مرکل بعد از مکرون به دیدار ترامپ میرود
کاخ سفيد روزهاي شلوغي را سپري ميکند. بعد از سفر مکرون به آمريکا حالا نوبت يکي ديگر از رهبران اروپايي است که راهي واشنگتن شود. در حاليکه جهان شرايط حساسي را پشتسر ميگذارد، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان و دونالد ترامپ، رئيسجمهور آمريکا، روز جمعه درباره مسائل مهمي با هم به گفتوگو خواهند نشست.
روزنامه شرق نوشت: کاخ سفيد روزهاي شلوغي را سپري ميکند. بعد از سفر مکرون به آمريکا حالا نوبت يکي ديگر از رهبران اروپايي است که راهي واشنگتن شود. در حاليکه جهان شرايط حساسي را پشتسر ميگذارد، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان و دونالد ترامپ، رئيسجمهور آمريکا، روز جمعه درباره مسائل مهمي با هم به گفتوگو خواهند نشست.
بدون ترديد سياستهاي تجاري ترامپ و وضع تعرفههاي جديد بر کالاهاي اروپايي و توافق هستهاي با ايران که ترامپ اصرار به خروج از آن دارد، در صدر اين مسائل خواهد بود. از ديگر سو، ديدار روز جمعه مرکل و ترامپ، تقابل دو ديدگاه متخاصم درباره نظم جهاني است؛ ترامپ در مقام رئيسجمهوري که قصد برچيدن بساط اين نظم را دارد و مرکل در مقام صدراعظمي که حالا حکم حافظ و حامي اين نظم ليبرال بينالمللي را پيدا کرده است. حتي شعار «نخست آمريکا» ترامپ، کار را به جايي رساند که برخي لقب «رهبر دنياي آزاد» را به مرکل اعطا کنند؛ امري که ناخواسته به تقابل ميان اين دو دامن زده است. بنابراين ديدار روز جمعه فرصتي است تا اين دو با کنارگذاشتن اختلافات بتوانند به سازش برسند؛ آن هم در شرايطي که فرانسه به نظر در رابطه با آمريکا گوي سبقت را از آلمان ربوده است.
درباره علل رفتار متفاوت ترامپ با مرکل و مکرون تحليلهاي متعددي نوشته شده است اما همه چيز با يک دستندادن ساده شروع شد. وقتي در مارس ۲۰۱۷، آنگلا مرکل از کاخ سفيد ديدار کرد، ترامپ که اشتياقي براي اين ديدار نداشت عامدانه يا سهوا درخواست مرکل براي دستدادن را بيپاسخ گذاشت. همين ماجرا باعث شد تا مرکل از هر فرصتي براي انتقاد از او بهره گيرد. در مقابل مکرون که از ماجراي آن روز کاخ سفيد آگاه بود، کوشيد با يک دستدادن محکم و طولاني، به ترامپ خاطرنشان کند نبايد رئيسجمهور فرانسه را دستکم بگيرد. شايد به همين دلیل باشد که مکرون افتخار سفري سهروزه را به آمريکا پيدا کرده و سفر يکروزه مرکل بيشتر سروشکل يک ديدار کاري دارد.
اخلاقگرايي آلماني، عملگرايي فرانسوي
هرچند اقدامات و سياستهاي ترامپ در مدتزمان حضورش در کاخ سفيد به يک اندازه فرانسه و آلمان را تحت تأثير گذاشته است، اما اين دو کشور واکنشهاي يکساني به آمريکا نشان ندادهاند. بهنظر اين واکنشها و رويکردهاي متفاوت از ماهيت متفاوت سياست خارجي دو کشور نشئت ميگيرد؛ عملگرايي فرانسه در برابر زودرنجي و نگرش اخلاقي آلمان در سياست خارجي که به نظر در اين مورد، رويکرد دوم چندان کارآمد نبوده است. واکنشهاي اوليه مرکل به رفتارهاي ترامپ بهخوبي از اين کمحوصلگي خبر ميداد؛ آنجا که مرکل بعد از نشست گروه هفت با اشاره به اينکه اروپاييها بايد سرنوشت خود را به دست بگيرند، گفت: «دوراني که ميتوانستيم به صورت کامل به يکديگر تکيه کنيم، تا حدي به پايان رسيده است».
طبق گزارش فارنپالسي، يک نظرسنجي اخير در آلمان نشان ميدهد که از نظر ۷۹ درصد آلمانيها، ترامپ نسبت به ولاديمير پوتين، رئيسجمهور روسيه، تهديد بزرگتري براي صلح محسوب ميشود.
