ببخشید که کم کاری کردیم آقای وزیر!
بهتر است امثال وزیر راه، به جای حرف زدن و غر زدن به فکر حل مشکلات کشور و کمبودها باشند. ما مردم خودمان بهتر از همه مشکلات را می‌بینیم و در مورد آن سخن می‌گوییم.
مصطفی داننده در عصر ایران نوشت: « بنده به دلیل وظایف کاریم به ۶٠ کشور دنیا سفر کرده‌ام و واقعا وقتی از فرودگاه کشورهای خارجی وارد فرودگاه امام می‌شوم گویی از یک شهر بزرگ وارد یک روستا شده‌ام. این فرودگاه‌ها در شأن جمهوری اسلامی ایران نیست و در کنار مهمانان خارجی در حین عبور از تونل فرودگاه امام واقعا خجالت می‌کشم و این وضعیت فرودگاهی کشور در شأن مردم و جمهوری اسلامی ایران نیست.»
سخنان بالا از جنس نقدهایی است که مردم در زمان بازگشت از یک سفر خارجی به فرودگاه امام می‌کنند. به ویژه اگر فرودگاه‌های کشورهای همسایه مثل ترکیه، امارات و قطر را دیده باشند.
اما جملات بالا متعلق به مردم نیست و اینها را وزیر راه و شهرسازی دولت سیزدهم یعنی رستم قاسمی گفته است. وزیری که این روزها حاشیه کم ندارد.
در این نوشتار به عنوان بخشی از جامعه می‌خواهم از وزیر راه به خاطر این کمبود بزرگ عذرخواهی کنم و تقاضای عفو داشته باشم که زمینه خجالت او را فراهم آورده‌ایم.
ایشان و اعضای دولت می‌توانند با حضور در خیابان اعتراضات مسالمت آمیزی هم داشته باشید و عملکرد ما ما مردم در زمینه فرودگاه امام را زیر سوال ببرند، می‌توانند چند سطل آشغال هم آتش بزنند.
چه داستانی شده است، داستان این مسئولان کشور. آنها هم شده‌اند مثل مردم و در جایگاه غُر زدن قرار گرفته‌اند.
می‌دانیم فرودگاه‌مان زیبا نیست و احتیاجی به گفتن شما هم نیست. فرق حضرات مسئول با مردم عادی این است که او باید مشکلاتی که وجود دارد، حل کند نه اینکه کنار ما بنشیند و دق بخورد و برای بحران‌ها گریه کند.
البته قابل پیش بینی است که در روزهای آینده رئیس جمهور طی یک سخنرانی دستور می‌دهند تا مشکلات فرودگاه امام حل شود. درست مانند دستورهای قبلی‌شان که اقتصاد کشور را سامان داد و دلار را به زیر 20 هزار تومان رساند!
وقتی به بهانه عدم سرمایه گذاری خارجی و استفاده ازتجربیات کسانی که سال‌ها تجربه در زمینه ساخت فرودگاه در جهان را دارند، باید هم حال‌مان با دیدن اصلی‌ترین فرودگاه کشور این چنین باشد.
روایت احمد خرم وزیر راه دولت اصلاحات در مورد سرمایه گذاری در فرودگاه امام را بخوانید تا متوجه ماجرا شوید:« فاز یک فرودگاه امام خمینی توسط بنیاد با بودجه‌ای در محدوده ۱۷۹ میلیون دلار ساخته شد. شرکت‌های دیگر به ما ارقامی بسیار بالا داده بودند. شرکت‌هایی از آلمان و اتریش و ... اما شرکت تاو رقمی پیشنهادی مهمی داشت . این شرکت قرار بود دو ساله فاز دو فرودگاه امام را با قیمت ۹۶ میلیون دلار احداث کند که ماجراهای عجیب و غریبی پیش آمد. بنیاد مستضعفان می‌خواست پروژه فازهای دو، سه و چهار فرودگاه امام را نیز در اختیار بگیرد از این رو مقاومت برابر سرمایه‌گذاری خارجی در اینجا شکل گرفت و هزینه‌های سنگینی را برای کشور به بار آورد.»
بله، مشکلاتی که امروز کشور با آن سروکار دارد حاصل همین بی‌تدبیری‌هاست. به طور مثال سعید جلیلی گفته است:« در گذشته گفتند که با توافق هسته‌ای همه مشکلات حل می‌شود اما در عمل رشد اقتصادی که باید هشت درصد میشد، منفی هشت شد.»
و این در حالی است که طبق گزارش مرکز پژوهش‌ها پس از برجام «بخش صنعت به رشد۱۰.۶% رسید که از ابتدای انقلاب بی‌سابقه بود.سال95 کشور به رشد اقتصادی ۲ /۱۴% دست یافت.پس از برجام،نرخ تورم تک رقمی و به ۹%رسید. دولت در سال‌های 97تا99 توانست در شاخص رقابت‌پذیری صنعتی جهان به رتبه‌ای بالاتر از اهداف تعیین شده در برنامه ششم توسعه دست یابد.طبق برنامه توسعه سهم محصولات های تک از تولید ناخالص داخلی باید ۱/۵% میشد اما به ۴/۸% رسید و صادرات این محصولات نیز به ۱۱% رسید در حالیکه هدف۳% بود.»
وقتی سیاست لجاجت را در دستور کار قرار می‌دهیم و اجازه نمی‌دهیم مسائل کشور به صورت عادی مسیر خود را طی کند و فکر می‌کنیم همیشه باید خودمان چرخ را اختراع کنیم، باید منتظر چنین روزهایی هم بود.
در پایان بهتر است امثال وزیر راه، به جای حرف زدن و غر زدن به فکر حل مشکلات کشور و کمبودها باشند. ما مردم خودمان بهتر از همه مشکلات را می‌بینیم و در مورد آن سخن می‌گوییم.
ارسال نظر