ترفند یک مسافر برای دریافت بیش از ۳۰۰ وعده رایگان

برترین‌ها: مردی در چین با خرید یک بلیت درجه‌یکِ قابل‌استرداد و تکرار یک الگوی ساده، توانست برای بیش از یک سال هر روز وارد سالن ویژهٔ فرودگاه بین‌المللی شی‌آن شود و بدون سوار شدن به هیچ پروازی، از پذیرایی رایگان استفاده کند. او پس از صرف غذا، تاریخ همان پرواز را به «فردا» منتقل می‌کرد و روز بعد همین روند را از نو تکرار می‌کرد؛ نتیجه، بیش از ۳۰۰ وعدهٔ رایگان در یک سال بود.

به گزارش کانال ایرانیان امارات، سالن‌های ویژه در فرودگاه‌ها برای دارندگان بلیت‌های گران‌قیمت طراحی شده‌اند و معمولاً مجموعه‌ای از خدمات شامل خوراک، نوشیدنی، اینترنت بی‌سیم، دوش و فضای استراحت ارائه می‌کنند. همین جذابیت، برخی را به جست‌وجوی راه‌هایی سوق می‌دهد تا بدون انجام سفر واقعی، صرفاً از این امکانات بهره ببرند.

در این پرونده، مسافر هر بار با بلیتی معتبر وارد سالن می‌شد و پیش از زمان پرواز، رزرو خود را به روز بعد تغییر می‌داد. از منظر مقررات داخلی شرکت هواپیمایی، او شرط لازم برای ورود—داشتن بلیت فعال—را احراز کرده بود؛ بنابراین رفتار او ذیل «منطقهٔ خاکستری» قرار گرفت: استفادهٔ حداکثری از انعطاف مقررات، بی‌آن‌که صریحاً قاعده‌ای را نقض کند.

پس از آن‌که کارکنان به الگوی تکراری او پی بردند، دسترسی‌اش متوقف شد؛ اما ماجرا به همین‌جا ختم نشد. مسافر بلیت قابل‌استردادش را لغو کرد و کل وجه پرداختی را—مطابق شرایط خرید—بی‌کم‌وکاست پس گرفت. به این ترتیب، پرونده بدون پیگرد حقوقی پایان یافت.

این رویداد بار دیگر نشان داد که سیاست‌های بسیار منعطف در تغییر تاریخ و دسترسی خودکار به سالن‌ها، اگر بدون پایش رفتاریِ هوشمند اجرا شوند، می‌توانند زمینهٔ سوء‌استفاده ناخواسته را فراهم کنند. کارشناسان صنعت هوانوردی راهکارهایی مانند محدود کردن تعداد دفعات تغییر رایگان، ثبت هشدار برای الگوهای غیرعادی و جداسازی سطح دسترسی سالن از صرف «داشتن بلیت» را پیشنهاد می‌کنند.

از منظر اخلاقی نیز پرسش مهمی برجاست: آیا هر استفادهٔ «قانوناً مجاز»، الزاماً «منصفانه» است؟ موافقان، مسئولیت را متوجه طراحی خدمات می‌دانند و مخالفان، چنین رفتاری را بهره‌برداری فرصت‌طلبانه از منابع محدود تلقی می‌کنند. فارغ از داوری اخلاقی، این پرونده نمونه‌ای روشن از چگونگی «هک‌کردن» یک سیاست خدماتی در عصر اتوماسیون است.