عارف راست می‌گوید گر چه کمی دیر!
عبور از هویت را عارف نباید امروز مطرح می‌کرد. او و اصلاح‌طلبان باید فردای انتخابات مجلس به این نکته اشاره می‌کردند که با یاران قرضی پیروز شدند و احتمال دارد این یاران قرضی روزی به خانه خود برگردند.
عصر ایران: عبور از هویت را عارف نباید امروز مطرح می‌کرد. او و اصلاح‌طلبان باید فردای انتخابات مجلس به این نکته اشاره می‌کردند که با یاران قرضی پیروز شدند و احتمال دارد این یاران قرضی روزی به خانه خود برگردند.
«محمدرضا عارف سه ماه بعد از فتح تهران توسط لیست امید سفره دل خود را گشود و در مورد مشکلات این روزهای فراکسیون امید در مجلس گفت: «تعصب به هویت» مسئله مهمی در جریان اصلاح‌طلب است. در برخی مواقع ترجیح منافع ملی بر منافع جریانی به ویژه در جریان انتخابات مجلس دهم و به خاطر رد صلاحیت‌ها باعث شد از هویت خودمان خوب دفاع نکنیم و گاه از آن عبور کنیم.»
عبور از هویت اصلاح‌طلبی حرف درستی است که عارف به آن اشاره می‌کند. بسیاری از اصلاح‌طلبان شناخته شده و اصیل که حتی برخی از آنها زعمای چپ‌ها در ایران بودند، به دلیل حوادث بعد از انتخابات سال ۸۸ و البته تحصن مجلس ششم نمی‌توانستند و نتوانستند از سد شورای نگهبان عبور کنند. همین اصل باعث شد جریان چپ سابق ایران که امروز اصلاح‌طلب خطاب میشوند، مجبور باشند برای خروج رقبای جدی خود از صحنه و کامل کردن لیست خود از نیروهایی استفاده کنند که حداقل در طرفداری از دولت روحانی با آنها هم نظر است.
فهرست منتشر شده امید در انتخابات مجلس دهم متشکل از اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان حامی دولت بود. بر همین اساس در جریان وزن‌کشی‌های سیاسی در صحن پارلمان این اصول‌گرایان مسیر خود را از اصلاح‌طلبان جدا کردند.
نکته‌ای که در این میان باید به آن اشاره کرد و برخی از آن به عنوان «اشتباه» عارف و امیدی‌ها یاد می‌کنند این معناست که اصلاح‌طلبان با درک مسئله عبور از هویت بعد از پایان انتخابات سعی کردند به جامعه تلقین کنند که اکثریت مجلس را در اختیار دارند و مجلس دهم یک مجلس اصلاح‌طلب است.
این تلقین باعث شد تا اصول‌گرایان فهرست امید برای نشان دادن اکثریت تفکر خودشان در مجلس، امیدی‌ها را دور بزنند و تمام رای خود را در سبد کسانی بیندازند که چندان قرابت فکری با امیدی‌ها ندارند. نمونه بارز این مسئله در انتخاب هیات رییسه فراکسیون‌ها قابل مشاهده بود.
عبور از هویت را عارف نباید امروز مطرح می‌کرد. او و اصلاح‌طلبان باید فردای انتخابات مجلس به این نکته اشاره می‌کردند که با یاران قرضی پیروز شدند و احتمال دارد این یاران قرضی روزی به خانه خود برگردند.
مسئله بعدی این است که امیدی‌ها تجربه چندان نمایندگانی در سابقه خود ندارند و همین معنا باعث شد تا نتوانند در مقابل رقیب قدرتنمایی کنند.
عارف و فراکسیون امید که امروز متشکل از اصلاح‌طلبان است، باید از فرصت پیش آمده استفاده کند و نظرات خود را به صورت شفاف در تصمیمات مجلس بیان کند. حالا که خطوط پارلمان واضح شده اصلاح‌طلبان خارج از مجلس انتظار دارند این جریان دیگر در تصمیمات جمعی به گونه‌ای عمل کنند که آنان نیز بتوانند با صراحت از آن در قبال افکار عمومی دفاع کنند.»
