پیشنهاد یک نویسنده به اصغر فرهادی
این هم از بدشانسی های اصغر فرهادی است که یک سال بعد از اینکه «جدایی» او از اسکار جایزه گرفت، یک فیلم ضعیف ضدایرانی به نام «آرگو» هم جایزه بهترین فیلم اسکار را دریافت کرد و فیلم «فروشنده» او در شرایطی از جشنواره کن جایزه گرفته است که هزینه آن توسط شرکت ممنتو و انستیتو فیلم دوحه تأمین شده است
کافه سینما: آرش فهیم، نویسنده رسانه‌های اصولگرا، متنی در فضای مجازی منتشر کرد:
اصغر فرهادی در مراسم بزرگداشتی که برای او در خانه سینما برگزار کردند، سخنانی بر زبان آورد که بیشتر آن ها، درواکنش و در پاسخ به منتقدان خود بود. نگارنده نیز یکی از منتقدان ثابت فیلم های اصغر فرهادی بوده و هستم و شاید اولین کسی بودم که علیه فیلم «جدایی نادر از سیمین» موضع گیری کردم. روزهای سرد بهمن سال ۸۹ و گرماگرم بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر بود. بعد از رونمایی این فیلم در برج میلاد و در روزهایی که هنوز جشنواره به پایان نرسیده بود، در روزنامه کیهان نوشتم که «جدایی نادر از سیمین» برای خارجی ها ساخته شده و ربطی به ما ندارد؛ در آن یادداشت تأکید کردم که نوع تصویرسازی این فیلم از ایران و مردم آن، درست مطابق میل جشنواره های غربی است.
همان موقع، برخی از دوستان به من خورده گرفتند که دچار توهم توطئه هستم و این فیلم، آن قدرها هم مهم نیست که بتواند حتی به جشنواره های غربی راه یابد، چه رسد به اینکه جایزه هم بگیرد! اما گذشت زمان نشان داد که پیش بینی من درست بود. این موضوع درباره فیلم جدید اصغر فرهادی یعنی «فروشنده» هم تکرار شده است. این فیلم در نظرسنجی مجله کایه دو سینما از منتقدان سینما درمیان ۲۱ فیلم، رتبه ۱۹ را کسب کرده است! اما جشنواره فیلم کن به همین فیلم، دو جایزه داده است.
این هم از بدشانسی های اصغر فرهادی است که یک سال بعد از اینکه «جدایی» او از اسکار جایزه گرفت، یک فیلم ضعیف ضدایرانی به نام «آرگو» هم جایزه بهترین فیلم اسکار را دریافت کرد و فیلم «فروشنده» او در شرایطی از جشنواره کن جایزه گرفته است که هزینه آن توسط شرکت ممنتو و انستیتو فیلم دوحه تأمین شده است و هر دو نهادهایی وابسته به جریان های سیاسی هستند(ممنتو وابسته به اتحادیه اروپاست و انستیتو فیلم دوحه هم وابسته به پادشاهی قطر است) و البته همین فیلم هم در نظر سنجی از منتقدان، جزو ضعیف ترین فیلم ها شناخته شده است!
شاید همین شرایط هم اصغر فرهادی را واداشته که این گونه داد و فریاد راه بیندازد که هر کس فکر می کند جوایز جشنواره های غربی به ما سیاسی است، جاهل است!
خب، به نظر می رسد آقای فرهادی برای اثبات فریاد خود باید راه عملی در پیش بگیرد و در عمل نشان دهد که جوایزی که می گیرد، کاملا هنری هستند و هیچ ربطی هم به قضایای سیاسی ندارند. همان طور که از قدیم گفته اند؛ به عمل کار برآید، به سخن دانی نیست.
