این موشک دور دنیا می‌چرخد بعد به هدف می‌خورد
موشک هسته‌ای روسیه می‌تواند چند بار دور دنیا بچرخد و از مسیرهای غیرمستقیم و طولانی برای هدف قرار دادن اهدافش در کشورهای ناتو استفاده کند.
فارس: موشک هسته‌ای روسیه می‌تواند چند بار دور دنیا بچرخد و از مسیرهای غیرمستقیم و طولانی برای هدف قرار دادن اهدافش در کشورهای ناتو استفاده کند.
در اواخر اکتبر، روسیه با موفقیت نوع جدیدی از سلاح را آزمایش کرد؛ یک موشک کروز که نه تنها کلاهک هسته‌ای داشت، بلکه با نیروی هسته‌ای کار می‌کرد و بردی نامحدود پیدا کرده بود.
این موشک در تئوری می‌تواند چندین بار دور دنیا بچرخد و سپس به هدفش برخورد کرده و آن را تبخیر کند.
موشک «بورِوِستنیک» (Burevestnik) می‌تواند در هر لحظه، مسیر خود را به طور کامل تغییر داده و هر راهی را دنبال کند.
این موشک همچنین با پرواز در ارتفاع کم و درست زیر سرعت صوت، می‌تواند از رادارها و سامانه‌های دفاع موشکی فرار کند و شانس بیشتری برای رساندن کلاهک هسته‌ای به هدفش داشته باشد.
سندی از ناتو که چند روز پیش افشا شد می‌گوید که موشک مذکور قادر است ده‌ها هزار کیلومتر بدون سوخت‌گیری پرواز کند، ساعت‌ها در آسمان بماند، در میانه راه تغییر مسیر دهد و از هر زاویه‌ای هدف را مورد حمله قرار دهد.
یکی دیگر از ویژگی‌های این موشک این است که می‌تواند از مسیرهای غیرمستقیم و طولانی‌تری برای دور زدن سامانه‌های پدافندی ناتو و رسیدن به اهدافش استفاده کند.
در سند مذکور تصریح شده که برد زیاد و مانورپذیری این موشک موجب می‌شود که چالش‌هایی که روسیه اکنون متوجه کشورهای ناتو می‌کند وضعیت وخیم‌تری پیدا کند.
ناتو همچنین تأکید کرده چنانچه روسیه اقدام به استقرار این موشک‌ها کند «ناتو با تهدیدی مواجه خواهد شد که کنترل آن بسیار دشوار است.»
این اولین وسیله غیرعادی پرتاب هسته‌ای نیست که روسیه ساخته است.
اژدر هسته‌ای پوزیدون (Poseidon) هم طوری طراحی شده تا در عمق آب حرکت کند و راکتور هسته‌ای کوچک داخلی آن، نیز برد نامحدودی به این سلاح می‌دهد.
این اژدر می‌تواند یک کلاهک هسته‌ای قوی تا دو مگاتن حمل کند که قادر است هر بندر یا شهر ساحلی را نابود سازد.
تحلیلگران غربی در ابتدا تصور می‌کردند که این سلاح‌های عجیب و غریب صرفاً کنجکاوی‌های هسته‌ای با کاربردهای استراتژیک محدود هستند، اما این ارزیابی آنها اشتباه بود.
از زمان فروپاشی معاهده موشک‌های ضد بالستیک در سال ۲۰۰۱ روسیه می‌دانست که ایالات متحده نوعی سپر دفاع موشکی بالستیک ایجاد خواهد کرد.دولت ترامپ قصد خود را برای ساختن همین سپر با نام «گنبد طلایی» اعلام کرده است.
این سامانه شبکه‌ای از حسگرها و سلاح‌های مستقر در فضا است که برای ساقط کردن موشک‌های بالستیک در میانه پرواز، زمانی که از جو زمین خارج شده‌اند و در آسیب‌پذیرترین حالت خود قرار دارند، طراحی شده است.
این سلاح‌های جدید روسی، یعنی پوزیدون و بورِوِستنیک، از این دفاع عبور می‌کنند. این سلاح‌ها همراه با طیف جدیدی از موشک‌های مافوق صوت که برای طی کردن یک مسیر تصادفی و پرسرعت به سوی هدف طراحی شده‌اند، همگی برای فرار یا فریب سامانه‌های دفاع موشکی ساخته شده‌اند.
ایالات متحده در حال سرمایه‌گذاری صدها میلیارد دلار برای ساخت گنبد طلایی است؛ این یک پروژه عظیم است که به احتمال زیاد با تأخیرهای طولانی و هزینه‌های سرسام‌آور مواجه خواهد شد.
همه اینها از نظر بسیاری از کارشناسان به معنی این است که ما در حال ورود به یک مسابقه تسلیحات هسته‌ای جدید هستیم. «آخرین توافق مهم از مجموعه پیمان‌های کنترل تسلیحات دوران جنگ سرد، یعنی پیمان جدید کاهش تسلیحات استراتژیک (START) که در سال ۲۰۱۰ امضا شد، در شرف انقضا در ماه فوریه است.»
روسیه اعلام کرده که به عنوان یک حرکت حسن نیت، یک‌جانبه به محدودیت‌های این پیمان پایبند خواهد بود، اما هیچ اقدام متقابلی از سوی ایالات متحده گزارش نشده است.
ایالات متحده و روسیه در حال حاضر تعداد کلاهک‌های هسته‌ای خود را ثابت نگه داشته‌اند، اما کشورهای دیگر در حال افزایش ذخایر خود هستند.
چین در چند سال گذشته موجودی خود را سه برابر کرده است.
همچنین، برای اولین بار در چندین دهه، بریتانیا نیز اعلام کرده که سلاح‌های هسته‌ای بیشتری خواهد ساخت.
و اخیراً، ایالات متحده اعلام کرد که ممکن است برای اولین بار طی چندین دهه اخیر آزمایش‌های سلاح‌های هسته‌ای را از سر بگیرد.
چند روز بعد، روسیه نیز اعلام کرد که همین کار را خواهد کرد.افزایش روزافزون تعداد کلاهک‌های هسته‌ای، گسترش مالکیت این سلاح‌ها به کشورهای بیشتر و طراحی سلاح‌های جدید برای شکست دادن سامانه‌های دفاع موشکی، همگی دست به دست هم داده‌اند تا جهان را به‌طور فزاینده‌ای بی‌ثبات کنند.
همین بی‌ثباتی شدید دلیل محکمی است که چرا عقربه‌های «ساعت آخرالزمان» اکنون روی ۸۹ ثانیه مانده به نیمه‌شب تنظیم شده‌اند.
این نزدیک‌ترین فاصله‌ای است که تاکنون ثبت شده و نمادی واضح از این واقعیت است که جهان هرگز تا این حد به یک جنگ هسته‌ای نزدیک نشده بود.
ارسال نظر