ماجرای تنها زن «کارناوال» و چالشهایش
رویا میرعلمی درباره اجرایش در «کارناوال» می گوید که اکثر تماشاچیها او را به عنوان بازیگر کمدی میشناسد، اما حالا بعد دیگری از هنرش را دیدهاند که کاملا جدی است.
برترینها: اجرای اول و دوم رویا میرعلمی در «کارناوال» محصول اختصاصی فیلم نت با اینکه در بخشهایی دستخوش ممیزی شدهاند اما آثاری پرکشش شده و توانستهاند احساسات مخاطبان را درگیر کنند. میرعلمی با اینکه برای مخاطبان تلویزیون به عنوان یک بازیگر کمدی شناخته میشود اما در این دو اجرا دست به چالش مهمی زده و آثاری کاملا جدی روی صحنه برده است. او تنها زن شرکتکننده در فستیوال «کارناوال» است و از این جهت هم با چالشی جدی روبهرو بوده است.
رویا میرعلمی در مصاحبهای درباره چالشهای پیش رویش برای اجرا در کارناوال گفته و توضیح داده که با حرکت از کمدی به سمت اجرایی جدی، مخاطبانش را با یک تغییر مواجه کرده است. او می گوید: اکثر تماشاچیها من را به عنوان یک بازیگر کمدی میشناسد، چون از زمان سریالهای سروش صحت تا برنامههای اخیر مثل جوکر، کمدی زیاد کار کردهام، اما حالا تماشاگران «کارناوال» یک بعد دیگری از هنر من را دیدهاند که کاملا جدی است.
میرعلمی درباره اهمیت امیدواری و تلاش برای ادامه زندگی که در اجرایش جاری است، توضیح می دهد: نمایشی اجرا کردم درباره زندگی فریدا کالو و ونسان ونگوگ که مثل اسمش بسیار خیالپردازانه است. موضوعی انسانی است درباره امید. جایی که آدم به انتهای صبر خود میرسد و فکر میکند دنیا برایش تمام شده و غیر از سیاهی دیگر رنگی نیست ولی همیشه یک روزنهای هست که به هرحال به داد آدمها میرسد. چیزی را که من همیشه متصور بودهام این است که آدمها خودشان برای خودشان امید درست میکنند. فکر کردم چنین مضمونی باید در قالب نمایش اجرا شود تا ابعاد مختلفی در آن گنجانده شود.
او درباره چگونگی رسیدن به ایده همراهی ونگوگ و فریدا عنوان می کند: پنج سال پیش من نقاشیهای آقای علیرضا کریمی مقدم که یک آرتیست بسیار بسیار هنرمند و فرهیختهای هستند را دیدم که در آن فریدا و ونسان کنار هم قرار گرفته بودند. با ایشان وارد گفتگو شدم. میخواستم نمایشنامهای بنویسم و کاری مشترک انجام دهیم. آن زمان نشد اما این در سر من باقی ماند. در نهایت آن را برای اجرا به «کارناوال» آوردم و در هفده دقیقه آماده کردم تا برای مخاطبان بهصورت گسترده اجرا شود.
میرعلمی تنها زن شرکتکننده در رقابت «کارناوال» است. او از احساسش در این رابطه می گوید: من همیشه به چالش علاقهمند بودهام. اینجا هم کم چالش نداشتهام. ابتدا خانمهای دیگری هم بودند اما نشد که تا پایان بمانند. من به عنوان کسی که کار هنری میکنم برایم جالب بود این کار را به سرانجام برسانم. به هرحال من سالیان سال در نمایش بودهام و برای جشنوارههای مختلف کار روی صحنه بردهام. از اول به دنبال برد و باخت نبودهام تنها مساله مهم، اثرگذاری و احترام به مخاطب بود. دلم میخواست اثری آبرومند به مخاطب تحویل دهم و همین هم شد. بعضی تماشاگران بعد از دیدن اجرا میگفتند برای اولینبار بوده که تئاتر دیدهاند و تصمیم دارند باز هم برای تماشای تئاتر بروند و همین برایم کافی است.
ارسال نظر