پیشنهاد من به اصغر فرهادی این است که فیلمی درباره دخالت دولت های آمریکا و انگلیس در ایران، به ویژه در دو کودتای سال های ۳۲ و ۸۸ بسازد. می دانیم که ذائقه اصغر فرهادی با این گونه سوژه ها نمی سازد، پس پیشنهاد ساخت یک فیلم با محوریت خشونت و خانواده و خیانت می دهم. چند وقت پیش یک راننده تاکسی برایم از سرنوشت غم بار مهاجرت خود به آلمان می گفت. می گفت که چگونه در آنجا همه چیز خود؛ خانواده اش، همسرش و مال و اموالش از دست رفت. حتما اصغر فرهادی می تواند با اندکی تحقیق، به مواردی از این دست برخورد کند؛ آدم هایی که برای رسیدن به زندگی بهتر و آرمش و آزادی و رفاه به کشورهای اروپایی و آمریکایی مهاجرت می کنند، اما زندگی شان نابود می شود.
این نویسنده اصولگرا در ادامه نوشت: حتی اگر هم ساخت فیلم درباره چنین موضوعی برای اصغر فرهادی مشکل است، پیشنهادهای ساده تری هم می توان داد. مثلا اصغر فرهادی فیلمنامه بعدی خود را طوری بنویسد که شخصیت مثبت فیلم او متمایل به حاکمیت ایران باشد، یا درباره جوانی باشد که برخلاف خانواده اش، علاقه ای به مهاجرت از ایران ندارد، یا حداقل اینکه در فیلم خود، یک بار پرچم ایران را نشان دهد!
اگر فرهادی در آینده فیلمی با چنین موضوعات یا موضوعات شبیه به این ساخت و توانست با همان فیلم ها باز هم از اسکار و کن و برلین و ... جایزه بگیرد، آن وقت می توان ادعای او درباره غیرسیاسی بودن این جوایز را باور کرد!
اصغر فرهادی در مراسم بزرگداشتی که برای او در خانه سینما برگزار کردند، سخنانی بر زبان آورد که بیشتر آن ها، درواکنش و در پاسخ به منتقدان خود بود. نگارنده نیز یکی از منتقدان ثابت فیلم های اصغر فرهادی بوده و هستم و شاید اولین کسی بودم که علیه فیلم «جدایی نادر از سیمین» موضع گیری کردم. روزهای سرد بهمن سال ۸۹ و گرماگرم بیست و نهمین دوره جشنواره فیلم فجر بود. بعد از رونمایی این فیلم در برج میلاد و در روزهایی که هنوز جشنواره به پایان نرسیده بود، در روزنامه کیهان نوشتم که «جدایی نادر از سیمین» برای خارجی ها ساخته شده و ربطی به ما ندارد؛ در آن یادداشت تأکید کردم که نوع تصویرسازی این فیلم از ایران و مردم آن، درست مطابق میل جشنواره های غربی است.
همان موقع، برخی از دوستان به من خورده گرفتند که دچار توهم توطئه هستم و این فیلم، آن قدرها هم مهم نیست که بتواند حتی به جشنواره های غربی راه یابد، چه رسد به اینکه جایزه هم بگیرد! اما گذشت زمان نشان داد که پیش بینی من درست بود. این موضوع درباره فیلم جدید اصغر فرهادی یعنی «فروشنده» هم تکرار شده است. این فیلم در نظرسنجی مجله کایه دو سینما از منتقدان سینما درمیان ۲۱ فیلم، رتبه ۱۹ را کسب کرده است! اما جشنواره فیلم کن به همین فیلم، دو جایزه داده است.
این هم از بدشانسی های اصغر فرهادی است که یک سال بعد از اینکه «جدایی» او از اسکار جایزه گرفت، یک فیلم ضعیف ضدایرانی به نام «آرگو» هم جایزه بهترین فیلم اسکار را دریافت کرد و فیلم «فروشنده» او در شرایطی از جشنواره کن جایزه گرفته است که هزینه آن توسط شرکت ممنتو و انستیتو فیلم دوحه تأمین شده است و هر دو نهادهایی وابسته به جریان های سیاسی هستند(ممنتو وابسته به اتحادیه اروپاست و انستیتو فیلم دوحه هم وابسته به پادشاهی قطر است) و البته همین فیلم هم در نظر سنجی از منتقدان، جزو ضعیف ترین فیلم ها شناخته شده است!
شاید همین شرایط هم اصغر فرهادی را واداشته که این گونه داد و فریاد راه بیندازد که هر کس فکر می کند جوایز جشنواره های غربی به ما سیاسی است، جاهل است!
