تبدیل توافق بزرگ به قطعنامه سازمان ملل؟

عصر ایران: اشاره محمد جواد ظریف به احتمال تبدیل توافق هسته ای ایران با ۶ قدرت جهانی به یک موافقت نامه بین المللی و الزام آور برای همه دولت ها بازتاب گسترده ای در رسانه های خارجی داشته است تا جایی که برخی مانند بی بی سی این جمله وزیر خارجه ایران را به عنوان مهم ترین خبر اصلی شامگاه یکشنبه خود مخابره کردند.

ظریف که در گفت وگو با هفته نامه «صدا» این موضوع را مطرح کرده، گفته است: «توافق احتمالی قدرت‌های جهانی و ایران بر سر برنامه اتمی در یک قطعنامه فصل هفتمی منشور ملل متحد مورد تأیید قرار می‌گیرد و در نتیجه به یک توافق بین‌المللی و الزام آور برای همه دولت‌ها تبدیل می‌شود».

این سخن به منزله آن است که با تغییر دولت ها تعهدات باقی می ماند و طرفین اعتماد بیشتری نسبت به انجام تعهدات احساس می کنند.

از ظریف سوال شده «آیا توافق احتمالی به صورت یک معاهده بین المللی امضا خواهد شد» و وزیر خارجه پاسخ داده است: «من به شورای امنیت و نقشی که آن نهاد می تواند در این زمینه ایفا کند اشاره کردم».

وزیر خارجه و رییس تیم مذاکره کننده هسته ای ایران توضیح بیشتری نداده و در عین حال گفته است: « من یک دیدگاه دارم اما این دیدگاه باید مورد تأیید همه اعضای تیم مذاکره کننده قرار گیرد».

در همین حال سعید محمودی، استاد حقوق بین الملل دانشگاه استکهلم در گفت و گویی با بی بی سی، ارجاع توافق به شورای امنیت را - چنانچه عملی شود- اقدامی کم سابقه و یک راه حل هوشمندانه توصیف کرد.

پیش تر این نگرانی ابراز شده بود که حتی در صورت حصول توافق کنگره آمریکا و شاید پارلمان کانادا زیر بار لغو تحریم ها نروند یا با تغییر دولت ها از ادامه انجام تعهدات سرباز بزنند حال آن که در صورت تصویب قطعنامه در شورای امنیت، همه پارلمان ها و دولت ها موظف به اجرای آن خواهند بود.

بدین ترتیب می توان گفت چنانچه شورای امنیت سازمان ملل توافق هسته ای را درقالب یک قطعنامه به تصویب برساند دستگاه دیپلماسی ایران به یک موفقیت بین المللی دست می یابد که محدود به سیاست خارجی هم نمی ماند زیرا تبعات محسوس اقتصادی و تجاری هم خواهد داشت و مشخصا از آن پس برخی از کشورها توجیهی در بازپس ندادن پول فروش نفت و تحویل مواد غذایی به جای آن نخواهند داشت.