ثابتیون به قطر رفتند؛ پرابلم‌ها اسلو شد!

کانال تلگرامی چندثانیه به بهانه سفر جمعی از اصحاب رسانه‌های دولتی و فعالین مجازی به قطر با هزینه بیت‌المال یادداشتی منتشر کرد.

قطره‌های باران در هنگام فرود از آسمان، انتخاب نمی‌کنند که کجا فرود آیند. با سخاوت زیاد، همه جا و همه کس را شامل رحمت واسعه الهی می‌کنند. اما ما مثل باران نیستیم. انتخاب می‌کنیم. خودی و ناخودی داریم.

ماجرا از آنجا شروع شد که گوش‌ها را مهر زدیم. انتقادات را نادیده گرفتیم و هر کسی با ما نبود، بر ما شد. خودی کیست؟ هرآنکه تملق گوید، نقد نکند و درست و غلطمان را تبلیغ کند. خود تصمیمی نگیرد و برایش تصمیم بگیریم! بداند که ما بیشتر می‌فهمیم.

ناخودی اما، ممکن است دلسوز باشد، چند قدم جلوتر را ببیند، مسئله‌اش جناح نباشد و ارزش‌های ملی برایش اولویت. منافع شخصی و مدیرانش ارجح از منافع مردم نباشد. چه صفات خوبی!

قطار وقتی از ریل خارج شد که ناخودی‌ها حذف شدند. در آکواریوم خودی‌ها شنا کردیم و از رایحه خوش "خودی گوید و خودی خندد" استنشاق کردیم. با تحلیل‌هایمان دشمن را نه، بلکه خود را فریفتیم. به مقام عمل که رسیدیم، همه مشکلات مملکت را حل کردیم البته در "گزارش‌های توئیتری"

امکانات رفاهی تسهیل شد؛ نه برای مردم؛ بلکه برای قطر "ثابتیون" به سفر!. راستی حیاتی کجاست؟

پست و مقام‌ها و تریبون‌ها به خویشان رسید و از عادل شریف خوانده رسیدیم به "وی اسلو د پرابلم و خانم بیکاز"

باران این روزها انتخاب می‌کند کجا ببارد و کجا نبارد. ای باران، همه جا ببار و کشور را فدای حلقه خودی‌ها نکن؛ لطفا. اینجا ایران است. خودی ناخودی کردن، عاقبت خوشی ندارد.