اين در حالي است که فرانسه واکنش عاقلانه و بالغانهتري به ترامپ نشان داده با اينکه ترامپ در فرانسه نيز از محبوبيت پاييني برخوردار است. مکرون به جاي موعظهکردن ترامپ و آمريکاييها، کوشيده رابطهاي نزديک و همزمان انتقادي با ترامپ برقرار کند. درواقع مکرون با ترامپ همراهي ميکند اما چک سفيد امضا به او نداده و هر زمان که لازم باشد با او مخالفت ميکند. نيکلاس دوگان، مشاور ارشد شوراي آتلانتيک، دراينباره با اشاره به اينکه مکرون ميکوشد با قواعد خود ترامپ بازي کند، به واشنگتنپست ميگويد: «تمايزهاي فلسفي بزرگي ميان ترامپ و مکرون درباره نظم جهاني وجود دارد». البته بدون شک شباهتهاي اين دو در رسيدن به قدرت نيز در اين نزديکي بيتأثير نبوده است.
مکرون و ترامپ هر دو تاجراني هستند که خارج از حلقه نخبگان سياسي به قدرت رسيدند. در هر صورت از نظر مکرون، به انزوابردن ترامپ يا برخوردکردن با او به عنوان يک میهمان ناخوانده تأثيرات مخربي خواهد داشت. البته با قاطعيت نميتوان گفت که استراتژي مکرون در قبال ترامپ نتيجه خواهد داد زيرا رفتارهاي غيرمنتظره ترامپ درعمل ثابت کرده که هيچکس قادر به کنترل رئيسجمهور آمريکا نيست. درست بعد از ادعاي مکرون مبني بر اينکه ترامپ را به حفظ نيروهاي نظامي در سوريه متقاعد کرده است، کاخ سفيد اين ادعا را رد کرد. همچنين نبايد فراموش کرد همکاري با رئيسجمهوري که در اروپا نامحبوب است، ميتواند به نقش رهبري فرانسه در اين قاره لطمه بزند.
آلمان-آمريکا؛ آميزه عشق و نفرت
نگرش مکرون درست در نقطه مقابل ديدگاه مرکل قرار ميگيرد که از همان ابتدا پيششرطهايي براي همکاري با ترامپ گذاشته است که از جمله ميتوان به حفاظت از دموکراسي، آزادي و احترام به حکومت قانون اشاره کرد. با اين حال، بهنظر موعظهکردن مردي که اداره قويترين کشور در جهان را در اختيار دارد، کار چندان سازنده و عاقلانهاي نباشد. از ديگر سو، ناسازگاري مرکل با ترامپ نيز دلايل غيرسياسي محکم و ديرينهاي دارد. آلمان از تراز تجاري مثبت قابل توجهي با آمريکا برخوردار بوده که همواره موردانتقاد ترامپ قرار گرفته است. همچنين آلمان تحت رهبري مرکل علاقهاي به افزايش بودجه دفاعي خود ندارد. اين در حالي است که کسري تجاري آمريکا با فرانسه اندک بوده و فرانسه دو درصد از توليد ناخالص داخلياش را به بودجه دفاعي اختصاص ميدهد. علاوه بر اين، آلمان به عنوان کشوري که در جنگ جهاني دوم به اشغال آمريکا درآمد، نسبت به فرانسه رابطه پيچيدهاي با آمريکا دارد. رابطه آلمان با آمريکا در ۷۰ سال گذشته، آميخته با احساسات عشق، کين، ترس و وابستگي بوده است. اين در حالي است که فرانسه همواره از استقلال و اختيار عمل بيشتري در سياست خارجياش بهره برده است.
تفاوت مواجهه و نگرش فرانسه و آلمان به سياستهاي آمريکا به خوبي در ماجراي رسوايي شنودهاي تلفني مقامات بلندپايه فرانسوي و آلماني مشهود بود. در جايي که فرانسويها با علم به اينکه چنين اقداماتي بخشی از سياست ابرقدرتهاست، با بيتفاوتي به اين رسوايي واکنش نشان دادند، آلمانها خواستار تنبيه آمريکاييها شدند و رئيس دفتر سيا در برلين نيز اخراج شد.
در موضعگيري متفاوت مکرون و مرکل نبايد نقش سياست داخلي و آرايش احزاب را ناديده گرفت. در حالي که عملکرد ضعيف احزاب سياسي اصلي فرانسوي در سالهاي گذشته، عملا قدرت در فرانسه را در قبضه حزب مکرون درآورده است، مرکل بر مسند رياست دولتي ائتلافي با سوسيالدموکراتها تکيه زده است که يد طولايي در انتقاد از سياستهاي ترامپ دارند. رهبران حزب سوسيالدموکرات از ترامپ با عناويني همچون «تهديد» و «پيشقراول جنبش جديد اقتدارگرايي و شوونيستي» ياد ميکنند و همين مسئله دست مرکل را براي همراهي با ترامپ ميبندد.
نظر کاربران
همانا که سگ زرد برادر شغاله .. کاش دولت محترم میفهمید نباید به هیچکدام کشورهای منفعت خواه نباید اعتماد وساده اندیشی کند
چه جالب بیا وبرو سگ وگربه ها برای ترساندن شیر ....
سگ سفید برادر قاطره
خر زرد برادر شتره