خب، به نظر می رسد آقای فرهادی برای اثبات فریاد خود باید راه عملی در پیش بگیرد و در عمل نشان دهد که جوایزی که می گیرد، کاملا هنری هستند و هیچ ربطی هم به قضایای سیاسی ندارند. همان طور که از قدیم گفته اند؛ به عمل کار برآید، به سخن دانی نیست.
پیشنهاد من به اصغر فرهادی این است که فیلمی درباره دخالت دولت های آمریکا و انگلیس در ایران، به ویژه در دو کودتای سال های ۳۲ و ۸۸ بسازد. می دانیم که ذائقه اصغر فرهادی با این گونه سوژه ها نمی سازد، پس پیشنهاد ساخت یک فیلم با محوریت خشونت و خانواده و خیانت می دهم. چند وقت پیش یک راننده تاکسی برایم از سرنوشت غم بار مهاجرت خود به آلمان می گفت. می گفت که چگونه در آنجا همه چیز خود؛ خانواده اش، همسرش و مال و اموالش از دست رفت. حتما اصغر فرهادی می تواند با اندکی تحقیق، به مواردی از این دست برخورد کند؛ آدم هایی که برای رسیدن به زندگی بهتر و آرمش و آزادی و رفاه به کشورهای اروپایی و آمریکایی مهاجرت می کنند، اما زندگی شان نابود می شود.
این نویسنده اصولگرا در ادامه نوشت: حتی اگر هم ساخت فیلم درباره چنین موضوعی برای اصغر فرهادی مشکل است، پیشنهادهای ساده تری هم می توان داد. مثلا اصغر فرهادی فیلمنامه بعدی خود را طوری بنویسد که شخصیت مثبت فیلم او متمایل به حاکمیت ایران باشد، یا درباره جوانی باشد که برخلاف خانواده اش، علاقه ای به مهاجرت از ایران ندارد، یا حداقل اینکه در فیلم خود، یک بار پرچم ایران را نشان دهد!
اگر فرهادی در آینده فیلمی با چنین موضوعات یا موضوعات شبیه به این ساخت و توانست با همان فیلم ها باز هم از اسکار و کن و برلین و ... جایزه بگیرد، آن وقت می توان ادعای او درباره غیرسیاسی بودن این جوایز را باور کرد!
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
واقعا شما از کارگردانی و سینما چیزی میدونید یا فقط یک نفر با عقایده کاملا سیاسی و کج اندیش هستید,باید فاتحه این سینما رو خوند که .....
اظهار نظر جالبی است - یک فیلم برتر بایستی از یک سری ویژگی های منحصر بفردی برخوردار باشد - مثلا قصه نوعی داشته باشد یا ایتکه بازیگر را بتوان در غالب داستان فیلم به بازی مورد نظر کارگردان قرارداد. هر کارگردانی با توجه به شرایط ذهنی و اصولی که به آن وابسته می باشد فیلمنامه تهیه تموده و بر اساس آن فیلم خودش را می سازد. مثلا آقای کلینت ایستیوود فیلم هایی را که در سالهایی که بعنوان کارگردان و تهیه کننده ساخته است دارای محتوای قهرمان پروری بوده و شخصیت اصلی فیلم با توجه به روحیه خشنی که در فیلم از خودش نشان می دهد دارای یک سری مهربانی ها و دلسوزی های منحصر به خودش می باشد و تقریبا در اسکار نیز فیلم هایش حرفی برای گفتن دارد و طرفداران خاص خودش را هم دارد ( بمانند فیلم نابخشوده و تک تیر انداز ) . در خصوص حمایت کننده مالی فیلم نیز کارگردانان حرفه ای برای ساخت فیلم های جدید خود نیازمند این حمایت کننده ها می باشند و توافقات میان آنها با توجه به شرایط انجام می گردد . در آخر این نکته را بایستی در نظر داشت که کار حرفه ای قابل مطرح در سطح بین الملل با حضور رقیبان بسیار زیاد بسیار سخت و از شرایط خاص خودش برخوردار می باشد و هر کسیکه می تواند کاری ارائه کند که مورد استقبال قرار می گیرد بایستی مورد توجه و حمایت قرار گیرد .