«محمدرضا عارف سه ماه بعد از فتح تهران توسط لیست امید سفره دل خود را گشود و در مورد مشکلات این روزهای فراکسیون امید در مجلس گفت: «تعصب به هویت» مسئله مهمی در جریان اصلاح‌طلب است. در برخی مواقع ترجیح منافع ملی بر منافع جریانی به ویژه در جریان انتخابات مجلس دهم و به خاطر رد صلاحیت‌ها باعث شد از هویت خودمان خوب دفاع نکنیم و گاه از آن عبور کنیم.»
عبور از هویت اصلاح‌طلبی حرف درستی است که عارف به آن اشاره می‌کند. بسیاری از اصلاح‌طلبان شناخته شده و اصیل که حتی برخی از آنها زعمای چپ‌ها در ایران بودند، به دلیل حوادث بعد از انتخابات سال ۸۸ و البته تحصن مجلس ششم نمی‌توانستند و نتوانستند از سد شورای نگهبان عبور کنند. همین اصل باعث شد جریان چپ سابق ایران که امروز اصلاح‌طلب خطاب میشوند، مجبور باشند برای خروج رقبای جدی خود از صحنه و کامل کردن لیست خود از نیروهایی استفاده کنند که حداقل در طرفداری از دولت روحانی با آنها هم نظر است.
فهرست منتشر شده امید در انتخابات مجلس دهم متشکل از اصلاح‌طلبان و اصول‌گرایان حامی دولت بود. بر همین اساس در جریان وزن‌کشی‌های سیاسی در صحن پارلمان این اصول‌گرایان مسیر خود را از اصلاح‌طلبان جدا کردند.
نکته‌ای که در این میان باید به آن اشاره کرد و برخی از آن به عنوان «اشتباه» عارف و امیدی‌ها یاد می‌کنند این معناست که اصلاح‌طلبان با درک مسئله عبور از هویت بعد از پایان انتخابات سعی کردند به جامعه تلقین کنند که اکثریت مجلس را در اختیار دارند و مجلس دهم یک مجلس اصلاح‌طلب است.
این تلقین باعث شد تا اصول‌گرایان فهرست امید برای نشان دادن اکثریت تفکر خودشان در مجلس، امیدی‌ها را دور بزنند و تمام رای خود را در سبد کسانی بیندازند که چندان قرابت فکری با امیدی‌ها ندارند. نمونه بارز این مسئله در انتخاب هیات رییسه فراکسیون‌ها قابل مشاهده بود.
عبور از هویت را عارف نباید امروز مطرح می‌کرد. او و اصلاح‌طلبان باید فردای انتخابات مجلس به این نکته اشاره می‌کردند که با یاران قرضی پیروز شدند و احتمال دارد این یاران قرضی روزی به خانه خود برگردند.
مسئله بعدی این است که امیدی‌ها تجربه چندان نمایندگانی در سابقه خود ندارند و همین معنا باعث شد تا نتوانند در مقابل رقیب قدرتنمایی کنند.
عارف و فراکسیون امید که امروز متشکل از اصلاح‌طلبان است، باید از فرصت پیش آمده استفاده کند و نظرات خود را به صورت شفاف در تصمیمات مجلس بیان کند. حالا که خطوط پارلمان واضح شده اصلاح‌طلبان خارج از مجلس انتظار دارند این جریان دیگر در تصمیمات جمعی به گونه‌ای عمل کنند که آنان نیز بتوانند با صراحت از آن در قبال افکار عمومی دفاع کنند.»
پ
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان
اپلیکیشن برترین ها
را نصب کنید.
نظر کاربران
یاران قرضی یعنی چه،تموم اینا کلاه بزرگ برسر این ملت است،..
ملت مظلوم بازیچه عده ای که خود را جلو انداخته اند و مالک مملکت می دانند .