال‌هايمان تا پخش شدن يا نشدن بسياري از آثار ديگر... به هرحال جاي اميد فراواني است كه ماه رمضان امسال براي ملت ما نقطه عطفي باشد در جهت ترك بسياري از اين عادات.
در پايان خود و افرادي مانند خود را دعوت مي‌كنم كه يك بار ديگر و شايد براي اولين‌بار «ربنا» را با دقت در مفاهيم آن بخوانيم و بشنويم و به آن بينديشيم.
رَبَنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَكَ أَنْتَ الْوَهَابُ (سوره آل عمران-آيه ? )
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
اگرربناباورهست پس اذان هم باورهست پس چراباسوت زیبای موذن زاده اردبیلی و... پخش میکنین بیایین باسوت مردم عادی پخش کنین